Το καλύτερο burger το φτιάχνεις μόνος σου

Σε έναν μήνα που το junk είχε ξεκάθαρα την τιμητική του λόγω Μουντιάλ, οφείλεις να κάνεις τον απολογισμό σου για το τι έφαγες και δεν έφαγες. Τίμησα πολλά burger, πολλά σουβλάκια, πολλές πίτσες και κάθε μία από τις παραγγελίες αυτές θα τις βαθμολογούσα από 8 μέχρι 10 στα 10. Αλλά.

Δεν ξέρω αν είναι μόνο ο κόπος που θα κάνεις για να φτιάξεις το δικό σου φαγητό που το κάνει τόσο ωραίο. Δεν ξέρω αν είναι η ανυπομονησία που κοιτάς τον άλλον με τα μάτια ορθάνοιχτα και περιμένεις να δεις αν του αρέσει αυτό που του έφτιαξες. Δεν ξέρω αν είναι το γεγονός ότι το burger προσφέρεται για να μαζέψεις την παρέα σου και να φτιάξετε ο καθένας το δικό του. Ό,τι κι αν είναι, από τη στιγμή που μαζεύεστε με τους φίλους σου είτε για να δείτε μπάλα είτε απλά για να αράξετε μετά το μπάνιο στη θάλασσα, γιατί να παραγγείλετε και να μην φτιάξετε κάτι πραγματικά νόστιμο;

Το σπιτικό burger δεν θα το πάρεις στιλιζαρισμένο σαν να έρχεται από το καλύτερο μπεργκεράδικο της πόλης. Ναι, αν είσαι καλλιτέχνης θα το φτιάξεις και όμορφο. Όχι σαν αυτά που θα δεις στις φωτογραφίες. Και δεν έχει τόση σημασία να είναι ωραίο σε όψη όσο σε γεύση.

Μπορεί να μην συμφωνήσεις καν με τα υλικά που έχω χρησιμοποιήσει, ο καθένας άλλωστε φτιάχνει το δικό του burger – αυτή είναι και η μαγεία του. Μπορεί να έχεις τη δική σου φιλοσοφία στο burger. Αλλά υπάρχουν μερικές βασικές αξίες στο burger που πρέπει να ακολουθείς.

Ας μιλήσουμε για το ψωμάκι

Τα περισσότερα σπιτικά burger που θα έχεις φάει ως τώρα, είναι πιθανότατα φτιαγμένα με τα κλασικά σουσαμένια μαλακά ψωμάκια που βρίσκεις στα super market. Λίγο μικρά σε μέγεθος και σχετικά αδιάφορα σε γεύση αλλά μια χαρά για να κάνεις τη δουλειά σου.

Αν θες όμως να το πας το πράγμα ένα βήμα παραπέρα, οφείλεις να δώσεις μεγαλύτερη προσοχή στο ψωμί. Γιατί μπορεί το κορίτσι σου να τρώει το burger της γυμνό από ψωμί για τη δίαιτά της αλλά ακόμα κι εκείνη στο τέλος της βραδιάς, μια μπουκιά από το δικό σου τέλειο burger θα ζητήσει. Ειδικά αν το ψωμί δείχνει ωραίο και αφράτο.

Υπάρχουν σε πολλά delicatessen, ακόμα και στα πιο μοντέρνα πλέον κρεοπωλεία ωραία buns για burger. Μεγαλύτερα από τα κλασικά, πιο νόστιμα. Το ψωμί που βλέπεις στις φωτό, αυτό χωρίς το σουσάμι, είναι ένα φανταστικό ψωμί για burger – πρωινά – σάντουιτς – οτιδήποτε που μου είχε προτείνει ο @th4lis σε ανύποπτο χρόνο. Ένα ρώσικο ψωμί που βρίσκεις κάτω από τη Βαρβάκειο (σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ την επωνυμία του μαγαζιού, όποιος ενδιαφέρεται ας μιλήσει στα σχόλια και θα επανέλθω). Μαλακό, ξινό όσο πρέπει, φοβερά νόστιμο και ό,τι πρέπει για burger.

