Φολέγανδρος: Οι 18 προτάσεις που πρέπει να ακολουθήσεις

Με τον τίτλο του κορυφαίου Αθηναίου εκφραστή του “σαν τη Χαλκιδική δεν έχει” στο τσεπάκι μου, το ταξίδι στη Φολέγανδρο λειτούργησε σαν πρόκληση. Η στάση μου απέναντι στα νησιά, εξάλλου, είναι ίδια με τη στάση μου απέναντι στις σαλάτες: γιατί υπάρχουν;

Για τη Φολέγανδρο έκανα την εξαίρεση, πήγα, ρώτησα, έμαθα και έχω την απάντηση. Σε 18 μέρη…

Χιπστερονήσι. Δεν ξέρω εάν είναι καλό ή κακό, αλλά μέσα σε 2 δεκαετίες, από νησί πολιτικών εξόριστων, μετατράπηκε σε απόλυτο προορισμό. Αυτή η αναβάθμιση πλέον συνδυάζεται με διαρκή αύξηση στον τουρισμό, εγχώριο και διεθνή (ή ελληνικό κατά Άντζελα), με συνέπεια να αναφέρεται ως “νέα Σαντορίνη” πιο συχνά από τις φορές που ακούει το “νέος Μέσι” ο Βασίλης Κουτσιανικούλης. Εάν πας φέτος, σε λίγα χρόνια που θα βουλιάζει από κόσμο, θα έχεις το προνόμιο να γίνεσαι ο “στα ‘λεγα εγώ” σπαστικός τύπος.

Περπάτησέ το. Πρόκειται για ένα από τα πιο μικρά νησιά των Κυκλάδων, με 32 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση και περίπου 650 μόνιμους κατοίκους. Όπως είναι λογικό, εάν είσαι φαν των περιπλανήσεων, θα λιώσεις κάθε σόλα και θα φτάσεις από άκρη σε άκρη. Οι υποδομές, εξάλλου, σε προσκαλούν, αφού υπάρχουν σοκάκια και μονοπάτια για διαδρομές κάθε γούστου. Από το δίκτυο 20 χιλιομέτρων ξεχωρίζει η διαδρομή Χώρα – Σταυρός – Χριστός – Φηρά – Αγκάλη που τη διανύεις σε περίπου 45′.

Πήγαινε θάλασσα με ένα μεταφορικό μέσο. Ξέχασα να συστηθώ: Φολέγανδρος = Χώρα + Άνω Μεριά + Αγκάλη + Καραβοστάσης. Όπου Χώρα βλέπε μηδέν παραλίες, λόγω του υψώματος στο οποίο βρίσκεται και των γκρεμών που δεν επιτρέπουν πρόσβαση στη θάλασσα. Κατά συνέπεια, όταν πας για μπάνιο, χρειάζεσαι μεταφορικό μέσο, που είτε το φέρνεις μαζί σου είτε το νοικιάζεις εκεί. Υπάρχει η εναλλακτική των λεωφορείων που εξυπηρετούν προς κάθε προορισμό ή το περπάτημα ή τα γαϊδουράκια (ΝΑΙ, ΤΑ ΓΑΙΔΟΥΡΑΚΙΑ που υπάρχουν σε όλο το νησί), με αποστάσεις από τη Χώρα περίπου 2-3 χιλιομέτρων για τις παραλίες. Εάν δεν θα μείνεις στη Χώρα, αλλά σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, μόλις έχασες 48 δευτερόλεπτα από τη ζωή σου διαβάζοντας αυτό το κομμάτι. Συγγνώμη…

Παναγίτσα, η επιτομή του SWAG. Θες να βγάλεις την πιο cool φωτογραφία και να σε ζηλεύουν όλοι; Θες να αποσπάσεις τριψήφιο αριθμό like στο facebook παρότι δεν είσαι γυναίκα με μαγιό που γράφει “καλημέρα” στο status; Ανέβα (μέσα σε 15 λεπτά) το μονοπάτι προς την Παναγία που προβάλλει πάνω από όλους και όλα στο νησί και θα έχεις μία απίστευτη πανοραμική θέα. “Πιάτο” όλο το νησί, οι απόκρημνοι γκρεμοί του, το ηλιοβασίλεμα. King of the world…

Πούντα, εσύ σούπερσταρ. Η Φολέγανδρος είναι ένα από τα πιο γνωστά “ζευγαρονήσια” της Ελλάδας. Όταν θα φτάσεις με το ταίρι σου, λοιπόν, μην παραλείψεις μία φωτογραφία στην Πούντα, με το… χάος να στέκεται περήφανα από πίσω σου και τα κύματα να σκάνε στους βράχους με έναν χαλαρωτικό παφλασμό. Όταν κοιτάςςςς από ψηλάάάάάάάάά….

