Έχεις αναρωτηθεί πόσες στιγμές της ζωής σου γίνονται καθημερινά καπνός;

Η γυάλινη μπάλα που προβλέπει το μέλλον έχει γεμίσει καπνούς. Βήχας και χέρια που προσπαθούν με δύναμη να απομακρύνουν το γκρίζο σύννεφο που έχει ήδη καλύψει τα 3/4 της ορατότητας εντός του ολοστρόγγυλου γυαλιού. Σε αυτό το 1/4 που απομένει αχνοφαίνονται άνθρωποι, καταστάσεις, συναισθήματα, μερικά παγωτά που λιώνουν στο δρόμο και πολλά τσιγάρα που τσαλαπατώνται το ένα πάνω στο άλλο σε έναν κύκλο από στάχτες.

Ένας κόσμος μόνο με τσιγάρο.

Προσπαθήσαμε να τον φανταστούμε, να τον καταλάβουμε, να τον κάνουμε εικόνα. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα (αλλά και σε κάθε συζήτηση που αφορά σε αυτό το θέμα) οι φανατικοί ή τέλος πάντων εκείνοι που το αγαπούν σαν κολλητό φίλο παραπονιούνται ότι έχουν βαρεθεί να ακούνε τα αρνητικά μίας κατάστασης που για να είμαστε ειλικρινείς, είναι επιλογή τους. Μάλιστα, και αυτό προς τιμήν τους, οι περισσότεροι εξηγούν ότι ούτε φοβούνται να αρρωστήσουν ούτε ενδίδουν στον εκφοβισμό ότι μπορεί να δουν μερικά χρόνια αργότερα την φρικιαστικά ταλαιπωρημένη φάτσα τους σε ένα πακέτο τσιγάρων με την προειδοποίηση ‘πρόσεξε μην γίνεις σαν και αυτόν’.

Η πιο κλασική ατάκα είναι το ‘μία μέρα όλοι θα πεθάνουμε, ας πεθάνουμε τουλάχιστον ευχαριστημένοι’. Και σε αυτήν ακριβώς βασίζεται το βιντεάκι που ακολουθεί. Στο σουρεαλιστικό λοιπόν του πράγματος θελήσαμε να μπούμε για λίγο στο μυαλό εκείνου που αν μπορούσε θα είχε το τσιγάρο ως προέκταση του χεριού του και θα έκανε τα πάντα παρέα με αυτό.

Και όταν λέμε ‘τα πάντα’, εννοούμε τα πάντα.

*Με φωνή χήρας Μήτση που αναζητά το ‘παράλογο’: Βίντεο, βίντεο, βίντεο.

Προφανώς και η τούμπα στο χιουμοριστικό του πράγματος ήταν αναπόφευκτη. Και αυτό γιατί σκοπός μας δεν ήταν να φτιάξουμε άλλο ένα τρομο-βίντεο ενόψει της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας κατά του καπνίσματος, να το παίξουμε ειδήμονες και να σου πούμε τι να κάνεις και τι να μην κάνεις.

Μία καλή σκέψη (και μάλιστα, η πρώτη που έπεσε στο τραπέζι) θα ήταν να σου παρουσιάζαμε όλα αυτά που μπορείς να κάνεις την ώρα που καις το τσιγάρο μέσα στα κύτταρά σου. Ωστόσο, βάζω στοίχημα ότι τα ‘όλα αυτά’ που έχουμε εμείς στο μυαλό μας ως αντικαταστάτες και τα ξέρεις και μπορείς να βρεις και εκατομμύρια περισσότερα από αυτά που εμείς ή ο οποιοσδήποτε οργανισμός μπορεί να σου προτείνει.

Από την άλλη, εφόσον κανείς δεν μας αναγκάζει να καπνίσουμε με το ζόρι γιατί τα ‘παιδιά στην Αφρική πεινάνε’ ή γιατί ‘θα μείνουμε κοντοί’ έχει έρθει πλέον καιρός να αποδεχτούμε την ύπαρξη των καπνιστών και να μην τους ζαλίζουμε με τα ‘πρέπει’ και τα ‘μη’ που χρησιμεύουν μόνο ως στίχοι σε τραγούδια. Άντε και ως συνθήματα στο δρόμο.

Αν κάποιος θέλει να καπνίζει στο κρεβάτι του, στην κουζίνα του, στο δρόμο, ενώ τρώει ένα παγωτό ή την ώρα που αγκαλιάζει το κορίτσι του, από την στιγμή που ο καπνός του δεν γαργαλάει τα δικά μας πνευμόνια, δεν έχουμε κανένα λόγο πάνω σε αυτήν την εικόνα.

Το βασικό ερώτημα ωστόσο, είναι το εξής: Εσύ που αν μπορούσες θα έκανες όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα με ένα τσιγάρο να αναπνέει στο χέρι σου, πώς είδες το σημερινό βίντεο; Ως θέαμα, ως λογική, ως πραγματικότητα. Αν σου άρεσε, αν δεν σε χάλασε, αν το ζήλεψες, τότε εμείς σίγουρα δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε αυτήν σου την επιλογή.

Αν όμως παρόλη την αγάπη σου προς τον καπνό και τα κίτρινα δόντια, σε έπιασε δύσπνοια από αυτό που παρακολούθησες τότε, ξανασκέψου το. Μερικές φιλίες δεν είναι για να μένουν για πάντα.

Ευχαριστούμε τον Θανάση Σπηλιόπουλο από την ομάδα Ithaca που ντουμάνιασε τα πνευμόνια του για χάρη του σημερινού βίντεο και την Μαρία Χασιώτη που χρειάστηκε τρεις μέρες μέχρι να καταφέρει να ξεμυρίσει το σπίτι της.

(Παραγωγή βίντεο: Στέλιος Αξιώτης)