Ένα βίντεο αποκαλύπτει την σκοτεινή Ελλάδα που κρύβεται επιμελώς πίσω από τον ήλιο
Το Yes Theory επιχείρησε να καταλάβει γιατί η χώρα μας ψηφίστηκε ως η πιο στρεσαρισμένη και καταθλιπτική της Ευρώπης.
- 3 ΑΠΡ 2024
Το Yes Theory είναι κανάλι στο YouTube με 8.8 εκατομμύρια subscribers. Oι άνθρωποι που το τρέχουν από το 2015, ζουν από αυτό. Μπορείς να πεις ότι κάνουν την dream job. Γυρίζουν τον κόσμο και παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες ιστορίες. Στο τελευταίο επεισόδιο ασχολήθηκαν με «την πιο στρεσαρισμένη και καταθλιπτική χώρα της Ευρώπης».
Μάντεψε ποια είναι. Για να σε βοηθήσω, ο Πρωθυπουργός της την συστήνει ως οικονομικό success story, με τους κατοίκους να αδυνατούν καθημερινά να καταλάβουν τι εννοεί.
Ναι, το Yes Theory ήλθε στην Ελλάδα για μια εβδομάδα «που την αισθανθήκαμε σαν ένα μήνα».
ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΗΔΗ 1.500.000 ANΘΡΩΠΟΙ
To crew του καναλιού έθεσε στο επίκεντρο της επίσκεψης το λόγο που είμαστε η πιο στρεσαρισμένη και καταθλιπτική χώρα της Ευρώπης -σύμφωνα με στατιστικές-, αφού έχουμε ήλιο τις περισσότερες ημέρες του χρόνου και θάλασσα που ζηλεύουν όλοι;
«Όπως οι περισσότεροι από εσάς, έτσι κι εμείς δεν γνωρίζαμε πριν το βίντεο ποια είναι η χώρα της Ευρώπης με το περισσότερο στρες και τη μεγαλύτερη κατάθλιψη». Ένα πρόχειρο debate που έκαναν σε διάφορες χώρες, έδωσαν ως πιθανές απαντήσεις τη Φινλανδία, τη Ρουμανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Όσοι είχαν απαντήσει, συνελήφθησαν σε παθαίνουν σοκ μόλις άκουσαν την απάντηση.
«Υπάρχει τεράστιο κενό μεταξύ της ιδέας που έχουμε για το πώς είναι αυτή η χώρα (η εικόνα δείχνει νησιά και θάλασσες) και του τι ισχύει. To να ανακαλύψουμε τους λόγους που το περίπλοκο αυτό έθνος απέκτησε τη θλιβερή φήμη που έχει, έγινε η αποστολή μας. Ήταν ένα πραγματικό ταξίδι».
Στην αρχή του ταξιδιού, οι «ερευνητές» αδυνατούσαν να κατανοήσουν τον τίτλο μας. «Η Ελλάδα φαίνεται να είναι ένα υπέροχο μέρος, με μπλε νερά και καλό φαγητό».
Στην πρώτη περιήγηση στην Αθήνα, τους φάνηκε ωραιότερη από ό,τι είχαν φανταστεί πως θα είναι. «Δεν φαίνεται να υπάρχει ιχνοστοιχείο στρες έως τώρα. Αρχίσαμε να γινόμαστε σκεπτικοί για τα στατιστικά στα οποία αποδιδόταν ο τίτλος. Όλοι μας φαίνονταν εξαιρετικά χαρούμενοι». Ρώτησαν σχετικά έναν Έλληνα. Τους απάντησε ότι «δεν νομίζω πως τα στατιστικά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Μπορούμε και ζούμε με 500 ευρώ το μήνα και διασκεδάζουμε».
Είδαν και άλλους να χαμογελούν και να δείχνουν μια χαρά, στις βόλτες τους στο κέντρο. «Έχω την αίσθηση πως δεν έχουν γνωριστεί με το άγχος. Ότι είναι η επιτομή του chill».
