Αυτός ο άγνωστος, ο δονητής της

Μια σεξουαλικά ικανοποιημένη γυναίκα δεν χρειάζεται δονητή, σωστά; Λάθος. Οποιαδήποτε γυναίκα, είτε έκανε σεξ πέρυσι την Ανάσταση, είτε χθες το βράδυ, είναι πιθανό να κρύβει στο συρτάρι με τα εσώρουχά της ένα ομοίωμα αυτού που έχεις μέσα στο παντελόνι σου  – και εσύ που αγαπάς τις γυναίκες και θέλεις το καλό τους, πρέπει να συμφιλιωθείς με την ιδέα.

Ο δονητής είναι ένα παρεξηγημένο αντικείμενο και για αυτό ευθύνονται οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για την κάτοχό του: οι περισσότεροι  τη φαντάζονται ένα κορίτσι – πορνοστάρ, ένα έκφυλο πλάσμα που κυκλοφορεί μέσα στο ίδιο της το σπίτι φορώντας κόκκινο κραγιόν και αισθησιακά εσώρουχα. Αυτό είναι το καλό στερεότυπο. Το κακό στερεότυπο είναι μια θλιβερή ύπαρξη, μια μοναχική γυναικούλα, που καταφεύγει στη συντροφιά του δονητή της έπειτα από παρατεταμένη λειψανδρία στο κρεβάτι της. Στην πραγματικότητα, η κάτοχος του δονητή είναι το κορίτσι που σε εξυπηρετεί στην τράπεζα. Η συνάδελφος στο διπλανό γραφείο. Η δασκάλα του αερόμπικ. Ή και η κοπέλα σου. 

Δονητής, the Greek edition

Για να εξηγούμαστε: ο δονητής δεν συγκαταλέγεται στον βασικό εξοπλισμό μικροσυσκευών του μέσου ελληνικού νοικοκυριού, όπως το πιστολάκι μαλλιών ή το μιξεράκι του φραπέ. Δεν είναι αυτονόητο πως όλες οι Ελληνίδες είναι περήφανες κάτοχοι ενός δονητή, opos Ameriki. Πολλές δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ στη ζωή τους δονητή.

Ωστόσο, ο μικρός φαλλικός φίλος του παγκόσμιου γυναικείου πληθυσμού, είναι ένας ακόμη λόγος να αισθάνεσαι Proud To Be Greek: πρόκειται για ένα ακόμη αγαθό που η κληροδότησε η Αρχαία Ελλάδα στην ανθρωπότητα, καθώς τα πρώτα dildo έκαναν καριέρα το 500 π.Χ. με το όνομα ὄλισβος και χρησιμοποιούνταν από γυναίκες των οποίων οι άντρες τους ήταν στον πόλεμο ή είχαν πεθάνει. Στην Ελλάδα του 2012, πάντως, το θέμα παραμένει σχετικά ταμπού  – ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε από το σχετικό γκάλοπ σε φίλες και γνωστές: στην ερώτηση «έχεις δονητή;» όλες χαχάνισαν άβολα και διπλωματικά απάντησαν «γιατί ρωτάς;».

Ψωνίζοντας οργασμούς

Τα κορίτσια από το Pagrati City δεν έχουν καμία σχέση με τα κορίτσια από το Sex & the City. Σε αντίθεση με τη Σαμάνθα και τη Μιράντα, η Σούλα και η Μαρία δεν έχουν το δονητή χύμα στο κομοδίνο τους και θα προτιμούσαν να πεθάνουν προτού τον ανακαλύψει κάποιος (π.χ. η οικιακή βοηθός, όπως συνέβη σε ένα επεισόδιο της σειράς). Η επιτυχία του HBO, με τις αμέτρητες αναφορές γύρω από το θέμα, σίγουρα έφερε μια σχετική απενοχοποίηση (και δελέασε πολλές να δοκιμάσουν τον ξακουστό The Rabbit), αλλά καμία ελληνίδα δεν έγραψε Δονητής στη λίστα με τα ψώνια της εβδομάδας, κάτω από τα γιαούρτια με χαμηλά λιπαρά και τα ανταλλακτικά για το ξυραφάκι. Καμία δεν μπήκε μόνη της ένα πρωί στο sex shop για ν’ αγοράσει τους οργασμούς της. Οι περισσότερες απέκτησαν τον δονητή τους στα πλαίσια κάποιας σχέσης, για να πειραματιστούν μαζί με τον σύντροφό τους – ασχέτως αν ο σύντροφος έφυγε και ο δονητής έμεινε. Για κάποιες άλλες, ο δονητής ήρθε ως δώρο από τις κολλητές, «για να γελάσουν» – και μόλις οι κολλητές έφυγαν, τα γέλια αντικαταστάθηκαν από αναστεναγμούς ηδονής.

