Εξπρές Σάμινα: Το ναυάγιο στην Πάρο με τους 81 νεκρούς
- 28 ΣΕΠ 2024
Το δρομολόγιο ήταν το εξής: Πειραιάς – Πάρος – Νάξος – Ικαρία – Σάμος – Πάτμος, με τελικό προορισμό τους Λειψούς. Τελικά, το Εξπρές Σάμινα δεν έφτασε ποτέ στους Λειψούς και έμεινε στην ιστορία ως η δεύτερη μεγαλύτερη μεταπολεμική ναυτική τραγωδία στην Ελλάδα, μετά το ναυάγιο του Ηράκλειον στη Φαλκονέρα με τους 224 νεκρούς, πίσω στο 1966.
Πριν από 24 πλέον χρόνια, το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000, το επιβατηγό/οχηματαγωγό ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ της εταιρείας Minoan Flying Dolphins, ένα φέρυ μποτ κλειστού τύπου, αναχωρεί από το λιμάνι του Πειραιά με 533 άτομα. Από αυτά, τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 πλήρωμα. Όλοι τους, όμως, είχαν κάτι κοινό: Δεν μπορούσαν να φανταστούν όσα θα ακολουθούσαν.
Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, το Εξπρές Σάμινα προσεγγίζει το λιμάνι της Παροικιάς, όπως ήταν προγραμματισμένο, με ανέμους 8 μποφόρ. Δύο μίλια ανοικτά της Πάρου, όμως, προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων στις νησίδες «Πόρτες» με αποτέλεσμα το πλοίο να υποστεί ρήγμα στη δεξιά του πλευρά. Το μήκος των ρηγμάτων έφτανε τα τρία μέτρα, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευστάθειας. Το νερό έφτασε γρήγορα στο μηχανοστάσιο του πλοίου, το οποίο παίρνει κλίση προς τα δεξιά και μετά από 25 λεπτά, βυθίζεται.
Αυτό που έκανε ακόμα μεγαλύτερη την αναστάτωση, ήταν ηλεκτρική βλάβη που προκλήθηκε μετά την πρόσκρουση. Σκοτάδι. Η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια, όπως και η σειρήνα έκτακτης ανάγκης δεν λειτούργησαν και πολλοί επιβάτες άρχισαν να πηδούν στη θάλασσα διότι δεν υπήρξε καμία ενημέρωση από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου. Στην πορεία έγινε γνωστό ότι πολλές λέμβοι δεν λειτουργούσαν. Αυτό ωστόσο δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα. Αρκετά μέλη του πληρώματος, αντί να βοηθήσουν στην εκκένωσή του, προτίμησαν να το εγκαταλείψουν. Οι νεκροί έφτασαν τους 81.
Οι πρώτοι που έφτασαν στο σημείο ήταν οι ψαράδες του νησιού ενώ στη συνέχεια, αρκετά καθυστερημένα λόγω της αντιμετώπισης του συμβάντος από το Λιμεναρχείο Πάρου, εμφανίστηκαν σκάφη του Λιμενικού και βρετανικά πολεμικά που συμμετείχαν σε άσκηση του ΝΑΤΟ. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικράτησε είναι ότι ο λιμενάρχης Πάρου, Δημήτρης Μάλαμας, υπέστη καρδιακή προσβολή κατά την επιχείρηση διάσωσης και έχασε τη ζωή του.
Οι ποινές και η αυτοκτονία του εφοπλιστή Παντελή Σφηνιά
Η δίκη για το ναυάγιο του Εξπρές Σάμινα ξεκίνησε στις 27 Μαΐου του 2005 στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων Πειραιώς και η απόφαση εκδόθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 2006. Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πλοίο ήταν αξιόπλοο, κάτι που είχε οδηγήσει τον Α’ μηχανικό Αναστάση Σορόκα στην παραίτηση, λίγες μέρες πριν βυθιστεί το πλοίο.
Ο ίδιος υποστήριξε υπάρχουν πολλά προβλήματα όπως η κακή κατάσταση των μηχανών, η παλαιότητα και η έλλειψη συντήρησης των τεσσάρων ηλεκτρομηχανών, η προβληματική λειτουργία των συστημάτων καθέλκυσης των λέμβων και η ανεπάρκεια των υδατοστεγών θυρών σε περίπτωση που ένα τμήμα του πλοίου κατακλυζόταν με νερά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Εξπρές Σάμινα, το οποίο είχε κατασκευαστεί 34 χρόνια πριν το ναυάγιο, εκτελούσε ένα από τα τελευταία του δρομολόγια καθώς στο επόμενο διάστημα θα αποσυρόταν.
Στη δίκη έγινε γνωστό ότι η πρόσκρουση οφειλόταν σε κακή διακυβέρνηση του υποπλοίαρχου ενώ η γρήγορη βύθιση αποδόθηκε στο γεγονός ότι δεν ήταν κλειστές οι υδατοστεγείς θύρες. Επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης σε συνολικά 7 άτομα, με τον πλοίαρχο, τον υποπλοίαρχο, τον ύπαρχο, στον Α’ Μηχανικό και τον ασυρματιστή να βρίσκονται ανάμεσά τους.
Οι καταδικασθέντες, εκτός του πλοιάρχου και του υποπλοιάρχου, άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι ενώ 10 χρόνια αργότερα, ο Άρειος Πάγος αποφάσισε τελεσίδικα ότι τα κατώτερα δικαστήρια έκαναν νομικά σφάλματα ως προς τα αδικήματα που απέδωσαν στους βασικούς κατηγορούμενους, κάτι που οδήγησε στην ελάφρυνση της ποινής τους.
Ο 55χρονος εφοπλιστής Παντελής Σφηνιάς, αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μinoan Flying Dolphins, έδωσε τέλος στη ζωή του το πρωί της 29ης Νοεμβρίου του 2000 πέφτοντας από τον έκτο όροφο του κτιρίου της εταιρείας στην Ακτή Κονδύλη στον Πειραιά.