Έφαγαν τη χωριάτικη και τη φέτα τους και συνέχισαν τη βόλτα, με ένα από τα μέλη να κατηγορεί τον εμπνευστή της ιδέας για το ταξίδι στην Ελλάδα για σκευωρία -προκειμένου να ταξιδέψει στη χώρα μας. Πήγαν στο Λυκαβηττό, πήγαν και στην Ακρόπολη «και όπως προσπαθούσαμε να καταγράψουμε τη δύση του ηλίου μας έδιωξαν επειδή είχαμε κάμερες».
Τη δεύτερη ημέρα κατευθύνθηκαν σε μια λαϊκή αγορά της Φυλής. Στον πρώτο πάγκο που σταμάτησαν, άκουσαν τον άνθρωπο που τον είχε να τους λέει στα ελληνικά «άλλη φορά μιλάμε. Δεν είμαι καλά. Να είστε καλά. Καλημέρα». Μια κοπέλα τους είπε πως βιαζόταν και δεν μπορούσε να τους μιλήσει.
«Σε αυτήν την αγορά δεν είδαμε κάποιον να χαμογελάει. Οι άνθρωποι δεν φαίνονται να είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι που βλέπουν την κάμερα μας. Οι περισσότεροι ζητούν να μην τους τραβήξουμε. Τελικά, είχαμε τις λιγότερες αλληλελπιδράσεις από αυτές που έχουμε τυπικά στα ταξίδια μας».
Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο εχθρικά όπως έφταναν περιμετρικά της Ομόνοιας. «Υπάρχουν πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια, στη μέση της πόλης. Τα κτίρια είναι ωραία, αλλά δεν έχουν συντηρηθεί για χρόνια. Είναι σαν να έχουν αφεθεί για να καταρρεύσουν τελείως, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης».
Μετά πήγαν στα Εξάρχεια «περιοχή που έχει τη φήμη του καταφυγίου των αναρχικών και των ακτιβιστών. Και εδώ υπάρχουν πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια, όπως υπάρχει τέχνη του δρόμου, ενώ συχνά είναι το μέρος που γίνονται διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις. Κρύψαμε τις κάμερες γιατί δεχόμασταν συνεχή, πολύ εχθρικά βλέμματα. Μπαίνουμε στην περιοχή των αναρχικών και δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε. Δεν έχω δει ωστόσο, περισσότερο graffiti σε πόλη, πουθενά αλλού στη ζωή μου. Δεν είμαι 100% σίγουρος πόσο ασφαλές είναι αυτό που κάνουμε».
Στο διάβα τους βρήκαν και πολλούς αστυνομικούς συγκεντρωμένους σε γωνίες. Αναρωτήθηκαν αν γίνεται κάποια διαδήλωση. Υπέθεσαν πως σίγουρα κάτι συμβαίνει. Ρώτησαν και άκουσαν ότι αν υπάρξει ένταση, θα υπάρξουν και δακρυγόνα.
«Η πρώτη ημέρα ήταν άρδην διαφορετική της δεύτερης. Δεν έχω σταματήσει να έχω άγχος σήμερα. Υπάρχει ένα περίεργο vibe. Μέχρι και τα σύννεφα έγιναν γκρι (την ίδια ώρα τους κορνάρισε ένας οδηγός, μολονότι ήταν στο πεζοδρόμιο). Ο κόσμος βιάζεται να πάει εκεί όπου πάει. Όλοι αποφεύγουν την επαφή με τα μάτια και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να θέλει να μας μιλήσει. Επίσης, αυξάνονται οι αστυνομικοί».
Η κάμερα στάθηκε σε ένα graffiti που έλεγε «Tourists go home». «Μήπως πρέπει να φύγουμε;» είπαν μεταξύ τους.
ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI
Κίνησαν προς το κέντρο και έπεσαν πάνω σε μια κλούβα και αποκλεισμό δρόμων, καθώς ήταν σε εξέλιξη πορεία για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Άρχισε και να βρέχει.
