8 tips για να μη ζεις με το φόβο της ‘χαμήλ μπατάρ’ στο smartphone

Ας ξεκινήσουμε ανάποδα, από το τέλος, εκεί που όπως μας λένε τα analytics μόνο το 15% φτάνει για να διαβάσει και ας πάμε κατευθείαν στην επεξήγηση του αστερίσκου στον τίτλο: Το ‘χαμήλ μπατάρ’ ήταν η προειδοποιητική ένδειξη που εμφανιζόταν στη μονόχρωμη οθόνη των άλλοτε ακαταμάχητων κινητών τηλεφώνων της Motorola και σε ειδοποιούσε ότι η μπαταρία εξαντλείται –ενίοτε και μετά από λίγο καιρό χρήσης ελάχιστα πριν σβήσει η συσκευή. Το ‘χαμήλ μπατάρ’ ήταν η αυτολεξεί μετάφραση του ‘low battery’, μόνο που στην οθόνη των τότε συσκευών δεν χωρούσαν σε μία γραμμή περισσότερα ψηφία, οπότε κάποιος έδωσε τη λύση, συμπύκνωσε το μήνυμα και έκοψε ό,τι περίσσευε.

Το ‘χαμήλ μπατάρ’ έγινε κάτι σαν σλόγκαν, μπήκε στην αργκό των τότε πιτσιρικάδων (είμαι σε χαμήλ μπατάρ, ήτοι έχω ψοφήσει) και μάλλον αυτός που έδωσε τη ριζική λύση με το ελληνικό μενού εκείνων των κινητών τηλεφώνων δεν είχε ποτέ την αναγνώριση που του έπρεπε. Συμβαίνει.

Αυτό που συμβαίνει επίσης το φαινόμενο ‘χαμήλ μπατάρ’ να ταλαιπωρεί μέχρι σήμερα τα κινητά τηλέφωνα, που στο μεταξύ έγιναν έξυπνα. Και πιθανότατα είναι ο πιο αγχωτικός παράγοντας χρήσης των smartphones -όσο και αν έψαξα δεν βρήκα κάποια σχετική έρευνα προς επίρρωση της υπόθεσης αυτή. Γιατί σχεδόν πάντα, η στιγμή που βλέπεις την μπαταρία να κοκκινίζει και το ποσοστό φόρτισης να πέφτει σε μονοψήφιο είναι τότε που θέλεις να τραβήξεις και να ανεβάσεις σε κάποιο social media μια φωτογραφία ακόμα. Είναι τότε που βρίσκεσαι εν μέσω μιας σημαντικής συνομιλίας, που το messenger έχει πάρει φωτιά, που προσπαθήσεις να απαντήσεις σε ένα email, που θες να τραβήξεις ακόμα μια πόζα στα σκοτεινά και σου σκάει η ειδοποίηση ότι το φλας δεν λειτουργεί γιατί η μπαταρία τελειώνει.

Και ναι, μπορεί το γιατρικό να είναι τα power banks (οι εφεδρικές μπαταρίες για την επαναφόρτιση on the go), όμως το να κουβαλάς πάντα μαζί σου ένα, ειδικά όταν δεν έχεις τσάντα, δεν είναι και το πιο βολικό –άσε που τα καλά, τα ζόρικα, τα μεγάλα power banks συνήθως δεν χωράνε στο clutch (για να μαθαίνεις και πραγματικά χρήσιμη ορολογία) της κυρίας δίπλα σου.

Το όλο πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι το κομμάτι των κινητών τηλεφώνων που έχει εξελιχθεί λιγότερο τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι η μπαταρία. Η χημική τους σύνθεση παραμένει πάνω-κάτω η ίδια, ενώ από την άλλη πρέπει να ανταπεξέλθουν σε απαιτήσεις ισχύος που απέχουν έτη φωτός από τις συσκευές της εποχής του ‘χαμήλ μπατάρ». Από την άλλη, ενώ οι μπαταρίες μεγαλώνουν σε μέγεθος και χωρητικότητα, μικραίνουν οι χρόνοι φόρτισης. Εκεί έχει πλέον μετατοπιστεί το ενδιαφέρον των κατασκευαστών και από εκεί ίσως προκύπτουν τελευταία διάφορα προβλήματα υπερθέρμανσης… Γιατί αν δεν μπορείς να αυξήσεις σημαντικά τον χρόνο αυτονομίας της συσκευής, τη διαφορά στην καθημερινή χρήση κάνει το πόσο γρήγορα επαναφορτίζεται η μπαταρία –για παράδειγμα σε κάποια μοντέλα με μεγάλης χωρητικότητας στοιχεία φόρτισης, όπως τα OnePlus 3 και Huawei Mate 9, φτάνει πάνω από το 85% σε λιγότερο από μία ώρα.

Από εκεί και πέρα η άσκηση για το πόσο σε βγάζει η μπαταρία του smartphone είναι σύνθετη. Η εξίσωση είναι πολυπαραγοντική και με διάφορες μεταβλητές. Κοινώς, όλα εξαρτώνται από το πόσο σε επαφή είσαι με την ψηφιακή ζωή σου και πόσο δεν παίρνεις το χέρι σου από την οθόνη του κινητού –συν τον κύκλο φορτίσεων που έχει συμπληρώσει η μπαταρία, αφού με τον καιρό μειώνονται αναπόφευκτα οι αντοχές της. Για παράδειγμα, ολοκαίνουργιο premium μοντέλο με μπαταρία 4.000 mAh βγάζει μετρημένα 14 ώρες μανιασμένης χρήσης, όταν σε πιο φυσιολογικές συνθήκες αντέχει 24ώρο (και βάλε). Άρα, ότι και να λέμε στη θεωρία, όσο μεγάλη και να είναι η μπαταρία, ότι και να κάνεις, άμα το λιώνεις το πράμα τι να σου κάνει και δαύτη.

