5 φόβοι που όλοι οι άντρες νιώθουν κάποια στιγμή

Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τους πιο συχνούς φόβους εκεί έξω: εκείνες, δηλαδή, τις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε συνήθως σαν να πρόκειται για ζωντανούς εφιάλτες.

Είμαι καλός στο σεξ;

Οι άντρες αντιμετωπίζουμε το σεξ σαν έναν αγώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου θα αξιολογηθούν από τη σεξουαλική μας παρτενέρ οι επιδόσεις μας. Ήμουν γρήγορος; Ήμουν αργός; Ήμουν βίαιος; Άπειρα τα αναπάντητα ερωτήματα, αφού προφανώς δε θα ρωτήσουμε ποτέ την παρτενέρ μας σχετικά.

Μία κάμερα σε μία συνάντηση μεταξύ φίλων, όταν ένας από αυτούς έχει μόλις κάνει έρωτα για πρώτη φορά με την κοπέλα του, θα ήταν άκρως διαφωτιστική για το πώς αντιμετωπίζουμε οι άντρες το συγκεκριμένο φόβο.

Θα μου πέσουν τα μαλλιά;

Ο τίτλος του συγκεκριμένου φόβου θα μπορούσε να είναι «θα αποκτήσω μπιφτέκι»; «Μπιφτέκι» λέμε το πρώτο κενό στο κεφάλι, λόγω έλλειψης τριχών, που αποκτά ένας άντρας όταν έρχεται αντιμέτωπος με την τριχόπτωση.

Η τριχόπτωση είναι μία από τις πρώτες ενδείξεις ότι μεγαλώνουμε και μας επηρεάζει ψυχολογικά, γιατί αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ότι δεν αρχίσαμε να «γερνάμε» μόνο όσον αφορά τη μείωση των τριχών στο κεφάλι μας, αλλά και στα άλλα επίπεδα. Θα είμαι πλέον καλός στο σεξ; Θα έχω την ίδια σωματική αντοχή; Η τριχόπτωση είναι ένας φόβος που με τη σειρά του κάνει πάσα για να δημιουργηθούν και άλλοι.

Πώς θα επιβιώσω στον στρατό;

Για να καταλάβεις πόσο μεγάλος φόβος είναι ο συγκεκριμένος, κάνε παρέα έναν άντρα τις τελευταίες εβδομάδες πριν καταταγεί. Η ψυχολογία του εκείνη την περίοδο μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτή θανατοποινίτη μία μέρα πριν την εκτέλεση.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν ενόψει της θητείας -και παρόλο που άπειροι γύρω του έχουν κάνει φαντάροι και του εξηγούν ότι τελικά ο στρατός δεν είναι και τίποτα τόσο τραγικό- είναι αμέτρητα. Κυρίως όμως δυσκολεύεται να χωνέψει ότι οι τρομερές ιστορίες που κυκλοφορούν γύρω από τη στρατιωτική θητεία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας μύθος.

Τι θα μου κάνει ο γιατρός;

Όσο σκληρόπετσοι και να το παίζουμε, μπροστά στον οποιοδήποτε γιατρό, από οδοντίατρο μέχρι ορυλά, φαίνεται πόσο πιο soft είμαστε από τις γυναίκες. Καταρχάς, όταν έχουμε κάποιο σύμπτωμα που η λογική λέει ότι πρέπει να το δει κάποιος γιατρός για να μας πει τι να κάνουμε, το αναβάλουμε μέχρι αυτό το σύμπτωμα να φτάσει τα όρια του.

Να έχουμε, δηλαδή, 40 πυρετό ή να μας έχει τσιμπήσει κάτι και να έχει πρηστεί τόσο πολύ το πρόσωπο μας, ώστε να μας έχουν κλείσει τα μάτια. Καλά, το πόσο ψύχραιμα αντιμετωπίζουμε μια εξέταση αίματος, δε θα το αναλύσουμε εδώ, αφού χρειάζονται περισσότερες από 1000 λέξεις για κάτι τέτοιο.

Κι αν χάσω τη δουλειά μου;

Αν χάσω τι δουλειά μου και μείνω άνεργος, δν θα έχω λεφτά για να πληρώνω το νοίκι και να αγοράζω τα βασικά, οπότε θα χρειαστεί να επιστρέψω στο σπίτι των γονιών μου. Με πέντε λέξεις: Δε θα είμαι πλέον ανεξάρτητος.

Αν δεν είμαι ανεξάρτητος δε θα μου αρέσω κι αν δε μου αρέσω δε θα αρέσω ούτε στους γύρω μου, είτε αυτοί είναι φίλοι μου, είτε γυναίκες που επιθυμώ να έχω στο πλάι μου. Τόσο απλά (και με τόσο λάθος λογική). Στη ζωή όλα παίζουν – το ζήτημα είναι να μπορείς να σηκωθείς ξανά.