Ένα ταξίδι στο Αμβούργο δεν μοιάζει με κανένα άλλο

Το να πετύχεις μια ηλιόλουστη μέρα στο Αμβούργο είναι σαν να βρίσκεις τουλάχιστον τέσσερα νούμερα στο τζόκερ. Το μεγαλύτερο λιμάνι της Γερμανίας, είναι συνήθως μουντό και βροχερό, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διαθέτει έργα που λάμπουν, όπως το ολοκαίνουργιο κτίριο, ένας πολυδύναμος χώρος, όπου στεγάζεται η εξαιρετικής αισθητικής ‘Φιλαρμονία του Έλβα’ ή Elbphilharmonie‎ όπως την λένε η Γερμανοί.

Συνδύασα την επίσκεψή μου εκεί με μια βόλτα στον ποταμό Έλβα, με ένα τουριστικό πλοιάριο του 1964. Η επιβίβαση στο… Buenos Aires έγινε μπροστά από το ξενοδοχείο Rilano, στη στάση Ruschpark του Elbinsel Finkenwerder. Δύο βήματα πιο πέρα βρίσκεται το εργοστάσιο της Airbus (φωτο 3), η δεύτερη μεγάλη βάση της γαλλικής μάρκας στην Ευρώπη, μετά την κεντρική στην Τουλούζη. Εκεί κατασκευάζονται τα πλέον σύγχρονα αεροσκάφη της Airbus, με αιχμή του δόρατος το Α380 (φωτο 4). και το Α350XWB.

(Ένα Μπουένος Άιρες στη Γερμανία)

(Εδώ κατασκευάζονται τα Airbus)

(Το Α380, το καμάρι της Airbus)

Στη στάση περίμενε αρκετός κόσμος, άλλοι αφήνοντας τα ποδήλατα και άλλοι που τα έπαιρναν μαζί, στο πλοίο της γραμμής. Μάλιστα τα δρομολόγια είναι τόσο συχνά, από τη μια πλευρά του Έλβα στην άλλη, που η αναμονή μετριέται σε ελάχιστα λεπτά. Ικανά, όμως, για να κοιτάξεις τριγύρω σου την καταπράσινη φύση, διότι αν για κάτι φημίζεται η Γερμανία, είναι το πολύ πράσινο που διαθέτει.

Με ήρεμο τον Έλβα, σχεδόν όπως πάντα, απόλαυσα τη διαδρομή στο… κατάστρωμα. Πρώτο αξιοθέατο δεξιά το μεγάλο ρολόι σαν φάρος να στέκει και αριστερά άρχισαν να ξεπροβάλλουν οι βίλες (μάλιστα στον κορυφή του λόφου κοστίζουν μέχρι και 10 εκατ. ευρώ – στο Αμβούργο ζουν 40.000 εκατομμυριούχοι, ενώ στα δεξιά, απέναντι οι γερανοί φόρτωναν και ξεφόρτωναν κοντέινερ στα μεγάλα εμπορικά πλοία, διαφόρων σημαιών, και στο βάθος οι ανεμογεννήτριες που χαρίζουν ρεύμα στο λιμάνι. Τώρα, πως γίνεται να διαθέτουν πανάκριβα σπίτια με φόντο τους γερανούς, είναι μια άλλη υπόθεση. Και δικαίως αναρωτιέσαι πόσα θα έπρεπε να πληρώσει κάποιος για ένα σπίτι με θέα την Ακρόπολη και μάλιστα σε μια σχεδόν πάντα ηλιόλουστη πόλη, όπως είναι η Αθήνα.

Στη συνέχεια της διαδρομής, έχοντας στα αριστερά μου τις βίλες, αμέσως μετά ξεκινά η περιοχή St. Pauli, με την ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα, μισητή αντίπαλο του Αμβούργου, της ανέκαθεν πιο δυνατής ομάδας της πόλης. Όμως, η Σεν Πάουλι διαθέτει πιο φανατικούς οπαδούς, ενώ έμβλημά της είναι η νεκροκεφαλή.

Περνώντας από την περιοχή αυτή, στα δεξιά εντυπωσιάζεσαι βλέποντας το επιβλητικό Hamburg Sud, ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά πλοία χωρητικότητας 10.000 κοντέινερ.

Εχουμε αρχίσει να πλησιάζουμε στην πόλη και πάντα στην αριστερή πλευρά ξεπηδούν ένα ένα τα μεγάλα κτίρια, δύο εκ των οποίων από γυαλί και μέταλλο έχουν κλίση από την κατασκευή τους. Και αίφνης κάτι γυαλίζει μπροστά σου. Είναι το κτίριο στο οποίο αναφέρθηκα στην αρχή και έγινε αφορμή για την επίσκεψή μου στην πόλη. Μια περίτεχνη κατασκευή, με τον πολύτιμο ξεναγό να παρέχει άμεσα όλες τις πληροφορίες.

