Αλεξάντερ Σολόνικ: Ο Ρώσος επαγγελματίας δολοφόνος που βρέθηκε στραγγαλισμένος στο Λαγονήσι

Αν και θα χρειάζονταν περισσότερες εξετάσεις για να διαπιστωθεί το όνομα της άτυχης γυναίκας, όλοι ήταν σίγουροι για την ταυτότητά της. Επρόκειτο για την 21χρονη Σβετλάνα Κότοβα, σύντροφο του διαβόητου Ρώσου εκτελεστή, Αλεξάντερ Σολόνικ. Είχε εξαφανιστεί από τις 30 Ιανουαρίου μαζί με τον σύντροφό της και σε αντίθεση με το πτώμα του Σολόνικ που βρέθηκε μία ημέρα μετά έξω απ’ τη βίλα που νοίκιαζε, εκείνη συνέχιζε να αγνοείται.

Η διπλή δολοφονία σόκαρε την ελληνική κοινωνία της εποχής, αλλά και τις αρχές που δεν είχαν συνειδητοποιήσει μέχρι εκείνη τη μέρα ότι ένας από τους πιο άγριους εκτελεστές που έδρασαν ποτέ είχε βρει καταφύγιο στη χώρα μας. Επαγγελματίας δολοφόνος, με 43(!) συμβόλαια θανάτου, όλα εκτελεσμένα με απίστευτη ακρίβεια, με εκτελέσεις διάσημων αρχινονών στο ενεργητικό του και με μερικές αποδράσεις από φυλακές, ο Σολόνικ ήταν ένας από τους πλέον καταζητούμενους εγκληματίες παγκοσμίως τη δεκαετία του ‘90.

Και για να καταλάβουμε πώς βρέθηκε στη χώρα μας στραγγαλισμένος μόλις στα 36 του χρόνια, θα πρέπει να πιάσουμε την ιστορία απ’ την αρχή.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Αλεξάντερ Σολόνικ γεννήθηκε στο Κουργκάν της Σοβιετικής Ένωσης στις 16 Οκτωβρίου 1960. Σκληρό παιδί, αθλητικό, με βαθιά αγάπη για τις πολεμικές τέχνες και τη σκοποβολή, φαίνεται ότι είναι από μικρός προορισμένος να ακολουθήσει τη ζωή μίας φονικής μηχανής. Η γυμνάστρια μητέρα του όμως δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη του και προς το παρόν απλώς χαίρεται με τις επιδόσεις του γιου της στην πάλη, το μποξ, το τζούντο (μαύρη ζώνη στα 16 του) και στο καράτε (μαύρη ζώνη στα 18).

Ο «Σάσα» είναι το ίδιο εξαιρετικός και στο σχολείο. Είναι έξυπνος, αγαπάει το διάβασμα, και πολλά χρόνια αργότερα, οι συμμαθητές του θα τον θυμούνται ως ένα παιδί που όχι μόνο παρέδιδε πρώτος την κόλλα στα διαγωνίσματα, αλλά και πολλές φορές αναλάμβανε να διδάξει τα μικρότερα παιδιά μετά από πιέσεις των δασκάλων του.

Λίγο μετά τα 18 του, κι ενώ έχει ήδη σημειώσει πολλές επιτυχίες σε τουρνουά καράτε της χώρας του, θα τα παρατήσει όλα και θα κυνηγήσει μία καριέρα στον Κόκκινο Στρατό.

Εκτελεστής των Σοβιετικών Μυστικών Υπηρεσιών;

 

Το 1979 θα καταταγεί ως μέλος πληρώματος τανκ στις σοβιετικές δυνάμεις και σύντομα θα μεταταχθεί στην Ανατολική Γερμανία. Θα αποκτήσει μεγάλη επιδεξιότητα με τα όπλα στα χέρια του, με τον λοχαγό του να ισχυρίζεται ότι σε όλη του τη ζωή, ποτέ δεν συνάντησε κάποιον με καλύτερο σημάδι από τον Σολόνικ.

