Drew Angerer/Getty Images/Ideal Image
EXPLAINED

Γιατί στις ΗΠΑ κάνουν cancel δύο από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας

Οι Washington Post και LA Times αποφάσισαν να μη στηρίξουν ούτε την Kamala Harris ούτε τον Donald Trump, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις.

Πρόκειται για παράδοση, οι παραδόσεις, όμως, είναι για να σπάνε. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τη στήριξη των μεγάλων εφημερίδων στο πρόσωπο της Kamala Harris και του Donald Trump, λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Αυτό δεν ισχύει βέβαια για όλους, οι New York Times, για παράδειγμα, στηρίζουν ανοιχτά την αντιπρόεδρο, οι The Washington Post (ανήκει στον Jeff Bezos) και Los Angeles Times, ωστόσο, κράτησαν τις αποστάσεις τους από το υποψήφιο δίπολο και δεν στηρίζουν κανέναν.

Η μη στήριξη (ή έγκριση καλύτερα) των δύο μεγάλων εφημερίδων, δημιούργησε πολλά ερωτήματα (και πάνω από 200.000 ακυρώσεις συνδρομής) στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και ήδη έχουν γραφτεί πολλά – όχι και τόσο κολακευτικά – κείμενα (κυρίως στο διαδίκτυο) για την απόφασή τους.

Ντροπιάζουν τη δημοσιογραφία, δεν σέβονται την κληρονομιά τους και εγκαταλείπουν την πολιτική τους ευθύνη σε μια στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μπροστά στις πιο σημαντικές προεδρικές εκλογές μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Αυτά γράφουν, με φίλτρο ευγένειας ή χωρίς.

Τη Δευτέρα (28/10) ήρθε και η απάντηση του Jeff Bezos, ενώ είχε προηγηθεί και η θέση της εφημερίδας μέσω του εκδότη της, William Lewis. Όπως είπε ο Bezos, η απόφαση να μην υποστηρίξει κάποιον υποψήφιο οφείλεται στην πτώση της εμπιστοσύνης του κοινού στους δημοσιογράφους και τα μέσα ενημέρωσης.

«Οι προεδρικές εγκρίσεις δεν κάνουν τίποτα για να γείρουν τη ζυγαριά των εκλογών», έγραψε ο Bezos. «Κανένας αναποφάσιστος ψηφοφόρος στην Πενσυλβάνια δεν πρόκειται να πει: ‘’Θα πάω με την υποστήριξη της τάδε εφημερίδας ’’. Κανείς. Αυτό που κάνουν στην πραγματικότητα οι προεδρικές επιδοκιμασίες είναι να δημιουργούν προκαταλήψεις. Ο τερματισμός τους είναι μια απόφαση αρχών και είναι η σωστή», πρόσθεσε.

Ο Lewis υποστήριξε ότι με την απόφαση αυτή έγινε η επιστροφή «στις ρίζες μας», λέγοντας ότι η εφημερίδα δεν θα υποστηρίξει κανέναν υποψήφιο στο μέλλον. Όταν γράφουν για «επιστροφή στις ρίζες», εννοούν την απόφαση να μη στηρίξουν κανέναν υποψήφιο του 1960, τη χρονιά που εξελέγη ο John F. Kennedy. Πάντως, οι Bob Woodward και Carl Bernstein, οι θρυλικοί δημοσιογράφοι που έφεραν στην επιφάνεια το σκάνδαλο Watergate, είναι αντίθετοι.

Οι Los Angeles Times, αν και βρίσκονταν κοντά στο να στηρίξουν την Kamala Harris, τελικά δεν το έκαναν με απόφαση του δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη τους, Patrick Soon-Shiong. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να παραιτηθεί η Mariel Garza (ακολούθησαν κι άλλοι), μια δημοσιογράφος με δεκαετή παρουσία στην εφημερίδα διότι, όπως είπε, «σε επικίνδυνους καιρούς, οι έντιμοι άνθρωποι πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους. Με αυτόν τον τρόπο στέκομαι όρθια».

