Γιατί τα κορίτσια ξενυχτάνε στο Periscope;

Τον περασμένο Μάρτιο, ο CEO του Twitter Dick Costolo, με ένα απλό RT ανακοίνωνε την εξαγορά ενός application το οποίο δεν είχε γίνει ακόμα διαθέσιμο στην αγορά αλλά φαινόταν να λύνει το πρόβλημα με την απουσία live streaming υπηρεσίας από το Twitter. Τι είναι; Ένα app που σου επιτρέπει να στριμάρεις βίντεο από το κινητό σου ή απλά να παρακολουθείς τα stream άλλων. Τόσο απλό, τόσο ωραίο.

Το Periscope έγινε αμέσως γνωστό στους χρήστες, διαφημίστηκε και ξαναδιαφημίστηκε σε μία προσπάθεια το Twitter να ευαγγελιστεί μία επανάσταση της social επικοινωνίας. Σύντομα αν θυμάστε ακολούθησε και η αντίστοιχη υπηρεσία από το Facebook. Το θέμα όμως και για τις δύο αυτές υπηρεσίες είναι ένα. Ότι το κοινό δεν φάνηκε να ενθουσιάζεται με την νέα προοπτική. Για την ακρίβεια, το κοινό είναι λίγο αδιάφορο.

Όχι όμως όλοι. Κι εδώ κολλάει το σημερινό κείμενο.

Θα μπω αυτή τη στιγμή στο app για χάριν του παραδείγματος. Αν ανοίξεις το tab του παγκόσμιου χάρτη θα καταλάβεις ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μερικές χιλιάδες ανθρώπων οι οποίοι στριμάρουν κάτι ή έχουν στριμάρει κάτι πριν λίγη ώρα, κάτι που μπορείς να δεις. Η ώρα είναι 12 το πρωί στην Ελλάδα και δεν στριμάρει άνθρωπος, αρκετοί υπερπρωινοί τύποι στην Αμερική δίνουν πόνο και αν λοκάρεις στο κέντρο του Τόκυο που τώρα είναι βράδυ, θα δεις αρκετό κόσμο να μοιράζεται βίντεο.

Το θέμα όμως με το συγκεκριμένο app δεν είναι η ποσότητα των streams. Εξάλλου είναι εκατομμύρια οι χρήστες που απλά παρακολουθούν αθόρυβα και σχολιάζουν. Το θέμα είναι το τι βλέπεις σε αυτά τα streams. Το τι σερβίρεται για εσένα να δεις. Κι αυτό είναι στο οποίο θα σταθώ σήμερα, γιατί είναι αυτό που με έκανε να θυμηθώ νοσταλγήσω τις παλιές καλές εποχές του Netmeeting και του MSN. Με την ειδοποιό διαφορά ότι εδώ μιλάμε για μία κάμερα και αμέτρητα πιθανά μάτια. Κάτι που θυμίζει περισσότερο τα live cams των ερωτικών site. Θα επανέλθουμε αναγκαστικά σε αυτά και λίγο αργότερα.

Μικρές οδηγίες χρήσης για έναν θεατή

1) Πας στον χάρτη

2) Ζουμάρεις σε μία πόλη που βλέπεις ότι έχει κίνηση

3) Επιλέγεις ένα stream και βλέπεις

4) Αν σε ενοχλούν τα σχόλια, υπάρχει ένδειξη για να τα κρύψεις

5) Κάθε φορά που κάνεις tap στην οθόνη στέλνεις καρδούλα. Στο λέω για να μην το κάνεις

Στην πρώτη σου περιήγηση θα μου πεις ότι όλα τα stream που βρήκες ήταν βαρετά. Και πράγματι είναι. Γιατί θα βρεις έναν τύπο που παίζει μόνος του κιθάρα κι απλά στριμάρει την εξάσκησή του. Θα βρεις μια παρέα να τρώει burger σε ένα εστιατόριο και να μην δίνουν καν σημασία στην κάμερα. Θα βρεις κοπέλες σε club να χορεύουν και να χαμογελούν σε κάθε θετικό σχόλιο. Θα δεις τύπους απλά να αράζουν στον καναπέ του σπιτιού τους και να στριμάρουν για να πουν την άποψή τους για ένα θέμα, στους πιθανούς followers τους και σε εκείνους που τυχαία τους είδαν να στριμάρουν, όπως εσύ.

