Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να γίνεις σχεδιαστής αυτοκινήτων;

Ο Αλέξανδρος Λιώκης κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να βρεθεί στην Alfa Romeo ως σχεδιαστής εξωτερικού. Από Τεχνολογικό Ίδρυμα Βιομηχανικού Σχεδιασμού, πήγε στην Ιταλία και το Instituto Europeo di Design και από εκεί στην καρδιά της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας.  Το όνειρο, δηλαδή, κάθε παλιού πρωτοδεσμίτη, πλέον κάθε υποψηφίου τεχνολογικής ή θετικής κατεύθυνσης. Αυτό που λες “πολύ καλό για να είναι αληθινό”.

Γι’ αυτό και εμείς ψάξαμε για τις λεπτομέρειες. Τον βρήκαμε και κάναμε μαζί του μια συνέντευξη με σκοπό να καταλάβουμε πως γίνεται κάποιος σχεδιαστής, πως σκέφτεται και πως είναι η δουλειά του. Αν είναι όλα τόσο ιδανικά όσο ακούγονται. Για να δεις κι εσύ ότι η ενασχόληση ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Για να δεις ότι το τίμημα για την καλή του τύχη δεν ήταν αμελητέο.

“Κάθε χρόνο η σχολή μου, το Instituto Europeo di Design, συνεργαζόταν με μια ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία. Αυτή τη φορά έτυχε να είναι η Alfa Romeo οπότε ήδη από το πανεπιστήμιο, δούλευα πάνω σε project που μας είχαν αναθέσει. Σε αυτά τα πλαίσια κάναμε μια παρουσίαση και εκεί με επέλεξαν.”

“Tο brief που είχαμε ήταν για ένα σεντάν-μπερλίνα για την αμερικάνικη και ασιατική αγορά. Ο καθένας από εμάς (20 συμφοιτητές) έκανε μία πρόταση στην Alfa Romeo με σκίτσα, σχέδια και μοντέλο σε κλίμακα. Από από αυτές τις προτάσεις διάλεξαν τη Gloria. Επομένως έχω κάνει το σχεδιασμό του εξωτερικού του αυτοκινήτου.”

“Ο κύριος στόχος είναι το σχέδιο να είναι φρέσκο, δυναμικό και σπορ μαζί. Να κραυγάζει Alfa Romeo. Γι’ αυτό η βασική έμπνευση προέρχεται από τα ιστορικά μοντέλα της Alfa Romeo όπως η 33 Stradale και  η Disco Volante. Από εκεί και πέρα οι βασικές ιδέες είναι η κεντρική γραμμή που διατρέχει το αμάξωμα, το κόψιμο που είναι κρυμμένα τα φώτα, οι μπετούγιες, η τριγωνική μάσκα μπροστά και τα δερμάτινα λουράκια που συγκρατούν το καπό.”

“Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσαν τα αυτοκίνητα. Ξεκίνησα κάνοντας μοντελισμό με μικρά αυτοκίνητα και μετά, σε ηλικία 13 ετών, πήρα με τον αδερφό μου μια κλασσική Citroen DS από ένα χωράφι και ξεκίνησα να τη φτιάχνω σιγά σιγά. Τότε αποφάσισα αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου. Να σχεδιάζω αυτοκίνητα. Από θαυμασμό για αυτούς που σχεδίασαν την DS. “

“Κανείς από την οικογένεια μου δεν είχε σχέση με τα αυτοκίνητα. Με βοήθησαν, κυρίως ο θείος και η γιαγιά μου κυρίως αλλά παράλληλα δούλευα σε μια φανοποιεία Έτσι έβγαζα λεφτά για να φτιαχτεί η DS και με τη φανοποιεία άρχισα να καταλαβαίνω τις επιφάνειες και τους όγκους των αυτοκινήτων. Έτσι άρχισε γυμνάζεται το μάτι μου να νιώθω τη λαμαρίνα και να την αγαπάω.”

