Τσορίθο, αυγά και σολομό στου IT brunch τον χαμό

Είναι νομίζω η ίδια αίσθηση με εκείνες τις Κυριακές μεσημέρι την προηγούμενη δεκαετία. Εκείνες που πήγαινες με τους γονείς σου στο σπίτι της θείας, της καλής μαγείρισας της οικογένειας και για όλους τους λόγους του κόσμου ήσουν μαθηματικά βέβαιος ότι θα φας φανταστικά. Είχες δοκιμάσει εκατό φορές φαγητό από τα χέρια της θείας, ό,τι κι αν έφτιαχνε ήταν πάντα φανταστικό. Δεν μπορούσε καμία Κυριακή το φαγητό να ήταν κακό.

Μόνο που σε αυτή την περίπτωση, η βεβαιότητα όσο περπατούσα τα ελάχιστα τετράγωνα από εκεί που πάρκαρα το αυτοκίνητο μέχρι να φτάσω στο τραπέζι στο the IT place στο 29 της οδού Σκουφά, δεν ερχόταν από τη δύναμη της επανάληψης. Δεν είχα δοκιμάσει ποτέ ξανά τα πρωινά (και τώρα το brunch) στο συγκεκριμένο εστιατόριο. Έχω όμως τόση εμπιστοσύνη στον Ηλία Σταυρόπουλο, σεφ του εστιατορίου, και όσα έχω δοκιμάσει από τα χέρια του που μονολογούσα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να απογοητευτώ και από τον κατάλογο του brunch.

Ομολογώ ότι ένα τρίο εγχόρδων που έπαιζε όση ώρα μελετούσα τον πολυσέλιδο κατάλογο (υπάρχουν και οι κλασικές φοβερές επιλογές πέρα από τα πιάτα του brunch) δεν το περίμενα. Κι αν σε κάποιες στιγμές ένιωθα ότι μου χαλά τη βολή μου, κοιτώντας την μεγάλη εικόνα αντιλαμβανόμουν πόσο όμορφο είναι να παίρνεις το πρωινό σου στο κέντρο της πόλης υπό τους ήχους μουσικής.

Στα του φαγητού όμως γιατί αυτό με ενδιαφέρει και περισσότερο από όλα. Φρόντισα να δοκιμάσω διάφορα και να μην περιοριστώ σε κλασικές επιλογές. Αν και όπως μετράς έναν bartender από το πώς φτιάχνει το gin tonic και το negroni, έτσι νιώθω ότι μετράς έναν σεφ στο brunch από το πώς σου σερβίρει ένα αυγό ποσέ ή scrambled eggs. Κι η αλήθεια είναι ότι το να παραγγείλω το πιο πληθωρικό πιάτο του καταλόγου για εμένα μάλλον κλασική επιλογή είναι.

Δεν θα σου κάνει λοιπόν εντύπωση που για δικό μου πιάτο επέλεξα τα φουρνιστά αυγά που σου έρχονται σε ένα σκεύος κατευθείαν από τον φούρνο με σάλτσα ψητής ντομάτας, chorizo, τσιπς πατάτας και τριμμένη φέτα. Το κάψιμο από τα τσορίθο ήταν ό,τι έπρεπε για να σε ξυπνήσει την ώρα που έσβηνε στον κρόκο του αυγού, ταιριάζοντας τρομερά με την φέτα. Τα τσιπς πατάτας πάρα πολύ νόστιμα και σχεδόν καθόλου λαδερά, σε ένα πιάτο που σου συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Το έτερο που υπήρχε στο τραπέζι και είχα κερδίσει ένα γενναίο κομμάτι του, ήταν κάτι που πάντα μου αρέσει να υπάρχει στο τραπέζι αλλά όχι για δικό μου (ας το πούμε ‘κυρίως’). Ο σολομός είναι ένα τρομερό ταίριασμα στα αυγά αλλά και μία κατ’ εξοχήν τροφή για το brunch. Στην συγκεκριμένη του έκδοση είχαμε bagel παπαρούνας με καπνιστό σολομο, κρέμα αβοκάντο, αγγούρι, μαραθόριζα και βαλεριάνα με ποσέ αυγό. Δροσερό και όσο πρέπει χορταστικό, με πολύ νόστιμο bagel, εξαιρετικό για να το παντρέψεις με κάποιο από τα brunch cocktails του καταλόγου, για τα οποία θα σου μιλήσω σε λίγο.

