iStock
ΥΓΕΙΑ

Αρρωσταίνεις όντως χειρότερα αν αθληθείς έχοντας κρυολόγημα;

Θα πάθουμε όντως πνευμονία αν γυμναστούμε ενώ είμαστε ήδη άρρωστοι; Η επιστήμη έχει τις απαντήσεις.

Από μικροί μεγαλώσαμε με αυτόν τον φόβο. Μην τυχόν βγούμε για παιχνίδι ενώ έχουμε ένα συνάχι, γιατί «θα πάθουμε πνευμονία». Έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο δυσοίωνα, όπως καταλάβαμε καθώς ενηλικιωθήκαμε. Ειδικά για όσους φέρουν ευπάθεια και αρρωσταίνουν συχνά, κάθε φορά που μπαίνει ο χειμώνας, η άσκηση αποτελεί πάντα ένα σοβαρό debate. Ας δούμε όμως τι πραγματικά ισχύει.

Ερευνητές εξέτασαν αυτό ακριβώς το ερώτημα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα ήπιο κρυολόγημα δεν χρειάζεται πάντα να μας βάζει στα πιτς. Υπάρχουν ωστόσο αρκετές βασικές επιφυλάξεις που πρέπει να έχουμε κατά νου.

Κάνε τον «έλεγχο του λαιμού»

Προτού ξεκινήσεις την προπόνηση, αξιολόγησε προσεκτικά τα συμπτώματά σου. «Η πιο δημοφιλής συμβουλή είναι να κάνεις αυτό που αναφέρεται ως έλεγχος του λαιμού, όπου αν τα συμπτώματα είναι πάνω από τον λαιμό, η άσκηση είναι πιθανώς ασφαλής», δήλωσε ο Thomas Weidner, καθηγητής αθλητικής προπόνησης και ομότιμος πρόεδρος της σχολής κινησιολογίας στο Ball State University της Ιντιάνα, στους New York Times. Εάν τα μόνα συμπτώματα είναι η ρινική συμφόρηση και ένας χαμηλού βαθμού πονοκέφαλος, για παράδειγμα, μια ελαφριά προπόνηση δεν θα επιδεινώσει το κρυολόγημά σou.

Στην πραγματικότητα, μια μελέτη-ορόσημο που το απέδειξε αυτό έγινε με επικεφαλής τον Dr. Weidner τη δεκαετία του 1990. Σε αυτήν, 50 νέοι ενήλικες μολύνθηκαν με τον ιό του κοινού κρυολογήματος και χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: μία που έκανε 40 λεπτά μέτριας άσκησης κάθε δεύτερη μέρα για 10 ημέρες και μία που δεν έκανε καθόλου άσκηση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε καμία διαφορά στη διάρκεια ή τη σοβαρότητα της ασθένειας μεταξύ των δύο ομάδων, κάτι που σημαίνει ότι η μέτρια άσκηση δεν παρέτεινε ούτε επιδείνωσε το κρυολόγημά τους. Άλλες έρευνες που πραγματοποίησε ο Dr. Weidner οδήγησαν σε παρόμοια ευρήματα.

Εάν, ωστόσο, έχεις συμπτώματα κάτω από τον λαιμό, όπως κοφτό βήχα, δυσφορία στο στήθος, ναυτία, διάρροια ή συμπτώματα σε όλο το σώμα, όπως πυρετό, μυϊκούς πόνους ή κόπωση, «τότε δεν είναι καλή ιδέα να ασκηθείς», ανέφερε ο Jeffrey Woods, καθηγητής κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στην Urbana-Champaign.

Παρακολούθησε τα συμπτώματά σου


© David Marcu / Unsplash

Λάβε επίσης υπόψη ότι τα συμπτώματα μπορεί να εξελίσσονται, και αυτό που μπορεί να ξεκινήσει ως ρινική καταρροή μπορεί αργότερα να γίνει κάτι πιο σοβαρό, όπως π.χ. βρογχίτιδα. Για αυτό πρέπει να προχωράς την άσκηση με προσοχή και να γίνεις ο γιατρός του εαυτού σου. Τσέκαρε πως αισθάνεσαι και αν επιδεινώνεσαι μέρα με τη μέρα και αν δεις ότι χειροτερεύεις, τότε παράλειψε την προπόνηση. Εάν η κατάστασή σου επιδεινωθεί, είναι καλύτερο να ξεκουραστείς μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα, δήλωσε ο David Nieman, καθηγητής βιολογίας στο Appalachian State University και διευθυντής του Εργαστηρίου Ανθρώπινης Απόδοσης στο North Carolina Research Campus. «Στη συνέχεια, μπορείς να επανέλθεις σταδιακά στη ρουτίνα», πρόσθεσε. «Η υποτροπή μπορεί να είναι συχνή αν επιστρέψεις πολύ γρήγορα και πιέσεις πολύ τον οργανισμό σου».

Επιπλέον, σε σπάνιες περιπτώσεις, η έντονη άσκηση ενώ είμαστε άρρωστοι, ή ακόμη και λίγο μετά την ανάρρωσή μας, μπορεί να οδηγήσει σε νέα ή παρατεταμένα συμπτώματα, όπως εξάντληση ή ανεξήγητο πόνο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό το φαινόμενο είναι παρόμοιο με το πώς μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν long Covid ή σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, οι οποίες είναι ασθένειες που μπορούν να αναπτυχθούν μετά από μια οξεία λοίμωξη. «Μπορεί να είναι σοβαρό για ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων, αν πιέσουν την άσκηση πολύ σκληρά κατά τη διάρκεια της ασθένειας ή αμέσως μετά», δήλωσε ο Dr. Nieman. «Μπορεί να εισέλθεις σε αυτό το ανεξήγητο σύνδρομο και δεν αξίζει τον κίνδυνο».

Μείνε σε «μέτριες» προπονήσεις


© Alessio Soggetti / Unsplash

Εάν είσαι βέβαιος ότι τα συμπτώματα του κρυολογήματος είναι διαχειρίσιμα και εξακολουθείς να αισθάνεσαι έτοιμος για άσκηση, τότε συνίσταται η καρδιαγγειακή άσκηση μέτριας έντασης για 30 έως 45 λεπτά ανά συνεδρία. Ένα ζωηρός μισάωρο τζόκινγκ ή μια προπόνηση χαμηλής έντασης σε ελλειπτικό μηχάνημα ή στατικό ποδήλατο θα ήταν μια καλή επιλογή, δήλωσε ο Dr. Nieman. Επιπλέον σημείωσε ότι είναι σημαντικό να αποφύγουμε το γυμναστήριο, ώστε να μη μεταδώσουμε τα μικρόβιά μας στους άλλους και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να κυνηγήσουμε έναν προσωπικό στόχο – ρεκόρ, όσο είμαστε άρρωστοι.

Μόλις αναρρώσεις πλήρως από το κρυολόγημά σου, οι συνθήκες πια έχουν αλλάξει, όμως είναι σημαντικό να μην μπούμε απευθείας σε ρυθμούς 100% άσκησης. Γύρνα σιγά-σιγά στη ρουτίνα της άσκησής σου, αυξάνοντας σταδιακά τη διάρκεια και την ένταση της προπόνησης. Οι έρευνες δείχνουν ότι όταν είμαστε υγιείς, η τακτική μέτρια άσκηση μπορεί στην πραγματικότητα να μειώσει τη φλεγμονή, να βελτιώσει την ανοσολογική μας απόκριση και να μειώσει τον κίνδυνο να πάθουμε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού.

Exit mobile version