Αν αποφύγεις τους τραυματισμούς θα πετύχεις

Οι τραυματισμοί είναι φαύλος κύκλος ρε φίλε. Εκεί που έχεις βρει το ρυθμό σου πρέπει να μείνεις εκτός για κάποιο διάστημα, και σε αυτό σε πάει πολύ πίσω.

Όταν επανέλθεις, πέφτεις με τα μούτρα για να καλύψεις το χαμένο έδαφος, πιέζεις περισσότερο απ’ όσο πρέπει και να σου ξανά. Υποτροπή. Έχει συμβεί σε όλους μας. Στην επόμενη χάνεις τον ενθουσιασμό σου και στη μεθεπόμενη τα παρατάς.

Τι έχει πάει στραβά; Πολύ απλά κάνεις περισσότερη προπόνηση από όσο σου επιτρέπει ο συνδυασμός ηλικία – εμπειρία – διατροφή – κούραση. Πιέζεις τις καταστάσεις. Έχεις παράλογες απαιτήσεις από μία δεδομένη προπόνηση για τις εκάστοτε συνθήκες.

Αν ας πούμε είναι μια περίοδος που ξυπνάς νωρίτερα λόγω δουλειάς ή δουλεύεις παραπάνω ώρες αυτό θα μετρήσει στη φυσική σου κατάσταση και μία προπόνηση μπορεί να πάει εντελώς στραβά και να μην τη βγάλεις. Λογικό είναι. Αν, όμως, πιεστείς για να τη βγάλεις θα τραυματιστείς. Αν όχι σ’ αυτή, στην επόμενη.

Το ζέσταμα, για παράδειγμα, πολλοί το αποφεύγουν. Άλλοι το κάνουν λάθος. Οι περισσότεροι όμως το βαριούνται και το κάνουν μισό. Το έχουμε ξαναπεί από αυτή τη στήλη, ζέσταμα δεν είναι με το που σκάει η πρώτη στάλα ιδρώτα, πρέπει να βραχεί αρκετά η μπλούζα. Να ζεσταθούν οι μυς καλά, όχι μόνο να κυλήσει υγρό στις αρθρώσεις. Ένα 5λεπτο ελαφρύ τρέξιμο και μερικές διατατικές ασκήσεις είναι το μίνιμουμ.

Από εκεί και πέρα, κάθε ομάδα μυών θέλει επιπλέον ζέσταμα το οποίο μπορεί να γίνει με τα μηχανήματα αντιστάσεων ή μερικές επαναλήψεις με χαμηλά φορτία.  Και φυσικά, αν είσαι στη μέση ενός προγράμματος και οι μυς είναι κουρασμένοι θα χρειαστεί περισσότερο ζέσταμα απ’ ότι συνήθως. Θέλει χρόνο η φάση, τέλος πάντων. Δες τους ποδοσφαιριστές που κάνουν που κάνουν τουλάχιστον μισάωρο ζέσταμα.

Κάτι πολύ συνηθισμένο είναι τα δύο καρπούζια στην μασχάλη. Δύναμη και όγκος μαζί. Όχι μόνο είναι δύσκολο, είναι και επικίνδυνο. Αν τα θες και τα δύο, καλύτερα είναι να εξασφαλίσεις πρώτα την μυική ανάπτυξη με ένα πρόγραμμα δύο τριών μηνών και μετά να κάνεις προπονήσεις δύναμης. Τα ίδια ισχύουν για όγκο-γράμμωση και για οποιοδήποτε συνδυασμό χαρακτηριστικών.

Από την άλλη κανένας προπονητής, πόσο μάλλον αυτή τη στήλη, δεν μπορεί να σου πει με ακρίβεια πόσες επαναλήψεις να κάνεις, τον ακριβή αριθμό σετ που πρέπει να βγάλεις. Αυτός που αποφασίζει είναι το σώμα σου. Ακολουθείς ένα πρόγραμμα, οκ. Γυρνάς στο γυμναστή σου με τα αποτελέσμα (ιδανική περίπτωση) και σου κάνει τροποποιήσεις.

Καλύτερα να την αποφύγεις αν έχεις αμφιβολία. Πολύ περισσότερο μην κάνεις υπερβολές πέρα από αυτό που λέει το πρόγραμμα σου επειδή μία μέρα ένιωσες δυνατός.

Το δυσκολότερο να φέρεις βόλτα, ωστόσο, είναι η διατροφή. Δύο συνεχόμενες εβδομάδες ασχοληθήκαμε με το πριν και το μετά της προπόνησης. Το μετά είναι ακόμα πιο σημαντικό σε σχέση με τους τραυματισμούς.

Αν αισθάνεσαι εντελώς εξαντλημένος μετά από μια προπόνηση και πριν από την επόμενη αυτό είναι ένα δείγμα ότι η διατροφή σου δεν είναι επαρκής. Ο τραυματισμός είναι το επόμενο που θα σου συμβεί. Πέρα από αυτό τσέκαρε και την ημερήσια πρωτεΐνη με ένα διατροφολόγο στην περίπτωση που δεν έχεις χρόνο για υπολογισμούς και ψώνια.

Τέλος, πρέπει να ξέρεις, ότι οι τραυματισμοί δεν έρχονται απρόσκλητοι. Έχει πολλά καμπανάκια πριν από αυτό αλλά δεν τα ακούς. Από την απλή κούραση μέχρι τις πρώτες ενοχλήσεις. Πρώτα θα κουραστούν οι μυς, μετά θα χαλάσει η φόρμα της άσκησης και μετά θα έρθει ένας μικροτραυματισμός. Αν τον αγνοήσεις θα γίνει ταυματισμός.

Άσε που όταν χαλάει η φόρμα μπορεί να μεταφερθεί η πίεση σε άλλο σημείο και να τραυματίσεις άλλους μυς. Γενικά τα σενάρια είναι ανεξάντλητα. Γι’ αυτό πρέπει να έχεις πάντα το νου σου στην τεχνική.

Όταν δεν μπορείς να την κρατήσεις, άσε τις τρεις επαναλήψεις που σου μένουν για την επόμενη φορά. Μόνο αν δεν τραυματιστείς έχεις ελπίδα να πετύχεις το στόχο σου.