Τζια: Οι 24 προτάσεις που πρέπει να ακολουθήσεις

Η Κέα είναι μία ιδιόμορφη περίπτωση νησιού. Εν μέρει αδικημένου γιατί ως κοντινό στις ακτές της Αττικής, ως εύκολος προορισμός Σαββατοκύριακου, υποτιμάται από πολλούς, ως κάτι που δεν είναι νησί ή τόσο νησί όσο άλλα.

Αν πας στην Τζια για 3-4 μέρες, θα πας στα απολύτως απαραίτητα. Και οι περισσότεροι στοιβάζονται στις ίδιες και τις ίδιες παραλίες, τις ίδιες και τις ίδιες ταβέρνες. Αλλά δεν είναι μονόδρομος όλα αυτά. Όπως ισχύει και για όλα τα νησιά της Ελλάδας, αν έχεις όρεξη να ψάξεις κάτι παραπάνω, αν έχεις όρεξη να δεις όσα δεν βλέπουν οι υπόλοιποι, θα ανακαλύψεις σε αυτό το νησί μικρούς καλά κρυμμένους προσωπικούς παραδείσους.

Στο μοναστήρι της Καστριανής για βόλτα. Για πιστούς και άπιστους αυτή η βόλτα. Το μοναστήρι της Καστριανής, όπως όλα τα μοναστήρια βασικά, είναι στρατηγικά τοποθετημένο. Σε ένα από τα βορειότερα σημεία της Κέας, να κοιτά ατρόμητο τον Βορρά με τον άνεμο να το χτυπά αλύπητα σχεδόν καθημερινά. Αλλά είναι τόσο απόκοσμη η ομορφιά του, είναι τόσο εντυπωσιακά τα βράχια και τα κολπάκια από κάτω του, είναι τέτοια η γαλήνη μέσα στη φασαρία του αέρα που αξίζει πραγματικά το 15λεπτο από τον Οτζιά.

Στον Φίλιππα για γουρουνόπουλο. Παρακάτω θα βρεις διάφορες προτάσεις φαγητού για μεζέδες, για ψαρικά, για ό,τι τραβάει η όρεξή σου. Στον Φίλιππα, στον λόφο πάνω από το Γυαλισκάρι, ατενίζοντας το ηλιοβασίλεμα, θα νιώσεις ότι είσαι σε τσιμπούσι του Γαλατικού χωριού. Με τρομερό γουρουνόπουλο, φοβερά κοκορέτσια και κοντοσούβλια και πάσης λογής κρεατικό, με τη σφραγίδα ενός ανθρώπου που εκτρέφει τα δικά του ζώα τόσες δεκαετίες τώρα.

Στον Βρόσκοπο, τον Καλόγηρο και το Καλαμίτσι για την άγρια ομορφιά τους. Και οι τρεις είναι παραλίες στη δυτική μεριά, ανάμεσα στα Ξύλα και τον Κούνδουρο. Παραλίες που δύσκολα προσεγγίζεις ακόμα και με καλό αυτοκίνητο. Αλλά είναι ακριβώς αυτές οι “απάτητες” παραλίες της δυτικής και της ανατολικής μεριάς (Καλυδονίχι, Συκαμιά, Καλησκιά) που κάνουν την Τζια να ξεχωρίζει τόσο. Μια ομορφιά που απολαμβάνουν όσοι τις πλησιάζουν με σκάφη και ιστιοπλοϊκά, μια ομορφιά που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να καταπατήσουν με bar και σπίτια τριγύρω.

Στο Zeus Faber για το πρώτο ποτό (και το δεύτερο και το τρίτο μη σου πω). Όταν άνοιξε πριν λίγα χρόνια, ήταν η εναλλακτική στις κλασικές αξίες του νησιού. Τώρα αποτελεί το καθιερωμένο στέκι για τα πρώτα ποτά καθενός που αποφασίζει να πάει στο Βουρκάρι για ποτό. Όχι ότι έχει να πάει και αλλού. Ωραία cocktail, ωραίες μουσικές σε ένα bar που ελπίζεις να είχες καθημερινά κοντά σου και στην πόλη. Στην βεράντα του για πιο χαλαρά, στις μέσα μπάρες του αν έχεις όρεξη να χορέψεις και λίγο. Ο Πότης έχει φτιάξει ένα πολύ ωραίο μαγαζί που είναι πολύ πιθανό να σε ψήνει κάθε βράδυ να το περνάς από τις 10 μέχρι τις 03:00 με τα ποτά του.

