Shutterstock
ΦΑΓΗΤΟ

Aυτό που θα μείνει στη γη όταν εξαφανιστεί ο άνθρωπος

Η κληρονομιά του ανθρώπου στη γη, ξεπερνά τα όρια της φαντασίας σου.

Η γεωλογική εποχή, στην οποία ανήκουμε, τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει να λέγεται «Ανθρωπόκαινος». Ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την άνευ προηγουμένου επίδραση του ανθρώπου στον πλανήτη. Όταν ο πολιτισμός μας όμως έχει εξαφανιστεί, η Γη θα συνεχίσει να φέρει τις συνέπειες του χρόνου που περάσαμε εδώ.

Κάποιες από αυτές θα είναι τα πυρηνικά ισότοπα στα ιζηματογενή πετρώματα της, τα απολιθωμένα υπολείμματα πλαστικού στο δάπεδο των ωκεανών και το σκυρόδεμα -το γνωστό μας μπετόν- πάνω στο έδαφός της. Αλλά ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, σύμφωνα με μελέτη του 2018, η μεγάλη κληρονομιά της εποχής μας, θα είναι οστά κοτόπουλου. Πάρα μα πάρα πολλά κόκαλα κοτών.

Η εξάπλωση του κορονοϊού που μας έκανε να αναλογιστούμε το τέλος της ανθρωπότητας, μας θύμισε και αυτή την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Royal Society Open Science. “Πιστεύουμε ότι οι κότες είναι ένα πολύ σημαντικό σύμβολο, πιθανό μελλοντικό απολίθωμα αυτής της εποχής και το αποτύπωμα του ανθρώπου στον πλανήτη”, είχε δηλώσει η Carys Bennett του Πανεπιστήμιο του Leicester στο Ηνωμένο Βασίλειο και επικεφαλής της έρευνας.

Με πληθυσμό άνω των 22,7 δισεκατομμυρίων, τα οικόσιτα κοτόπουλα ξεπερνούν κατά πολύ το πιο άφθονο άγριο πουλί του κόσμου – το quelea quelea, το οποίο έχει πληθυσμό περίπου 1,5 δισεκατομμυρίων. Σύμφωνα με τον James Gorman των New York Times, εάν προσθέσεις τη μάζα όλων αυτών των κοτόπουλων της γης, θα ήταν μεγαλύτερη από τη συνολική μάζα όλων των άλλων πουλιών της γης.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Λόγω της ανθρώπινης κοτοτρέλας. Η γη μας έχει τόσο μεγάλο αριθμό κοτόπουλων, επειδή ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταματήσει να τα τρώει. Η κατανάλωση κοτόπουλου αυξάνεται ταχύτερα από την κατανάλωση οποιουδήποτε άλλου τύπου κρέατος και σύντομα θα ξεπεράσει το χοιρινό κρέας όσο το πιο καταναλώμενο κρέας παγκοσμίως.

Το μοντέρνο κοτόπουλο – η ποικιλία που εκτρέφεται για το κρέας του – είναι πλέον αρκετά διαφορετική από τον άγριο πρόγονο του, το Gallus gallus. Αν και τα κοτόπουλα εξημερώθηκαν πριν από περίπου 8000 χρόνια, έχουν υποστεί ιδιαίτερα έντονες αλλαγές από τότε που η εντατική εκτροφή τους ξεκίνησε στα μέσα του 20ού αιώνα. Τα σημερινά κοτόπουλα ζυγίζουν τέσσεριες με πέντε φορές περισσότερο από εκείνα του 1957, ενώ τα οστά των νεαρών κοτόπουλων είναι τριπλά το πλάτος και διπλάσιο από το μήκος από εκείνα του gallus gallus.

Με την άφθονη κατανάλωση κοτόπουλου έρχεται λοιπόν και μια αφθονία υπολειμμάτων κοτόπουλου. Στην άγρια ​​φύση, τα πτώματα των πτηνών φθείρονται και συχνά δεν καταλήγουν να γίνονται απολιθώματα. Στους χώρους όμως υγειονομικής ταφής, όπου καταλήγουν πολλά από τα κοτόπουλα, που καταναλώνουν οι άνθρωποι, διατηρούν σε καλή κατάσταση τα υπολείμματα κοτόπουλου.

Έτσι, αυτά τα οστά κοτόπουλου δεν αποσυντίθενται, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης – αλλά “μουμιοποιούνται”. Για τον λόγο αυτό η Bennett, είπε στον Sam Wong του New Scientist ότι τα κοτόπουλα είναι “ένα πιθανό μελλοντικό απολίθωμα αυτής της εποχής”, όπως αναφέραμε παραπάνω.