«Ο Σάσα μπορούσε να πετύχει οποιοδήποτε στόχο σε 250 μέτρα απόσταση με οποιοδήποτε όπλο και από οποιαδήποτε θέση».

Αργότερα, σε κάποια βιβλία θα γραφτεί ότι και κάτω από τις διαταγές αυτού του λοχαγού θα εκτελέσει συμβόλαια θανάτου -σκοτώνοντας μάλιστα έναν άνθρωπο όσο βρισκόταν στην καρέκλα του οδοντίατρου. Όμως η αλήθεια είναι λίγο θολή για το τι πραγματικά έκανε εκείνες τις ημέρες. Κάποιοι άλλοι θα ισχυριστούν ότι η πραγματική «δουλειά» του Σολόνικ ήταν η δολοφονία υψηλών αξιωματούχων του N.A.T.O. κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Τίποτα από αυτά όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Ο πρώην δικηγόρος του, Βάλερι Καρίσεφ, θα πει κάποια στιγμή για τον πελάτη του:

«Τού ήταν έμμονη ιδέα να γίνει κάτι σαν τον Σούπερμαν. Έβρισκε κάτι ρομαντικό σ’ αυτό. Έτσι, όσο υπηρετούσε στον στρατό, αποφάσισε να γίνει αστυνομικός».

O βιασμός, η φυλακή και η απόδραση

Ο Σολόνικ λόγω των εξωπραγματικών ικανοτήτων του θα ενταχθεί σε ένα ειδικό αστυνομικό σώμα, αλλά θα αποταχθεί μόλις έξι μήνες μετά, προτού ακόμα ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Ο λόγος; Χτυπούσε τους υπόπτους με τέτοια αγριότητα, η οποία δεν μπορούσε να γίνει ανεκτή ούτε από την αστυνομία εκείνης της εποχής.

Θα γυρίσει στο πατρικό του, θα πιάσει δουλειά ως νεκροθάφτης(!), θα παντρευτεί, θα αποκτήσει μία κόρη, θα χωρίσει, θα ξαναπαντρευτεί, θα αποκτήσει και μία δεύτερη κόρη και το 1987, θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη, όταν και θα καταδικαστεί για τον βιασμό μίας γυναίκας σε οκτώ χρόνια κάθειρξη.

Ο Σολόνικ όμως είχε κι ένα ακόμη ταλέντο, το οποίο δεν είχε την τύχει να το ανακαλύψει μέχρι τότε: το ταλέντο στις αποδράσεις.

Κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας συνάντησης με τη σύζυγό του πριν από τη φυλάκιση του, θα το σκάσει πηδώντας από τον δεύτερο όροφο του κτιρίου. Φίλοι που τον περιμένουν έξω απ’ το δικαστήριο, θα τον βάλουν σε ένα αυτοκίνητο και θα τον φυγαδεύσουν στην πόλη Τιουμέν της Σιβηρίας.

Στη νέα του ζωή, προκειμένου να μην μπορεί η αστυνομία να τον αναγνωρίσει εύκολα, θα αφαιρέσει μία κρεατοελιά απ’ το πρόσωπό του και θα σβήσει ένα τατουάζ ορθόδοξου σταυρού απ’ το χέρι του. Αυτές οι μικροαλλαγές στην εμφάνισή του όμως δεν θα είναι αρκετές για να τον γλιτώσουν και τελικά θα συλληφθεί λίγο αργότερα σε ένα κομμωτήριο.

Θα ακολουθήσουν δύο χρόνια στη φυλακή, τα οποία θα ήταν πολλά περισσότερα, αν το μικρό του ανάστημα (1.68μ) δεν του επέτρεπε να χωθεί στο σύστημα εξαερισμού της φυλακής και να το σκάσει -προφανώς με βοήθεια από μέσα.