Στις 9 κόρες για τα πιο ωραία ψαρικά του νησιού. Πολλοί διεκδικούν αυτόν τον τίτλο αλλά ο Πέτρος έχει στήσει ένα από τα πιο όμορφα μαγαζιά του νησιού και τα ψαρικά που σερβίρει είναι ασύγκριτα. Από γόνο και χταποδάκι μέχρι φρέσκα ψάρια και αστακομακαρονάδες. Τα τραπέζια του κοιτούν τον κόλπο του Βουρκαρίου και αν προλάβεις κάποιο από τα τραπέζια δίπλα στη θάλασσα θα έχεις την ευκαιρία να περάσεις ένα από τα πλέον ειδυλλιακά απογεύματα ή βράδια στο νησί. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η φανταστική πορτοκαλόπιτα με παγωτό μετά το γεύμα.

Στην Κορρησία για την περατζάδα. Παλαιότερα το λιμάνι δεν είχε να προσφέρει και πολλά σαν βόλτα, πέρα από τα 2-3 σουβλατζίδικα. Πλέον όμως, στο λιμάνι ενδέχεται να βρεις περισσότερο κόσμο ακόμα και από το Βουρκάρι. Με τα αυτοκίνητα να μην προχωρούν προς την προβλήτα μετά τη δύση και τα μαγαζιά να βγάζουν τραπέζια σε όλο το μήκος του λιμανιού, δημιουργείται μία πολύ ωραία βόλτα για μικρούς και μεγάλους.

Στο ‘Ψήνεσαι’ με το πού φτάσεις στο λιμάνι για σουβλάκια καλωσορίσματος και φεύγοντας για σουβλάκια αποχαιρετισμού. Αν και λογικά, θα θελήσεις να το επισκεφτείς και στο ενδιάμεσο.

Στα Ξύλα για μία από τις καλύτερες παραλίες των Κυκλάδων. Μπορεί κάποιος να πει ότι υπερβάλω αλλά αυτός ο μικρός κόλπος στα δυτικά του νησιού έχει πάντα καθαρά νερά, παγωμένα νερά και μία εικόνα που από το πρωί μέχρι το ηλιοβασίλεμα μοιάζει μαγική. Με λιγοστά σπίτια στον απέναντι λόφο και τον κόσμο τον Αύγουστο να δίνει μάχη για μια σκιά, τα Ξύλα – μόλις 15 λεπτά από το λιμάνι – αποτελούν ενδεχομένως την πιο όμορφη (εύκολα προσβάσιμη) παραλία του νησιού. Μείνε ως αργά το απόγευμα εκεί, να δεις το ηλιοβασίλεμα να πέφτει πίσω από την Αττική.

Στον Μυλοπόταμο για να γνωρίσεις τα προϊόντα Αρισταίος. Ο Μυλοπότας είναι η περιοχή στην οποία τυγχάνει να παραθερίζω τα περισσότερα καλοκαίρια της ζωής μου. Να το πω αλλιώς, η περιοχή στην οποία τυγχάνει να τσιμπουρώνομαι κάθε καλοκαίρι στο σπίτι του κολλητού μου. Κι εκεί ανάμεσα στις όμορφες όσο και ξερές πλαγιές του, την πηγή και τα μονοπάτια του υπάρχει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός που προσφέρει μερικά από τα πιο ποιοτικά προϊόντα του νησιού. Θα ξεχωρίσω το brand “Αρισταίος” που έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα “σύνορα” του νησιού, με το μέλι, τα γλυκά του κουταλιού, τις μακαρούνες και τα ζυμαρικά του.

Στο Βινύλιο για την αίσθηση του νησιού. Ξεκινάς καθισμένος στο πεζούλι για να χαζεύεις την περατζάδα του νησιού μετά τη δύση του ηλίου. Και συνεχίζεις σιγά σιγά προς τα μέσα, στην πολύ ωραία και μεγάλη μπάρα του, στην οποία όσοι αγαπούν την Τζια, έχουν περάσει τα καλύτερα καλοκαιρινά βράδια της ζωής τους. Με τις μουσικές και το μεράκι του Δώρου στο μαγαζί εδώ και τόσα χρόνια, το Βινύλιο είναι το μοναδικό must του νησιού.