Κάνε τη “ζαβολιά” και αγνάντευσε. Εάν δεν χορτάσεις τη θέα από την Πούντα, πήγαινε λίγο πιο δεξιά και μπες στον “Ανεμόμυλο” (εάν δεν μένεις ήδη εκεί). Πάρε θέση κάτω από τις πέργκολες, απόλαυσε τον άνεμο στα μαλλιά σου και άπλωσε τα χέρια σου στο απόλυτο κενό. Πιες μια παγωμένη μπύρα, τσίμπα κάτι ή άραξε το κορμί σου σε μία ξαπλώστρα δίπλα στην πισίνα, βρε αδερφέ.

Διψάς για ελληνικό καλοκαίρι; Ζήσε κάθε γωνιά του νησιού και βρες μια μικρή όαση γεύσης και δροσιάς, με μια παγωμένη ΑΛΦΑ!

Πολιόρκησε το Κάστρο. Να πάρεις φωτογραφική μηχανή είπαμε; Είπαμε. Να πας στο Κάστρο είπαμε; Δεν είπαμε. Εισέβαλε στον μεσαιωνικό οικισμό, στο πιο παλιό κομμάτι της Χώρας, που παλαιότερα προστάτευε τους κατοίκους και πλέον προστατεύει την ομορφιά και την καλώς εννοούμενη γραφικότητα του νησιού. Εάν πήγαινες τη Μεγάλη Εβδομάδα, οι κάτοικοι θα σου άνοιγαν την πόρτα του σπιτιού τους και θα έβλεπες πώς είναι ζεις στο χείλος του γκρεμού. Κυριολεκτικά (ή καλύτερα κυριολεκτικά κυριολεκτικά).

Πλατείες, δύο σε μία. Βρισκόμαστε πάντα στη Χώρα. Έξω από το Κάστρο και απέναντι από την Πούντα (για να καταλάβεις, όλα αυτά απέχουν 30” περπατήματος) βρίσκονται οι δύο κεντρικές πλατείες του νησιού (Ντουνάβηδες, Πιάτσα), ήτοι μία πλατεία που απλά χωρίζεται από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Εκεί ουσιαστικά συνωστίζονται οι περισσότεροι τουρίστες του νησιού, όπου βρίσκουν μεταξύ άλλων καταστήματα με τοπικά προϊόντα ή με είδη δώρων όπως του συνθέτη Ανδρέα Μπονάτσου (ο οποίος συχνά οργανώνει μουσικές βραδιές).

Φάε ματσάτα. Εάν ψάχνεις κάπου να φας παραδοσιακά, τότε θα πας στη “Συνάντηση” στην Άνω Μεριά. Τα ματσάτα, τα χειροποίητα τοπικά μακαρόνια, κλέβουν την παράσταση ακόμα και από τον κόκορα ή το κουνέλι που τα συνοδεύουν. Όπως και η καρπουζένια, το τοπικό γλύκισμα που συνδυάζει καρπούζι (κι όμως…), μέλι και σουσάμι.

Μοσχαράκι και άγιος ο Θεός. Είσαι παραδοσιακός τύπος; Λιγουρεύεσαι ένα μοσχαράκι με πατάτες και τη σαλτσούλα να σε καλεί για την πιο ένοχη παπάρα; Και όλα αυτά συνοδεία σουρωτού τυριού, τοπικού εδέσματος της Φολεγάνδρου; Πήγαινε στην “Πιάτσα” που βρίσκεται στην… Πιάτσα της Χώρας και θα με θυμηθείς.

