3 μικρά μαγαζιά στην Αθήνα για νόστιμες πίτες, τάρτες και πεϊνιρλί
Οι νόστιμες τρύπες της πόλης στεγάζονται μέσα σε ελάχιστα τετραγωνικά αλλά προσφέρουν μεγάλες απολαύσεις.
- 1 ΝΟΕ 2021
Θυμάμαι ακόμα, τη δεκαετία του ’90, στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας στην οδό Βουλής, το καφενείο του Λάκη. Πασχάλης ήταν το όνομά του και ήταν από τους πρώτους «εσωτερικούς μετανάστες» που άφησε τον θεσσαλικό κάμπο για το επιχειρείν στην πρωτεύουσα. Το σχέδιο πέτυχε, ο καφές, οι τυρόπιτες, οι μεζέδες όλα τα καλούδια που φτιαχνόντουσαν αποκλειστικά από τον ίδιο και τη σύζυγό του, τη Ρένα, έφταναν μέχρι τη Βουλή.
Πολύ πριν την επέλαση των αλυσίδων καφέ και των indie coffee shops στην Αθήνα, οι εργαζόμενοι στο Σύνταγμα – από τους κουστουμάτους τραπεζίτες μέχρι τα «κορίτσια» του Hondos Center – έκαναν την πρωινή τους παραγγελία στον Λάκη και τα μεσημέρια κατέβαιναν για να φάνε σπιτικό φαγητό, καθισμένοι στα σκαλάκια, ή ακόμα και όρθιοι.
Από το μικροσκοπικό υπόγειο είχε περάσει όλο το κέντρο της Αθήνας και εκείνο με τη σειρά του δεν είχε απογοητεύσει κανέναν. Η μεγαλύτερη απόδειξη ήταν ότι τη δουλειά δεν την έκαναν τα τετραγωνικά μέτρα αλλά η τεράστια όρεξη του Λάκη και της Ρένας να φροντίσουν τους πελάτες τους, να τους δώσουν το καλύτερο, μια οικειότητα που θύμιζε όσα άφηναν καθημερινά πίσω τους γι’ αυτή τη νέα ζωή.
Τα μικρά μαγαζιά της Αθήνας
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson
Είκοσι χρόνια μετά, τίποτα δε μαρτυρά πώς σε μία πολυκατοικία στην οδό Βουλής, αν κατέβαινες τις σκάλες θα σου έσπαγε τη μύτη ο τηγανητός κεφτές, θα έτρωγες σπιτική τυρόπιτα και θα έπινες καφέ με καϊμάκι που όμοιό του δύσκολα έβρισκες. Αυτό το υπόγειο στάθηκε η αφορμή για να βλέπω πάντα με άλλο μάτι τα μικρά μαγαζιά. Αυτά που παρά τα λίγα τετραγωνικά τους διεκδικούν μια θέση στο κέντρο της Αθήνας, που μπορεί να τα κατασπαράξει από στιγμή σε στιγμή.
Το κέντρο της Αθήνας είναι γεμάτο με τέτοιες μικρές εκπλήξεις. Για να σου φανερωθούν, αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά. Το σουβλατζίδικο του Κώστα στην οδό Πεντέλης αλλά και του Κώστα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, αποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη, πώς η επιτυχία δεν κρύβεται στη μεγάλη σάλα και τις πολυτέλειες, αλλά στο καλό φαγητό και την αυθεντικότητα.
Όμως σε μικρά μαγαζιά δεν στεγάζονται μόνο τα σουβλατζίδικα. Οι νόστιμες τρύπες της Αθήνας σερβίρουν χειροποίητες πίτες, τάρτες, ακόμα και πεϊνιρλί.
Οι χειροποίητες πίτες του Harry’s Kitchen
OneMan.gr / Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson
Αν είσαι βιαστικός, θα το προσπεράσεις. Στον ήδη μικρό πεζόδρομο της οδού Αξαρλιάν, μία τόση δα βιτρίνα βρήκε τη θέση της στριμωγμένη, για να ταϊζει λαχταριστές, χειροποίητες πίτες όσους ξέρουν να ψάχνουν.