«Κατά τα φαινόμενα είναι κάτι που συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα. Κλείνουν τους δρόμους όταν θέλουν να διαμαρτυρηθούν για κάτι. Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση είναι πολύ υψηλή. Προσπαθούμε να καταλάβουμε καλύτερα από πού προέρχεται αυτή η απογοήτευση και η απελπισία».
Ρώτησαν έναν νεαρό για ποιο λόγο γίνεται η διαμαρτυρία. «Καλή ερώτηση. Πριν 6 εβδομάδες η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα περάσει έναν νέο νόμο μέσω του οποίου θα νομιμοποιηθούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τα μισά τμήματα των πανεπιστημίων της χώρας είναι υπό κατάληψη».
Τι φοβούνται πως θα συμβεί εάν γίνουν νόμιμα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια; «Πως θα υπάρξει περαιτέρω αντίθεση από τον ιδιωτικό τομέα, άρα ίσως και δίδακτρα σε δημόσια πανεπιστήμια».
Νιώθεις ότι είναι πολλοί αυτοί που δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση; «Εξαρτάται. Σίγουρα οι άνθρωποι που είναι εδώ, δεν την εμπιστεύονται. Έχουμε ένα δημόσιο σύστημα που “δουλεύει” για πάρα πολλά χρόνια. Και τώρα θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα. Νοσοκομεία και σχολεία. Οπότε υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τα πανεπιστήμια».
Ρώτησαν τον πρώτο άνθρωπο που βρήκαν να τους μιλήσει σε μια ολόκληρη ημέρα αν γνωρίζει για τα στατιστικά που υπάρχουν και θέλουν την Ελλάδα να είναι η πιο αγχωμένη και καταθλιπτική χώρα της Ευρώπης.
Τον άκουσαν να λέει ότι «στην Αθήνα ναι ισχύει αυτό, δίχως αμφιβολία. Οι τιμές είναι εκτός ελέγχου και οι μισθοί είναι σταθεροί. Πρέπει να βιάζεσαι για τα πάντα και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό». Οι επισκέπτες σχολίασαν πως μπορώ να καταλάβω γιατί έχουν εκνευριστεί που η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει τα πανεπιστήμια, ενώ οι νέοι δυσκολεύονται να βρουν δουλειές.
«Όπως συνεχίσαμε να μιλάμε με ντόπιους, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε πως ολοένα αυξανόμενο ποσοστό πολιτών γίνεται όλο και πιο στρεσαρισμένο». Ένας ταξιτζής, πτυχιούχος οικονομικών κατά του ιδίου το ρηθέν («έχουμε και πτυχιούχους γιατρούς που δεν έχουν εργαστεί ποτέ»), τους είπε πως «έχουμε άγχος γιατί η οικονομία είναι πραγματικά κακή. Έχουμε και πολύ καλή κυβέρνηση. Είναι πολλοί και αυτοί που έχασαν τις δουλειές τους -έχουμε υψηλό ποσοστό ανεργίας-, κάτι που επίσης είναι αγχωτικό. Όλα είναι πάρα πολύ ακριβά.
Για να αγοράσω τα πράγματα που χρειάζομαι για μια εβδομάδα από ένα σούπερ μάρκετ, πριν πέντε χρόνια χρειαζόμουν 100 ευρώ. Τώρα δίνω 300 ευρώ και δεν παίρνω όσα χρειάζομαι». Οι παραγωγοί του Yes Theory ενημέρωσαν ότι μετά διαδοχικές οικονομικές κρίσεις τις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχει μεγάλη διαφωνία ως προς το πώς η κυβέρνηση έχει διαχειριστεί τα οικονομικά της χώρας.