Η “Blue Cuisine” των γευσιγνωστών. Η νέα γκουρμέ πρόταση της Χώρας. Εκεί θα σου προσφέρουν γαστρονομικές επιλογές βγαλμένες από τα καλύτερα εστιατόρια του εξωτερικού και τα πιο ψαγμένα κρασιά. Μην χάσεις το “Sardines Bruschetta”, δηλαδή σαρδέλες σε ζυμωτό ψωμί, με λιαστή ντομάτα, σάλτσα πορτοκάλι και καυτερή πιπεριά. Σου είπα ότι έχει θέα την Παναγίτσα; Δεν στο ‘πα…

Πριν φας, κολύμπα. Ωραία όλα αυτά, αλλά προτού στρογγυλοκαθίσεις στο τραπέζι, ρίξε και μία βουτιά. Μπορείς να αρχίσεις τις εξερευνήσεις της καλύτερης παραλίας από τη Βάρδια, αφού πρώτα κατέβεις από το μονοπάτι στην… περιφραγμένη από βράχια παραλία, που βρίσκεται αριστερά από το λιμάνι. Είπαμε, ζευγαρονήσι… Παρόμοια κατάσταση το Λατινάκι, παρόμοια κατάσταση η Βιτσέντζου και το Πουντάκι, δεξιά από το λιμάνι. Εάν δεν είσαι του μπάνιου, πάντως, υπάρχει και η παραλία στον Καραβοστάση (το λιμάνι, ντε), με beach bar για άραγμα…

Μια αγκαλιά για την Αγκάλη. Η πιο όμορφη παραλία του νησιού βρίσκεται στην Αγκάλη. Κι εδώ θα φτάσεις μετά από κατηφόρα (εάν, μάλιστα, περνάει το λεωφορείο του ΚΤΕΛ, θα κλείσει ο δρόμος για να ανέβει και μετά θα μπορέσεις να κατηφορίσεις με το αμάξι, το μηχανάκι ή τη γουρούνα) κι εδώ θα απολαύσεις το μπάνιο σε πεντακάθαρα νερά.

Παραλίες inception. Παίρνεις το καράβι για να φτάσεις στο νησί και στη συνέχεια παίρνεις το καραβάκι για να φτάσεις στις παραλίες του νησιού. Κι όμως, ο Άγιος Νικόλαος και το Κάτεργο που “κρύβονται” πίσω από τεράστιους βράχους αξίζουν τον κόπο (υπάρχει και η επιλογή του μονοπατιού για τους πιο θαρραλέους). Εάν θέλεις κάτι λιγότερο κοσμοπολίτικο, αποβιβάσουν στον Άγιο Γεώργιο ή τη Λυγαριά και θα αισθανθείς σαν να έχεις τη δικιά σου παραλία με βότσαλα να σου χαϊδεύουν τα πόδια.

Α, ναι, έχουμε κι από αυτό. Εάν θες επίσης ο βοριάς να σου χαϊδεύει τα… πλευρά, υπάρχει και η παραλία γυμνιστών στον Γαλύφο, περπατώντας μόλις 5 λεπτά από την Αγκάλη.

Τέρμα τα πλατσουρίσματα, ώρα για βουτιές. Μία μοναδική και άχαστη επιλογή του νησιού είναι το Sea-U, όπου θα μάθεις να βουτάς σωστά. Τα παιδιά θα σε πάνε για snorkeling (εξερεύνηση με μάσκα), θα σου μάθουν τα πάντα για την κατάδυση με μπουκάλες ή για την ελεύθερη κατάδυση, θα σου δώσουν ακόμα και δίπλωμα. Ή θα σου κάνουν τουρ στο νησί και στις γύρω περιοχές με τα σκάφη τους.

Βράδιασε και θες να πας για ένα ποτάκι. Η μέρα σου κλείνει στην “Αστάρτη”. Δεν χρειάζονται οδηγίες για να τη βρεις (εντάξει, στην πλατεία της Χώρας είναι). Θα δεις ένα τσούρμο ανθρώπων μέχρι τα ξημερώματα να κάθεται στο περβάζι της εκκλησίας με ένα ποτό στο χέρι. Από εκεί το παρήγγειλαν…

Μην φύγεις εάν δεν πας στον Φάρο. Έπαθα και έμαθα. Δεν πρόλαβα και γνώρισα τη χλεύη. Τσέκαρε ότι έχεις χρόνο για τη διαδρομή μέχρι την Ασπροπούντα (περίπου 15 λεπτά δρόμος από Λιβαδάκι ή Άνω Μεριά) ή έστω για να πας με το καραβάκι και να ζήσεις από εκεί το ηλιοβασίλεμα.