Γιατί όλη η Αθήνα βγαίνει στην Αρχελάου;

Το γεμάτο κόσμο και προσεγμένες λιχουδιές Ohh Boy

Το Ohh Boy άνοιξε την Καθαρά Δευτέρα του 2017 από τον Κλέωνα και τη Μαργαρίτα, οι οποίοι προέρχονταν από τον χώρο της διαφήμισης και του marketing. Το Ohh Boy προσφέρει καλό καφέ, καλό γλυκό, υγιεινά ροφήματα και σνακ, brunch, σούπες, vegan επιλογές, αλλά πάνω από όλα έναν πολύ cosy χώρο, για να κάτσεις με τους φίλους σου ή ακόμα και  μόνος σου.

Ο Σωτήρης, υπεύθυνος καταστήματος, και η Γωγώ, που δουλεύει από την πρώτη μέρα του Ohh Boy.

O Σωτήρης είναι ο υπεύθυνος καταστήματος του Ohh Boy εδώ και ενάμισι χρόνο, ενώ από την αρχή ήταν και πελάτης στο μαγαζί, έτσι έχει γίνει μάρτυρας της αλλαγής του δρόμου. Mας μίλησε λοιπόν για το αγαπημένο του Ohh Boy και την Αρχελάου. “Το Ohh Boy πέτυχε από την πρώτη μέρα και πιστεύω έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του δρόμου. Έφερε πολύ κόσμο στη γειτονιά από όλη την Αθήνα. Έχουμε σταθερούς φίλους που έρχονται σχεδόν καθημερινά από το πρωί, για να πάρουν τον καφέ τους. Πιο μετά οι περισσότεροι έρχονται για brunch ή γλυκό, και πιο αργά για ποτό”.

(‘Ohh Boy’, Αρχελάου 32)

To μυστηριώδες studiomateriality

Στο 32 της Αρχελάου βρίσκεται το studiomateriality που άνοιξε τον Μάρτιο του 2016. Μας είχε απασχολήσει ιδιαίτερα τότε, αφού περνώντας απέξω δεν καταλαβαίναμε τι συμβαίνει. Πρόκειται για ένα design studio που σχεδιάζει εσωτερικούς χώρους, αλλά και προϊόντα. Το studio έχει αφήσει το στίγμα του στον δρόμο, αφού σχεδιά τους διακοσμούν πολλά από τα μαγαζιά της Αρχελάου. Το studiomateriality έχει δικιά του πολύ συγκεκριμένη αισθητική, γι’ αυτό εύκολα αναγνωρίζεις τα σχέδια της ομάδας.

“Μας αρέσει να παίζουμε με τον περαστικό, γιατί θέλουμε να επικοινωνήσουμε και να έχουμε αλληλεπίδραση μαζί του. Αλλιώς, θα είχαμε φτιάξει ένα γραφείο σε έναν όροφο κάποιας πολυκατοικίας για να μη μας βρίσκει κανείς”, μας είχε πει ο Μίλτος Κοντογιάννης, δημιουργός του χώρου το 2016. Η ροή βέβαια του κόσμου στην Αρχελάου, αυξήθηκε κατά κόρον από το 2016 και ενώ η βιτρίνα του studio ήταν αρχικά διαφανής, αναγκάστηκαν να την θαμπώσουν, για να μην αποσπώνται την ώρα που δουλεύουν.

(‘studiomateriality’, Αρχελάου 32)

The Market, το εκλεκτό μίνι μάρκετ

Oh Boy, studiomateriality, The Market και Hallelujah (που θα δούμε παρακάτω) βρίσκονται στη σειρά και όλα στον αριθμό 32. Έτσι οι εργαζόμενοι στα τέσσερα εντελώς διαφορετικά αυτά μέρη αλληλεπιδρούν καθημερινά, κυρίως για να πάρουν καφέ από το Oh Boy. Και όχι μόνο. Tο κατάστημα βιολογικών προϊόντων The Market είναι και σχεδιασμένο από studiomateriality. 

