Επιτέλους, σταμάτα να μιλάς!

Από Στάνλεϊ Κιούμπρικ μέχρι Χριστόφορο Παπακαλιάτη, είναι πλέον διαπιστευμένο ότι τα κλειστά μάτια είναι απαραίτητο συστατικό για την επιτυχία. Μιας ταινίας, μίας σειράς, ενός κρεβατιού, μίας σχέσης. Ανατριχιάζω και εγώ που κατάφερα να χωρέσω μέσα στον ίδιο συνειρμό το Μάτια ερμητικά κλειστά με το κλείσε τα μάτια αλλά αλήθεια, έχω κουραστεί πάρα πολύ με αυτήν την ‘προπαγάνδα’ υπέρ του στόματος.

Ότι δηλαδή υπάρχει πιο ελκυστικό στοιχείο σε έναν άνθρωπο από το στόμα του;

Όχι δεν θέλω να το εκχυδαΐσω το θέμα, άλλωστε δεν είμαι σε φάση πορνογραφήματος. Η ερώτησή μου έχει και ένα ψήγμα γκάλοπ μέσα της οπότε ας φέρουμε πίσω το μυαλό σου από το πονηρό και ας μιλήσουμε λίγο πιο σοβαρά. Θα ήθελα λοιπόν να μου απαντήσεις πόσες φορές έχεις βαρεθεί, κουραστεί, ψάξει τρόπο να φύγεις από τη συνάντηση με μία γυναίκα που δεν βάζει γλώσσα μέσα της. Που λέει, λέει, λέει και σταματάει μόνο όταν πρέπει να πιει μία γουλιά κρασί ή να φάει.

Ποντάρω στο καθόλου ωστόσο επειδή για τη δική σου περίπτωση μπορούμε αν θέλεις να μιλήσουμε στα σχόλια, θα πιάσω τη δική μου και γενικότερα του φύλου μου. Ή τέλος πάντων, των γυναικών που κατά καιρούς έχω συζητήσει γι αυτό το θέμα. Και πίστεψέ με, δεν είναι λίγες.

Τους βασικούς λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό, θα σου τους εξηγήσω ευθύς αμέσως. Και αν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία, καλό θα ήταν να τους λάβεις σοβαρά υπόψη σου.

Φόβος και παράνοια στο πρώτο ραντεβού

Δεν αμφισβητώ ότι μπορεί κάποιος να έχει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα να μοιραστεί. Μάλιστα, είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν στην ύπαρξη της τέχνης του να έχεις πάντα κάτι να πεις. Αλλά. Όταν αυτό το κάτι γίνεται τα πάντα, τότε όλο αυτό το ταλέντο που προανέφερα, πάει στράφει. Γιατί ο άλλος απέναντί σου, εν προκειμένω η άλλη παθαίνει overdose. Γιατί δεν μπορείς σε μία νύχτα να της αναλύσεις τις απόψεις σου για το κυπριακό, για τον Ολυμπιακό, για τους διαγωνιζόμενους του Fame Story και για το πρόβλημα με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (ναι, μου έχει τύχει, ναι δεν παλευόταν, ναι ακόμα να το ξεπεράσω).

Ανασφάλειας alert

Είναι πολύ ωραίο να έχεις γνώσεις. Το είπαμε και παραπάνω. Πρέπει όμως να ξέρεις και πώς να τις χρησιμοποιείς. Ως εκ τούτου, αν φτάσεις στο σημείο να τις διαφημίζεις, κάπου την έχεις χάσει την μπάλα. Άσε που δίνεις στην άλλη την εντύπωση ότι νιώθεις λίγος απέναντί της. Είναι σαν να θέλεις να την πείσεις ότι ‘κάτι ξέρεις και εσύ’.

Βαρεμάρα πρόσω ολοταχώς

Έστω ότι είσαι τόσο καλός σε όλα τα άλλα που εκείνη έχει αποφασίσει να παραβλέψει την φλυαρία σου. Με τις ταχύτητες στις οποίες κυμαίνεσαι εντός ολίγων ημερών άντε, εβδομάδων δεν θα ξέρεις τι να της πεις. Και ο Πάπυρος Λαρούς κάποια στιγμή, τελείωσε με τους τόμους του. Τότε λοιπόν, θα βρεθείς στο μεγάλο αδιέξοδο του να αρχίσεις να λες τα ίδια.

Ή

Λεπτομέρεια και προκατάληψη

Συνήθως οι φλύαροι άνθρωποι αρέσκονται στη λεπτομέρεια και στο να δίνουν βάση σε εντελώς ασήμαντα πράγματα. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι μπορεί να ξεκινήσουν από μία λεπτομερή περιγραφή του μεσημεριανού τους και να καταλήξουν σε εκείνο που έτρωγαν στο στρατό. Ναι, έχει συμβεί και αυτό.

Αυτοκτονία.

Το μυστήριο που χάνεις

Όταν μιλάς μιλάς μιλάς πέρα από τη δική της λίμπιντο, ρίχνεις και τη δική σου. Όσο και αν δεν το καταλαβαίνεις, συμβαίνει. Όταν απέναντί μας έχουμε έναν άνθρωπο που μέσα από τις παύσεις του δεν ξέρουμε τι σκέφτεται, η φαντασία μας αρχίζει να εξάπτεται. Σε αντίθετη περίπτωση, το αίσθημα επιβίωσης είναι αυτό που αργά ή γρήγορα θα αναλάβει δράση γιατί το πολύ μπιρι μπιρι, φέρνει πονοκέφαλο.

Κάπου εδώ θέλω να γράψω βέβαια και ένα προσοχή, προσοχή. Όλα αυτά που προανέφερα έχουν να κάνουν με την φλυαρία, όχι με την απλή συζήτηση. Κοινώς, μην το πας στο άλλο άκρο και σταματήσεις να της μιλάς.

Είπαμε, λιγομίλητος μην σε περάσει και για μουγγό. Σε αυτήν την περίπτωση μπορείς, να θυμάσαι πάντα το Γρηγόρη.