Στον Φούρνο στο Λιμάνι για τρίγωνη τυρόπιτα. Κλασική αξία τόσο για τους πρωινούς τύπους όσο και για τους ξενύχτηδες που γυρεύουν τα ξημερώματα κάτι να φάνε, ο Φούρνος στο Λιμάνι έχει εμπλουτήσει τη βιτρίνα των σφολιατοειδών με πάρα πολλά πράγματα. Διαχρονική αξία όμως παραμένει η τρίγωνη τυρόπιτά του, ένα μικρό ποίημα με πολύ ωραίο αλμυρό τυρί και ξεροψημένο φύλλο. Η στάση πριν το μπάνιο θεωρείται επιβεβλημένη.

Στο Στέκι του Στρογγύλη για καλό φαγητό. Από τα αγαπημένα μου στέκια, ειδικά αν επιλέξεις να φας κάτι στην Κορησσία. Στο δρόμο για τη μεγάλη εκκλησία πάνω από το λιμάνι θα βρεις τα τραπέζια του Στρογγύλη και στις επιλογές του θα βρεις μπελαλίδικα φαγητά, ωραίους μεζέδες αλλά κυρίως θα βρεις καλές τιμές και πολύ καλό φαγητό. Δοκίμασε οπωσδήποτε το γουρούνι στο σακί και όποια πίτα σερβίρει τη μέρα που θα πας.

Στον Ρολάνδο για το το κάτι διαφορετικό στο φαγητό. Ένας ωραίος τύπος που μαγειρεύει με αγάπη για αυτό που κάνει. Αυτό είναι ο Ρολάνδος ο οποίος αποτελεί εγγύηση για πολλούς από τους Τζιώτες αλλά και τους τουρίστες που επισκέπτονται κάθε χρόνο το νησί. Ψαρομεζέδες αλλά και μαγειρευτά φαγητά, τιμώντας φυσικά τις ντόπιες γεύσεις και όσα παράγει η γη της Τζιας.

Στον πάγκο των βιβλίων για το χάζεμα. Κάθε καλοκαίρι, κοντά εκεί που δένει το καράβι, θα βρεις έναν πάγκο με βιβλία. Μπορεί να μην είναι ο πιο ενημερωμένος πάγκος του κόσμου, μπορεί να μην βρεις ακριβώς αυτό που ψάχνεις αλλά για τους κλασικούς επισκέπτες του νησιού, είναι σχεδόν ιεροτελεστία να αγοράζουν από εκεί τα βιβλία του καλοκαιριού, σε μια βραδινή βόλτα στο λιμάνι.

Στις Τρεις Αμμουδιές για το τόσο κοντινό καταφύγιο. Υπάρχουν τρεις πολύ μικρές παραλίες σε απόσταση αναπνοής από το Βουρκάρι. Οι τρεις αμμουδιές μπορεί να παιδέψουν το αυτοκίνητό σου και σίγουρα μπορεί να μην σε “χωρέσουν” μιας και έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν πολύ λίγους κολυμβητές στα κολπάκια τους. Αλλά αν πας περίοδο χωρίς πολύ κόσμο, είναι από τις πιο ωραίες βουτιές που μπορείς να κάνεις στο νησί.

Για ξέγνοιαστη διαμονή, στον όμορφο ξενώνα Σειρίη, στην Ιουλίδα.

Στην Ιουλίδα για να ζήσεις το παραμύθι. Η Χώρα της Κέας αποκαλείται από πολλούς η ομορφότερη των Κυκλάδων. Δεν θα με βρουν σύμφωνο, όσο κι αν αγαπάω το νησί αλλά αυτόν δεν σημαίνει ότι η Ιουλίδα δεν παραμένει μία Χώρα βγαλμένη από παραμήθι. Χτισμένη στον βράχο, με αρχαίες καταβολές και ένα μωσαϊκό σπιτιών που μετατρέπεται σε πορτοκαλί πίνακα σε κάθε ηλιοβασίλεμα. Στα ανηφορικά σοκάκια της, θα βρεις όχι μόνο ωραίους περιπάτους αλλά και πολλά μικρά και μεγαλύτερα μαγαζιά για να φας και να πιεις τον καφέ σου.

Στο Στέκι στην Χώρα, για εξαιρετικό μαγειρευτό φαγητό με υπέροχη θέα. Δοκίμασε οπωσδήποτε τον κόκορα και τους λαχανοντολμάδες.