“Η καθημερινή μου δουλειά στην Alfa Romeo περιλαμβάνει το σχεδιασμό του εξωτερικού σε διάφορα μοντέλα παραγωγής. Exterior designer δηλαδή. Και αυτή τη στιγμή δουλεύω πάνω σε κάτι καινούριο που δεν είναι ανακοινώσιμο.”

“Ο κάθε σχεδιαστής δουλεύει στον υπολογιστή του. Αργότερα στη modeleria όπου φτιάχνονται τα μοντέλα των αυτοκινήτων. Αργότερα meeting. Το περιβάλλον είναι πολύ ωραίο, πολύ φιλικό και χαλαρωτικό. Αλλά δεν είναι ότι κάνουμε διαγωνισμούς για την πιο έξυπνη ιδέα καθισμένοι σε ντιζαϊνάτα έπιπλα όπως στη Google όπως λες.”

“Το πιο δύσκολο είναι ότι πρέπει πάντα να βρίσκεις κάτι ωραίο να φτιάχνεις. Πρέπει να φτιάχνεις αυτό που σου ζητάνε σε γενικές γραμμές αλλά πάντα με τη δική σου αντίληψη. Να παλεύεις και να πολεμάς για τις ιδέες σου, όπως έκανα με τη Gloria. Δεν ήταν καθόλου εύκολο γιατί πρέπει να είσαι και διπλωμάτης για να κάνεις τη δουλειά σου.”

“Το τίμημα για την καλή μου τύχη, για την ευτυχία μου είναι το άγχος που νιώθω όλη την ώρα. Έξω όλα δείχνουν πάρα πολύ καλά αλλά υπάρχει τρελός συναγωνισμός και νιώθω ότι αν δεν δώσω το 100% δεν θα τα καταφέρω, ότι η δουλειά μου δε θα είναι στο επίπεδο που πρέπει.”

“Στη σχολή ήταν αλλιώς. Εκεί δεν τελείωνες ποτέ. Και επειδή οι υπόλοιποι είχαν και εμπειρία εγώ έπρεπε να τρέξω πολύ για να βρεθώ στο ίδιο επίπεδο. Πάντα είχες να κάνεις κάτι καλύτερο και εχθρός σου ήταν ο χρόνος. Και μία δύο φορές που χαλάρωσα η δουλειά μου δεν ήταν αυτή που έπρεπε.”

“Καθημερινά, μέσω του Facebook έχω γύρω στα 7 με 10 friend request από κόσμο που δεν ξέρω. Και μου στέλνουν συγκινητικά μηνύματα. Οι περισσότεροι είναι λάτρεις του αυτοκινήτου και παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν έναν παρόμοιο κλάδο. Αφιερώνω χρόνο σε όλους και προσπαθώ να βοηθώ.”

“Πρέπει να κάνεις αυτό που γουστάρεις και αγαπάς. Εμένα μου βγήκε σε καλό. Αλλά πάντα πρέπει κιόλας να ζυγίζεις τις καταστάσεις. Τίποτα δεν είναι άφταστο αρκεί να το θέλεις. Και όχι βέβαια να το θέλεις στα λόγια αλλά να προσπαθείς πάρα πολύ. Θέλει πολύ δυνατό κίνητρο.”   

“Για μένα το κίνητρο ήταν η αγάπη μου για τα αυτοκίνητα. Δεν ήθελα να μείνω μόνο στο να τα κρίνω ή να τα επισκευάζω. Ήθελα να τα δημιουργώ. Να φτιάξω το δικό μου όπως μου αρέσει και όχι να κράζω απλά.”

“Η πιο σημαντική στιγμή μέχρι σήμερα ήταν όταν είδα τη Gloria να πατάει στα πόδια της. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Όταν τελείωνε το μοντέλο ήταν πάνω σε τρίποδα. Μετά βάλαμε τις ρόδες και επιτέλους το είδαμε στο κανονικό του ύψος. Σοκ. Όταν φύγαμε από το εργοστάσιο κάποιοι από τους μοντελοποιούς είχαν βουρκώσει.”