Το κτίριο έχει πολλά χαρακτηριστικά, όντας πάνω στο νησί Γκράσμπροοκ, στον ποταμό Έλβα, στη HafenCity, τη νέα οικιστική περιοχή στο μεγάλο λιμάνι του Αμβούργου. Ως βάση έχουμε το παλιό κτίριο Kaispeicher Α, από τούβλα (κτίστηκε μεταξύ 1963 – 1996), που ήταν αποθήκη και είχε χρησιμοποιηθεί για τη φύλαξη καπνού, τσαγιού και κακάο. Εκεί πάνω, στα 37 μέτρα, το αρχιτεκτονικό γραφείο Herzog & de Meuron από την Ελβετία, στήριξε τη δημιουργία του. Ένα σύμπλεγμα από γυαλί, με κυρτές επιφάνειες, άλλες προς τα μέσα και άλλες προς τα έξω, δημιουργώντας την αίσθηση του κύματος στο ποτάμι. Για τέτοια αρμονία σκέψης μιλάμε. Εκεί μέσα, στα 110 μέτρα ύψος, χώρεσαν σχεδόν τα πάντα.

Η Φιλαρμονική διαθέτει δύο αίθουσες συναυλιών (2100 θέσεις η μεγάλη – Grober Saal – 550 θέσεις η μικρή – Kleiner Saal), χώρο μουσικής εκπαίδευσης, την Plaza, δηλαδή μια πλατφόρμα 360° δημόσιας προβολής με θέα ολόκληρη την πόλη από ύψος 37 μέτρων πάνω από το έδαφος (πράγματι απίστευτη θέα), χώρους εστίασης, ένα ξενοδοχείο Westin με 244 δωμάτια, 45 διαμερίσματα ιδιωτών, καταστήματα και βέβαια εστιατόρια και μπαράκια.

Φθάνοντας στη στάση του πλοιαρίου, που φέρει το όνομα Elbphilharmonie (φωτο 17), βρίσκεσαι ακριβώς μπροστά στο κτίριο. Ο κόσμος στη σειρά, πολύς, με δωρεάν είσοδο(!) κάτι που απέφερε από το Νοέμβριο του 2016 που ξεκίνησε να λειτουργεί (11 Ιανουαρίου 2017 έγιναν τα εγκαίνια – 10 χρόνια μετά την οικοδόμηση), πάνω από 1,5 εκατ. επισκέπτες. Το κτίριο το διαχειρίζεται ο δήμος της πόλης και η ελεύθερη είσοδος αποτελεί συνεισφορά στα κοινά. Ανέβηκα την κυλιόμενη σκάλα (φωτο 18), όπως όλοι, διότι είναι ο μόνος τρόπος να ανέβεις (λειτουργεί μέχρι τις 12 το βράδυ). Τα ασανσέρ είναι για τους ενοίκους των κατοικιών και το ξενοδοχείο. Πόρτες πουθενά δεν αντίκρισα, ακόμα κι όταν έφθασα στα 37 μέτρα, στη βάση του γυάλινου κτιρίου (φωτο 19). Χωρίς πόρτες και η είσοδος στη μεγάλη αίθουσα με δύο κυρίες να ελέγχουν τα εισιτήρια του κοινού που πήγαινε να απολαύσει μια συναυλία. Η αρχιτεκτονική, ακόμα και από μέσα εντυπωσιάζει, διότι τίποτα δεν είναι σε σειρά. Όλα τέμνονται.

Χάζευα για αρκετή ώρα τη θέα από τη μεγάλη βεράντα, έχοντας μπροστά το Maritimes Museum και σκεφτόμουν ότι δεν είναι μόνο οι Ελληνες που πέφτουν έξω σε προϋπολισμούς κατασκευής. Οι Γερμανοί υπολόγιζαν ότι θα κοστίσει γύρω στα 80 εκατ. ευρώ και ότι σε 4 χρόνια θα είχε τελειώσει. Τελικά κόστισε κοντά στο 1 δις ευρώ και εγκαινιάστηκε με 6 χρόνια καθυστέρηση! Αρα, μην μας προκαλούν οι φίλοι Γερμανοί, διότι έχουμε να τους πούμε κι εμείς κάτι.

Οσον αφορά στον Έλβα, που διαρρέει Τσεχία και Γερμανία, πηγάζει από τα βουνά Καρκονόσζε της Βοημίας και χύνεται στη Βόρεια Θάλασσα κοντά στο Αμβούργο, σχηματίζοντας δέλτα. Έχει μήκος 1165 χλμ., και διευρύνεται πολύ (πλάτος 15 χλμ.). Είναι πλωτός για 842 χλμ. και αποτελεί σπουδαία συγκοινωνιακή αρτηρία της κεντρικής Ευρώπης. Συνδέεται με διώρυγες με τους ποταμούς Εμς, Βέζερ, Ρήνο και Όντερ. Υπήρξε σύνορο των κτήσεων του Καρλομάγνου και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά την οθωνική περίοδο του εκγερμανισμού και εκχριστιανισμού των δυτικών Σλάβων. Πάνω στον Έλβα, στις 25 Απριλίου 1945, συναντήθηκαν ο αμερικανικός και σοβιετικός στρατός, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (πηγή: wikipedia).

> Διαμονή: Στο Rilano για ησυχία, μακριά από την πόλη και στο Westin της Elbphilharmonie, ‎για εμπειρία με το γυαλί και θέα την πόλη.

> Φαγητό: Οπουδήποτε κοντά στο λιμάνι, στα μικρά εστιατόρια – μπαρ (Carls Bistro για παράδειγμα, απέναντι από την Elbphilharmonie, Bistrot Vienna, Carmagnole, Off Club, Boathouse κ.α.).

> Διασκέδαση: Το Αμβούργο διαθέτει τα πάντα σε βραδινή και νυχτερινή ζωή. Εξαιρετικό το μπαρ Le Lion Bar de Paris.