Παρουσίασαν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως είπαν. Ήταν το Ολυμπιακό Κέντρο του beach volley «που έχει εγκαταλειφθεί. Είναι ένα από τα εγκαταλελειμμένα γήπεδα που είχαν δημιουργηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Συνολικά, η ελληνική κυβέρνηση είχε ξοδέψει 9 δισεκατομμύρια ευρώ για τους Αγώνες. Είκοσι χρόνια μετά, πολλές από αυτές τις καταπληκτικές κατασκευές είναι παρατημένες.
ARIS OIKONOMOU/ SOOC
Είναι περίεργο. Δεν έχω ξαναβρεθεί σε εγκαταλελειμμένο στάδιο ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Το να το βρίσκεις στη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων είναι περίεργο. Σκεφτείτε μόνο την προσπάθεια που έγινε για να οικοδομηθεί και τους πόρους που επενδύθηκαν από τη χώρα που δεν ήταν στην καλύτερη οικονομική κατάσταση.
Η Ελλάδα πέρασε την τελευταία δεκαετία, υποφέροντας τη μεγαλύτερη σε διάρκεια οικονομική ύφεση που έχει περάσει η όποια αναπτυγμένη χώρα, ποτέ. Προκάλεσε ρεκόρ ανεργίας, αστέγων και φτώχειας. Εξαιτίας αυτού, το στάδιο που σας δείχνουμε αποτελεί πηγή οργής για το πώς το έθνος ωφελήθηκε από το event των πολλών δισεκατομμυρίων. Είναι περίεργο να στέκεσαι στη μέση ενός γηπέδου που πριν όχι και τόσα πολλά χρόνια, ήταν γεμάτο κόσμο, πανηγυρισμών και χαράς. Η αντίθεση είναι εκπληκτική».
Στο μέσο του ταξιδιού, τα παιδιά του καναλιού άρχισαν να αναρωτιούνται ποιο ήταν τελικά, το θέμα τους. «Σε άλλα ταξίδια, είχαμε κάποιες χαρούμενες στιγμές, κάποιες άλλες πολύ σοβαρές στιγμές, αλλά όλες μας βοηθούσαν να καταλάβουμε τον κόσμο σήμερα -που γίνεται όλο και πιο περίπλοκος. Είναι σαν να χάνουμε την επαφή με τις θεμελιώδεις αρχές της ανθρωπότητας και παρασυρόμαστε από πράγματα που δεν έχουν σημασία. Νιώθεις πως οι μεγαλύτερες δυνάμεις παίρνουν αποφάσεις που μας επηρεάζουν, χωρίς όμως να μας λαμβάνουν υπ’ όψιν.
Μια αλήθεια που παρατηρούμε πάντα είναι πως ο κόσμος, σε ό,τι αφορά τον άνθρωπος προς τον άνθρωπο και ο κόσμος στο διαδίκτυο, ήταν πάντα δραστικά διαφορετικοί όπου και αν πήγαμε. Το να βρίσκω τις πραγματικές ιστορίες, μιλώντας με πραγματικούς ανθρώπους ήταν το φάρμακο μας.
Για αυτό είμαστε στην Ελλάδα. Για να κατανοήσω ο ίδιος αυτούς τους ανθρώπους και να δείξω τη συμπόνια μου στους ανθρώπους της, με την ελπίδα πως κάποιος μεγάλος ηγέτης θα κατανοήσει τη σημασία των αποφάσεων που παίρνει και πώς αυτές επηρεάζουν επί της ουσίας, τους ανθρώπους, ώστε να μπορούμε όλοι να λειτουργήσουμε σε μια περίπλοκη ζωή, την οποία ζούμε όλοι».
Τα υπόλοιπα 13 λεπτά του αφιερώματος στην Ελλάδα αφορούν την πρόταση που είχαν να κάνουν οι άνθρωποι που ρώτησαν στην Αθήνα για το σημείο της Ελλάδας με το λιγότερο άγχος. Όλοι απάντησαν «εκτός Αθήνας». Οι περισσότεροι ανέφεραν την Ικαρία, γνωστή ως «ένα από τα πιο χαρούμενα και λιγότερο αγχωμένα μέρη του πλανήτη».