Εμείς βρήκαμε την Κωνσταντίνα, που δουλεύει στο μαγαζί, το οποίο είναι το πιο νεοσύστατο από τα τρία. Άνοιξε τον Νοέμβριο του 2018. Έχει βιολογικά προϊόντα κυρίως ελληνικά και κάποια εισαγωγής. Και κάποια πολύ ποιοτικά ελληνικά προϊόντα, που μπορούν να ανταγωνιστούν ισάξια τα βιολογικά, όπως μας είπε η ίδια. Kαι πράγματι, σε κάθε γωνιά και ραφάκι του The Market βρίσκεται και από κάτι που θες να αποκτήσεις.

(‘The Market’, Αρχελάου 32)

Hallelujah, το ελληνικό brand

Η Ελευθερία Δομένικου άνοιξε το Hallelujah το 2008. Σχεδιάζει η ίδια το brand Hallelujah και φέρνει και άλλα κυρίως ελληνικά brands, όπως πράγματα σχεδιασμένα από το γειτονικό studiomateriality. “Άνοιξα τότε σε έναν δρόμο που ήταν πολύ ήσυχος και είχε χαμηλό ενοίκιο. Ο δρόμος όμως είχε κάτι, μια προσωπικότητα, ίσως οι ελιές του. Είχε κάτι που μου άρεσε. Υπήρχαν αρκετά μαγαζιά τότε των οποίων οι ιδιοκτήτες βγήκαν στη σύνταξη. Φύγαν οι παλιότεροι, ήρθαν οι καινούριοι και άλλαξε όλη η φυσιογνωμία της περιοχής”.

(‘Hallelujah’, Αρχελάου 32)

Το Nail Job είναι μια ομορφιά

To Nail Job της Κίρκης Φωτοπούλου είναι ένα από τα πιο όμορφα beauty spots της πόλης. Σου κάνει εντύπωση σε πολλά σημεία η προσεγμένη διακόσμηση, ενώ το βράδυ η φωτεινή ταμπέλα του μαγαζιού θυμίζει μπαρ. Μέσα βρήκαμε την Αλεξάνδρα, που δουλεύει στο salon από την αρχή που άνοιξε, το καλοκαίρι του 2015. Θυμάται γελώντας ότι άνοιξαν, αλλά λόγω capital controls δεν μπορούσαν να αγοράσουν βερνίκι. Την ρωτήσαμε επίσης με πόση συχνότητα έρχονται οι άντρες, για να περιποιηθούν τα άκρα τους και μας είπε ότι περίπου ένας στους δέκα πελάτες είναι γένους αρσενικού.

(‘Nail Job’, Αρχελάου 32)

Mint, το καλό το μπαρ

Μπήκαμε στο Mint και μας καλωσόρισε η Φοξ, η μασκότ του all day bar. To Mint άνοιξε στις 14 Φεβρουαρίου του 2015 και το κρατάει αληθινό, προσφέροντας όλα αυτά τα χρόνια ποτά με 5 ευρώ και κοκτέιλ με 7 ευρώ. Βρήκαμε τη Μαρία, που δουλεύει στο μπαρ από την αρχή και την Άρτεμις, που είναι ένα χρόνο. Ο Rio, που είναι ο ιδιοκτήτης του μπαρ είναι από τη Σκωτία και το ονόμασε “mint” όχι από τη μέντα, αλλά από την έκφραση που στα Αγγλικά σημαίνει ότι κάτι είναι καλό, κουλ. Στο Mint γίνονται επίσης εκθέσεις φωτογραφίας στους τοίχους του μαγαζιού, κάθε ένα με δύο μήνες.

Η Μαρία μας είπε για την Αρχελάου: “Από το 2015 έχουν ανοίξει πολλά μαγαζιά. Όταν άνοιξε το Mint, από μπαράκια υπήρχαν το Pink Freud ένα χρόνο πριν, και το Small 8. Από τότε έχει ανέβει πάρα πολύ η γειτονιά με καφέ, φαγάδικα, μπαράκια. Άλλα ανοίγουν και κλείνουν και άλλα μένουν. Όμως ο δρόμος έχει αλλάξει πάρα πολύ”.

