H κωμικοτραγική ιστορία της συνοικίας που πλημμύρισε από μπύρα

Η τραγωδία

Κοντά στη ζυθοποιία βρισκόταν η παμπ Tavistock Arms. Το κύμα της μπύρας διέλυσε έναν ολόκληρο τοίχο και έπνιξε την μπαργούμαν Eleanor Cooper. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, έπλενε φλυτζάνια στην κουζίνα, αμέριμνη. Στο γειτονικό σπίτι, η Mary Banfield έπαιρνε το απογευματινό της τσάι μαζί με την κόρη της, Hannah. Το κύμα της μπύρας, που είχε ξεπεράσει σε ύψος τα 3.5 μέτρα, προκάλεσε τον θάνατο της μικρής Hannah και ενός ακόμα τρίχρονου κοριτσιού. H τραγική ειρωνεία ήταν το πέρασμα της ζυθό-πλημμύρας προκάλεσε τραγικό θάνατο και σε ακόμα πέντε άτομα που βρίσκονταν σε κοντινό σπίτι. Οι πέντε Ιρλανδοί πέθαναν κάνοντας αγρύπνια για το θάνατο συγγενικού τους προσώπου. Το κύμα τους παρέσυρε στο υπόγειο του σπιτιού, όπου και παγιδεύτηκαν εκεί. Ο θάνατός τους δεν ήρθε γρήγορα.

Κατά την έφοδο του χειμάρρου της μπύρας, οι ιδιοκτήτες των σπιτιών καλούνταν να διαλέξουν ανάμεσα στο να αφήσουν τα σπίτια ή τα υπόγεια τους να πλημμυρίσουν και τελικά προέβαιναν, σε κλάσματα δευτερολέπτων στη δεύτερη, λιγότερο μαρτυρική επιλογή. Στο εργοστάσιο, οι εργάτες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα εκεί, κατάφερναν να σκαρφαλώσουν πάνω σε άλλους θαλάμους ή να πιαστούν από κάθε λογής μηχανικά εργαλεία που είχαν ξεχαρβαλωθεί και επέπλεαν πάνω σε τόνους μπύρας τύπου brown ale.

Η κωμωδία

Καθώς ήδη η φτωχογειτονιά St.Giles μετρούσε εννέα νεκρούς και οι δημοτικές αρχές προσπαθούσαν να διασώσουν όσους μπορούσαν, δεν έλειπαν και εκείνοι που αντιμετώπισαν την κατάσταση σαν ένα ξέφρενο πάρτι! Ιστορικές μαρτυρίες κάνουν λόγο για Ιρλανδούς που είχαν βγει στους δρόμους με κούπες και βαρέλια και προσπαθούσαν να φυλάξουν λίγο από αυτο το ‘μάννα εξ ουρανού’, τη δωρεάν μπύρα που είχε πλημμυρίσει τους δρόμους. Σύμφωνα με τον ιστορικό της βρετανικής μπύρας Martyn Cornell βέβαια, κάτι τέτοιο πιθανότατα αποτελεί αστικό μύθο της περιοχής και ο κόσμος που ήταν στους δρόμους τη στιγμή της πλημμύρας ήταν “συνεργάσιμος”.

Σίγουρα πάντως, αυτό που ακολούθησε ήταν μια ακόμα πιο παρανοϊκή και πραγματική κωμωδία: η εφημερίδα London Morning Post περιέγραψε το συμβάν ως ‘σεισμό’, ενώ το δικαστήριο που κλήθηκε να επιδικάσει αποζημιώσεις, το χαρακτήρισε ως ‘πράξη θεϊκής παρέμβασης’. Αξίζει να τονίσουμε πως οι οικογένειες των νεκρών δεν αποζημειώθηκαν ποτέ επίσημα από το κράτος, αλλά μόνο από φιλανθρωπικές δράσεις εκείνης της εποχής. Αντίθετα, η ζυθοποιία διεκδίκησε και πέτυχε να της χαριστούν οι φόροι εκείνου του έτους, αλλά και της χρονιάς που ακολούθησε. Η Meux & Co παρέμεινε σε λειτουργία ως το 1922.