H σοκαριστική δολοφονία του Κώστα Ταχτσή που δεν εξιχνιάστηκε ποτέ

Η ίδια καλεί, αμέσως, την αστυνομία που φτάνει στο σημείο μετά από μερικά λεπτά. Ο Κώστας Ταχτσής είναι γυμνός και η σορός του βρίσκεται σε πλάγια θέση πάνω στο κρεβάτι. Φορά γυναικεία περούκα, έχει βαμμένα τα νύχια του κόκκινα, ενώ στην κρεβατοκάμαρα υπάρχουν πεταμένα γυναικεία ρούχα. Στο σημείο φτάνει, επίσης, ιατροδικαστής ο οποίος εξετάζει το πτώμα και βγάζει το πόρισμα ότι ο θάνατός του προήλθε από στραγγαλισμό, δυο μέρες πριν.

Τα σενάρια της δολοφονίας

Από την πρώτη στιγμή οι αρχές ξεκίνησαν τις έρευνες για τον εντοπισμό του δράστη, ωστόσο, τα περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία είχαν χαθεί. Τα μοναδικά δακτυλικά αποτυπώματα που συλλέχθηκαν στο σπίτι αποδείχτηκε ότι άνηκαν σε συγγενικά ή φιλικά με το θύμα πρόσωπα, υπεράνω κάθε υποψίας. Ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να βοηθήσει ήταν ένας γείτονάς του που παρακολούθησε όλες τις κινήσεις του Κώστα Ταχτσή, το βράδυ της 25ης Αυγούστου.

«Τον είδα κατά το σούρουπο να έρχεται με το αυτοκίνητό του. Ήταν ντυμένος γυναίκα και φορούσε περούκα. Συνοδευόταν από έναν νεαρό. Μετά από ώρα, ο νεαρός έφυγε από το σπίτι. Ο συγγραφέας ξαναβγήκε, γύρισε αργότερα με άλλον νεαρό, που έφυγε και εκείνος. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα, ο Ταχτσής ήρθε πάλι με έναν νεαρό με μουστάκι» σημείωσε στις αρχές.

Τα πιθανά σενάρια για τη δολοφονία του συγγραφέα, σύμφωνα με τα αστυνομικά ρεπορτάζ της εποχής, ήταν τρία. Το πρώτο αναφερόταν σε ληστεία. Σύμφωνα μ’ αυτό, ο δολοφόνος ήταν ένας άπειρος διαρρήκτης που μπήκε στο σπίτι, χωρίς να γνωρίζει την αξία των έργων τέχνης που υπήρχαν σ’ αυτό και αρκέστηκε μόνο στην κλοπή ενός βίντεο, που εκείνη την εποχή κόστιζε ακριβά. Πριν φύγει, μάλιστα, σκότωσε τον δράστη για να μην αφήσει πίσω τα ίχνη του.

Κατά το δεύτερο σενάριο, ο δολοφόνος ήθελε να του αφαιρέσει τη ζωή για να του κλείσει το στόμα. Κάποιοι αστυνομικοί υπέθεσαν πως ο δράστης της επίθεσης ήταν ένας παλιός εραστής που ήθελε να κρατήσει κρυφή τη σχέση τους. Ο ίδιος αισθάνθηκε πως απειλούνταν, καθώς, σύμφωνα με τα πηγαδάκια, ο Κώστας Ταχτσής ετοίμαζε ένα καινούργιο βιβλίο στο οποίο θα έγραφε πολλές αποκαλύψεις για την κρυφή ζωή και τις επαφές του.

Σύμφωνα με το τρίτο, η δολοφονία του ήταν απλά ένα τυχαίο γεγονός. Όπως υποστήριξαν μερικά οικεία πρόσωπα του συγγραφέα, υπήρχε πιθανότητα ο δράστης να στραγγάλισε κατά λάθος τον Κώστα Ταχτσή, στην προσπάθειά του να τον ερεθίσει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης.

Και οι τρεις εκδοχές, ωστόσο, παραμένουν ανεπιβεβαίωτα σενάρια, μιας και η υπόθεση είναι ακόμη μέχρι και σήμερα ανεξιχνίαστη. Τα εργαστήρια της αστυνομίας εκείνης της εποχής, ήταν πενιχρά ενώ δεν υπήρχαν ακόμη εργαλεία ανίχνευσης DNA.

Πολλοί, όμως, είναι αυτοί καταλογίζουν ευθύνες στους αστυνομικούς για τον πρόχειρο τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν την υπόθεση. Σύμφωνα με την έρευνα, από το σπίτι του συγγραφέα έλειπε ένα βίντεο, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξιχνίαση, καθώς ανέγραφε πάνω του έναν μοναδικό κωδικό, ο οποίος είναι διαφορετικός σε κάθε συσκευή. Η αστυνομία, ωστόσο, έκανε μια μεγάλη γκάφα, δίνοντας στα ΜΜΕ τον κωδικό αυτό. Ο δολοφόνος προφανώς το πληροφορήθηκε, εξαφανίζοντας κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να οδηγήσει σ’ αυτόν.

Ποιος ήταν ο Κώστας Ταχτσής

Ο Κώστας Ταχτσής ήταν διακεκριμένος Έλληνας λογοτέχνης της μεταπολεμικής γενιάς. Γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1927 στην Θεσσαλονίκη, ενώ σε ηλικία επτά ετών, μετά τον χωρισμό των γονιών του, αναγκάστηκε να πάει στην Αθήνα για να ζήσει με την γιαγιά του. Εκεί πέρασε τα μαθητικά και εφηβικά του χρόνια. Μετά την αποφοίτηση από το γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε για δύο χρόνια.

Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1951 με την ποιητική συλλογή Ποιήματα και ακολούθησε τον επόμενο χρόνο η συλλογή Τα μικρά ποιήματα. Τα δύο αυτά έργα του τα αποκήρυξε αργότερα. Μέχρι το 1956 κυκλοφόρησε τρεις ακόμα ποιητικές συλλογές: Περί ώραν δωδεκάτην (1953), Η Συμφωνία του Μπραζίλιαν (1954) και Καφενείον το Βυζάντιον (1956).

Το 1960 ξεκίνησε για το γύρο της Ευρώπης με βέσπα. Στις χώρες που επισκέφτηκε έγραψε Το Τρίτο στεφάνι, το οποίο ολοκλήρωσε στην Αυστραλία και το έστειλε στην Ελλάδα για εκτύπωση. Το έργο απορρίφθηκε ως ακατάλληλο και ο Ταχτσής πραγματοποίησε ιδιωτική έκδοσή του στην Αθήνα το 1962. Το μοναδικό του μυθιστόρημα γνώρισε πολλές εκδόσεις, μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες, και αγαπήθηκε πολύ από το αναγνωστικό κοινό, ως μια πιστή αποτύπωση και καταγραφή της νεοελληνικής ζωής.