Γιατί άντρες και γυναίκες αντιδρούν διαφορετικά στον πόνο
- 14 ΙΟΥΝ 2024
Ένα από τα χόμπι που έχω σε αυτήν τη ζωή είναι να διαβάζω δημοσιεύσεις ερευνών. Από αυτές που αφορούν εξελίξεις της ιατρικής που επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να ελπίζει πως θα νικήσει τις μεγαλύτερες απειλές, έως το «η φυσαλίδα που μπορεί να διατηρηθεί για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».
Μια από τις μελέτες που ξεχώρισα τις τελευταίες ημέρες ασχολήθηκε με το επώδυνο της γέννας συγκριτικά με μια κλωτσιά στα γεννητικά όργανα του άντρα.
Τι πονάει περισσότερο;
Οι επιστήμονες από το University of Arizona, εντόπισαν λειτουργικές διαφορές που έχουν να κάνουν με το φύλο στους υποδοχείς πόνου -τα εξειδικευμένα νευρικά κύτταρα που «παράγουν» πόνο. Ως εκ τούτου, ανακάλυψαν πως οι άντρες βιώνουν διαφορετικά τον πόνο από τις γυναίκες.
Οι υποδοχείς πόνου (βλ. αλγοϋποδοχείς) ενεργοποιούνται όταν ένα άτομο τραυματίζεται. Έτσι προκαλείται η αντίδραση της απομάκρυνσης μας από την πηγή του κινδύνου. Για παράδειγμα, ακουμπάμε το χέρι μας στο φούρνο (όχι εγώ, μια φίλη) και ασυναίσθητα το τραβάμε μακριά από αυτόν. Φάνηκε λοιπόν, πως οι υποδοχείς πόνου των γυναικών είναι πιο ευαίσθητοι σε μια ορμόνη που συνδέεται με αυτόν.
Όπως αναφέρεται στη δημοσίευση, τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για μελλοντικές εξελίξεις σε παυσίπονα (πχ ιβουπροφαίνη) που θα απευθύνονται ξεχωριστά σε άντρες και γυναίκες.
Τα υπάρχοντα φάρμακα για τον πόνο και τα αντιφλεγμονώδη, όπως η ιβουπροφαίνη, λειτουργούν ομαλοποιώντας το όριο για την ενεργοποίηση των αλγοϋποδοχέων. Δεν απευθύνονται όμως, εξίσου σε άντρες και γυναίκες.
Ο διευθυντής της έρευνας στο Comprehensive Center for Pain & Addiction και καθηγητής στο University of Arizona, Δρ Frank Porreca δήλωσε ότι «μέχρι τώρα, η υπόθεση ήταν ότι οι μηχανισμοί οδήγησης που προκαλούν πόνο είναι οι ίδιοι σε άντρες και γυναίκες. Εννοιολογικά, αυτό το έγγραφο είναι μια μεγάλη πρόοδος στην κατανόησή μας για το πώς μπορεί να παράγεται πόνος στα δύο φύλα».
Πώς είδαν το «φως» οι επιστήμονες
Η ομάδα του UA εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα των αλγοϋποδοχέων αντιδρούν σε ουσίες που βρίσκονται σε άντρες και σε γυναίκες: την ορμόνη που προκαλεί τη γαλουχία και την ανάπτυξη του μαστού -προλακτίνη- και εκείνη που ρυθμίζει τον ύπνο -ορεξίνη Β. Οι ερευνητές επέλεξαν τις δύο ουσίες, αφότου εξέτασαν μια ξεχωριστή μελέτη που ανέφερε ότι η προλακτίνη και η ορεξίνη Β ευαισθητοποιούν τους υποδοχείς του πόνου.
Οι θηλυκοί αλγοϋποδοχείς ενεργοποιήθηκαν όταν δόθηκαν υψηλές δόσεις της ορμόνης, ενώ οι αντρικοί δεν παρουσίασαν καμία αντίδραση. Τουναντίον, η ορεξίνη Β έκανε τους αρσενικούς αλγοϋποδοχείς πιο ευαίσθητους, χωρίς να επηρεάσει τους θηλυκούς.
Ο Δρ Porreca, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε στην DailyMail.com ότι η δουλειά αυτή «δεν δείχνει ότι ο πόνος είναι χειρότερος στους άντρες ή τις γυναίκες, αλλά πως μάλλον υπάρχει διαφορά στους υποδοχείς πόνου». Η νέα γνώση μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή φαρμάκου που θα τακτοποιεί ειδικά τη μείωση της ορεξίνης Β και της προλακτίνης.
«Φέρνουμε την έννοια της ιατρικής ακριβείας, λαμβάνοντας υπόψη τη γενετική ενός ασθενούς για να σχεδιάσουμε μια θεραπεία. Η πιο βασική γενετική διαφορά είναι, ο ασθενής είναι άντρας ή γυναίκα; Ίσως αυτό πρέπει να είναι η πρώτη σκέψη όταν πρόκειται για τη θεραπεία του πόνου», κατέληξε ο Δρ Porreca.