Good vibrations

Η πρώτη απάντηση των γυναικών που βρίσκονται σε σχέση είναι πως τον χρησιμοποιούν κυρίως με το αγόρι τους, όταν θέλουν να ζωηρέψουν λίγο τις συνερεύσεις τους. Τον βάζουν στο παιχνίδι πριν ή και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης και λειτουργεί σαν συνοδευτικό της απόλαυσης, σαν γαρνιτούρα για το κυρίως πιάτο. Πολλές φορές, βέβαια, η γαρνιτούρα είναι πιο νόστιμη από το κυρίως πιάτο, αλλά αυτό δεν  είναι η νόρμα – και φυσικά δεν τόλμησε να το παραδεχθεί καμία.

Οι ίδιες γυναίκες, αλλά και εκείνες που είναι single, το χρησιμοποιούν και σε πιο prive περιπτώσεις: κάποιες όταν νιώθουν “ορεξάτες” και δεν τους βρίσκεται πρόχειρος ένας παρτενέρ. Άλλες όταν νιώθουν στρεσαρισμένες και θέλουν να χαλαρώσουν. Οι περισσότερες όταν βαριούνται και θέλουν κάτι απολαυστικό, γρήγορο και χωρίς θερμίδες.

Για να μη μιλήσουμε για τις εκπαιδευτικές του ιδιότητες: δεδομένου ότι ο γυναικείος οργασμός είναι ένα από τα άλυτα μυστήρια της ζωής, η χρήση ενός δονητή είναι σαν extra βοήθεια σε μια δύσκολη εξίσωση που κάθε γυναίκα θέλει να λύσει. Ναι, η μελέτη με παρέα έχει μεν πλάκα, αλλά όταν είσαι μόνος σου είσαι πιο συγκεντρωμένος – και άρα πιο αποδοτικός.

Άντρας V.S. Δονητής

Κάποιοι είναι cool και μάλιστα φτιάχνονται στην ιδέα, οι περισσότεροι άντρες, όμως, κομπλάρουν ελαφρώς στη σκέψη ότι ένα υπεράνω υποψίας κορίτσι τις νύχτες παίζει μόνο του με ένα πέος από σιλικόνη. Αφού όμως η αυτοικανοποίηση είναι κάτι το αυτονόητο για άντρες και γυναίκες, γιατί να προκαλεί τέτοιες αντιδράσεις ένα μικρό βοήθημα; Αφενός γιατί δεν το λες και “μικρό”. Το γεγονός ότι ο δονητής μιμείται τα φυσικά σας προσόντα, αλλά είναι η ανατομικά βελτιωμένη version τους, αναπόφευκτα ξυπνάει τον ανταγωνισμό στους ιδιοκτήτες του real thing. Αφετέρου γιατί έχει ικανότητες που οι πραγματικοί άντρες δεν έχουν. Κανένα πέος, κανένα χέρι και καμία γλώσσα δεν θα μπορέσει ποτέ να “στροφάρει” όπως ένας δονητής και να στείλει χιλιάδες κύματα ηδονής, παλμούς ερεθιστικούς και εθιστικούς, που μπορούν να προσφέρουν μέσα σε λίγα λεπτά στη γυναίκα ό,τι δεν μπόρεσε ένας ιδρωμένος άντρας μέσα σε ώρες μαραθώνιου σεξ. Και φτάνουμε στο καυτό ερώτημα:

Είναι καλύτερος ο δονητής από έναν άντρα;

Η απάντηση είναι: ΟΧΙ. Θα μπορούσε να γραφτεί ένα χιουμοριστικό κείμενο με τίτλο “γιατί ο δονητής είναι καλύτερος από έναν άντρα” (είναι πάντα σε στύση, σε φέρνει στάνταρ σε οργασμό, δεν πετάει τις κάλτσες του, δεν σε παρατάει για να δει ποδόσφαιρο και άλλα φτηνά αστειάκια), αλλά δεν θα είχε την παραμικρή δόση αλήθειας: ποτέ, καμία γυναίκα που έχει τη δυνατότητα να κάνει σεξ με έναν άντρα που γουστάρει δεν θα προτιμήσει να κάτσει σπίτι με το δονητή της.

Αλλά τι σημασία έχουν όλα τα παραπάνω; Δεν είναι δα πως πρέπει να διαλέξουμε. Όπως δεν υπάρχει για εσάς το δίλημμα παλάμη ή γυναίκα, δεν υπάρχει για εμάς το δίλημμα δονητής ή άντρας. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο και τα δύο μπορούν (και θέλουμε) να συνυπάρξουν.

Διαφορετικά θα είχαν γεμίσει οι εφημερίδες με αγγελίες «Πωλείται δονητής, ελάχιστα χρησιμοποιημένος, λόγω εύρεσης συντρόφου».