(‘Mint’, Αρχελάου 30)

Το Τρίγωνο της Αρχελάου

Φωτογραφίες: Oneman.gr / Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

Το Καφεποτείο Τρίγωνο ήταν το πρώτο μαγαζί που άνοιξε στην Αρχελάου. Πλέον επεκτάθηκε και στον διπλανό χώρο με μια μεγάλη ωραία μπάρα που σε προσκαλεί. Ο Μένιος Στεργίου, όπως μας είπε, πήρε μεγάλο επιχειρηματικό ρίσκο το 2010 ανοίγοντας το Τρίγωνο, το οποίο ονόμασε έτσι εξαιτίας της τοποθεσίας του στο τρίγωνο που σχηματίζουν η Αρχελάου με την οδό Αμύντα.

“Είμαι γέννημα θρέμμα της περιοχής και ήθελα να ανοίξω μια επιχείρηση, για να έρχονται φίλοι και γνωστοί. Όταν η αρχή της κρίσης, ενώ στην περιοχή δεν υπήρχε άλλο μαγαζί. Και τώρα αυτή τη στιγμή έχει γύρω στα 30 μαγαζιά στην Αρχελάου. Έχει γίνει μία από τις καλύτερες πιάτσες των Αθηνών. Σε λίγο καιρό θα ανοίξουμε και ένα τρίτο μαγαζί εδώ στην Αρχελάου με εντελώς διαφορετικό κόνσεπτ, θα λέγεται Μορφονιός και θα έχει κρέας και σαλάτες”.

(‘Τρίγωνο’, Αμύντα 15 και Αρχελάου)

Ελίν: Το βενζινάδικο που αγαπούν οι ταξιτζήδες

To 24ωρο βενζινάδικο Ελίν είναι ένα ιστορικό μέρος για την Αρχελάου, αγαπημένος τόπος ανεφοδιασμού για τους οδηγούς ταξί. Βρήκαμε τον Χρήστο και μας μίλησε για το πώς είδε την εξέλιξη της Αρχελάου. “Είμαι 25 χρόνια εδώ, το βενζινάδικο όμως ήταν ανοιχτό χρόνια πριν. Ο δρόμος έχει αλλάξει πάρα πολύ και μας έχουν πει ότι μπορεί να γίνει και πεζόδρομος. Πριν 25 χρόνια δεν υπήρχε ούτε ένα μαγαζί. Ερχόταν κόσμος να βάλει βενζίνη, όχι όμως να παρκάρει. Το βενζινάδικο ήταν από πάντα 24ωρο. Παλιά το βράδυ ήταν νέκρα και γίνονταν ληστείες. Πολλές φορές και δύο φορές το μήνα. Τώρα δεν φοβόμαστε ποτέ, γιατί είναι ανοιχτά τα μαγαζιά.  Άμα κάνετε μία βόλτα το βράδυ, ειδικά Παρασκευή ή Σάββατο, γίνεται της κακομοίρας. Τυχαίνει να γεμίζει το πάρκινγκ και να μην μπορούμε να βάλουμε άλλα αμάξια. Είναι ωραίο που άλλαξε ο δρόμος, από την άλλη, πλέον τρέχεις όλο το βράδυ. Θα δούμε και εδώ πόσο θα κρατήσει. Στο Μπουρνάζι, ας πούμε, παλιά γινόταν χαμός. Τώρα δεν εκεί δεν έχει τίποτα”. 

(‘Ελίν’, Αρχελάου 22)

Tre Sorelle, στην Αρχελάου αδερφές μου

Tο Tre Sorelle ήρθε το 2017 στην Αρχελάου, για να συνδυάσει την καλή pizza με το aperitivo στην πιο αυθεντική του μορφή. Ταυτόχρονα με την πίτσα και το negroni ή το spritz σου, απολαμβάνεις και το πολύ ωραίο περιβάλλον του. Το Tre Sorelle (δηλαδή, οι ‘τρεις αδελφές’) άνοιξε την ώρα που ο δρόμος είχε αρχίσει να παίρνει πολύ τα πάνω του, και η προσθήκη του, σίγουρα τον απογείωσε.