Ωστόσο, επειδή δεν είμαστε και οι τύποι που σηκώνουμε αμαχητί τα χέρια ψηλά και ό,τι… ξεφορτίσει ας κατεβάσει, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείς να κάνεις για να σώσεις ό,τι σώζεται. Και δεν πρόκειται για συμβουλές του τύπου κλείσε τα data, το GPS και το Bluetooth, γιατί αν είναι να «σκοτώσεις» τις βασικές λειτουργίες ενός smartphone τότε υπάρχουν και τα κλασικά, παλιομοδίτικα Nokia, για να μιλάς και να στέλνεις μηνύματα, με αυτονομία ημερών.

Το κλειδί για να αυξήσεις τον χρόνο είναι η καλύτερη διαχείριση των εφαρμογών, αφού αυτές είναι που συνήθως δεν αφήνουν τον επεξεργαστή να ησυχάσει και καταναλώνουν ενέργεια, ισχύ και δεδομένα στο παρασκήνιο. Άρα είτε χειροκίνητα, είτε αυτόματα είναι αποδοτικό κάθε τόσο να κλείνουν οι εφαρμογές που δεν χρησιμοποιούνται. Ακόμα και πολλά παιχνίδια έχει στην πράξη αποδειχτεί πως τρώνε την μπαταρία όταν τα αφήνεις ανενεργά.

H λειτουργία της οθόνης και ο έλεγχος της φωτεινότητας είναι ουσιαστικής σημασίας για την αύξηση του χρόνου αποφόρτισης της μπαταρίας. Περιορίζοντας ας πούμε στα 15 δευτερόλεπτα το όριο σβησίματος της οθόνης όταν δεν χρησιμοποιείς τη συσκευή βοηθάς τη μπαταρία να πάρει ανάσες. Επίσης, βάζοντας τη φωτεινότητα στο αυτόματο μειώνεις την κατανάλωση ενέργειας.

Η δόνηση σε κάθε άγγιγμα μπορεί να είναι σε ένα βαθμό διασκεδαστική, αλλά σου τρώει τη μπαταρία χωρίς να το καταλάβεις. Οπότε άφησέ την μόνο για τις φορές που έχεις τη συσκευή στο αθόρυβο.

Γενικά είναι χρήσιμο να ρίχνεις μια στο τόσο μια ματιά στις ρυθμίσεις που αφορούν την μπαταρία, εκεί που σε όλες τις νεότερες εκδόσεις των λειτουργικών συστημάτων καταγράφεται ποιος εφαρμογές και ποιες ενέργειες είναι οι πιο ενεργοβόρες. Έτσι, μπορείς να δεις σε πραγματική βάση τι είναι αυτό που ενδεχομένως σου λιώνει τη μπαταρία και θες να το περιορίσεις-απενεργοποιήσεις.

Αν πάλι δεις ξαφνικά τη συμπεριφορά της μπαταρίας να αλλάζει και να ξεφορτίζεται πολύ πιο γρήγορα, τότε τσέκαρε τις πρόσφατα εγκατεστημένες εφαρμογές. Είναι πολύ πιθανό κάποια από αυτές να σου κάνει τη ζημιά.

Άλλος ένας τρόπος να βελτιώσεις την ενεργειακή απόδοση του όποιου smartphone είναι να περιορίσεις τον ρυθμό των ειδοποιήσεων που προωθούνται αυτόματα από τις εφαρμογές, όπως και να αυξήσεις το διάστημα αυτόματο ελέγχου για νέες αφίξεις μηνυμάτων. Έτσι, και πάλι θα δίνεις περισσότερο χρόνο στα επιμέρους συστήματα της κεντρικού τσιπ επεξεργασίας να μπουν σε κατάσταση αναστολής λειτουργίας. Σημείωσε ότι τα πιο εξελιγμένα System on Chip – Soc, στα νεότερα μοντέλα smartphones, διαθέτουν επί τούτου επιπλέον επεξεργαστικούς πυρήνες χαμηλότερης κατανάλωσης, που λειτουργούν μεμονωμένα όταν δεν ζητάς από τη συσκευή να δώσει το φόρτε της.

Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι οι μπαταρίες δεν πάσχουν πια από το φαινόμενο μνήμης κατά τη φόρτιση, είναι γενικά προτιμότερο να τις αφήνεις στο μέτρο του δυνατού να αποφορτίζονται κάτω από το 15% προτού συνδέσεις το καλώδιο ρεύματος και να ολοκληρώνεις τον κάθε κύκλο φόρτισης –το οποίο έτσι και αλλιώς σου δίνει και το μάξιμουμ της χωρητικότητάς της.

Τέλος, αν το λειτουργικό σύστημα διαθέτει επιλογή περιορισμού της κατανάλωσης ενέργειας και επέκτασης του χρόνου αποφόρτισης, είναι ίσως η λιγότερο προτιμητέα (αφού σου κόβει διάφορα καλούδια) άλλα έσχατη επιλογή όταν βλέπεις την μπαταρία να εξαντλείται και πρέπει να κρατήσεις τη συσκευή ζωντανή.