Το ιδανικό μπιφτέκι

Εδώ υπάρχουν δύο σχολές. Και τέτοια έχθρα είχε να ξεσπάσει από την εποχή με τους εικονολάτρες και τους εικονοκλάστες. Μας φαινόταν πολύ αστείο στη δευτέρα Γυμνασίου το “εικονοκλάστες”. Και οι εικονολάτρες που διώκονταν για ενάμιση αιώνα πρέπει να γέλαγαν πάρα πολύ. Η μία σχολή λοιπόν θέλει το μπιφτέκι νέτο σκέτο. Μόνο με λίγο ψωμί ή φρυγανιά, χωρίς μυρωδικά και πολλά πιπέρια για να μην κλέβει την παράσταση στο burger και να δίνεται έμφαση στα υπόλοιπα υλικά. Σε αυτή την περίπτωση ο κιμάς οφείλει να είναι πολύ καλός και γευστικός.

Η άλλη σχολή θέλει να φτιάξεις το μπιφτέκι σου με όση φαντασία και ό,τι συνταγή θες. Ρώτησα εκείνο το μεσημέρι 5 άτομα τι βάζουν στα μπιφτέκια τους όταν τα πλάθουν και όλοι όσοι απάντησαν είπαν και κάτι διαφορετικό. Εγώ ας πούμε βάζω κρεμμύδι – φρυγανιά – αυγό – γάλα – ξύδι – ρίγανη. Άλλος βάζει κάτι διαφορετικό. Η φίλη μου η Λίζα που έκανε και την περισσότερη δουλειά για να φάμε το Σάββατο (και φτιάχνει και πολύ ωραία κοσμήματα για να κάνετε δώρο στα κορίτσια σας) έφτιαξε μπιφτέκια με τα παρακάτω.

Κρεμμύδι – πιπεριά – σόγια – βρώμη – μουστάρδα – βασιλικό (από τον κήπο, γιατί μπορεί). Εγώ δεν είμαι φανατικά υπέρ κάποιας από τις δύο σχολές. Βασικά είμαι κάπου στη μέση. Γιατί θεωρώ ότι το μπιφτέκι ναι μεν δεν πρέπει να πρωταγωνιστεί αλλά οφείλει να είναι και αρκετά νόστιμο και ζουμερό.

Το ψήσιμο είναι επίσης πολύ σημαντικό αλλά εκεί θα πάμε λίγο πάσο. Γιατί δεν περιμένεις από τον καθένα να έχει μια ψησταριά στον κήπο ή το μπαλκόνι του. Οπότε άλλος θα τα κάνει σε κάρβουνα, άλλος σε τηγάνι και άλλος σε φούρνο. Εμείς τα κάναμε σε μια ωραία πλάκα ψησίματος που έχουν τα παιδιά στο σπίτι.

Απαραίτητο να υπολογίσεις αρκετά μπιφτέκια για όλο τον κόσμο. Για να είσαι safe minimum 2 με 3 μπιφτέκια στον καθένα. Για τους άνδρες της παρέας το δεύτερο burger θεωρείται δεδομένο και μη σου πω ότι θα χρειαστεί κι ένα τρίτο για να κλείσεις το γεύμα.

Τα extras που θα κάνουν τη διαφορά

Εδώ μπαίνει η φαντασία σου. Και εδώ είναι που διαφέρει το ένα burger από το άλλο. Αυτό που έχεις εσύ ως οικοδεσπότης να κάνεις είναι να παρέχεις αρκετά υλικά στο τραπέζι σου ώστε να μπορεί ο άλλος να πειραματιστεί με διάφορες συνταγές. Κάποιος θα θέλει πίκλες (φίλος μου), κάποιος θα θέλει μανιτάρια, κάποιος θα θέλει bacon (πολύ φίλος μου).

Αλλά όλοι θέλουν ποικιλία για να μπορούν να επιλέξουν εκείνα τα συστατικά που θα βάλουν στο δικό τους burger. Τα απολύτως απαραίτητα είναι όπως φαντάζεσαι η ντομάτα, το μαρούλι, το τυρί και το κρεμμύδι.

Το κρεμμύδι εδώ που τα λέμε είναι τεράστιο πασπαρτού του burger και θέλει ειδική διαχείριση. Γιατί μπορείς να το φας απλά σε ροδέλες μέσα στο burger, μπορείς να το κάνεις πανέ σε μορφή onion rings ή μπορείς ακόμα και να το καραμελώσεις, όπως κάναμε εμείς.