Δοκίμασα ακόμα τα αυγά ποσέ σε ψωμί καλαμποκιού με ταμπουλέ από κινόα και κρέμα αβοκάντο. Για να ανακαλύψω ότι η κινόα από τότε που μπήκε στη ζωή μας, έχει βρει το δρόμο της σε πάρα πολύ γευστικές και ευφάνταστες επιλογές. Εδώ, συγκεκριμένα, ήταν πάρα πολύ σωστή η προσθήκη του αβοκάντο, με το αυγό να μην έχει τόσο ρόλο πρωταγωνιστή, όσο συνοδευτικού σε έναν πάρα πολύ ισορροπημένο πιάτο.

Μια πιο ελληνική μορφή του brunch ήρθε στο τραπέζι στη μορφή αυγών ποσέ σε χωριάτικο ψωμί με χόρτα εποχής, κρέμα γιαουρτιού, καπνιστό μπέικον και κουκουνάρι. Δύσκολο γευστικά για κάποιον που δεν αγαπά όλες αυτές τις γεύσεις ξεχωριστά αλλά ένα πιάτο που νομίζω ταιριάζει αρμονικά στον κατάλογο ενός σεφ που βρίσκει πάντα ξεχωριστούς τρόπους να ταιριάξει ελληνικά προϊόντα σε δημιουργικές συνταγές.

Και φτάνουμε σε αυτά που ζήλεψα φρικτά που δεν μπόρεσα να δοκιμάσω. Πιάτα αφορμές για να ξαναβρεθώ κάποια μέρα στα τραπέζια του the IT place για brunch. Αυγά ποσέ σε ασιατικά ψωμάκια σιτάλευρου, κατσικίσιο τυρί, ψητό ζαμπόν fouantre, baby σπανάκι και κρέμα κολοκύθας με φασκόμηλο. Ή τη ζεστή πατατοσαλάτα με μπέικον, λάδι τρούφας και αυγό μάτι. Ή το sunday burger με σάλτσα μανιταριών απο χαρουπόμελο, τραγανό μπέικον, ψητό χαλούμι και αυγό μάτι.

Δεν μπορούσα όμως να δοκιμάσω κάτι άλλο αλμυρό γιατί είχε έρθει η ώρα του γλυκού. Κι αυτή τη φορά, όπως και την άλλη που βρέθηκα σε ένα τραπέζι του, η απλότητα κέρδιζε σε όλα τα επίπεδα. Γεύσεις απλές, γεύσεις χωρίς την ανάγκη να “φωνάξουν” ευρεσιτεχνία για να ξεχωρίσουν.

Τρομερές αυγοφέτες με κανέλα, μέλι και κρέμα τυριού. Έφυγαν ειλικρινά σε δευτερόλεπτα με την κρέμα τυριού να λιώνει ελαφρά στις ζεστές αυγοφέτες. Δίπλα, pancakes με με τριμμένο μπισκότο και παγωτό Nutella. Με το παγωτό να κερδίζει πανηγυρικά τις εντυπώσεις και τα pancakes να είναι πάρα πολύ σωστά ψημένα. Το τρίτο που δοκίμασα ήταν ένα cheesecake κολοκύθας, αρωματισμένο με κανέλα μοσχοκάρυδο, καραμελωμένα καρύδια και σιρόπι απο σφένδαμο.

Όλα πολύ δυνατές και χορταστικές επιλογές, σε έναν κατάλογο ο οποίος δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει εκείνα τα εστιατόρια που κλείνουν πολλά χρόνια ζωής στο θέμα brunch και μάλιστα δίνει και την δική του ξεχωριστή ταυτότητα. Ένας κατάλογος πιστός στην φιλοσοφία της Βαγγελιώς και των άλλων ανθρώπων του the IT place για μία κουζίνα που σέβεται τις πρώτες ύλες, τις απλές γεύσεις και τα προϊόντα που έχουν φέρει το συγκεκριμένο εστιατόριο στην καρδιά τόσων και τόσων ανθρώπων.

Κλείνοντας, να πω ότι ο κατάλογος των brunch cocktails έχει κλασικές επιλογές αλλά και twists στα κλασικά cocktail, προσαρμοσμένα στις γεύσεις των πιάτων που προσφέρει ο κατάλογος του φαγητού. Το πολύ σημαντικό για εμένα είναι η τάση που έχει ο συγκεκριμένος κατάλογος ποτών προς το low ABV, ακολουθώντας τις φετινές επιταγές για την κατανάλωση. Ένα πρωί Κυριακής δεν χρειάζεσαι cocktail ψυηλά σε αλκοολικούς βαθμούς. Θες ελαφριά ποτά, άρτια γευστικά για να συνοδεύσεις το brunch σου.

Για πες λοιπόν. Μετά από όλα αυτά, πού θα φας brunch την Κυριακή;

the IT place: Σκουφά 29, Κολωνάκι, 2103635773