HBO
ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ

Αυτό το κείμενο θα συντρίψει το friendzone

Μην κλαις και μη λυπάσαι, αυτό το κείμενο είναι γεμάτο με την αλήθεια που φοβόσουν να παραδεχτείς. Όχι πια.

Αυτό δεν είναι ένα κείμενο για ‘καλά παιδιά’ που γυρεύουν ένα ‘πατ-πατ’ στον ώμο ή μια λύτρωση από το άγχος της απορίας “είμαι στο friendzone;”

Ας ξεκινήσουμε με την μουσική που ταιριάζει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, όταν διαπιστώνεις πως το κορίτσι που σου αρέσει, μάλλον δεν έχει ενθουσιαστεί όσο θα περίμενες με το ενδιαφέρον σου. Συμβαίνει σε όλους, ξανά και ξανά. Περνά πιο εύκολα απ’οσο νομίζεις, χωρίς ποτέ να μπεις στο friendzone. Σε κανένα zone. Δεν υπάρχουν ζώνες.

Προσοχή: Επικίνδυνη Ζώνη

Ας περιγράψουμε ένα υποθετικό σενάριο: Είσαι 30 ετών, συμμετέχεις σε αυτό το κυνικό πανηγύρι που λέγεται dating 30άρηδων, με το σωστό το grooming σου, με την προσεγμένη φυσική σου κατάσταση, με τους καλούς σου τρόπους και το χιούμορ σου. Γνωρίζεις ένα κορίτσι μέσα από κοινούς φίλους, Χρησιμοποιείς το quirky, ψαγμένο χιούμορ σου για να μαγνητίσεις το ενδιαφέρον της, την πειράζεις, ρωτάς πράγματα για εκείνη. Το παίζεις ‘χαλαρός’ και ‘δεν τρέχει τίποτα’ αλλά το βλέμμα σου – που θυμίζει μωρό αλεπουδάκι- προδίδει ότι δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Σου αρέσει και -φυσικά- το έχει καταλάβει κι εκείνη. Και ίσως, το απολαμβάνει. Ζορίστηκε λίγο όταν της ζήτησες FB ή τηλέφωνο, αλλά στα έδωσε και τα δυο γιατί απολαμβάνει το γεγονός ότι ένας ευγενικός και ωραίος τύπος σαν εσένα την έχει πλησιάσει. Μπράβο σου.

Είσαι ήδη στο δεύτερο, κρίσιμο βήμα. Έχετε ανταλλάξει 5-10 κουβέντες, ‘αχνοϋπάρχει’ μια χημεία μεταξύ σας, πρέπει επιτέλους να βγείτε. Βγαίνετε, η βόλτα σας θυμίζει Ethan Hawke-Julie Delpy από την τριλογία ‘Before…’, αλλά δεν προκύπτουν συνθήκες για το πρώτο φιλί. Οι αντιδράσεις της είναι κάπως διφορούμενες, την μια στιγμή είναι εκεί, μαζί σου, την άλλη το μυαλό της ‘ταξιδεύει’.

Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο, όταν μιλάς μαζί της μέσω Facebook και οι απαντήσεις της από εκεί που έρχονταν αμέσως, ξαφνικά αργούν, έρχονται 5-6 ώρες αργότερα. To ύφος που σου μιλάει επίσης, έχει αλλάξει. Χρησιμοποιεί ακόμα και την προσφώνηση “Φίλε”. Κάθε φορά που την ακούς να σε φωνάζει “ρε φίλε!” ένα λούτρινο αρκουδάκι τρυπιέται από τα αγκάθια ενός κόκκινου τριαντάφυλλου και αιμορραγεί. Αυτό το λούτρινο αρκουδάκι μπορεί και να είναι τα συναισθήματα σου. Τι σου συμβαίνει; Μήπως έχουν κλείσει ερμητικά οι μπάρες της αγάπης; Μήπως βρήκες το κλειδί της καρδιάς της, όμως έχει πιτσικάρει Μάρία;

Φίλοι για πάντα εγώ κι εσύ, φίλοι για όλα στη ζωή

Ας πάρουμε την παραπάνω ιστορία από την αντίθετη οπτική γωνία. Δεν είμαστε γυναίκες, αλλά ενδεχομένως μπορούμε να μπούμε για λίγο (πολύ λίγο) στη θέση τους. Σε βλέπει, σε ακούει, έχει αντιληφθεί από τις πρώτες 3-4 ατάκες σου πώς έχει κερδίσει το ενδιαφέρον σου. Απολαμβάνει το φλερτ σου. Σου δίνει ένα αβαντάζ, σε τοποθετεί στην pole position της μεταξύ σας γνωριμίας, γιατί είσαι ευγενικός, χαμογελαστός και ίσως όλο αυτό που της προσφέρεις να θέλει να το ‘αγοράσει’. Θέλει το χρόνο της, για να διαπιστώσει αν μπορεί να σου ανταποδώσει το ενδιαφέρον.

