8 πράγματα που δεν ήξερες για το Καπιτώλιο
Αν σου λέγαμε ότι έχει δικό του μετρό, θα μας πίστευες;
- 7 ΙΑΝ 2021
Χθες τα βλέμματα όλου του πλανήτη έπεσαν πάνω στα αδιανόητα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μέσα και έξω απ’ το Καπιτώλιο της αμερικανικής πρωτεύουσας, και εμείς, αφού απολαύσαμε τις υπέροχες φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του κόσμου, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε: ποια είναι η ιστορία αυτού του κτιρίου; Ψάχνοντας και διαβάζοντας, σκοντάψαμε πάνω σε μερικά facts που μπορεί να τα βρεις κι εσύ ενδιαφέροντα:
1. Οι ΗΠΑ λίγο μετά την κατάκτηση της ανεξαρτησίας τους κατάλαβαν ότι πρέπει να χτίσουν ένα κτίριο «συμβολικής μεγαλοπρέπειας» για να στεγάσουν το νομοθετικό σώμα τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον διοργάνωσε έναν ανοιχτό πανεθνικό διαγωνισμό με σκοπό να προσελκύσει τις συμμετοχές μερικών από τους καλύτερους αρχιτέκτονες της χώρας του.
Ως έπαθλο όρισε τα 500 δολάρια, αλλά η μόνη σοβαρή συμμετοχή που ήρθε ήταν από έναν «ξένο», έναν Γάλλο αρχιτέκτονα. Και επειδή το δικό του αρχιτεκτονικό σχέδιο ήταν πολύ ακριβό, συνέχισε να ψάχνει επιστήμονες από τις ΗΠΑ. Και τότε εμφανίστηκε ένας ερασιτέχνης αρχιτέκτονας, ο Ουίλιαμ Θόρντον, ο οποίος έπεισε με το σχέδιο του και επιλέχθηκε στις 5 Απριλίου του 1793.
2. Και μιας και λέμε για αρχιτέκτονες, αξίζει να αναφερθούμε και στο ότι υπάρχει «ειδική» θέση αρχιτέκτονα για το Καπιτώλιο μέχρι και σήμερα, με καθήκοντα να επιβλέπουν τη συντήρηση και τη λειτουργία όλων των κτιρίων και των χώρων του Καπιτωλίου.
Από το 1793 μέχρι τις 7 Ιανουαρίου του 2021 μόνο 11 άντρες έχουν υπηρετήσει σε αυτήν τη θέση, ξεκινώντας από τον Θόρντον και φτάνοντας μέχρι τον σημερινό, τον Στήβεν Άιερς.
3. Το Καπιτώλιο έχει το δικό του μετρό, όσο απίστευτο και αν σου ακούγεται. Κινείται υπόγεια του από το 1909 και με το πέρασμα των χρόνων έχει αλλάξει και η μορφή του, όπως είναι λογικό. «Αποστολή» του είναι να μεταφέρει τους πολιτικούς από τα γραφεία του κτιρίου της Γερουσίας έως το Καπιτώλιο. Προφανώς και δεν είναι ανοιχτό στο κοινό και προκειμένου να επιβιβαστεί σε αυτό ένας κοινός θνητός, θα πρέπει να είναι καλεσμένος κάποιου Γερουσιαστή ή μέλους του Κονγκρέσου.
4. Ο ίδιος ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον έβαλε τον θεμέλιο λίθο του Καπιτωλίου στις 18 Σεπτεμβρίου 1793, και, όπως έγραψε δύο αιώνες αργότερα ο Dan Brown, ο συγγραφέας του Κώδικα Νταβίντσι, τα εγκαίνια του έγιναν με μία μασονική τελετή.
5. Αρχικά σκόπευαν να θάψουν τον πρώτο Πρόεδρο των ΗΠΑ κάτω απ’ το κτίριο του Καπιτωλίου, σε μια ειδική διαμορφωμένη περιοχή με το όνομα «Κρύπτη». Οι αρχιτέκτονες έλαβαν ακόμη και την άδεια που χρειάζονταν απ’ τη γυναίκα του, τη Μάρθα Ουάσινγκτον για να το πράξουν. Όταν όμως ήρθε η ώρα για να μετακινήσουν τη σωρό του Τζωρτζ Ουάσινγκτον από το Όρος Βέρνον, τα σχέδια τους ματαιώθηκαν. Ο λόγος; Ο ίδιος ο πρώην Πρόεδρος ανέφερε στη διαθήκη του ως τελευταία του επιθυμία να μείνει θαμμένος σε εκείνο το βουνό.
Πλέον η «Κρύπτη» χρησιμοποιείται τώρα για να εκτίθενται αγάλματα της συλλογής National Statuary Hall -κάθε πολιτεία έχει στείλει από ένα ή δύο αγάλματα μεγάλων προσωπικοτήτων της- και για να στεγάζει ένα κατάστημα με είδη δώρων.
6. Παλιότερα υπήρχε ένας νόμος που απαγόρευε να κατασκευαστεί ψηλότερο κτίριο στην πόλη από το Καπιτώλιο. Θα μπορούσε το κτίριο να έχει το ίδιο ύψος με το Καπιτώλιο, αλλά όχι να το ξεπερνά. Ο νόμος αυτός πέρασε το 1899 και κράτησε για μόλις 11 χρόνια. Τροποποιήθηκε το 1910 και πλέον το Καπιτώλιο είναι μόνο το πέμπτο ψηλότερο κτίριο στην Περιφέρεια της Κολούμπια. Είναι μικρότερο από το Μνημείο της Ουάσιγκτον, τον Καθεδρικό Ναό του Εθνικού Ιερού της Άμωμου Σύλληψης, το Παλιό Ταχυδρομείο και τον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της πόλης.
7. Το μπρούτζινο άγαλμα που στέκεται πάνω στον τρούλο ονομάζεται «Άγαλμα της Ελευθερίας», έχει ύψος σχεδόν 6 μέτρα και τοποθετήθηκε στο σημείο το 1863. Κατέβηκε απ’ το βάθρο μόνο μία φορά, το 1993 όταν οι ανάγκες συντήρησης του θεωρήθηκαν επιτακτικές.
8. Το 1812 οι Βρετανοί εισέβαλαν στη χώρα ως εκδίκηση για την εισβολή των ΗΠΑ στον Καναδά. Δύο χρόνια μετά, και ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν να μαίνεται σε αμερικανικό έδαφος, οι Βρετανοί θα μπουν και στην πόλη, βανδαλίζοντας και πυρπολώντας πολλά κυβερνητικά κτίρια, συμπεριλαμβανομένου του Καπιτωλίου. Ένα μεγάλο μέρος του αρχικού κτιρίου θα καταστραφεί, αναγκάζοντας το Κογκρέσο να αναζητήσει νέα στέγη προκειμένου να καταφέρνει να συνεδριάζει.
Οι Αμερικανοί νομοθέτες θα έπρεπε να περιμένουν άλλα τέσσερα χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η επανακατασκευή του κτιρίου, το 1818, και να επιστρέψουν οριστικά σ’ αυτό.