Έτσι, τον Απρίλιο του 1990 θα είναι ξανά ελεύθερος και μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα εξελιχθεί στον πλέον διαβόητο εκτελεστή στην ιστορία της ρωσικής μαφίας.

Η γέννηση του “Alexander the Great”

Ο Σολόνικ είναι έξω και αυτό το χρωστάει σε κάποιους πολύ σημαντικούς ανθρώπους, που έβαλαν το χέρι στην τσέπη και λάδωσαν τους φρουρούς για να κάνουν τα στραβά μάτια. Και, βέβαια, οι χάρες γίνονται για να ξεπληρώνονται.

Ο Σολόνικ θα ενταχθεί στη συμμορία αυτών των ανθρώπων, κομμάτι της τοπικής μαφίας της πόλης του, όπου και έχει πλέον επιστρέψει. Προκειμένου να ξεχρεώσει, αλλά και να κερδίσει επιπλέον συμβόλαια θανάτου, καλείται να δολοφονήσει τον αρχηγό της τοπικής μαφίας.

Στις 3 Ιουλίου, σε ένα εστιατόριο της Μόσχας, ιδιαίτερα αγαπητό στους κύκλους των μαφιόζων, ο Ντόνα, ο τοπικός νονός του Κουργκάν απολαμβάνει ήσυχα το γεύμα του. Ο Σολόνικ θα προχωρήσει προς το μέρος του, θα του δώσει το χέρι και ο Ντόνα θα ανταποδώσει τη χειραψία. Οι δυο άντρες γνωρίζονται καλά. Με το άλλο χέρι όμως ο Σολόνικ θα αδειάσει επάνω του ένα πιστόλι, μπροστά στα μάτια δεκάδων μαρτύρων. Έξω τον περιμένει μία Porsche 911. Θα εξαφανιστεί και θα γυρίσει στο Κουργκάν, αφήνοντας τον Ντόνα να κολυμπάει μέσα στο αίμα του.

Έχει ξεχρεώσει, αλλά έχει συνειδητοποιήσει κιόλας, ότι η πόλη του είναι πια πολύ μικρή γι’ αυτόν. Θα χωρίσει τη γυναίκα του και θα εγκατασταθεί μόνιμα στη Μόσχα, στο κέντρο των εξελίξεων, εκεί που ένας μαφιόζος μπορούσε πραγματικά να πλουτίσει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

1992-1994: Οι πιο διάσημες εκτελέσεις του

Οι εκτελέσεις που θα αναλάβει και θα φέρει σε πέρας ο Σολόνικ αυτό το διάστημα δεν έχουν προηγούμενο. Νονοί που δεν μπορούσε να τους αγγίξει κανείς, θα πέσουν νεκροί απ’ το χέρι του, με εκείνον να γλιτώνει, ακόμη και αν γύρω απ’ το θύμα του υπήρχαν δεκάδες μπράβοι.

«Η σχεδόν υπερφυσική του ικανότητά του να εξαφανίζεται και να εμφανίζεται πάλι απ’ το πουθενά για να χτυπήσει, μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνη του διεθνούς τρομοκράτη ‘Κάρλος το Τσακάλι’», θα γράψει μία ρωσική εφημερίδα της εποχής.

Ακολουθούν μόνο μερικά απ’ τα χτυπήματα που τον έκαναν θρύλο στον ρωσικό υπόκοσμο:

