Το Duck Soup είναι ένας μικρός ναός του σάντουιτς

“Ό,τι δεν σε φουσκώνει, σε κάνει πιο δυνατό”, έλεγε ένας φίλος μου ο οποίος στον κοινωνικό του περίγυρο δήλωνε αμετανόητα ερωτευμένος με τα σάντουιτς. Τον ρώτησα, λοιπόν, πού θα πάει να γιορτάσει την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μειδίασε, με κοίταξε λίγο απαξιωτικά, λίγο σα να μου λέει “γατάκι, κούνια που σε κούναγε” και δεν απάντησε καν. Ένιωσα αδικημένος θα σου παραδεχτώ, γιατί το τιμώ και εγώ το σάντουιτς και το κυνηγάω σε κάθε ευκαιρία.

“Πού ρε φίλε;” ρώτησα. “Στο Duck Soup που είναι ό,τι πιο κοντινό σε αυθεντική ιταλική panineria με τα ποιοτικότερα υλικά που έχεις δει ποτέ, φίλε”. Έσκυψα κεφάλι, πήγα, δοκίμασα και αντιλήφθηκα ότι είχε απόλυτο δίκιο.

Το Duck Soup είναι ένα μικρό μυστικό σε όλα του. Είναι σαν εκείνα τα μικρά κουτάκια που έβρισκες τυχαία στο υπόγειο και είχες μέσα κρυμμένα πολύτιμα πράγματα ενώ όταν το άνοιγες έπαιζε την ίδια μονότονη μουσική αλλά πάντα χαιρόσουν που την άκουγες. Έτσι αξίζει να γνωρίσεις το μαγαζί τούτο. Να πέσεις πάνω του τυχαία και να κάτσεις μαγεμένος από την μικρή όαση που ανακάλυψες στο κέντρο της Αθήνας. ‘Ο μικρός πρίγκιπας’ είχε πει: “Αυτό που κάνει όμορφη την έρημο είναι ότι κάπου κρύβει ένα πηγάδι”. Όπου έρημο, βάλε το κέντρο της Αθήνας και όπου πηγάδι με γάργαρο νερό βάλε το Duck Soup.

Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης στο βάθος της Στοάς Πεσμαζόγλου. Μία στοά που κοντράρει την στοά του Βιβλίου με μπόλικα μουσικά ακούσματα (είναι και το δισκάδικο του Νίκου Ξυλούρη εκεί). Όταν φτάσεις στο τέρμα της πέφτεις πάνω σε ένα πολύχρωμο διαμαντάκι, που σε τραβάει σαν μαγνήτη να κάτσεις στα τραπεζάκια του. Στα αυτιά σου φτάνουν όμορφα ακούσματα που σου δίνουν εισιτήριο για ταξίδια σε paninerie της Ρώμης, ή αλλαντικερί του Παρισιού. Ακόμα πιο ρεαλιστικό γίνεται όταν πιάσεις τον κατάλογό του.

Σαλάτες υπερδροσιστικές και τσαχπίνικες με τον ιδιαίτερο και μοναδικό ντάκο να κλέβει την παράσταση. Αν αρχίζεις τα στραβομουτσουνιάσματα τύπου “έλα μωρέ, ντάκος είναι” δες απλά αυτή την φωτογραφία και προσπάθησε να συλλάβεις το πόσο η οπτική ευχαρίστηση βοηθάει εκείνη του ουρανίσκου.

Μετά φτάνεις στις τορτίγιες του που σε κάνουν να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο στενό της la rambla στην Βαρκελώνη και δοκιμάζεις πεντανόστιμες παραλλαγές της. Για να μην παρερμηνευτούμε δεν εννοούμε τις ισπανικές τορτίγιες που είναι φουσκωτές ομελέτες με ότι βάζει ο νους σου, αλλά εκείνες τις μεξικάνικες που είναι τυλιχτός παράδεισος. Διάλεξε εκείνη με το ταντούρι αν πιστεύεις ότι έχεις ξαναφάει τορτίγια με κοτόπουλο.

Και μετά ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Γυρνάει ο προβολέας και πέφτει πάνω τους. 12 σάντουιτς το ένα καλύτερο από το άλλο, συν 2 που παίζουν διαφορετική μπάλα κάθε μήνα. Πριν αρχίσω να σου περιγράφω σάντουιτς και οι σιαλογόνοι αδένες σου πάθουν υπερκόπωση θα σου εξηγήσω ότι εδώ τα υλικά είναι από όλο τον κόσμο.

Εδώ θα σου μιλήσω για την προσωπική μου εμπειρία. Έφαγα αυτό!

Αυτό το καθ’ όλα πρόστυχο και ελκυστικό σάντουιτς που αξίζει κάθε δαγκωνιά του. Καπνιστό μπέικον Καρδίτσας, κοτόπουλο ψητό, λιωμένο cheddar, chutney ντομάτας, avocado σως και iceberg. Μουγκρητά ηδονής σε κάθε μπουκιά.

Και αν πιστεύεις ότι πρόστυχο είναι μόνο ότι έχει μπέικον τότε είναι βαθιά νυχτωμένος. Δοκίμασε το σάντουιτς με τα ψητά λαχανικά του Duck Soup και μετά έλα να με βρεις να έρθουμε σε λεκτική αντιπαράθεση. Δεν θα έχουμε τι να πούμε όμως γιατί θα συμφωνείς ότι είναι απόλυτα γαμάτο το πως τα ψητά λαχανικά δένουν με την πιπεράτη ρόκα, παρμεζάνα και pesto.

Σάντουιτς να σου φύγει η μαγκιά με ό,τι βάλει ο διαστροφικός νους σου. Να είσαι σίγουρος ότι δεν θα απογοητευτείς ούτε μια φορά, όπως δεν απογοητεύτηκα ούτε εγώ όταν το έκανα στέκι κάθε φορά που πέρναγα από την Πανεπιστημίου και γουργούριζε η κοιλιά μου. Αλλά έχει και γλυκά. Δοκίμασε όπως και δήποτε το κρουασάν με κρέμα και κομματάκια σοκολάτας να μάθεις τι θα πει κρουασάν.

Μπορείς να συνοδέψεις το γεύμα σου -όποιο κι αν επιλέξεις τελικά- με διαλεχτές μπύρες, καφέ, σπιτική λεμονάδα ακόμα και κάποιο ποτήρι κρασί. Ότι ποθεί η καρδούλα σου έχει αυτή η μαγική γωνία της στοάς. Και τελικά είχε δίκιο ο Κώστας που έχει ερωτευτεί το μαγαζί

ΥΓ.: To όνομα μπορεί να σου φαίνεται παράταιρο σε σχέση με τα πιάτα -μα καλά που είναι οι σούπες;- αλλά να σε ειδοποιήσω ότι ο ιδιοκτήτης είναι τρελαμένος με τους Marx Brothers και το Duck Soup είναι από τις αγαπημένες του ταινίες.

Duck Soup, Πανεπιστημίου 39, Αθήνα