Το Αερόστατο ίπταται στους δικούς του ρυθμούς

Οι περίοικοι της πλατείας Προσκόπων στο Παγκράτι το έχουν για στέκι τους. Τρεις φίλους έχω που μένουν εκεί και όλοι μου μιλάνε για το Αερόστατο. Το πόσο κουλ είναι, το πόσο αραχτό είναι, το πόσο φιλικό είναι το περιβάλλον για εκείνους που μπορούν τουλάχιστον να συνειδητοποιήσουν ότι είναι μερικά bar σε αυτή τη ζωή που διαφέρουν από τα άλλα. Και επιλέγουν να κινούνται στους δικούς τους ρυθμούς. Γρήγορους ή αργούς.

Το Αερόστατο είναι ένα από αυτά. Όχι δεν είμαι θαμώνας του. Έχω πάει όμως αρκετές φορές το τελευταίο τρίμηνο. Και απόγευμα και βράδυ. Και κάθε φορά με παραξενεύουν αλλά και μα ευχαριστούν πολλά από τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν.

Τα τραπεζάκια μικρά, σαν να έχουν πλαστεί μόνο για μυσταγωγικά τετ α τετ. Ο χώρος αρκετά μεγάλος για να φιλοξενήσει πολλές παρέες. Η πλατεία απέξω ιδανική για καφέ και τσίμπημα στον ήλιο. Και η μπάρα του ιδανική με ένα αερόστατο να ίπταται σαν άλλο Πανοπτικόν και έναν χαμογελαστό τύπο να κάθεται πίσω από το bar και να σε κοιτάει σαν να σου λέει “έλα, κάτσε, εδώ θα τα ξεχάσεις όλα”.

Και τα ξεχνάς όλα. Γιατί δεν βλέπεις ούτε μια βαριεστημένη φάτσα. Ο κόσμος του είναι το μεγάλο του ατού. Είτε πρόκειται για μια παρέα με 20χρονους που πίνουν και φωνάζουν σαν να μην υπάρχει αύριο, είτε πρόκειται για επίτιμα μέλη του ΚΑΠΗ των Αθηνών που πίνουν τα ποτάκια τους σιγοτραγουδώντας Αττίκ, είτε πρόκειται για ζευγάρια που κάθονται στα τραπέζια και τσουγκρίζουν κρασιά συζητώντας χαμηλόφωνα.

Θα μου πεις τέτοιες παρέες και τέτοια ευχάριστη ατμόσφαιρα συναντάς σε κάθε μπαρ. Αλλά όχι. Εδώ τα πράγματα έχουν το δικό του tempo. Σαν μετρονόμος που στέκεται πάνω σε ένα πιάνο και δίνει ρυθμό πότε αργά και πότε γρήγορα. Αλλά συνήθως αργά.

Κι αυτό γιατί το Αερόστατο είναι ένας μέρος στο οποίο θα πας για να εστιάσεις στην παρέα σου. Και είναι η παρέα σου που θα καθορίσει το πώς θα εξελιχθεί η βραδιά σου. Σαν να σου δίνει μερικά τετραγωνικά μέτρα και να σε προκαλεί να στήσεις το δικό σου πάρτι, ξέφρενο ή και ξενέρωτο.

Αν ψάχνεις ένα bar πανομοιότυπο με τα φασαριόζικα και τα νεανίζοντα νότια της οδού Σταδίου, μπορεί και να μην περάσεις καλά στην μπάρα του Αερόστατου. Αλλά δεν τους απασχολεί καθόλου.

Το Αερόστατο είναι ένα στέκι. Και πρέπει να το αγαπήσεις για να γίνει τακτικός του επισκέπτης. Εγώ τώρα άρχισα να το συμπαθώ. Σε λίγο καιρό θα φτάσουμε και στα μέλια.

(Ακολούθησέ μας στο Foursquare να δεις πού πηγαίνουμε τα βράδια)