Αλλά αυτό είναι και το υπέροχο του θέματος. Ότι το app δίνει την ευκαιρία στον καθέναν να κάνει ειλικρινά ό,τι θέλει με την εικόνα του. Ότι είναι τόσο απύθμενα ελεύθερο που μέσα στη βαρεμάρα του και την ανουσιότητα, γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Γιατί ένιωσε την ανάγκη ο τύπος με την κιθάρα να στριμάρει αντί να ανεβάσει τις επιτυχίες του στο Youtube μπας και τον δει κάποιος παραγωγός; Γιατί θέλουν οι άνθρωποι να μοιράζονται τις προσωπικές του στιγμές με αυτόν τον θεωρητικά ανεπιτήδευτο τρόπο σε σχέση με μια στυλιζαρισμένη φωτό στο Instagram; Και τι ζητάμε εμείς μέσα στα σαλόνια, τα bar και τα υπνοδωμάτιά τους;

Το βράδυ που έκανα την τετράωρη αναζήτησή μου για να γράψω το σημερινό άρθρο, κοιτούσα κυρίως για εστίες ενδιαφέροντος. Χάζευα και απλά stream με 1-2 ανθρώπους μέσα αλλά έψαχνα κυρίως εκείνα τα stream με τους πολλούς επισκέπτες. Εκείνα που ο κόσμος θεωρούσα ενδιαφέροντα.

Κι αφού χάζεψα λίγο την live ομιλία του Kevin Spacey για το επίσημο πορτρέτο του στο Twitter Government…

Είπα να πέσω στα βαθιά. Για να αντιληφθώ ότι οι ομοιότητες με τα live cams των sex sites είναι πάρα πολλές για να τις αποφύγεις. Η προχωρημένη ώρα υπαγόρευε ότι θα βρω κόσμο να στριμάρει στις Ευρωπαϊκές χώρες, τη Μέση Ανατολή και λίγο στην Ασία. Ο κόσμος όμως απ’ ό,τι φαίνεται προτιμούσε να παρακολουθεί τα stream από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με επίκεντρο τη Ρωσία. Ναι, υπήρχαν και στη Ρωσία μοναχικοί τροβαδούροι, υπήρχαν κι εκεί απλά γκάνγκστεροειδείς παρέες που μόστραραν αγριάδα στην κάμερα αντί για το δρόμο, υπήρχαν άπειρες παρέες που ξενυχτούσαν σε club και έδειχναν σε όλους τις χορευτικές του ικανότητες.

Αλλά υπήρχαν κυρίως γυναίκες οι οποίες με background την κουζίνα τους, το σαλόνι τους, την κρεβατοκάμαρά τους σου επέτρεπαν να εισβάλεις στον προσωπικό τους χώρο, όχι για να δείξουν μια αρετή τους, αλλά για να μαζέψουν όσο περισσότερο θαυμασμό μπορούσαν. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και νεαροί άνδρες Ρώσοι αλλά με ελάχιστη απήχηση στο κοινό. Ήταν πλέον βέβαιο ότι τα κορίτσια μεν ξενυχτούσαν με την κάμερα απέναντί τους αλλά ήταν κυρίως άνδρες που ξενυχτούσαν για χάρη της στην άλλη πλευρά της αλληλεπίδρασης.

Παρακολούθησα για αρκετή ώρα τρία συγκεκριμένα stream. Και τα τρία είχαν ένα κοινό στοιχείο. Είχαν δύο κορίτσια φίλες που απευθύνονταν στο κοινό. Αλλά κάθε περίπτωση ήταν ευτυχώς για το συγκεκριμένο κείμενο με διαφορετική νοοτροπία. Στην πρώτη περίπτωση ήταν δύο γυναίκες στην κουζίνα και μαγείρευαν. Φορώντας κάτι που ο ανδρικός νους θα θεωρήσει sexy αλλά η κοινή λογική θα πει ότι είναι ακριβώς αυτό που φορά ένας άνθρωπος στο σπίτι του. Μια φόρμα ή ένα σορτσάκι. Με τα άπταιστα Ρώσικα που δεν ξέρω κατάλαβα ότι τα κορίτσια έκαναν απλά τον χαβαλέ τους και δεν ήθελαν πολλά πολλά.

