Για τον Γιάννη Μπουτάρη τα όρια υπήρχαν για να σπάνε

Σάββατο, 9 Νοεμβρίου 2024 και γίνεται γνωστό ότι ο Γιάννης Μπουτάρης, πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, έχει φύγει από τη ζωή στα 82 του χρόνια. Λίγο αργότερα, η ανακοίνωση στα social media, από το οινοποιείο του, προσπάθησε και μάλλον κατάφερε να χωρέσει σε λίγες γραμμές όσα ήταν ο κυρ-Γιάννης στα μάτια των περισσότερων.

«Οραματιστής, χαρισματικός, πρωτοπόρος, αντισυμβατικός, ο Γιάννης Μπουτάρης είναι η ιστορία, αλλά και η πηγή έμπνευσης της αναγέννησης του ελληνικού κρασιού. Και όχι μόνο. Μια ανεξάντλητη δύναμη της φύσης που απαντούσε στο μικρό της όνομα. Ο κυρ-Γιάννης θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μας».

«Και όχι μόνο», διαβάζουμε στην ανακοίνωση και αυτή η παρατήρηση είναι σωστή. Ήταν πολλά περισσότερα, ωστόσο τα επίθετα που χρησιμοποιήθηκαν είναι σωστά και πάνω τους καθρεφτίζεται το μεγαλύτερο μέρος της η πορεία του. Ήταν ένας άνθρωπος διαφορετικός, ιδιαίτερος και με μια νοοτροπία που έλαμψε στις σκοτεινές εποχές της κρίσης. Έβλεπε πέρα από τα όρια κάθε εποχής.

Οινολόγος, μεταξύ άλλων

Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη και ήταν πτυχιούχος Χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος Οινολόγος και φυσικά συνεχιστής της πλούσιας οικογενειακής παράδοσης στα κρασιά, μέσω της εταιρείας «Ι. Μπουτάρης & Υιός», την οποία ίδρυσε ο παππούς του το 1879.

Τελικά, αποχώρησε από την εταιρεία το 1996 και ίδρυσε την εταιρεία «Κυρ-Γιάννη», με τα οινοποιεία σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και στο Αμύνταιο. Πριν φτάσει εκεί, όμως, μια θλιβερή εικόνα «γέννησε» μια ιδέα που στην πορεία πραγματοποιήθηκε και εξακολουθεί να προστατεύσει την άγρια ζωή.

Ο Αρκτούρος είναι δικό του δημιούργημα, το οποίο έχει τις ρίζες του στο 1992. Τότε, μαζί με τον γιο του Μιχάλη, είδε μια αρκούδα να χορεύει και να γίνεται το «θέαμα» των ανθρώπων. Πήρε λοιπόν την απόφαση να βγει μπροστά για την προστασία της άγριας ζωής και της βιοποικιλότητας.

Διετέλεσε επίσης πρόεδρος και μέλος διοικήσεων πλήθους φορέων όπως στη Διεθνής Ακαδημία Οίνου, τον Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, τον Οργανισμό Τουρισμού Θεσσαλονίκης, του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και WWF Ελλάς.

Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Κέντρου Υποστήριξης Εξαρτημένων «Όασις» είναι κάτι που θα τον ακολουθούν για πάντα, όπως και το βιβλίο του Εξήντα χρόνια τρύγος που κυκλοφόρησε το 2020. Εκεί, μπορεί να διαβάσει κάποιος για το τέρας του αλκοολισμού και πώς κατάφερε να το κερδίσει.

Οι πολιτικοί του εχθροί, αυτοί που συνήθως δεν φαίνονταν αλλά μόνο ακούγονταν, έτσι τον χαρακτήριζαν: «ο αλκοολικός». Τελικά, όχι μόνο κέρδισε τον δαίμονά του, αλλά βοήθησε κι άλλους να κάνουν το ίδιο.

Η δημαρχία και το «αντίο»

Σε αυτή την περίπτωση, όσο διαφορετικός κι αν υπήρξε στη ζωή του, ο Γιάννης Μπουτάρης έγινε ένας από τους πολλούς όσον αφορά την αντιμετώπιση που είχε ως δήμαρχος. Όπως γίνεται συνήθως στις συγκεκριμένες θέσεις, είχε φανατικούς υποστηρικτές και φανατικούς πολέμιους. Δεν γλίτωσε από αυτό, και ίσως δεν χρειαζόταν κιόλας.

Η δύναμη του να παραμένεις διαφορετικός, με ανοιχτό μυαλό και πρόθυμος να ακούσεις όλες τις πλευρές, πολλές φορές αντλείται από τους ίδιους σου τους εχθρούς, ώστε να μην καταλήξεις να τους μοιάζεις.

Εξελέγη λοιπόν ως ο 60ος δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010 με το σύνθημα «γουστάρεις, Μπουτάρης» και «η πόλη γουστάρει δήμαρχο Μπουτάρη». Στον προεδρικό θώκο έμεινε για δύο θητείες. Διαδοχικές. Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 2023, εξελέγη εκ νέου με την παράταξη του Σπύρου Πέγκα ως πρώτος δημοτικός σύμβουλος, λαμβάνοντας ρεκόρ ψήφων. Ήταν εκεί, θέλοντας να προσφέρει όσο μπορεί.

Κάνοντας τον απολογισμό των όσων έδωσε ο Γιάννης Μπουτάρης συνολικά, είναι βέβαιο ότι θα μείνει στην ιστορία ως ένας άνθρωπος προοδευτικός, που στήριξε έμπρακτα την εβραϊκή κοινότητα κάνοντας τα πάντα για να ολοκληρωθεί το Μουσείο Ολοκαυτώματος (θεωρούσε τη Θεσσαλονίκη «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων»), τις φιλικές σχέσεις που έχει αναπτύξει με επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους της Τουρκίας και το ανοιχτό κάλεσμα στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα της πόλης.

Επί δημαρχίας του, άλλωστε, εγκρίθηκε και η ετήσια διοργάνωση των εκδηλώσεων Gay Pride, που ονομάστηκε Thessaloniki Pride. Όλες αυτές οι λέξεις, για να φτάσουμε στη γνωστή του ατάκα: «το έζησα, το χόρτασα… Αντίο!».

Αντίο λοιπόν, κυρ Γιάννη.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