5 απίθανα γεγονότα από την ιστορία του αυτοκινήτου
- 22 ΙΑΝ 2024
Η ιστορία του αυτοκινήτου είναι, στην τεράστια εικόνα της παγκόσμιας ιστορίας, αρκετά σύντομη, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει ιδιαίτερα γεγονότα. Αυτό που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα ως χόμπι για τους λάτρεις του τροχού και τους πλούσιους, εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την κοινωνία και έγινε κομμάτι της σύγχρονης ανθρώπινης ιστορίας και ενσωματώθηκε στην κουλτούρα κάθε πολιτισμού.
Καθώς τα σύγχρονα αυτοκίνητα γίνονται όλο και πιο προηγμένα, τα οχήματα από το παρελθόν εξακολουθούν να αιχμαλωτίζουν τη φαντασία μας, φέρνοντας στο μυαλό μας εικόνες από muscle cars, πολυτελή cabrio ή/και οτιδήποτε μας εξιτάρει. Παρακάτω θα βρούμε 5 facts για τον χώρο του αυτοκινήτου που τραβούν την προσοχή.
Το Ford Model-T κόστιζε 290 δολάρια
Στο τέλος του 2022, το μέσο κόστος ενός καινούργιου αυτοκινήτου στις ΗΠΑ έφτανε το επιβλητικό ποσό των 48.681 δολαρίων, έναν αριθμό – ρεκόρ. Έτσι, ίσως είναι δύσκολο να πιστέψετε ότι τη δεκαετία του 1920, όταν τα αυτοκίνητα ήταν ακόμα ένα είδος πολυτελείας, θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε ένα ολοκαίνουργιο Ford Model T με μόλις 290 δολάρια, ή γύρω στα 5.000 δολάρια με τα σημερινά δεδομένα.
Η τιμή του βεβαίως δεν ήταν πάντα τόσο χαμηλή. Όταν το Model-T κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην αγορά γύρω στο 1908, κόστιζε 825 δολάρια, δηλαδή περίπου 17.000 σημερινά δολάρια. Ωστόσο, η τιμή εξακολουθούσε να είναι χαμηλότερη από τον ετήσιο μισθό του μέσου ανθρώπου, και αυτό ήταν σχεδιασμένο.
«Θα κατασκευάσω ένα αυτοκίνητο για το μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού», δήλωσε ο Henry Ford για το Model-T στην αυτοβιογραφία του, το 1922. Οραματιζόταν ένα αυτοκίνητο που θα ήταν βολικό και υψηλής ποιότητας, αλλά «χαμηλό σε τιμή, ώστε κάθε άνθρωπος με καλό μισθό να είναι σε θέση να αποκτήσει ένα». Το 1912, υπήρχαν λιγότερα από 10.000 αυτοκίνητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι το 1927, την τελευταία χρονιά του Model-T, ο Ford είχε μειώσει την τιμή και τα κομμάτια είχαν εκτοξευθεί σε πάνω από 20 εκατομμύρια.
Το πρώτο πρακτικό αυτοκίνητο φυσικού αερίου έφτανε τα 10 μίλια την ώρα
Οι ατμοκίνητες «άμαξες χωρίς άλογα» χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα, αλλά το πρώτο πρακτικό όχημα με κινητήρα εσωτερικής καύσης σχεδιάστηκε από τον μηχανικό Karl Benz το 1885. Το Benz Patent-Motorwagen είχε τρεις τροχούς και όχι ιδιαίτερη δύναμη. Ένας δημοσιογράφος που οδήγησε ένα αντίγραφο του οχήματος για το περιοδικό Car and Driver το 1986 ανέφερε ότι «μαζεύει ταχύτητα σαν μια τράπεζα ομίχλης που ανεβαίνει σε λόφο». Ο μονοκύλινδρος, τετράχρονος κινητήρας του απέδιδε μόλις έναν ίππο και με 400 στροφές ανά λεπτό, μπορούσε να φτάσει σε μέγιστη ταχύτητα 10 μίλια την ώρα εκτός αν ήταν σε κατηφόρα.