Στο Κουνδουράκι για το τόσο όσο. Έτσι αποκαλούν τη δεύτερη, εμφανώς μικρότερη, παραλία στον Κούνδουρο. Λίγο μακριά από τη μεγάλη παραλία με το beach bar και τη μουσική, είναι μια παραλία που σου δίνει και ηρεμία αν τη ζητήσεις αλλά και την άνεση μιας ξαπλώστρας δίπλα σε κόσμο που φεύγει για water sports. Στα νερά του και την αμμουδιά του θα βρεις μια από τις πιο ωραίες παραλίες της Τζιας.

Στο Σπαθί για τα δροσερά νερά του. Από τους μεγαλύτερους κόλπους του νησιού, ικανός να προστατεύσει ιστιοπλοϊκά και σκάφη που βγήκαν στα ανοιχτά του Αιγαίου χωρίς να λογαριάζουν τον Βοριά. Τα τελευταία 2 χρόνια η παραλία έχει οργανωθεί περισσότερο, με ξαπλώστρες, κρεβάτια και μαξιλάρες. Ο κόλπος όμως είναι αρκετά μεγάλος και χωρά ακόμα και εκείνους που επιζητούν την μοναξιά τους.

Στα rooms to let στο Βουρκάρι και το Γυαλισκάρι. Υπάρχουν δεκάδες rooms to let και εσχάτως και μερικά ξενοδοχεία για να κοιμηθείς. Αλλά εγώ θα σου πω να προτιμήσεις εκείνα τα rooms to let που βρίσκονται στον λόφο ανάμεσα στο Γυαλισκάρι και το Βουρκάρι. Για το ότι δεν θα χρειάζεσαι αυτοκίνητο το βράδυ για να πιεις τα ποτά σου. Για το υπέροχο ηλιοβασίλεμα που σκάει πίσω από το φάρο απέναντι.

Στον Κούνδουρο όταν χτυπάει ο Βοριάς. “Κρυψώνα” σκαφών και λουομένων κάθε φορά που ο Βοριάς δεν επιτρέπει στον κόσμο να τα περάσει και πολύ καλά σε Οτζιά, Ξύλα και Σπαθί. Ο Κούνδουρος που κοιτά κυρίως νοτιοανατολικά, είναι το ησυχαστήριο πολλών, μιας και εκεί βρίσκονται δεκάδες από τα πιο “πλούσια” σπίτια του νησιού. Όσο όμως αρχίζει να χτίζεται και η υπόλοιπη δυτική μεριά, ο Κούνδουρος γίνεται ολοένα και περισσότερο ο παράδεισος εκείνων που θέλουν να βρουν την ηρεμία τους από ανέμους και την πολυκοσμία Χώρας, λιμανιού και Βουρκαρίου.

Στην Άννα για μαμαδίσιο φαγητό. Η Άννα είναι πάντα μέσα στις τρεις προτάσεις που θα σου κάνει οποιοσδήπτε για φαγητό στην Τζια. Κι αυτό γιατί στα τραπέζια της θα βρεις από μαγειρευτά φαγητά μέχρι παραδοσιακές πίτες της Τζιας, καλό κρέας αλλά και την περιποίηση ενός μαγαζιού που βλέπει κάθε ξεχωριστό επισκέπτη “σαν παιδί του”. Την Άννα θα την βρεις όπως φεύγεις από Οτζιά, στο δρόμο για Καστριανή και Σπαθί.

Στο Λέων για ένα πιο ήρεμο ποτό. Με το όνομα αφιερωμένο στον σκαλισμένο στον βράχο λέοντα που χρονολογείται στον 6 αιώνα π.χ., το bar Λέων είναι από τα ιστορικότερα του νησιού. Αν και έμεινε κλειστό για μερικά χρόνια, με την επανέναρξή του κέρδισε σίγουρα τον κόσμο της χώρας του νησιού αλλά και εκείνους που ζητούν κάτι πιο ήσυχο και ατμοσφαιρικό για το ποτό τους από τη βαβούρα του Βουρκαρίου. Πρόσφατα ανακαινισμένος και με ακόμη περισσότερες επιλογές σε ποτά.

Ένα μικρό βήμα αρκεί για να κάνεις τις διακοπές σου ακόμα πιο απολαυστικές. Με τους δικούς σου ανθρώπους και μια παγωμένη ΑΛΦΑ στο χέρι, δώσε χρώμα στο καλοκαίρι σου.