Η δεύτερη περίπτωση ήταν με δύο φίλες πάλι οι οποίες είχαν στήσει ολόκληρη παράσταση. Φωνές, χορός, γέλια, ένα show με την κάμερα να κινείται σε φρενήρεις ρυθμούς. Η μία από τις δύο κοπέλες ήταν εμφατικά όμορφη. Το θέμα είναι ότι το κοινό στα σχόλιά τους από κάτω, ζητούσε επίμονα από τα κορίτσια να γδυθούν. Με εκείνες να ξενερώνουν απίστευτα και να κλείνουν το stream μετά από λίγη ώρα.

Η τρίτη περίπτωση είναι και η πλέον ανησυχητική αλλά λαοφιλής. Είναι ένα stream που το πέτυχα με ελάχιστους χρήστες, δύο κοπέλες η μία αρκετά ντροπαλή ακόμα και να εμφανιστεί στην κάμερα και η άλλη πιο θαρρετή. Μέσα σε είκοσι λεπτά, με το κοινό να παραληρεί και να ζητά όλο και περισσότερο γυμνό, οι χρήστες είχαν γίνει 800 και τα δύο κορίτσια άρχιζαν να βγάζουν τα ρούχα τους. Τα έβγαλαν τελείως; Όχι. Αλλά ειλικρινά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Όποιος θέλει να δει γυμνό, υπάρχουν τόσα site πορνό να επισκεφτεί. Όποιος θέλει να δει live γυμνό, υπάρχουν τόσα site πορνό με live cams να επισκεφτεί και να παρακαλέσει εκεί την κοπέλα να κατεβάσει το εσώρουχό της. Το ότι τον κόσμο τον φτιάχνει το ανεπιτήδευτο και το μη επαγγελματικό είναι σίγουρο. Είναι αυτό που έφερε την επανάσταση των amateur videos και stars πριν μερικά χρόνια.

– Υπάρχει σχετικό ντοκιμαντέρ στο Netflix, σε παραγωγή Rashida Jones παρακαλώ, ονόματι “Hot Girls Wanted”, που μιλά για την amateur σκηνή –

Το ζήτημα είναι ότι ένα ντροπαλό κορίτσι από την άνεση του σπιτιού του, ένιωσε πραγματική σταρ μέσα σε 20 λεπτά με αποτέλεσμα να κάνει κάτι το οποίο αμφιβάλλω αν θα έκανε υπό όποιες άλλες συνθήκες. Θα σταματήσω εδώ το 7thheavenικό κήρυγμα για να πω ότι είναι δικαίωμά της να κάνει ό,τι θέλει και φυσικά δικαίωμα του κάθε ενός από κάτω να της ζητά όλο και περισσότερα. Αλλά αυτό δεν το κάνει λιγότερο λάθος.

Ασχέτως απόψεων και τυχόν διαφωνιών, η εξέλιξη αυτή του Periscope βάζει έναν προβληματισμό. Για το αν είναι αυτό που ονειρεύονταν οι δύο δημιουργοί του που το μοσχοπούλησαν στο Twitter έναντι άγνωστης αμοιβής (φήμες λένες από 25 μέχρι 100 εκατομμύρια δολάρια). Ή αν το Periscope έχασε το δρόμο του στην ολιγόμηνη πορεία του. Γιατί η μόνη φορά που άκουσα κάτι σχετικό με το Periscope είναι μετά από μεγάλα τηλεοπτικά event όπως η μάχη Paquiao – Mayweather ή το Super Bowl που πολλοί έσπευσαν να στριμάρουν με το κινητό τους προς απογοήτευση των εταιρειών.

Το βέβαιο είναι ότι το app είναι live, είναι διαθέσιμο σε συσκευές iOS / Android και κάποιος μοναχικός τύπος με την κιθάρα του σε περιμένει να τον ακούσεις.