Το νεροβούβαλο που αγάπησα (και έφαγα)

Πάνε τρεις μέρες που είδα για πρώτη φορά την γκάμα βουβαλίσιων γαλακτοκομικών της φάρμας Μπέκα να μου κλείνει το μάτι στα ράφια του βιολογικού super market στο Άλιμο στο οποίο πηγαίνω. Μπήκα για να πάρω λίγο βιολογικό κοτόπουλο για την 18μηνη κόρη μου και έφυγα με μια σακούλα γεμάτη γάλα, γιαούρτι, τυρί, ρυζόγαλο και πολλά κεσεδάκια από καζάν ντιπί.

Προφανώς και είμαι θύμα οτιδήποτε μυρίζει delicatessen. Εννοείται πως έπαιξε ρόλο στην απόφαση μου η όμορφη συσκευασία, με  την φωτό του παλιακού κάρου γεμάτο καρδάρες με γάλα. Αλλά, στο τέλος, αυτό που κάνει την διαφορά είναι η γεύση, που είναι πιο μεστή, πιο γεμάτη, πολύ πιο πλούσια από οποιαδήποτε γάλα και λοιπό γαλακτοκομικό προϊόν είχα δοκιμάσει μέχρι τότε.

Μην με ρωτάς ‘και με τα λιπαρά τι γίνεται;’. Είμαι ο εντελώς λάθος άνθρωπος να σου απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, αφού ποτέ μου δεν κοιτάζω τι γράφουν οι ετικέτες με τα διατροφικά στοιχεία. Φαντάζομαι ότι είναι περισσότερα, όπως συμβαίνει συνήθως με όλα τα προϊόντα που έχουν σουπερ—στρουμφική γεύση.

Η ουσία είναι ότι μετά από αυτή την εμπειρία, το βουβάλι ανέβηκε πολύ στην εκτίμηση μου. Σχεδόν στο ίδιο ύψος που έχω και τον Μπούφαλο Μπιλ, ένα τεράστιο αυτοκόλλητο με την φάτσα του οποίου είχα σε πρώτο τραπέζι πίστα στο BMX μου καθώς μεγάλωνα.

Αν και αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, οφείλουμε να μιλάμε για τον ελληνικό νεροβούβαλο, εντελώς διαφορετικό είδος από το βουβάλι που έπαιρναν στο κυνήγι Απάτσι, Κομάντσι και λοιποί ερυθρόδερμοι στις καουμπόικες ταινίες. Κληρονομιά από τον Ξέρξη που τον χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει τις προμήθειες του στρατού του και ο οποίος και πάλι ανθεί στην λίμνη της Κερκίνης και στην πεδιάδα του Νέστου.

Το πιο πιθανό είναι ότι τον έχεις δοκιμάσει με την μορφή καβουρμά, σκέτο ή στα πλαίσια ομελέτας.

Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι αυτό είναι ένα πιάτο που λάτρεψα. Αλλά οι γευσιγνώστες αλαλάζουν εκστασιασμένοι για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα (περισσότερες πρωτεΐνες, διπλάσιο σίδηρο, λιγότερο λίπος) του βουβαλίσιου κρέατος, το οποίο πλέον μπορείς να βρεις και σχετικά εύκολα και στην Αθήνα. Ως κρέας, καβουρμά, αλλά επίσης λουκάνικο, σαλάμι, καπνιστή μπριζόλα. Ενώ την γκάμα συμπληρώνουν ζυμαρικά, κουλουράκια, τσουρέκια, ακόμη και παγωτό.

Είναι αυτονόητο ότι ο ιδανικός τρόπος να δοκιμάσεις τα πάντα όλα –εντελώς φρέσκα- είναι μια μικρή εκδρομή προς Σέρρες μεριά. Εκεί που πλέον, χάρη στις προσπάθειες ορισμένων οραματιστών ντόπιων παραγωγών, το βουβάλι έχει αποκτήσει την φήμη που του αρμόζει και η λίμνη Κερκίνη έχει μετατραπεί και σε γαστρονομικό προορισμό.

Μέχρι όμως να αξιωθείς να οργανώσεις αυτή την εκδρομή, μπορείς να ενδώσεις σε ότι βρίσκεις στα κοντινά delicatessen σου. Η να τσεκάρεις τo www.vouvali.com, που έχει και ειδικό section με συνταγές.