Δεν ήταν και τόσο δύσκολο για κάποιον πεζό να ξεπεράσει το αυτοκίνητο. Παρ’ όλα αυτά, το Patent-Motorwagen ήταν το πρώτο σύγχρονο αυτοκίνητο που βγήκε πραγματικά στην αγορά, και περίπου 25 από αυτά κατασκευάστηκαν μεταξύ 1886 και 1893. Οι πωλήσεις πενταπλασιάστηκαν το επόμενο έτος, με 136 πωλήσεις μόνο το 1894.
Η Cadillac Eldorado του 1976 διαφημιζόταν ως το τελευταίο κάμπριο
Τα cabrio αυτοκίνητα ήταν συνώνυμο του coolness για δεκαετίες, από την Alfa Romeo Spider μέχρι και τη Ford Shelby. Το 1965, στο αποκορύφωμα των cabrio, οι αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες παρήγαγαν 509.415 από αυτά. Αλλά στη δεκαετία του 1970, τα ανοιχτά αυτοκίνητα μειώθηκαν, καθώς η μία μετά την άλλη, οι αυτοκινητοβιομηχανίες τα απέσυραν από την παραγωγή. Αυτό οφειλόταν σε μερικούς παράγοντες: Οι υψηλές ταχύτητες στους αυτοκινητόδρομους, η ατμοσφαιρική ρύπανση και η διαθεσιμότητα του κλιματισμού έκαναν ένα ανοιχτό αυτοκίνητο λιγότερο ελκυστικό και οι ηλιοροφές, μια πιο άνετη εναλλακτική λύση, μπήκαν στη σκηνή το 1968.
Το 1975, η General Motors ήταν η μόνη αυτοκινητοβιομηχανία που εξακολουθούσε να κατασκευάζει cabrio αυτοκίνητα και το 1976 κατασκεύασε μόνο ένα μοντέλο: μια πολυτελή λευκή Cadillac Eldorado, η οποία η εταιρεία ισχυριζόταν ότι ήταν το τελευταίο αμερικανικό κάμπριο αυτοκίνητο. Κάθε αυτοκίνητο διέθετε ακόμη και μια αριθμημένη πλακέτα.
Τελικά, οι αναμενόμενοι κανονισμοί για τους αυτοκινητόδρομους δεν εμφανίστηκαν ποτέ και τα cabrio επέστρεψαν στην αγορά το 1982. Μη θέλοντας να μείνει πίσω, η GM συνέχισε να κατασκευάζει το κάμπριο Eldorado, εξοργίζοντας τους (λίγους) κατόχους του μοντέλου του 1976 που πίστευαν ότι είναι συλλεκτικό.
Το Prius δεν ήταν το πρώτο υβριδικό αυτοκίνητο
Έναν αιώνα πριν από το ντεμπούτο του Toyota Prius το 1997, ο Ferdinand Porsche ο οποίος αργότερα ίδρυσε την ομώνυμη εταιρεία σπορ αυτοκινήτων – ανέπτυξε ένα υβριδικό, ηλεκτρικό όχημα αερίου. Έβγαλε μάλιστα ένα τέτοιο αυτοκίνητο στην αγορά. Στο γύρισμα του 20ού αιώνα, οι κινητήρες αερίου δεν είχαν καθιερωθεί και το ένα τρίτο όλων των αυτοκινήτων που κυκλοφορούσαν στους δρόμους ήταν ηλεκτρικά.
