H εικόνα του Trump να κρατάει την Βίβλο είναι το 2020 σε μια φωτογραφία

Στην παρούσα φάση, παρακολουθούμε με έναν συνδυασμό τρόμου, δέους και δεν-έχω-τα-ακριβή-λόγια-για-να-εκφράσω-τα-συναισθήματά μου την φαινομενική κατάρρευση των ΗΠΑ, καθώς η δολοφονία του George Floyd από τον αστυνομικό Derek Chauvin έχει προκαλέσει μια σειρά από εκρήξεις οργής, πορείες, διαμαρτυρίες και συγκρούσεις διαδηλωτών με αστυνομικούς, αλλά και αναρίθμητες καταστροφές σε μεγάλα κομμάτια της χώρας.

Το αν κάποιος συμφωνεί ή όχι με το τι συμβαίνει δεν είναι το θέμα μας, ούτε το να σχολιάσουμε την γελοία συχνότητα με την οποία ο κάθε πικραμένος ποστάρει #alllivesmatter κάτω από όποιο #blacklivesmatter δει. Α ναι, μόλις το σχολιάσαμε. Μικρό το κακό.

Σε κάθε περίπτωση οι ΗΠΑ αυτήν την στιγμή οδηγούν την παράσταση «το τέλος του δυτικού πολιτισμού όπως τον γνωρίσαμε: ένα μιούζικαλ» και ο πλανήτης αγοράζει μετά μανίας τικέτα, γιατί πόσο συχνά μπορείς να πεις ότι παρακολουθείς την κατάρρευση της κοινωνικής πραγματικότητας όπως την γνωρίζεις σε ζωντανή μετάδοση;

Front and center που λένε, σε όλη αυτήν την ιστορία είναι η φιγούρα του Ντόναλντ Τραμπ, του χωρίς αμφιβολία προέδρου-σύμβολο της πιο διχαστικής και καταστροφικής περιόδου στην σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ. Του Τραμπ που την ώρα που η χώρα του θα χρειαζόταν μια τοποθέτηση του ηγέτη της που θα ξεκινούσε την αποσυμπίεση της ατμόσφαιρας, εκείνος ξεστόμισε το περίφημο “when the looting starts, the shooting starts”. Κοινώς, όταν ξεκινήσουν οι λεηλασίες, ξεκινούν οι πυροβολισμοί.

Η τελευταία του εμφάνιση όμως είναι τόσο 2020, τόσο το-τέλος-είναι-πιο-κοντά-και-από-την-κάλτσα-στο-πόδι-μας που πραγματικά ό,τι έχει πει ή κάνει μέχρι τώρα δεν μπορεί να ακουμπήσει τον apocalypse now συμβολισμό της.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ το λοιπόν, έχοντας φυγαδευτεί στα υπογειότερα των υπογείων του Λευκού Οίκου, καθώς ο κλοιός των διαδηλωτών έσφιγγε γύρω από την προεδρική οικία του, αποφάσισε ότι έπρεπε να βγει μπροστά. Θέλετε για να διασκεδάσει τις επικοινωνιακές εντυπώσεις από την υπογειοποίησή του; Θέλετε επειδή ΕΠΡΕΠΕ ως πρόεδρος της χώρας να πραγματοποιήσει μια δημοσία εμφάνιση για να κατευνάσει την άποψη ότι η χώρα είναι περίπου παραδομένη στις φλόγες της αντίδρασης; Σε κάθε περίπτωση πρέπει να σήμανε ένας μίνι συναγερμός στο επιτελείο του, που λίγο πολύ θα του είπε «πρόεδρε άσε τα μπαστούνια του γκολφ και πάμε να πούμε τίποτα σε καμιά μικροφωνιέρα γιατί δεν μας βλέπω καλά».

Η πολύ-κοντά-άρα-δεν-θα-φάμε-και-πολύ-βεζίνα εκκλησία St. John’s προσφερόταν ως εξαιρετικό background. Χτυπημένη και αυτή όπως και τόσα άλλα κτίρια από τις καταστροφές των τελευταίων ημερών, αποτελούσε το ιδανικό κτίριο για να προσφέρει στο συντηρητικό κοινό του προέδρου το «τυράκι» που χρειάζονταν. «Οι διαδηλωτές χτυπάνε την εκκλησία, άρα την θρησκεία μας, άρα την ψυχή της χώρας μας» είναι η πιασάρικη θεματική, μιας και το πατρίς-θρησκεία-οικογένεια είναι ένα τρίπτυχο που φοριέται σαν σένιο κοστουμάκι και εκτός των δικών μας συνόρων.