(‘Τre Sorelle’, Αρχελάου 19)

VATHOS apparel, κάτι παραπάνω από οργανικά ρούχα

H Σοφία Καραγιάννη και η Βασιλική Συμεωνίδη στα VATHOS apparel.

Η Βασιλική Συμεωνίδη και η Σοφία Καραγιάννη είναι Παγκρατιώτισσες και επέλεξαν την περιοχή τους, για να στεγάσουν τα VATHOS apparel. Πρόκειται για μία οικολογική εταιρεία με ρούχα φτιαγμένα αποκλειστικά από οργανικά υλικά και με περιβαλλοντική συνείδηση. Τα ρούχα είναι κυρίως γυναικεία και κάποια unisex. “Ήμασταν στην Αρχελάου, αλλά ήμασταν εσωτερικά σε διαμέρισμα. Στον δρόμο έχει αναπτυχθεί κυρίως το κομμάτι της εστίασης. Υπάρχουν όμως και μαγαζιά όπως εμείς”, μας είπε η Βασιλική. “Η VATHOS apparel υπάρχει από τον Δεκέμβριο του 2015. Και σε αυτόν τον χώρο είμαστε από το ‘17. Πρώτα άνοιξε η αδερφή μου ένα δικηγορικό γραφείο, δίπλα ακριβώς, όταν ακόμα δεν είχε τίποτα αυτή η πλευρά του δρόμου. Ήταν μόνο το Τρίγωνο. Το ένα όμως μαγαζί βοήθησε το άλλο”. Η Βασιλική και η Σοφία αγαπούν πολύ τον δρόμο και μας έδωσαν συμβουλές, για ποιους να μην ξεχάσουμε να επισκεφτούμε, όπως το ‘Σκυλάκι Ψαλιδάκι’, που θα δούμε παρακάτω.

(VATHOS Apparel, Αρχελάου 19)

Το απαραίτητο της γειτονιάς

Το ‘Απαραίτητο της γειτονιάς’ είναι το παραδοσιακό μίνι μάρκετ της Αρχελάου, αφού βρίσκεται στον δρόμο από το 1978. Μιλήσαμε με τη Μαρία, που είναι ιδιοκτήτρια μαζί με τον σύζυγό της. “Το είχαν φίλοι μας από τη γειτονιά και το 1993 το πήραμε εμείς. Το μαγαζί βρισκόταν ακριβώς απέναντι και από το 2015 μεταφερθήκαμε εδώ. Εδώ και 4-5 χρόνια έχει αναπτυχθεί ο δρόμος. Είχε κυρίως εμπορικά καταστήματα προηγουμένως. Η δουλειά για μας είναι η ίδια παρόλα αυτά. Ίσως και παλιότερα να είχε περισσότερη, αλλά λιγόστεψε λόγω κρίσης”.

(‘Το Απαραίτητο της γειτονιάς’, Αρχελάου 16)

Το Piggyπόπουλο του Παγκρατίου

Όταν ένας δρόμος ή μία περιοχή γνωρίζει τέτοια απότομη ανάπτυξη, δεν είναι πάντοτε ευχάριστο για όλους τους κάτοικους ή τους εργαζόμενους της περιοχής. Στο Piggyπόπουλο βρήκαμε τον ιδιοκτήτη, Γιάννη, μαζί με τον πατέρα του κο Χρήστο, και είχαν διαφορετική άποψη για την αλλαγή της Αρχελάου. “Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτρα, αλλά ζω στο Παγκράτι από το 2008. Το μαγαζί το ανοίξαμε 25 Οκτωβρίου του 2011. Ήμασταν σχεδόν το πρώτο μαγαζί. Πλέον υπάρχουν πάρα πολλά και δεν μου αρέσει πια ο δρόμος. Έχει πολλή βαβούρα. Επίσης χάνει αυτή την ομορφιά του, το κομμάτι της γειτονιάς, γιατί έρχεται κόσμος από πάρα πολλές περιοχές”, μας είπε ο Γιάννης. “Έχει χαλάσει ο δρόμος. Δεν έχει ποτέ πάρκινγκ. Ο καθένας προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Πόσα μαγαζιά να παράγει ο δρόμος και πόσα να αντέξουν; Από αυτή την έννοια έχει χαλάσει”, συμπλήρωσε ο κύριος Χρήστος.