Ο Porsche, που εργαζόταν τότε για τον μεγιστάνα των οχημάτων Ludwig Lohner, επινόησε ένα αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε τόσο φυσικό αέριο όσο και ηλεκτρική ενέργεια, τοποθετώντας ηλεκτρικούς κινητήρες στους άξονες των τροχών, οι οποίοι τροφοδοτούνταν από μια γεννήτρια που με τη σειρά της τροφοδοτούνταν από κινητήρες φυσικού αερίου.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα εκείνη την εποχή είχαν ιδιαίτερα περιορισμένη αυτονομία και ενσωματώνοντας τον φορτιστή στο αυτοκίνητο, την επέκτεινε σημαντικά. Ο ίδιος και ο Lohner ονόμασαν την εφεύρεσή τους “Semper Vivus (πάντα ζωντανό), και την παρουσίασαν στην Έκθεση του 1900 στο Παρίσι. Ένα δεύτερο, βελτιωμένο μοντέλο, το Lohner-Porsche Mixte, βγήκε στην πραγματικότητα στην αγορά για περισσότερο από μια δεκαετία, αν και όχι σε μεγάλη κλίμακα.
Με τιμή που ισοδυναμεί σε περισσότερα από 80.000 δολάρια σήμερα, ήταν απαγορευτικά ακριβά, οπότε δεν πουλήθηκαν πολλά από τα υβριδικά αυτοκίνητα, αλλά είχαν αρκετά καλές επιδόσεις ώστε η Porsche να κερδίσει το τμήμα μεγάλων αυτοκινήτων στον αγώνα Exelberg Hillclimb του 1902 με ένα από αυτά.
Ο πρώτος αγώνας αυτοκινήτων της Αμερικής διήρκεσε περισσότερο από 10 ώρες
Ο πρώτος αμερικανικός αγώνας αυτοκινήτου έλαβε χώρα στο Σικάγο την Ημέρα των Ευχαριστιών του 1895 και είχε έναν πολύ αξιόλογο συμμετέχοντα: το Duryea Motor Wagon, το πρώτο αμερικανικό αυτοκίνητο που κινούνταν με φυσικό αέριο, με οδηγό τον συν-εφευρέτη Frank Duryea. Μετά από μια χιονοθύελλα, η διαδρομή μειώθηκε από 92 μίλια σε 50 μίλια και οι συμμετέχοντες έπρεπε να τυλίξουν τα ελαστικά τους με σπάγκο για να έχουν πρόσφυση. Τουλάχιστον 70 οδηγοί σχεδίαζαν να λάβουν μέρος, αλλά εντέλει έμειναν μόνο οι έξι από αυτούς, από τους οποίους οι τέσσερις ξεκίνησαν πράγματι τον αγώνα.
Τελικά, μόνο δύο αυτοκίνητα, το Motor Wagon και ένα Benz, τερμάτισαν τον αγώνα. Ο Duryea, ο οποίος χρειάστηκε 10 ώρες και 23 λεπτά (συμπεριλαμβανομένων των στάσεων για ανεφοδιασμό και επισκευές) για να ολοκληρώσει τον αγώνα με μέση ταχύτητα 7,3 μίλια την ώρα, κατέλαβε την πρώτη θέση και το βραβείο των 2.000 δολαρίων. Ο δεύτερος τερμάτισε δύο ώρες αργότερα. Αυτός ο αγώνας σίγουρα δεν πήγε όπως είχε προγραμματιστεί – ειδικά για τους οδηγούς που τράκαραν στη διαδρομή – αλλά αυτό δεν ίσχυε και για τον Frank Duryea.
Αυτός και ο αδελφός του, Charles απέκτησαν αρκετή δημοφιλία και πούλησαν τα πρώτα οχήματα που αγοράστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατασκεύασαν επίσης το πρώτο αμερικανικό αυτοκίνητο που συμμετείχε (και το πρώτο που κέρδισε) στον αγώνα δρόμου βετεράνων αυτοκινήτων από το Λονδίνο στο Μπράιτον (γνωστό τότε ως Emancipation Run), το 1896. Ωστόσο, η τύχη τους αποδείχθηκε βραχύβια και η εταιρεία κατέρρευσε το 1898.