Μπροστά σε αυτό το ραγισμένο εκκλησιαστικό background ο Τραμπ βρήκε το τέλειο photo-op, ποζάροντας σθεναρά και με το γνωστό του ύφος με μια βίβλο στο χέρι, γιατί τίποτα δεν λέει «έχω τις λύσεις για τα προβλήματα της χώρας», όσο το να ποζάρεις μπροστά από μια κατεστραμμένη εκκλησία κρατώντας μια βίβλο σαν ημίτρελος preacher.

Και ναι, σε λεκτικό επίπεδο μπορούμε να σταθούμε στο πόσο τρομακτικό είναι το ότι ανακοίνωσε με περίσσια άνεση το ότι «εγώ είμαι ο νόμος κουφάλες, κατεβάζω στρατό στους δρόμους και πλέον όλες οι πόλεις στις οποίες γίνονται φασαρίες θα λειτουργούν με την παρουσία μιλιτέρ μπαμπούλα», αλλά για μένα τίποτα δεν ξεπερνάει την εικόνα του με την βίβλο στο χέρι.
Γιατί πολύ απλά, δεν χρειάζεται να δεις κάτι άλλο. Βρισκόμαστε στην εποχή που πριν και πάνω από τον λόγο, είτε προφορικό είτε γραπτό, καταναλώνουμε εικόνα. Λαίμαργα, αχόρταγα, μανιασμένα. Καταναλώνουνε με τόση λύσσα την εικόνα, που σπανίως πλέον περιμένουμε να τελειώσουμε την διαδικασία. Απλά κάνουμε ένα ταχύτατο hate-eating σε όποια εικόνα πέσει στο δρόμο μας, βιαστικοί καθώς είμαστε να αποκτήσουμε άποψη για αυτό που μόλις είδαμε και να το σχολιάσουμε πριν το κάνει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ άλλος.

Η φωτογραφία του Τραμπ φαντάζει όμως ως ground zero για το 2020. Είναι η τωρινή πορεία μιας παγκόσμιας υπερδύναμης σε μια εικόνα και ασφαλώς η πορεία που χαράσσει επηρεάζει και όλον τον πλανήτη. Η φιγούρα του προέδρου των ΗΠΑ μπροστά από έναν boarded- up ναό να κραδαίνει μια βίβλο, είναι η παραδοχή του «η λογική τελείωσε, συνεχίζουμε με βολικές μυθοπλασίες και καθρεφτάκια για να τσιμεντώσουμε την άποψη ότι ενωμένος λαός, ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ λαός είναι μόνο αυτός που πιστεύει σε φαντασιόπληκτα δόγματα και ονειρώξεις θρησκευτικού περιεχομένου». Το στενό scope που διαφημίζει η πόζα του Τραμπ είναι απόλυτα δυστοπικό και φαντάζει ολοένα και πιο κοντά στο εφιαλτικό σενάριο το οποίο μας παρουσίασε ο Alan Moore στο V for Vendetta.

Ένα σύμβολο εξουσίας που διαφημίζει τον φόβο και την αναγκαιότητα του «πιστού» λαού να κρυφτεί στην σκιά του για να αντιμετωπίσει τον «εξωτερικό» αλλά και «εσωτερικό» εχθρό.

Είναι τόσο τέλεια «δεμένο» με αυτό που είναι και θέλει να παρουσιάσει ο Τραμπ που δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις την τελειότητα της πόζας, της επιλογής, της σκέψης πίσω από αυτή.
Ταυτόχρονα «φωνάζει» ότι είναι απόλυτα 2020. Άλλη μια εικόνα σε μια χρονιά ορόσημο, που θα την θυμόμαστε ίσως σαν την αρχή του τέλους, σαν ένα πρώτο jump-up στην πίεση του κοινωνικού αντιδραστήρα.  Το μόνο σίγουρο είναι πως σαν χρονιά δεν μας αφήνει να πλήξουμε.

I want this country to realize that we stand on the edge of oblivion. I want everyone to remember why they need us!

Adam Sutler – V for Vendetta