• Το 1992 ο Σολόνικ θα στήσει το sniper του σε απόσταση 400 μέτρων απ’ την πόρτα του σπιτιού του Ρώσου αρχιμαφιόζου, Βίκτορ Νικιφόροφ και στωικά, θα περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να τον χτυπήσει. Όταν ο Νικιφόροφ θα βγει στην αυλή με ένα κόκκαλο στο χέρι, κέρασμα για το σκυλί του, ο Σολόνικ θα βρει την ευκαιρία που περίμενε. Θα του ρίξει μόλις μία φορά, θα τον βρει στο κεφάλι και θα τον αφήσει στον τόπο.
• Έξι μήνες αργότερα, ο Σολόνικ έχει πληρωθεί για να σκοτώσει τον Βάλερι Ντούγκλατς, έναν ακόμη νονό που θεωρείται ανέγγιχτος. Ο Ντουγκλάτς κυκλοφορεί με τέσσερις σωματοφύλακες, που του μοιάζουν στη σωματοδομή και είναι πάντα ντυμένοι με τα ίδια ρούχα που φορά κι εκείνος. Σκοπός τους, να μην μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος από μακριά ποιος είναι ο Boss και ποιοι οι μπράβοι.
  Ο Σολόνικ έχει σκεφτεί τη λύση σε αυτό το πρόβλημα και είναι πολύ απλή: θα τους σκοτώσει όλους.
  Στρατολογεί τέσσερα ακόμη άτομα, και με δύο νοικιασμένα βαν θα καταφέρει να εγκλωβίσει το αυτοκίνητο του Ντουγκλάτς ενώ κινείται στον δρόμο. Η μαύρη μερσεντές δεν μπορεί να κινηθεί ούτε μπροστά ούτε πίσω, οι σωματοφύλακες θα καταλάβουν ότι έχουν πέσει σε ενέδρα αλλά είναι πολύ αργά για οτιδήποτε. Ο Σόλονικ τους περιμένει με αντιαρματικό ρουκετοβόλο. Το αυτοκίνητο θα ανατιναχθεί και όλοι είτε θα πεθάνουν ακαριαία είτε θα καούν ζωντανοί.
• Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, στις 17 Ιανουαρίου 1994, θα σκοτώσει και τον αντικαταστάτη του Ντουγκλάτς, τον Βλάντισλαβ Βίνερ, πιο γνωστό ως «Μπόμπαν», μέσα σε μια μοσχοβίτικη ντισκοτέκ. Με ένα όπλο σε κάθε χέρι -‘macedonian style’ όπως το αποκαλούν οι Ρώσοι- θα τον καθαρίσει παρά το γεγονός ότι το μέρος είναι γεμάτο από μπράβους του.
• Και δυο μήνες αργότερα, θα σκοτώσει έναν ακόμη συνεργάτη του Ντούγκλατς, γνωστό στη ρωσική μαφία ως «Ράμπο», μετά από κατά μέτωπο επιδρομή στο σπίτι του. Από τους δέκα μπράβους που φυλούσαν τον Ράμπο, μόλις τέσσερις θα φύγουν ζωντανοί, με κάποιους απ’ αυτούς να παρακολουθούν το αφεντικό τους να γονατίζει μπροστά στα πόδια του Σολόνικ, προτού ο «Μακεδόνας» (ένα απ’ τα πολλά του παρατσούκλια) τον εκτελέσει με μία σφαίρα στο κεφάλι.
• Το 1994, ο Αλεξάντερ Σολόνικ θα επιστρέψει στην Τιουμέν για να διευθετήσει ορισμένα χρέη. Η τοπική μαφία του χρωστούσε ένα εκατομμύριο δολάρια, για «δουλειές» που είχε φέρεις εις πέρας εκ μέρους τους, αλλά το μεγάλο αφεντικό της πόλης αρνήθηκε να τον πληρώσει. Λίγες μέρες αργότερα το αφεντικό θα βρισκόταν νεκρό, μαζί με μερικούς από τους ανθρώπους του. Όλοι ήξεραν ποιος το έκανε, και φυσικά κανένας δεν μίλησε.

