Το ‘μπουρί’ είναι το τυλιχτό σουβλάκι που ξετρελαίνει τους Βορειοελλαδίτες

Το βίωσα και ο ίδιος πηγαίνοντας πριν μερικά χρόνια στην Ξάνθη για να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία. Ξέρεις, η γνωστή πολυπαιγμένη ιστορία που μπαίνεις στο μαγαζί για να παραγγείλεις μια πίτα με καλαμάκι και σου λένε με ύφος ότι “με το καλαμάκι πίνουμε φραπέ”. Και κάπου ανάμεσα στο μπέρδεμα με τις λέξεις ‘σουβλάκι’ και ‘καλαμάκι’, ξεπρόβαλε μπροστά μου μία τρίτη λέξη, που νίκησε άνετα και τις δύο. Το ‘μπουρί’.

Δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτό το ‘μπουρί’, το οποίο εμφανιζόταν σε όλους τους καταλόγους των γυράδικων της Ξάνθης. Το έβλεπα, το ξανάβλεπα. Στην αρχή ήμουν διστακτικός ως προς το να το παραγγείλω. Προτιμούσα τη safe επιλογή μιας πίτας. Αθηναίος, τι περίμενες; Γνώριζα το σουβλάκι με πίτα, το αγαπούσα, με κάλυπτε. Πού να ‘ξερα ότι εκεί πάνω θα ‘ερωτευόμουν’ ένα νέο τυλιχτό ή σάντουιτς ή σουβλάκι. Αυτό τέλος πάντων.

Το ‘μπουρί’, λοιπόν, είναι κάτι σαν το σουβλάκι-σύμβολο της πόλης της Ξάνθης. Το βρίσκεις παντού και οι ντόπιοι υπερηφανεύονται για την πατέντα και τη νοστιμιά του. Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, το σχήμα του είναι σωληνοειδές (μπουρί), ενώ θα μπορούσα να το περιγράψω και ως το ελληνικό ‘μπουρίτο’. Ίσως να συνδέεται το όνομά του και με αυτό.

Αντί για την κλασσική πίτα, το μπουρί τυλίγεται με αραβική. Είναι πιο λεπτή, ελαφριά, χωρίς λάδια, δεν σε φουσκώνει, με αποτέλεσμα να έχεις μεγαλύτερη όρεξη να απολαύσεις το εσωτερικό της. Αν παραγγείλεις αυτή με τον γύρο κοτόπουλο (την αγαπημένη μου) μέσα της θα βρεις εκτός από το κρεατικό, σως, ντομάτα, πατάτα και μαρούλι. Ό,τι δηλαδή θα έβαζες και στο τυλιχτό σουβλάκι σου. Ωστόσο, επειδή στη Βόρεια Ελλάδα είναι και καλοφαγάδες, μόλις δώσεις την παραγγελία σου, ο υπάλληλος θα σε ρωτήσει και τι αλοιφές θέλεις να προσθέσεις εντελώς δωρεάν στο μπουρί σου. Από ουγγαρέζα και τυροσαλάτα, μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς.

Πάμε τώρα στο πώς τυλίγεται το μπουρί. Ο υπάλληλος ανοίγει την αραβική πίτα στον πάγκο του. Προσθέτει τη σως, το μαρούλι, τον γύρο, την πατάτα, την αλοιφή της επιλογής σου και στη συνέχεια το τυλίγει ολόκληρο σαν ‘καραμέλα’. Με μια κίνηση εξαιρετικής ακρίβειας το κόβει στη μέση και σερβίρεται στο πιάτο σου σε δύο μέρη, για διπλή απόλαυση.

Η αλήθεια είναι πως και με το ένα κομμάτι μπορείς να χορτάσεις αν δεν πεινάς πάρα πολύ και να αφήσεις το άλλο για λίγο αργότερα. Όμως είναι πολύ δύσκολο να τους αντισταθείς.

Εννοείται πως μπορείς να βάλεις στο μπουρί σου όποιο κρεατικό τραβάει η όρεξή σου. Έχοντας δοκιμάσει, όμως, σχεδόν όλους τους συνδυασμούς, έχω την εντύπωση ότι ο γύρος κοτόπουλο δένει εξαιρετικά με την αραβική πίτα.

Για περίπου τρεις και κάτι μήνες, όσο δηλαδή έκατσα στην Ξάνθη, το μπουρί είχε γίνει το αγαπημένο μου ‘σουβλάκι’. Σε μια επίσκεψή μου στη Θεσσαλονίκη μάλιστα εκείνη την περίοδο, ένας φίλος μού γνώρισε και το μαγαζί που φτιάχνει ένα από τα καλύτερα μπουριά που δοκίμασα στη Βόρεια Ελλάδα, το ‘Γιοκ Μπαλίκ’.

Αν ποτέ βρεθείς προς τα εκεί, ξέρεις πλέον τι θα παραγγείλεις.