Γιατί έχουν πάθει όλοι εμμονή με το podcast του Joe Rogan;

Ένα άθλημα του οποίου, πέρα από εργαζόμενος (στην αρχή πληρωνόταν μόνο με εισιτήρια για τους αγώνες και μπύρες), είναι και γνήσιος φαν αφού και ο ίδιος ασχολείται φουλ με τις πολεμικές τέχνες. Έχοντας και τα σχετικά τραύματα (ώμοι, γόνατα) και μετάλλια (πρωταθλητής taekwondo στο US Open στην κατηγορία lightweight) για να το αποδείξει.

Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ο Joe μου κάνει ελαφρώς αφελής (δεν μπαίνει βαθιά σε κάθε θέμα), ελαφρώς συντηρητικός (δήλωσε ότι προτιμά να ψηφίσει τον Trump παρά τον Biden) και ελαφρώς συνωμοσιολόγος (δώσε του θεωρία για εξωγήινους και πάρτου τη ψυχή). Άσε που έχω αναπτύξει γενικότερα μια αλλεργία απέναντι σε όλους αυτούς τους κρυφο-μπούληδες τύπους (όπως αυτός) που προσπαθούν να συνδυάσουν το χιούμορ (αυτό είναι το επάγγελμά του και έχει και το σχετικό πρόσφατο Netflix special για να το αποδείξει) με την ενημέρωση.

Ο λόγος, ωστόσο, που αξίζει να χαραμίσεις ένα πεντάλεπτο για πάρτη του γιου του Ιταλοαμερικάνου αστυνομικού (που έχει επίσης δουλέψει ως οδηγός λιμουζίνας, οικοδόμος και ντετέκτιβ) είναι αποκλειστικά και μόνο το πως μιλάει με τους celebrities που κάνουν ουρά για να εμφανιστούν στο bestseller podcast του ονόματι The Joe Rogan Experience (established 2009). Εκεί, κατ’ εμέ, κρύβεται το πραγματικό ταλέντο του και όχι την εποχή (πίσω στο 2005) που προπονούταν επί 6 μήνες για να μπει στο κλουβί με αντίπαλο τον Wesley Snipes.

Επειδή ακριβώς ο Joe έχει ήδη ζήσει μια ζωάρα όπως ακριβώς περιμένεις από κάποιον που περιοδεύει ανά την επικράτεια και κάνει συλλογή από celebrity φίλους, όταν τους έχει απέναντί του, δεν είναι ψαρωμένος. Τους μιλάει σαν κανονικός άνθρωπος. Και εκείνοι απαντάνε με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη και σε περιπτώσεις όπως του Elon Musk (που κάνει τεράστιες παύσεις πριν απαντήσει) και του Steven Tyler των Aerosmith (που είναι φανερό ότι το έχει κάψει, αλλά και πάλι δεν μπορείς να σταματάς να τον βλέπεις).

Ενώ υπάρχουν συνεντεύξεις του, όπως εκείνη με τον Billy Corgan των Smashing Pumpkins, που είναι άκρως διαφωτιστικές όσον αφορά το πόσο βρώμικος είναι ο κόσμος των δισκογραφικών και πόσο χαμένοι από χέρι είναι όσοι μουσικοί μπλέκουν με αυτό το κύκλωμα.

Προφανώς ένα μέρος της επιτυχίας του οφείλεται στο ότι ο Joe έχει όσο χρόνο χρειάζεται με κάθε καλεσμένο. Λόγω ακριβώς του format του είδους που υπηρετεί δεν είναι υποχρεωμένος, όπως οι late night show hosts, να σφηνώσει ερωταπαντήσεις μέσα σε ένα δεκάλεπτο. Και ένα άλλο μέρος έχει να κάνει με το ότι, όταν ξεκίνησε η φάση (το 2009), ήταν απλώς εκείνος και ένας κολλητός του να λένε βλακείες μπροστά στα laptops τους.

Ωστόσο, αυτό που οφείλω και οφείλεις να του αναγνωρίσεις, είναι ότι το Joe Rogan Experience (που μπορείς να το δεις από το Youtube και μετράει πάνω από 1500 επεισόδια) κρύβει μέσα του μια αλήθεια. Παρότι δεν είναι φινετσάτο και ψαγμένο, δεν είναι σε καμία περίπτωση αδιάφορο.

Κάτι που αποδεικνύεται από την τερατώδη επιτυχία του αφού σε ένα χρόνο από την πρώτη εκπομπή μπήκε στο Top100 του iTunes και ήδη από το 2015 ήταν με διαφορά το πιο downloaded δωρεάν podcast με 16.000.000 ακροατές κάθε μήνα. Α, ναι, ξέχασα να σου πω ότι τον Μάιο του 2020 (εν μέσω lockdown) ο Joe έκλεισε αποκλειστική συμφωνία με το Spotify έναντι 100 εκ. δολαρίων. Μια χαρά μεροκάματο, δεν συμφωνείς;

Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι ότι τον αδικώ λίγο. Γιατί, στα χαρτιά, έχει βγει και έχει υποστηρίξει ένα μάτσο ευγενείς σκοπούς (gay γάμο, universal healthcare, γυναικεία ισότητα, νομιμοποίηση της μαριχουάνας). Ταυτόχρονα, ωστόσο, δηλώνει φανατικός κυνηγός, υπέρμαχος του δικαιώματος να οπλοφορείς και δεν διστάζει να φέρει στην εκπομπή του διαβόητους συνωμοσιολόγους όπως ο απαισιότατος Alex Jones.

Στο τέλος της ημέρας ο Joe είναι αντιφατικός, αλλά όχι για χάρη της αντίφασης. Είναι απλώς έτσι. Τον συμπαθείς ή τον σιχαίνεσαι. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο. Είναι Αμερικανάκι ως το κόκκαλο. Εξού και έχει εξελιχθεί στην φωνή του μέσου Αμερικανού που προσπαθεί να καταλάβει τον κόσμο γύρω του. Άκρως επιδραστικός. Και, όπως όλα δείχνουν, αναπόφευκτος.