Οι συμπεριφορές που διαλύουν τις σχέσεις

Οι ερωτικές, συντροφικές σχέσεις -όπως άλλωστε και οι φιλικές- ήταν, είναι και θα είναι πάντα δύσκολες αφού τις δημιουργούμε άνθρωποι με διαφορετικά βιώματα, χαρακτήρες, τρόπο σκέψης, δράσης και αντίδρασης. 

Στην τελική όμως για να μην φλυαρούμε είμαστε εμείς οι ίδιοι που σχεδόν πάντα δυσκολεύουμε τη ζωή μας και κατ’ επέκταση τη σχέση μας με τις πράξεις και τα λόγια μας. Με όλα όσα επιλέγουμε να κάνουμε και να πούμε ή να μην κάνουμε και να μην πούμε, διατηρώντας μία παθητική στάση (είναι δυνατόν να βγει κάτι καλό έτσι;) ή κουβαλώντας μέσα μας μία τοξικότητα (σίγουρα δεν είναι δυνατόν να βγει κάτι καλό έτσι). 

Τα ακόλουθα παραδείγματα συμπεριφορών είναι χαρακτηριστικά. Φθείρουν με μαθηματική ακρίβεια τη σχέση, αποξενώνουν και οδηγούν, συνήθως, αργά και βασανιστικά στο «σ’ αγαπώ (ή μπορεί και όχι πια), αλλά θέλω να χωρίσουμε».

Δεν επικοινωνείτε όσα σας ενοχλούν, αλλά και όσα επιθυμείτε

Σε έναν ιδεατό κόσμο, το άλλο σου μισό θα μπορούσε να διαβάσει τις σκέψεις σου, να κάνει ή να πει αυτό ακριβώς που έχεις στο μυαλό σου. Αλλά όχι, σε αυτό τον κόσμο που ζούμε, στην πραγματικότητα δηλαδή, μαντικές ικανότητες δεν υπάρχουν για αυτό και η επικοινωνία είναι χρυσός. Είναι τα γερά θεμέλια σε συνδυασμό με την καθημερινή προσπάθεια, ειλικρίνεια, επικοινωνία, υπομονή και αμοιβαίους συμβιβασμούς, που χτίζουν το γερό οικοδόμημα μίας δυνατής σχέσης.

Έχετε χάσει τον προσωπικό χρόνο και χώρο σας

Εντάξει, στην αρχή τουλάχιστον είναι φυσιολογικό το να θέλεις να είστε συνέχεια μαζί, αυτοκόλλητοι. Από κάποιο σημείο όμως και μετά, μάλλον ξεπερνάτε ένα όριο που κρύβει μία μεγάλη παγίδα: το να διοχετεύεις όλη την ενέργεια και τον χρόνο σου στη σχέση καθώς αυτή εξελίσσεται και να γίνεται το κέντρο του κόσμου σου, με αποτέλεσμα να μην βλέπεις πια τους φίλους σου ή να μην κάνει εκεί το άθλημα/χόμπι που έκανες και σε ευχαριστούσε. 

Σίγουρα, οι προτεραιότητες αλλάζουν για να χωρέσει ένας νέος σύντροφος, αλλά το να αλλάξεις ξαφνικά όλη σου την καθημερινότητα και τη ζωή θα γυρίσει μπούμερανγκ αργά ή γρήγορα.

Παίζετε το παιχνίδι της ενοχής

Αντί να της κουνάς ή να σου κουνάει το δάχτυλο, να απαριθμείτε λάθη και να αναμοχλεύετε το παρελθόν, να μοιράζετε ευθύνες, αναζητώντας τον αποδιοπομπαίο τράγο, τι θα έλεγες να κάνετε ένα βήμα πίσω σε στιγμές σύγκρουσης. Να αναλάβει ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που του/της αναλογεί και να μπει στη θέση του άλλου για να δει τα πράγματα και από τη δική του οπτική γωνία. Μόνο έτσι λύνονται οι παρεξηγήσεις, μόνο έτσι εξομαλύνονται οι συγκρούσεις, μόνο έτσι διορθώνονται τα λάθη μια και καλή. Διαφορετικά μιλάμε για ένα παιχνίδι ενοχής και ένα φαύλο κύκλο τοξικότητας.

Έχετε κολλήσει με τη συμβατότητα

Θα μπορούσαμε να το θέσουμε και διαφορετικά: δεν αποδέχεστε τις διαφορές σας. Δηλαδή η μεγαλύτερη παρανόηση που διαιωνίζεται για τις υγιείς σχέσεις που αντέχουν στον χρόνο είναι ότι οι σύντροφοι πρέπει να είναι ίδιοι, να έχουν ίδια ενδιαφέροντα, ίδιο χαρακτήρα, ίδιες αντιδράσεις και τρόπο σκέψης. Να ταιριάζουν δηλαδή 100%, να είναι απόλυτα συμβατοί – κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς προκύπτει από φόβο και άγχος για το διαφορετικό, το άγνωστο. 

Έλα όμως που οι διαφορετικοί χαρακτήρες δεν είναι συνήθως το πραγματικό πρόβλημα που οδηγεί στον χωρισμό και ότι οι πιο επιτυχημένες σχέσεις είναι μεταξύ φαινομενικά αταίριαστων χαρακτήρων, που συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, ισορροπεί ο ένας τον άλλο, εξελίσσει ο ένας τον άλλον.

Το σεξ έχει γίνει πλέον άγνωστη λέξη

Ή έχει καταντήσει αφόρητα βαρετό. Και οι δύο περιπτώσεις είναι ένα πολύ κακό σενάριο που οδηγεί στο να θεωρείτε πλέον ο ένας τον άλλον δεδομένο. Όταν απομακρύνεστε ερωτικά, όταν παραλείπετε τα φιλιά, τα χάδια, όταν ξεχνάτε τη σημασία των μικρών, καθημερινών εκπλήξεων που κάποτε κάνατε και σας έβγαζαν από τη ρουτίνα και σας έκαναν να ποθείτε λίγο πιο πολύ τον άνθρωπο που μοιράζεστε τη ζωή σας, τότε ο δρόμος που επιλέξατε να βαδίσετε δεν θα είναι χέρι-χέρι. 

Το σεξ δεν είναι το παν. Είναι όμως ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του παζλ μίας ευτυχισμένης και υγιούς σχέσης.