(‘Piggyπόπουλο’, Αρχελάου 16)

Lost Athens, για να χαθείς στην Αθήνα

Φωτογραφίες: Oneman.gr / Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

Το Lost Athens είναι η νεαρότερη προσθήκη στην Αρχελάου, αφού άνοιξε μόλις τον περασμένο Νοέμβριο. Ο Θεσσαλονικιός ιδιοκτήτης, Βασίλης Στεφανάκης, το ονόμασε έτσι, γιατί όταν είχε πρωτοέρθει στην πόλη πριν δύο χρόνια ένιωθε σαν χαμένος. Μόλις μπαίνεις το μαγαζί χάνεσαι και εσύ, αφού ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος και σε κάθε γωνιά έχει και από μία λεπτομέρεια, για να προσέξεις.

Η Μαρία, που είναι στο σέρβις του μαγαζιού μας ξενάγησε στον ωραίο και μεγαλοπρεπή χώρο του. “Η φιλοσοφία του μαγαζιού είναι το sharing. Τα πιάτα μας είναι όλα για τη μέση και τα υλικά μας να μην βρίσκονται εύκολα σε άλλα μενού. Δεν θα βρει κανείς αβοκάντο στο μενού, αλλά χτένια, κουνέλι, πάπια αλλά σε προσιτές γεύσεις. Η κουζίνα είναι διεθνής και κατηγοριοποιούμε το φαγητό ανάλογα με το πώς τρώγεται (χέρι, κουτάλι, πιρούνι, μαχαίρι). Κάτι που ξεχωρίζει στο μαγαζί είναι ότι έχουμε 45 ετικέτες από ελληνικές μικρές ζυθοποιίες”.

(‘Lost Athens, Αρχελάου 7)

Σκυλάκι Ψαλιδάκι, γιατί και τα σκυλάκια έχουν δικαίωμα στην καλοπέραση

Η κυρία Χρύσα είναι η ιδιοκτήτρια του Σκυλάκι Ψαλιδάκι, που περιποιείται τα σκυλάκια της γειτονιάς και όχι μόνο. Όπως μας είπε έχει ακόμα και πελάτες από την επαρχία ή από νησιά, που όταν περνάνε από την Αθήνα, αφήνουν τον σκύλο τους για κούρεμα ή μπάνιο. “Ανοίξαμε 21 Σεπτεμβρίου του 2018. Κάνουμε κουρέματα, μπάνιο, έχουμε λιχουδιές, διάφορα αξεσουάρ για τα σκυλάκια. Είχα ακούσει ότι η Αρχελάου θα γίνει το επόμενο Κολωνάκι. Ήρθα, είδα τη ζωντάνια του δρόμου, ότι στις 9 που κλείνουν τα εμπορικά μαγαζιά έχει πολύ κόσμο. Και γι αυτό ήρθα και άνοιξα και εγώ, γιατί είμαι ζωντανός άνθρωπος! (γέλια)

Πολλοί πελάτες έρχονται αφήνουν το σκυλάκι τους για μπάνιο, κάνουν βόλτα στον δρόμο, πάνε για φαγητό ή καφέ ή ψώνια και μετά έρχονται και το παίρνουν. Θέλει πολλή υπομονή και πολλή αγάπη αυτή η δουλειά. Μπήκα στον χώρο, αφού υιοθέτησα ένα σκυλάκι από φιλοζωική και δεν καθόταν να το κάνουν μπάνιο. Και όταν είδα πώς του φέρονταν αποφάσισα να αρχίσω να το κάνω εγώ επαγγελματικά”.

