Το Monsieur Cannibale μαθαίνει στο Παγκράτι τι σημαίνει bao bun

Οι πλατείες είναι αυτές που δίνουν ζωή στο Παγκράτι. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού τόσες πολλές πλατείες μαζεμένες σε μία περιοχή. Και μπορεί η Βαρνάβα, η Προσκόπων και η Πλαστήρα να έχουν γίνει ‘hot’ στέκια, τα οποία επισκέπτεται καθημερινά πλήθος κόσμου από κάθε σημείο της πόλης, υπάρχει όμως ένα μαγαζί εδώ και μερικά χρόνια στην πλατεία Προφήτη Ηλία, που έχει καταφέρει να τραβήξει τα βλέμματα και προς εκείνη την κατεύθυνση.

Το Monsieur Cannibale (Βρυάξιδος 24) το γνώριζα. Έχω πιει στο παρελθόν ποτό στην καλαίσθητη και γεμάτη χρώματα μπάρα του, αλλά δεν είχε τύχει (μέχρι πρόσφατα) να δοκιμάσω τα πιάτα του. Μέγα λάθος, αν με ρωτήσεις.

Αυτό που παρατηρείς αμέσως μπαίνοντας σε αυτή την εντυπωσιακή brasserie είναι τα χρώματα, οι λεπτομέρειες στους τοίχους και η παιχνιδιάρικη αισθητική του. Πώς θα γινόταν άλλωστε να μην κεντρίσει το ενδιαφέρον κάθε επισκέπτη του το ‘Monsieur Cannibale’, από τη στιγμή που ο Άλεξ Πετράκης (Noel, Upupa Epops, Juan Rodriguez) ανέλαβε τη διακόσμησή του;

To όνομά του μαγαζιού (για όποιον δεν κατάλαβε) είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο γαλλικό χιουμοριστικό τραγούδι του Sacha Distel και από τη στιγμή που έφυγα από το ‘Monsieur Cannibale’ δεν έχω σταματήσει να το σιγοτραγουδάω. Ας μην ξεφεύγουμε, όμως, από το θέμα μας.

Το νέο μενού του μαγαζιού με την υπογραφή του σεφ Σταύρου Υφαντίδη στάθηκε η αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά το Monsieur Cannibale. Ένα μενού με λίγους κωδικούς, αλλά με ιδιαίτερη έμφαση στη γεύση και στην τιμή.

Oneman.gr / Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson

Προφανώς και υπάρχουν επιλογές για όλα τα γούστα. Από πιάτα που θα σε χορτάσουν, μέχρι πιο light γεύσεις, με τις οποίες θα συντροφεύσεις τον καφέ ή το ποτό σου. Το πρώτο που δοκιμάσαμε ήταν η τροπική σαλάτα, με παντζάρι, φασολάκια, αντίδι, μάνγκο, πεπόνι, σταφίδες, προσούτο, παρμεζάνα, σουσάμι και βαλσάμικο. Μια χρωματική (και γευστική) πανδαισία στο πιάτο σου.

To μενού που έχει επιμεληθεί ο Σταύρος Υφαντίδης βασίζεται στη μεσογειακή κουζίνα, στην οποία έχει προσθέσει και κάποια ασιατικά στοιχεία. Γεύσεις που γνώρισε και λάτρεψε κατά τη διάρκεια των πολλών ταξιδιών του σε όλη την υφήλιο. Όπως για παράδειγμα στα απίθανα bao buns με μελάνι σουπιάς. Τρία αφράτα ψωμάκια ατμού που χωρούν στη χούφτα σου και μέσα κρύβουν έναν γευστικό θησαυρό.

Η εκδοχή που μας παρουσίασε το Monsieur Cannibale ήταν τα μαύρα bao bans (από το μελάνι σουπιάς) γεμιστά με καλαμάρι, μους ταραμά, σάλτσα γαρίδας, φρέσκο κρεμμύδι και σουσάμι. Ίσως από τα πιο νόστιμα που έχω δοκιμάσει σε όλη την Αθήνα και σίγουρα ένα πιάτο, το οποίο μπορεί να συνοδεύσει άριστα το κρασί σου.

Μια και μιλήσαμε για συνοδευτικά, δεν γίνεται να μην κάνω μια ειδική αναφορά στη διπλή εκδοχή του γαύρου. Ένα πιάτο που σίγουρα θα σε κάνει να ταξιδέψεις νοητά σε κάποια παραλία, μιας και συνδυάζει τέλεια τις γεύσεις από τα δύο all time favorite καλοκαιρινά μας πιάτα. Τη χωριάτικη σαλάτα και φυσικά τον γαύρο.

Ο σεφ τον σερβίρει σε δύο εκδοχές (εξ ου και η ονομασία του πιάτου), μαριναρισμένο και τηγανιτό, μαζί με αγγούρι, guanciale, macadamia, σάλτσα σκόρδου και χειροποίητα ψωμάκια naan, που παρασκευάζονται στο μαγαζί.

Μια πολύ καλή (και υγιεινή) επιλογή για το μεσημεριανό ή το βραδινό σου είναι το falafel Cannibale, με λαχταριστό πέστο ντομάτας, σάλτσα σκόρδου, μελιτζάνα και σαλάτα, ενώ αυτό που μου έκανε θετικότατη εντύπωση είναι πως σερβίρεται ‘ανοιχτό’, προκειμένου να μη λερωθείς τρώγοντάς το.

Το βλέμμα μου, όμως, είχε πέσει εξ αρχής και στο ‘Chicken 57C’ που βρήκα στο μενού. Δεν γινόταν να μην δοκιμάσω αυτό το κοτόπουλο με ζυμαρικά orecchiette, πουρέ άγριων μανιταριών και λάδι τρούφας.

Όπως μου εξήγησε και η συμπαθέστατη Χαρά Καραγιάννη, υπεύθυνη της κουζίνας, η ονομασία του συγκεκριμένου πιάτου προέρχεται από το ψήσιμό του στους 57 βαθμούς, με τη μέθοδο sous vide. Ψήσιμο δηλαδή σε μικρότερη θερμοκρασία, αλλά για περισσότερο χρόνο. Εκεί ακριβώς οφείλεται η ζουμερή, αλλά και νόστιμη γεύση του κοτόπουλου, που θα βρεις ανάμεσα στα ζυμαρικά σου.

Από τα best sellers του μαγαζιού είναι ασφαλώς και οι πίτσες, με ζυμάρι που φτιάχνουν μόνοι τους και το αφήνουν να ξεκουραστεί τουλάχιστον 18 ώρες πριν το σερβίρουν. Επιλέξαμε την πίτσα με προσούτο, ρόκα και μοτσαρέλα και πραγματικά ήταν μια απόλαυση για τον ουρανίσκο, αλλά και τα μάτια μας. Μια ελαφριά ναπολιτάνικη πίτσα με πλούσιο χαρακτήρα.

Και πάνω που ετοιμαζόμασταν να φύγουμε, ήρθε και το γλυκό. Και ήταν ΚΟΛΑΣΗ. Πραγματικά. Το διαφορετικό μιλφέιγ που θα δοκιμάσεις στο Monsieur Cannibale αποτελεί μια σπουδαία έκπληξη, γι’ αυτό άλλωστε και στο μενού δε θα βρεις τα υλικά του.

Δε θέλουμε να σου το χαλάσουμε. Θα σε αφήσουμε να το ανακαλύψεις μόνος σου στην επόμενή σου βόλτα προς το Παγκράτι.

Monsieur Cannibale (Βρυάξιδος 24, Παγκράτι, (τηλ. 210 7526130)