Η αλητεία είναι να προσθέσεις και το κάτι παραπάνω. Πιπεριές δεν βάλαμε, τις κόψαμε μόνο για το μπιφτέκι αλλά ήθελα να βάλω τη φωτό γιατί μ’ αρέσει το μαχαίρι.

Για εμένα αυτό το κάτι παραπάνω είναι το τηγανητό αυγό και το θεωρώ τόσο απαραίτητο στο burger όσο και το μπιφτέκι.

Η απόλυτη ηδονή είναι όταν γυρνάς το ψωμάκι με το αυγό στο burger και βλέπεις τον κρόκο να σκάει και να στάζει στο υπόλοιπο burger.

Οι απαραίτητες σως

Κι εδώ πρέπει να βάλεις την φαντασία σου να δουλέψει. Ξέρω ανθρώπους που βάζουν pesto στο burger τους, είναι πολλοί οι φανατικοί της BBQ sauce, είναι πολλοί ακόμα κι εκείνοι που θα βάλουν γιαούρτι ή chili ή κάτι άλλο. Αλλά η βασική μας έκδοση παραμένει πιστή στην Αγία Τριάδα της σως που λατρεύεται όλο το χρόνο και είναι ο συνδυασμός μαγιονέζας – μουστάρδας – ketchup.

Σε αυτό το τραπέζι παίξαμε με Hellmann’s και ο καθένας είχε τη δική του μέθοδο και τακτική στο πώς θα τοποθετήσει τις σως στο burger. Προσωπικά δημιουργώ μια βάση με αρκετή μαγιονέζα και λίγη μουστάρδα στο κάτω ψωμί

Για να έρθουν από πάνω κατά σειρά το μαρούλι, το μπιφτέκι, το τυρί, το bacon, το αυγό. Στο πάνω ψωμάκι θα βάλω λίγη ketchup έτσι για τη γεύση. Οι σως θα σου χρησιμεύσουν και για το burger του κορεσμού. Είναι το τελευταίο burger που καταφέρνεις να φας γιατί έχεις σκάσει και συνήθως περιέχει μόνο το μπιφτέκι, τυρί και μια τριλογία από σως.

Τα παρελκόμενα ενός burgerοτράπεζου

Το τι θα έχεις τριγύρω από το burger σου είναι και πάλι καθαρά υποκειμενικό. Στα σπιτικά burgerοτραπέζια οφείλω να ομολογήσω ότι δεν μου λείπει καθόλου η τηγανητή πατάτα να βρεθεί δίπλα στο burger. Μπορώ να φάω χιλιάδες τηγανητές πατάτες μόνο με μια ωραία φέτα δίπλα αλλά όταν φτιάχνω burger στο σπίτι, σπάνια θα φτιάξω και πατάτες.

Το Σάββατο παίξαμε με μια ωραία σαλάτα και ψητές πατάτες με τη φλούδα. Ο πρωταγωνιστής ήταν άλλωστε τα burger και δεν θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος.

Δεν έχει και πολλή πλάκα να μαγειρεύεις για τον εαυτό σου. Κι όχι μόνο γιατί θα θες να φτιάξεις κάτι σε κάποια που αγαπάς και θα θέλεις από την καρδιά σου να της αρέσει. Ακόμα κι αν δεν είσαι ο καλύτερος μάγειρας στον κόσμο (ούτε καν στο τετράγωνο του σπιτιού σου), το μαγείρεμα είναι μια διαδικασία που έμαθα τους τελευταίους μήνες ότι είναι υπέροχο να την μοιράζεσαι. Και υπάρχουν αρκετά φαγητά όπως τα burger, το sushi, οι πίτσες, τα fajitas που είναι φαγητά που μπορείς να φτιάξεις είτε με την κοπέλα σου είτε με τους φίλους σου και να χτίσετε ένα απόγευμα ή ένα βράδυ γύρω από αυτό.

Το Σ/Κ που έρχεται με τον μικρό και τον μεγάλο τελικό του Μουντιάλ είναι μια καλή αφορμή. Καλά burger.