Αν πας νωρίς το πρωί (πρέπει να πας δηλαδή, αφού κλείνει το μεσημέρι), θα βρεις μία μεγάλη ποικιλία: τυρόπιτα, κοτόπιτα, παστουρμαδόπιτα, κασέροπιτα, με φρουτάλια Άνδρου.
Αν ρίξεις μια ματιά μέσα, θα δεις ένα πεντακάθαρο, τακτοποιημένο, μίνι εργαστήριο όπου ο κύριος Χάρης φτιάχνει καθημερινά τα ζυμάρια με τη δική του μυστική συνταγή.
Με τη βοήθεια της συζύγου του, γίνονται και οι γεμίσεις, πάντα με καλοδιαλεγμένα υλικά και με προσοχή στη λεπτομέρεια γιατί η γεύση έχει σημασία.
Οι συνταγές αποτελούν ένα κομμάτι από μόνες τους – κρεμμύδια καραμελώνονται, ο δυόσμος φρεσκάρει τη γέμιση του τυριού, τα τυριά και τα πουλερικά έχουν ονομασία προέλευσης και ο παστουρμάς είναι πρώτης τάξεως.
Αθανασίου Αξαρλιάν 2, Σύνταγμα
Οι τάρτες της γιαγιάς Μαρίκας
Το 2019, η Αθήνα απέκτησε τη δική της ταρτερί. Η εξειδίκευση και τα μαγαζιά που υπηρετούν μόνο ένα concept δεν αποτελούν τάση της εποχής, αλλά δείχνουν την αφοσίωση των ανθρώπων πίσω από αυτά, σε ό,τι ξέρουν να κάνουν καλά.
Έτσι και ο Σπύρος, ορμώμενος από την αγάπη και την αφοσίωση της Θρακιώτισσας γιαγιάς Μαρίκας στις πίτες, τις τάρτες και τα ζυμάρια γενικότερα, άνοιξε ένα μαγαζί αφιερωμένο στις τάρτες.
Η παράδοση συναντά το σήμερα και εμπνέεται από τη γαλλική κουλτούρα σε αυτό το μικρό μαγαζί στου Ψυρρή.
Σε αυτή την πολύχρωμη γειτονιά, που διατηρεί ακόμα τον εμπορικό της χαρακτήρα, αλλά αποτελεί και το στέκι μιας urban κοινότητας που αγαπάει το ποδήλατο και την punk μουσική, η Marika βρήκε το σπίτι της μέσα σε 27 τετραγωνικά μέτρα και μέσα στα λίγα χρόνια λειτουργίας της, κατάφερε να επανασυστηθεί ως ένας πολυχώρος.
Το μενού περιλαμβάνει αλμυρές και γλυκές τάρτες, με γεμίσεις που εμπνέονται από την εποχή, αλλά δε σταματάει εκεί. Θα βρεις χειροποίητα γλυκά, μαρμελάδες και άλλα καλούδια, ακόμα και μια επιλεγμένη λίστα με cocktails.
Το χωριάτικο πεϊνιρλί του Pide πίτα
Αλευρωμένα χέρια κινούνται με επιδέξιο τρόπο πάνω στον πάγκο του Pide Πίτα από τις μαστόρισσες που συναντάς στο μαγαζί.
Τα ζυμάρια ανοίγονται προκειμένου να γίνουν λαχταριστά πεϊνιρλί, με κασέρι και συνδυασμούς όπως μοσχαρίσιος κιμάς και αυγό, μπέικον ή γαλοπούλα, αλλά και μία χορτοφαγική επιλογή.
Pide είναι η πίτα στα τουρκικά (ο ιδιοκτήτης είναι από την Κωνσταντινούπολη), και πρόκειται ουσιαστικά για ένα λεπτό ζυμάρι, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση γίνεται σαν «βαρκούλα» και ψήνεται για να το απολαύσεις ζεστό και λαχταριστό.
Αυτή η πίτα αποτελεί και το highlight του μαγαζιού, και ενδείκνυται τόσο για πρωινό όσο και μεσημεριανό. Μην περιμένεις διακοσμητικά στοιχεία και φιοριτούρες, στο Pide Πίτα είσαι στην πηγή της προετοιμασίας και το ζητούμενο είναι να πάρεις το φαγητό σου και να το απολαύσεις στο χέρι.