Την ίδια στιγμή όμως, έχει και μια δουλειά στην οποία περνάει 10-12 ώρες τη μέρα για μια τραγική αμοιβή. Την ίδια στιγμή, ίσως να αναρρώνει ψυχολογικά από μια σχέση που της άφησε σημάδια. Ίσως και να έχει καυγάδες, προβλήματα με τους γονείς της ή να ψυχράθηκε πρόσφατα με κάποια φίλη της. Είναι αρκετά πιθανό κάτι από τα παραπάνω να έχει φωλιάσει σαν Λερναία Ύδρα μέσα στο κεφάλι της και κάθε φορά που προσπαθεί να κάνει χαρούμενες σκέψεις, τα κεφάλια του τέρατος ξερνούν φωτιά και ‘αρνητίλα’. Θέλει να βρει χρόνο για να δει αν μπορεί μέσα από την φάση που περνάει, να σε βάλει μέσα στη ζωή της. Θέλει να δει αν είναι έτοιμη για να πάρει και να δώσει ρομαντική διάθεση, τρυφερότητα, ίσως και αγάπη. Στο τέλος αυτής της ενδοσκόπησης υπάρχεις εσύ. Ίσως και είναι καλύτερο για σένα, το να μην υπάρξεις, σε καμία ενδοσκόπηση, σε κανένα κομμάτι της ζωής της.

Entering The Zone

Βλέπει τα τρυφερά μηνύματα σου και αισθάνεται ενοχές, γιατί δεν μπορεί να ανταποδώσει την τρυφερότητα, δεν είναι στην ίδια φάση με ‘σένα, δεν της βγαίνει ρε παιδί μου. Δέχεται να βγει μαζί σου γιατί σε εκτιμά πολύ, την εντυπωσιάζουν οι ασχολίες σου, η δουλειά σου, θέλει να συζητάει μαζί σου. Ίσως θέλει να κάνετε παρέα, αλλά κι αυτό αναμένεται να φανεί στην πορεία. Μπορεί και να πληγώθηκε όταν είδε πως σταμάτησες να της στέλνεις, μπορεί τελικά να είχε καταλήξει πως όντως θα ήθελε να κάνετε παρέα.

Τι θέλω να σου πω με όλα τα παραπάνω; Κανείς μας δεν θέλει να ‘καίει’ γνωριμίες και να συνθλίβει όνειρα. Κανείς μας δεν θέλει να απορρίπτει ρομαντικές και ευγενικές προτάσεις. Αυτό που αποκαλούμε με τρόμο ‘φιλική ζώνη’ δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προσπάθεια μιας γυναίκας να διαχειριστεί με ευγένεια την ρομαντική σου προσέγγιση, χωρίς να σε πληγώσει. Είναι ο τρόπος της να σου πει “εκτιμώ αφάνταστα όσα κάνεις, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ/δεν είμαι στην ίδια φάση/δεν είναι η σωστή στιγμή. Δεν την ενδιαφέρει αν ήσουν καλό/κακό παιδί, αν ‘τα καλά παιδιά στο τέλος την πατάνε’ κι όλα τα άλλα στερεότυπα που φουσκώνουν την πίκρα στην χολή σου καθώς γράφονται αυτές οι λέξεις.

Τελικά, οι ανθρώπινες σχέσεις δεν κινούνται στο δίπολο τιμωρία/επιβράβευση. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν ελαττώματα, σημάδια ενός κακού παρελθόντος που ενίοτε θέλουμε να αποκαλύψουμε, ενίοτε όχι, όνειρα, ευχές και εφιάλτες που συχνά βράζουν στο ίδιο καζάνι, έχουν σωστό και λάθος timing. Ακούγεται ίσως κυνικό, αλλά αν ο λόγος που την πλησίασες ήταν για να πάρεις μια ‘επιβράβευση’ και να ανέβεις ψυχολογικά από την ανταπόκριση της, ίσως καλύτερα να μην την πλησίαζες ποτέ. Όταν βάζεις στο mute τις δικές σου προσδοκίες και ακούς πραγματικά τι έχει να σου πει εκείνη, ίσως στο τέλος να μην κερδίσεις μια ερωτική σχέση, αλλά ένα νέο άνθρωπο στη ζωή σου, δίπλα σου. Πέρα από κάθε ‘ζώνη’.