Το ’40’ είναι το ‘λιώσιμο του καλοκαιριού’ σε μαγαζί

Λίγη ώρα πριν από την τετριμμένα ρομαντική αλλά πραγματικά μαγική στιγμή που το κύμα καταπίνει τον ήλιο, στον Αστέρα της Βουλιαγμένης, οι εργασίες είναι πυρετώδεις. Το ξύλινο τραπέζι, μοναστηριακού τύπου, αραγμένο πάνω στην προβλήτα, αρχίζει να στήνεται με πολύχρωμα πιάτα και κεριά που πηγαινοφέρνουν την φλόγα τους ανάλογα τις ορέξεις του θαλασσινού ανέμου. Το κόνσεπτ είναι μία ιδέα του ενός εκ των ιδιοκτητών, Γιάννη Μαρακάκη: “επέμενα να εξαργυρώσουμε αυτήν την μαγική προβλήτα, τη λουστράραμε και απλά ακουμπήσαμε ένα τραπέζι“

Το όλο σκηνικό μοιάζει με φωτογραφία ανεβασμένη στο Instagram από ένα προφίλ αντάξιο του Wonderful Places (ξέρεις, ένα από αυτά που σου δείχνουν μία φανταστική εικόνα από τον υπέρτατο προορισμό και σου ζητά να ταγκάρεις εκείνον ή εκείνη που θα ήθελες να είστε μαζί εκεί). Μισό λεπτό, γιατί κινδυνεύω να με πεις και υπερβολική. Να ορίστε, δες:

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson

Και άλλη μία.

Και μία κοντινή, παρακαλώ.

Φτάνει. Ο έτερος ιδιοκτήτης, Ετιέν Τοπαλιάν (ο τρίτος, είναι ο Τόλης Μαρακάκης, έτσι για την ιστορία) μας υποδέχθηκε λίγο πριν το μεγάλο ‘μπλουμ’ και μας πρότεινε να περιμένουμε ένα από τα καλύτερα σποτ του μαγαζιού, μέχρι να περάσουμε στο καλυτερότερο όλων. Σε λίγα λεπτά, ο ήλιος θα πέσει και η τελετουργία αυτής της θαυματουργής πτώσης είναι μία διαδικασία που οι άνθρωποι του 40, του καινούριου all day night bar restaurant της Βουλιαγμένης, λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους. Παρεμπιπτόντως, σε περίπτωση που το έχεις και εσύ απορία όπως εγώ, η ονομασία προήλθε από τα γενέθλια του ιδιοκτήτη, τα οποία συνέπεσαν και με τα εγκαίνιά του μαγαζιού το Μάιο.

*Τώρα καταλαβαίνεις γιατί δεν έβαλα στον τίτλο Forty Shades of Blue, ενώ μπορούσα.

Την ίδια ώρα που τα παιδιά του μαγαζιού φροντίζουν τον ‘άσσο στο μανίκι τους’, ο σεφ, Ιωσήφ Συκιανάκης φροντίζει ώστε μετά την όρασή μας, να κατακτηθεί και η γεύση μας.

Μικρή διακοπή γιατί κατέφθασαν τα πιάτα.

Ταλιάτα μόσχου black angus με ριζότο πατάτας και λάδι τρούφας. Γενικά, καλή όρεξη.

Ένα Spicy Crab ταρτάρ, για το καλώς ήρθατε.

Μία σίζαρ, για το κλασικό του πράγματος.

Και μία Super Food Salad για το υγιεινό (ΥΠΕΡΟΧΗ).

Ένα Tuna Tataki γιατί μπορούμε.

Και μία Pasta Θάλασσα, γιατί είμαστε πλεονέκτες (ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ).

Λίγο πριν έρθει η ‘αντίο ζωή’ σοκολατόπιτα με παγωτό, ο κατά τον Γιάννη Μαρακάκη, legendary barista Γιάννης Πετρής, προσγείωσε στο τραπέζι δύο άκρως καλοκαιρινά κοκτέιλ.

Ένα Μοχίτο φράουλα και ένα Apple Martini (το ήπια στην υγειά του It Girl που δεν κρύβω μέσα μου).

Και τώρα, η σοκολατόπιτα. Τα τα τα ταααααν.

Μετά την ονομασία του Forty, η επόμενη απορία μου είχε να κάνει με τον τίτλο σιδηρόδρομο του μαγαζιού και all και day και night και bar και restaurant. Ο Γιάννης Μαρακάκης, γέλασε και μου εξήγησε ότι αυτός ήταν και ο στόχος εξαρχής. Να δημιουργηθεί ένας χώρος σε ένα από τα πιο ειδυλλιακά περιβάλλοντα της Αττικής και σε αυτόν ο κόσμος να μπορεί να ‘λιώνει’ από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν τα πήγαν και άσχημα. Πριν κλείσω, και πάω για βουτιά θέλω να επισημάνω δύο πράγματα.

Νούμερο 1: Πέρα από το φανταστικό τραπέζι που μου πήρε το μυαλό, εννοείται ότι το μαγαζί διαθέτει και άλλα αντίστοιχα που βρίσκονται μία ανάσα μακριά από τη θάλασσα.

Νούμερο 2: Αν θέλεις να ‘απομονωθείς’ στο τραπέζι που λάτρεψα, και είστε μία παρέα από δέκα άτομα και πάνω, τότε μπορείτε να το κλείσετε και άμα θέλετε, να έχετε και δικό σας Dj. Και σε αυτό το σημείο, να πω ότι σκάω που τα γενέθλιά μου δεν είναι καλοκαίρι και δεν μπορώ να τα κάνω εκεί.

Νούμερο 3: Δεν θα πω το κλασικό, να ‘την πας εκεί για πρώτο ραντεβού’. Να την πας σκέτο θα πω. Θα το εκτιμήσει. Και οι φίλοι σου το ίδιο. Καλά για τη μαμά σου, ασυζητητί.