Όλο αυτό το διάστημα ο Σολόνικ δεν σκοτώνει μόνο πρωτοκλασάτα στελέχη της ρωσικής μαφίας. Σκοτώνει οποιονδήποτε αρκεί να πληρωθεί καλά. Είναι αποδεδειγμένο ότι όσο ζούσε εκτέλεσε τουλάχιστον 43 συμβόλαια θανάτου, πολλά απ’ τα οποία τα παραδέχτηκε και ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η δολοφονία 6 αστυνομικών και η διαφυγή στην Ελλάδα

Το 1994, οι άντρες της αστυνομίας θα φτάσουν επιτέλους στα ίχνη του. Θα τον συλλάβουν μέσα σε μία παμπ της Μόσχας μαζί με ένα φίλο του και θα τον μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα. Έχουν κάνει όμως το λάθος να μην ψάξουν καλά το παλτό του δεύτερου ανθρώπου. Ο Σολόνικ και ο φίλος του θα αιφνιδιάσουν τους αστυνομικούς και χρησιμοποιώντας τα όπλα που κρύβονταν στο παλτό, θα πυροβολήσουν και θα σκοτώσουν τέσσερις από τους αστυνομικούς. Θα τρέξουν έξω απ’ το τμήμα και θα εκτελέσουν ακόμη δύο φρουρούς, με τις χειροπέδες ακόμη σφιχτά περασμένες στα χέρια τους.

Ο δεύτερος άντρας θα καταφέρει να γλιτώσει, όχι όμως και ο Σολόνικ. Παρότι έχει τραυματιστεί από πυρά αστυνομικού στο νεφρό, θα τρέξει, αλλά όχι όσο γρήγορα θα χρειαστεί.

Αυτή τη φορά οι αρχές δεν αστειεύονται. Θα τον ρίξουν στη Ματρόσκαγια Τισινά, ίσως στην πιο σκληρή και καλά φυλασσόμενη φυλακή της Ρωσίας. Είναι γενικά ήσυχος ως κρατούμενος, μελετά ξένες γλώσσες και περνά αρκετούς μήνες στην απομόνωση.

Οκτώ μήνες όμως μετά, το 1995, θα φτάσει και πάλι η ώρα να αποχαιρετήσει τους φύλακες. Με τη βοήθεια ενός υψηλόβαθμου μέλους της μαφίας θα εφοδιαστεί με σκοινί, όπλα και πληροφορίες. Θα ανέβει στην ταράτσα του κτιρίου και σύντομα θα βρίσκεται στο εσωτερικό της BMW που τον περίμενε απ’ έξω.

Μέχρι και σήμερα παραμένει ο μοναδικός κρατούμενος που απέδρασε ποτέ από αυτές τις φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Ο ‘Superkiller’ -όντως τον φώναζαν κι έτσι- κατάλαβε ότι δεν τον έπαιρνε να μείνει άλλο στη Ρωσία. Με πλαστό διαβατήριο, και με ό, τι λεφτά έχει μαζέψει τόσα χρόνια βουτηγμένος μέσα στο έγκλημα, θα εξαφανιστεί.

Την επόμενη φορά που η ρωσική μαφία θα είχε νέα του, αυτά θα έρχονταν από την Ελλάδα.

Εμπόριο ναρκωτικών στην Αθήνα

Στην Αθήνα ο Αλεξάντερ Σολόνικ θα στήσει μία καινούργια συμμορία από σχεδόν 50 άτομα, παλιννοστούντες της πρώην ΕΣΣΔ στην πλειοψηφία τους. Ως έδρα του θα είναι οι Θρακομακεδόνες και το Λαγονήσι, όπου και θα νοικιάσει μία σειρά από βίλες. Κύρια ασχολία του είναι το εμπόριο ναρκωτικών και φυσικά η εκτέλεση συμβολαίων θανάτου.

Κυκλοφορεί με πλαστή ταυτότητα ως Ρώσος ομογενής με το όνομα «Βλαδίμηρος Κεσσόβ», όνομα που από ό, τι φαίνεται χρησιμοποιούσαν και διάφορα μέλη της συμμορίας του, όπως διαπιστώθηκε μετά από μακελειό που προκάλεσαν έξω από νυχτερινό κέντρο στο Μενίδι το 1995.