(‘Σκυλάκι Ψαλιδάκι’, Αρχελάου 1) 

Pink Freud, γιατί είμαστε ροκ και θέλουμε ψυχίατρο

Άνοιξε το Μάρτιο του 2014 και ήταν το τρίτο μαγαζί που άνοιξε στην Αρχελάου. Λόγω του Skrow, που βρίσκεται δίπλα συχνάζουν πολλοί ηθοποιοί. Και αν πας Τετάρτη, θα βρεις και τα κοκτέιλ με 5 ευρώ. Η Μαρίζα μας μίλησε για το μπαρ. “Το άνοιξα σαν ένα μαγαζί, που θα ήθελα εγώ να πηγαίνω, φιλικό, όχι στημένο. Να μπαίνεις μέσα και να νιώθεις όμορφα. Να μπαίνεις σαν άνθρωπος και όχι να μου αφήσεις τα λεφτά σου και να φύγεις”. Το όνομα του μαγαζιού το σκέφτηκε ένας ξάδερφός της, συνδυασμός των Pink Floyd και του Freud, γιατί όπως λέει “είμαστε ροκ και θέλουμε ψυχίατρο”.

(‘Pink Freud’, Αρχελάου 7) 

Το Small8 δεν είναι καθόλου μικρό

Η Κατερίνα δουλεύει στο Small8 από το 2012 που άνοιξε το μαγαζί. Λέγεται έτσι, επειδή όταν άνοιξε ήταν μέχρι τα σκαλάκια. Μετά όμως αγοράστηκε και το δίπλα που ήταν ένα διαμέρισμα και έμεινε το όνομα. “Το 2012 ήμασταν μόνοι. Υπήρχε μόνο το Τρίγωνο. Και η πλατεία Βαρνάβα δεν είχε τίποτα. Μετά άνοιξε το θέατρο και είχαμε αρκετό κόσμο από εκεί. Από το 2014 και μετά έγινε το μπαμ. Έχουμε κάποια σνακ, ο κόσμος όμως σε μας έρχεται κυρίως για ποτό. Ειδικά κοκτέιλ”. 

(‘Small8’, Αρχελάου 8) 

Η βιτρίνα του Holy Wabbit σε κερδίζει κατευθείαν

Η Πόπη είναι από τη Θεσσαλονίκη και θα τη βρεις στο Holly Wabbit, ένα ιδιαίτερο μαγαζί με δημιουργίες της ίδιας. “Το Holy είναι επειδή δεν είμαι πολύ της θρησκείας και το Wabbit επειδή έχω τρέλα με τα κουνέλια, αλλά δεν μπορώ να πω το “ρ””.

“Οι κούκλες είναι χαρτοπολτός, πηλός και γύψος. Γενικά χρησιμοποιώ όμως όποια επιφάνεια ζωγραφίζεται”.

“Είμαι Καλοτεχνίτισσα, σταμάτησα να ασχολούμαι με εκθέσεις και άνοιξα αυτό το προτζεκτάκι το 2015. Ο δρόμος έχει αλλάξει πιο πολύ όσον αφορά την εστίαση, όχι εμπορικά καταστήματα όπως είμαι εγώ. Είναι κάπως πιο καλλιτεχνική γειτονιά ασχέτως με το ότι άνοιξαν πολλά καφέ. Ο κόσμος έχει πολύ ενδιαφέρον”, μας είπε η Πόπη.

(‘Holy Wabbit’, Αρχελάου 1) 

Το Skrow Theater βρήκε την ταυτότητά του

Χτισμένο πάνω σε έναν βράχο πίσω από το άλσος Παγκρατίου, του οποίου η παρουσία μάλιστα παίζει οργανικό ρόλο στο ίδιο το θέατρο και τα έργα που ανεβαίνουν, άνοιξε τις πόρτες του το 2013. To Skrow στην αμερικάνικη slang σημαίνει κάποιον που νιώθει πως έχει χάσει τον προσανατολισμό του και αναζητά κατεύθυνση και ταυτότητα. Και αν όπως έλεγε αναζητούσε την ταυτότητά του, το Skrow ήταν αναμφισβήτητα ένα από τα ‘αποκτήματα’ της Αρχελάου, που της έδωσε την ταυτότητα που έχει πια σήμερα.

(‘Skrow Theater’, Αρχελάου 5)