10 μαθήματα παραγωγικότητας από τους Beatles

Αυτή την παρασκηνιακή ματιά στη δράση ενός από τα θρυλικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής προσφέρει το docuseries του Peter Jackson, The Beatles: Get Back. Μέσα από τρία συνολικά επεισόδια, η μίνι σειρά καταγράφει τις ημέρες που πέρασαν μαζί τα Σκαθάρια τον Ιανουάριο του 1969, γράφοντας και ηχογραφώντας τα τραγούδια για το νέο τους άλμπουμ. Συγκεκριμένα, για το ιστορικό Let It Be, που κυκλοφόρησαν ένα χρόνο αργότερα και εκείνη την εποχή, όταν το δημιουργούσαν, τού είχαν δώσει τον τίτλο Get Back.

Το νέο σκηνοθετικό εγχείρημα του Peter Jackson ωστόσο δεν είναι μόνο το προφανές: ένα μουσικό ντοκιμαντέρ ιστορικής σημασίας για τους Fab Four. Σύμφωνα με μερίδα κριτικών και διεθνή media μπορεί άνετα να αποτελέσει ένα εγχειρίδιο καλύτερης επαγγελματικής ζωής, γιατί όχι και επιτυχημένης καριέρας.

Όπως διαβάζουμε στο The Economist, το The Beatles: Get Back είναι ένα masterclass για την τέχνη της ομαδικής εργασίας, που θα έπρεπε να διδάσκεται στις πανεπιστημιακές σχόλες, στον τομέα του επιχειρείν και του management. Ενισχύει γνωστές αρχές που διέπουν το teamwork και προσθέτει μερικές δικές του που μπουστάρουν το αίσθημα συνεργασίας και ομαδικού πνεύματος. 

Πώς να γίνεις καλύτερος σύμφωνα με τους Beatles

To medium.com, από την άλλη, επικεντρώνεται στο πρώτο επεισόδιο της σειράς μεσα στο οποίο μπορεί κάποιος να βρει την έμπνευση που αναζητούσε για να γίνει πιο δημιουργικός και αποδοτικός στον χώρο εργασίας του. 

Ο κανόνας του «ναι… και»

Ο πρώτος κανόνας του αυτοσχεδιασμού και του brainstorming είναι να λες «ναι… και». Όταν κάποιος προτείνει μία ιδέα, μην την απορρίψεις κατευθείαν, ακόμα και αν σου φανεί κάπως περίεργη ή απλά λάθος, επειδή έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου. Άκουσέ την και δούλεψέ τη μέσα σου. Προσπάθησε να χτίσεις πάνω της και να την εξελίξεις. Τη στιγμή που κάποιος λέει αμέσως «όχι», η ροή της σκέψης διακόπτεται και είναι φυσικό η ομάδα να μπλοκάρει. 

Καθώς δουλεύουν το Don’t Let Me Down, ο George Harrison πετάγεται και λέει «νομίζω ότι όλο αυτό είναι απαίσιο». «Λοιπόν, έχεις τίποτα άλλο να προτείνεις;», του απαντά ο John Lennon. «Πρέπει να βρεις κάτι καλύτερο», συμπληρώνει ο Paul McCartney. 

Αν δεν έχεις κάτι εποικοδομητικό να αντιπροτείνεις, μην τηρείς αρνητική στάση απέναντι στα πράγματα.

Συνεχίζεις (μέχρι να σταματήσεις)

Ο McCartney ήταν ο ίσως πιο υπομονετικός τύπος της παρέας. Εκείνος που έβγαζε το φίδι από την τρύπα, βοηθώντας την μπάντα να βγαίνει από τα αδιέξοδά της. «Εδώ και μία ώρα παίζουμε και ξαναπαίζουμε, χωρίς να έχουμε κάτι συγκεκριμένο στο κεφάλι μας. Ας προχωρήσουμε λίγο ακόμα μπας και βγει κάτι καλό», λέει στους υπόλοιπους, ενώ προσπαθούν να ηχογραφήσουν το Let It Be. Μέχρι που κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι όλο αυτό είναι μάταιο και ότι καλύτερα να σταματήσουν, καθώς κανείς τους δεν είναι παρών πνευματικά. 

Μην κρίνεις την ιδέα, κρίνε το αποτέλεσμα αυτής

Το ότι οι Beatles δούλευαν κάθε ιδέα που τους γεννιόταν στο μυαλό και δεν την απέρριπταν πριν διαπιστώσουν πώς λειτουργεί στην πράξη, το επιβεβαιώνει το docuseries του Jackson. Έπαιρναν την ιδέα, έκαναν τις απαραίτητες διορθώσεις, την εξέλισσαν και στο τέλος πάντα κάτι πολύ καλό έβγαινε από όλη αυτή την περιπέτεια. 

Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως 

Μπορεί να έπαιζαν και 20, 30 φορές το ίδιο τραγούδι μέχρι να το τελειοποιήσουν. Μέχρι να έχουν στα χέρια τους την καλύτερή του εκδοχή. Σίγουρα, το να επαναλαμβάνεις τα ίδια και τα ίδια είναι μία βαρετή διαδικασία, είναι όμως και αυτή που συμβάλλει πάντα στο να πετυχαίνεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Μη φοβάσαι να κάνεις λάθη

Τα λάθη είναι μες στο παιχνίδι. Κλισέ αλλά είναι αυτά που θα σε προχωρήσουν μπροστά, αρκεί να μαθαίνεις πάντα κάτι από αυτά, ώστε να μην τα επαναλαμβάνεις. Οι Beatles έκαναν αμέτρητα λάθη κατά τη διάρκεια της δημιουργίας και της ηχογράφησης των κομματιών τους και αυτό ποτέ δεν τους πτόησε. Ίσα-ίσα που κάθε φορά τους έβγαινε σε καλό, γεννώντας καινούργιες ιδέες.

Υπάρχουν και τα δημιουργικά λάθη

Στο All Things Must Pass, ο George Harrison φαίνεται να είχε γράψει τη φράση “A wind can blow these clouds away”. Ο Lennon όμως κατά λάθος διάβασε “A mind can blow…” και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. 

Κάνε διάλογο 

Η διαφορά μεταξύ ενός δημιουργικού περιβάλλοντος και μίας αίθουσας που είναι γεμάτη από ανθρώπους που φωνάζουν και μιλούν ακατάπαυστα είναι ότι στην πρώτη περίπτωση υπάρχει διάλογος. Όλοι έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν, να ακουστούν, να ανταλλάξουν απόψεις και να βγει κάτι δημιουργικό και παραγωγικό από αυτή τη συζήτηση/συνάντηση.

Φαντάσου ότι είσαι κάποιος άλλος

Κατά τη διάρκεια των προβών του Ιανουαρίου του 1969, οι Beatles έπαιξαν 405 διαφορετικά τραγούδια, τα οποία δεν ήταν όλα δικά τους φυσικά. Ερμήνευσαν από Chuck Berry μέχρι το σάουντρακ του The Third Man. Το να προσποιείσαι έστω και για λίγο ότι είσαι κάποιος άλλος είναι απελευθερωτικό και δυναμωτικό. Σου επιτρέπει να ρίξεις τις άμυνές σου και να χαλαρώσεις, ακόμα και να εμπνευστείς. 

Μην επαναλαμβάνεις την ίδια ιδέα

Στην αρχή του ντοκιμαντέρ, ο Michael Lindsay-Hogg, που σκηνοθετούσε τα κλιπ των Beatles, ακούγεται να προτείνει στο συγκρότημα να ταξιδέψει στη Λιβύη για να παίξει στο αμφιθέατρο Sabratha στην Τρίπολη, το οποίο έχει φανταστεί να φωταγωγημένο από τις δάδες που θα κρατούν οι 2.000 Άραβες θεατές. Η πρότασή του απορρίπτεται για πολλούς λόγους (πρακτικότητας, αισθητικής), αλλά κυρίως γιατί τα Σκαθάρια δεν ήθελαν εκείνη την εποχή να ταξιδέψουν. 

Κάθε μέρα βλέπουμε τον Lindsay-Hogg να επαναφέρει την ίδια ιδέα, περιμένοντας μία διαφορετική ανταπόκριση. Κάθε φορά όμως παίρνει την ίδια απάντηση: όχι.

Η τροφή δεν είναι μόνο για σκέψη

Εκτός από μερικά ποτήρια κρασί, μπύρα και ουσίες που δε βλέπεις στο ντοκιμαντέρ αλλά γνωρίζεις ότι κάπου ήταν καλά κρυμμένες, οι Beatles έπιναν πολύ τσάι και έτρωγαν τοστ με μαρμελάδα στα διαλείμματα των προβών τους. 

Η ενυδάτωση είναι απαραίτητη για να οξυγονώνεται σωστά ο εγκέφαλος και τα ελαφριά σνακ ό,τι καλύτερο για να αυξήσεις τα επίπεδα ενέργειας.