Ποιος είναι ο λόγος που οι Los Angeles Times δεν εγκρίνουν την Harris; Εδώ η κατάσταση περιπλέκεται, αν και έγινε γνωστό από την Nika Soon-Shiong, κόρη του ιδιοκτήτη, ότι «ως πολίτης μιας χώρας που χρηματοδοτεί ανοιχτά τη γενοκτονία και ως οικογένεια που βίωσε το νοτιοαφρικανικό απαρτχάιντ, η υποστήριξη ήταν μια ευκαιρία να αποκηρύξουμε τις δικαιολογίες για την εκτεταμένη στοχοποίηση δημοσιογράφων και τον συνεχιζόμενο πόλεμο κατά των παιδιών». Εννοεί, φυσικά, όσα συμβαίνουν στη Γάζα.

Βέβαια, λίγο αργότερα, ο Patrick Soon-Shiong, διέψευσε τα σχόλιά της, λέγοντας ότι η κόρη του δεν συμμετείχε στην απόφαση. «Η Nika μιλάει για τον εαυτό της, όπως κάθε μέλος της χώρας έχει το δικαίωμα να κάνει. Δεν έχει κανένα ρόλο στους LA Times, ούτε συμμετέχει σε οποιαδήποτε απόφαση ή συζήτηση με τη συντακτική επιτροπή, όπως έχει γίνει σαφές πολλές φορές».

Είναι δικαιολογημένες οι αντιδράσεις;

Αρκετοί πολίτες των ΗΠΑ ακυρώνουν τις συνδρομές τους στις δύο εφημερίδες. Δεκτό. Από την άλλη, όμως, αν κάνουμε το απαραίτητο zoom out και δούμε την κατάσταση από ψηλά, πόσο λάθος κάνουν οι The Washington Post και Los Angeles Times;

Αν υποθέσουμε ότι ο λόγος είναι καθαρά δημοσιογραφικός (θα περάσουμε σε αυτό) και δεν προετοιμάζονται απλά για την εκλογή του Donald Trump, τότε έχουν κάθε δικαίωμα να στηρίζουν την απόφασή τους.

Η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να παρουσιάζουν τα γεγονότα όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά. Με τα ρεπορτάζ τους, όπως και με τα κείμενα γνώμης και οι δύο εφημερίδες, παρουσιάζουν τον Donald Trump ως τον κακό της υπόθεσης. Κανείς δε διαφωνεί, αλλά δε σημαίνει ότι η Kamala Harris είναι αυτή που θα σώσει τη χώρα ή θα είναι αυτή που θα τερματίσει τον πόλεμο στη Γάζα.

Με λίγα λόγια, δεν έχουμε να κάνουμε ακριβώς με «ισαποστακισμό» όπως λέμε στη χώρα μας, απλώς αρνούνται να επιλέξουν μεταξύ του κακού και του λιγότερο κακού αν και πάλι, η Harris είναι αυτή που βγαίνει από πάνω, χωρίς ωστόσο να έχει την ανοιχτή στήριξη των δύο εφημερίδων.

Για ποιο λόγο, λοιπόν, έχει δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση; Διότι όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου, υπάρχει η γνωστή «παράδοση». Έσπασε. Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι εστιάζουν στο ότι «οι δημοσιογράφοι ξέρουν καλύτερα» και ότι οι ψηφοφόροι μαθαίνουν όχι μόνο τα γεγονότα, αλλά και την τεκμηριωμένη γνώμη εκείνων που, λόγω πρόσβασης και στενής γνωριμίας, είναι σε θέση να κάνουν εκτιμήσεις για τους υποψηφίους.

Και κάπως έτσι, έρχονται και τα cancel που, όχι, δεν θα επηρεάσουν και τόσο άτομα όπως ο Jeff Bezos αλλά την ίδια τη δημοσιογραφία.

Μία επίσκεψη στην Ελλάδα για να εξετάσουν το αν αυτό το μοντέλο ενημέρωσης λίγο πριν τις εκλογές απέδωσε, ίσως τους έκανε να το σκεφτούν ξανά.