Εντούτοις, δεν έχει ξεκόψει απ’ τη Ρωσία. Την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1996, θα την περάσει στo κλαμπ Red Star της Μόσχας όπου και θα γνωρίσει την φιναλίστ της Miss Russia 1996, το εντυπωσιακό μοντέλο, Σβετλάνα Κότοβα. Θα της συστηθεί ως ένας συνηθισμένος επιχειρηματίας και θα την προσκαλέσει στο σπίτι του στο Λαγονήσι. Στις 25 Ιανουαρίου του 1997, η άτυχη κοπέλα θα κάνει το λάθος να έρθει στην Ελλάδα για να τον συναντήσει.

Δυο μέρες αργότερα, η κοπέλα θα τηλεφωνήσει στους δικούς της για να τους ενημερώσει ότι σε μερικές μέρες θα πετούσε για μία φωτογράφιση την Ιταλία. Αυτή θα ήταν και η τελευταία φορά που θα άκουγαν τη φωνή της.

Το άγριο τέλος

Η μαφία της γενέτειράς πόλης του Σολόνικ ήθελε να τον βγάλει απ’ τη μέση. Το ριψοκίνδυνο αυτό εγχείρημα, ανατέθηκε σε έναν παλιό φίλο του «Μακεδόνα», στον Σάσα Σολτάτ, ο οποίος θα έπρεπε πρώτα να τον εντοπίσει. Ο Σολτάτ ακολούθησε τα ίχνη του Σολόνικ και όταν ο δρόμος του τον έβγαλε σε μία πολυτελέστατη βίλα στο Λαγονήσι, με γήπεδο μπάσκετ, γήπεδο γκολφ κι έναν κήπο γεμάτο γλυπτά, κατάλαβε ότι είχε βρεθεί μπροστά στην κατοικία ενός πραγματικού μύθου του ρωσικού υποκόσμου.

Στις 30 Ιανουαρίου 1997, η τύχη του ‘Alexander the Great’ θα έφτανε στο τέλος της. Η υποδοχή που θα επιφυλάξει στον Σολτάτ είναι κάτι παραπάνω από θερμή, δεν έχει καταλάβει ότι ο «φίλος» του έχει αλλάξει στρατόπεδο. Θα τον καλωσορίσει χαρούμενος, θα τον αγκαλιάσει και θα αρχίσει να του μιλά γεμάτος ενθουσιασμό για την πατρίδα και τις κοινές τους αναμνήσεις. Όταν όμως θα γυρίσει την πλάτη του, ο φίλος του δεν θα χάσει την ευκαιρία και με μια γρήγορη κίνηση, θα τυλίξει ένα λεπτό κορδόνι γύρω απ’ τον λαιμό του. Θα τον στραγγαλίσει και στη συνέχεια οι συνεργάτες του θα σκοτώσουν και το άτυχο μοντέλο, που προφανώς δεν γνώριζε το παραμικρό για το τι πραγματικά εξελισσόταν μπροστά στα μάτια της.

Το πτώμα του Αλεξάντερ Σολόνικ θα βρεθεί την επόμενη ημέρα, μερικά χιλιόμετρα μακριά απ’ τη βίλα σε ένα ερημικό σημείο από κάποιον περαστικό. Μέσα στον σάκο όπου είναι τοποθετημένο το σώμα του, οι αστυνομικοί θα ανακαλύψουν και μερικά καλάζνικοφ, πλαστά χαρτιά, περούκες, αλλά και εισιτήρια για την Ιταλία. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο Σολόνικ σκόπευε να συνοδεύσει την κοπέλα του και να συνδυάσει το ταξίδι τους με την εκτέλεση ενός ακόμη συμβολαίου θανάτου. Δεν πρόλαβε όμως.

Η κηδεία του έγινε στο Τρίτο Νεκροταφείο Αθηνών.