Bettmann/Getty Images/Ideal Image
PROFILE

Henry Kissinger: Ένας εγκληματίας πολέμου με Νόμπελ Ειρήνης

Μέχρι και χθες (29/11), όταν πέθανε στα εκατό του χρόνια, η αφρόκρεμα της πολιτικής ζητούσε τις συμβουλές της «πολιτικής ιδιοφυΐας».

O Henry Kissinger, όταν ανακάλυπτε τα όρια της μετέπειτα παντοδυναμίας του πίσω στα ταραχώδη 70s για την αμερικανική πολιτική σκηνή, έμοιαζε αρκετά με τα άτομα που φορούν ζώνη για τη μέση λόγω του φορτίου που κουβαλούν ανάμεσα στα μπούτια τους. Η εξουσία προσφέρει δύναμη, η δύναμη τροφοδοτεί την αυτοπεποίθηση και αυτοπεποίθηση την αγένεια.

Όπως θα έχετε παρατηρήσει, λογικά, στους χώρους εργασίας σας, τα άτομα αυτά κάνουν συνήθως την ανάγκη τους με την πόρτα ανοιχτή και έχουν άποψη για όλα, ακόμα και όταν αδειάζουν την ουροδόχο κύστη τους. Δε βάζουν γλώσσα μέσα τους. Κάποτε, όμως, φτάνει η στιγμή που πρέπει να πατήσουν το καζανάκι. Και έτσι απλά, εξαφανίζονται. Ο Kissinger, μία από τις πιο γνωστές και αμφιλεγόμενες πολιτικές φιγούρες παγκοσμίως, το πάτησε στα εκατό του.

Στη χώρα που λατρεύει να αποκαλεί τους εγκληματίες «πολιτικές ιδιοφυΐες», ο Kissinger μοίραζε τις γνώσεις στου πάνω στην εξωτερική πολιτική με το τσουβάλι μέχρι το τέλος της ζωής του. O George W. Bush, τον χαρακτήρισε «μια από τις πιο αξιόπιστες και διακεκριμένες φωνές σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής» ενώ η στενή σχέση της Hillary Clinton μαζί του είναι γνωστή, ζητούσε συχνά τις συμβουλές του. Η αλήθεια να λέγεται, ήταν εξαιρετικά έμπειρος.

Και ήταν έμπειρος διότι υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών και σύμβουλος εθνικής ασφάλειας υπό τους προέδρους Richard Nixon (ήταν ο μοναδικός που δεν επηρεάστηκε από το σκάνδαλο Watergate) και Gerald Ford, θέσεις που του επέτρεψαν να κατευθύνει τον πόλεμο του Βιετνάμ, τις σχέσεις με την Κίνα και τον Ψυχρό Πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση δίνοντας πάντα προτεραιότητα στα συμφέροντα των ΗΠΑ. Παράλληλα, έδινε την εντύπωση πως, ό,τι και να έκανε, ήταν αναπόφευκτο και δικαιολογημένο. Μόνο που, το «δικαιολογημένο», πολλές φορές είναι και αποτρόπαιο.

Τα εγκλήματα του Henry Kissinger

Αν έχετε αποφασίσει να παρατήσετε τη δουλειά σας και να αφοσιωθείτε στο stand-up comedy, τότε το «έδωσαν στον Henry Kissinger το Νόμπελ Ειρήνης» είναι μια πολύ καλή ατάκα για να ξεκινήσετε την παράστασή σας.

Στο ίσως πιο γνωστό έγκλημα που διέπραξε, o Kissinger οργάνωσε μια μυστική τετραετή εκστρατεία βομβαρδισμών στην Καμπότζη, σκοτώνοντας τουλάχιστον 150.000 αμάχους. Μιλάμε για ένα ουδέτερο έθνος με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρίσκονταν σε πόλεμο. Οι γνωστές παράπλευρες απώλειες.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, κατεύθυνε επίσης παράνομες πωλήσεις όπλων στο Πακιστάν. Ήταν η απαραίτητη σπίθα για τη βίαιη καταστολή του πληθυσμού της Βεγγάλης το 1971. Υποστήριξε επίσης το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1973 που ανέτρεψε μια δημοκρατικά εκλεγμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση στη Χιλή και έδωσε το πράσινο φως για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την εισβολή της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ το 1975 που κόστισε τη ζωή σε 200.000 ανθρώπους.

Η λίστα με τις εγκλήματά του έχει ήδη ακουμπήσει στο πάτωμα, προσοχή μην την πατήσετε. O Kissinger υποστήριξε τη στρατιωτική δικτατορία της Αργεντινής με τον «βρόμικο πόλεμο» κατά των διαφωνούντων και των αριστερών το 1976. Οι πολιτικές του κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ford, τροφοδότησαν επίσης εμφύλιους πολέμους στην Αφρική, κυρίως στην Ανγκόλα.

Τα καθεστώτα που υποστήριξε (ανάμεσά τους και η στρατιωτική δικτατορία στη χώρα μας), ήταν υπεύθυνα για εκατομμύρια θανάτους και χιλιάδες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τα οκτώ χρόνια που υπηρέτησε στην αμερικανική κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά, η υποκρισία των ηγετών που με τις ανακοινώσεις τους μιλούν για μια τεράστια απώλεια, δεν έχει τέλος.

«Ο Henry Kissinger διαμόρφωσε την αμερικανική εξωτερική πολιτική όσο λίγοι άλλοι. Η δέσμευσή του στη διατλαντική φιλία ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία ήταν σημαντική και παρέμενε ανέκαθεν κοντά στη γερμανική πατρίδα του. Ο κόσμος χάνει ένα σπουδαίο διπλωμάτη», έγραψε σήμερα o καγκελάριος της Γερμανίας, Olaf Scholz.

«Το όνομά του είναι στενά δεμένο με μια πραγματιστική πολιτική η οποία επέτρεψε να φθάσουμε σε μια ύφεση των διεθνών εντάσεων και σε πολύ σημαντικές αμερικανοσοβιετικές συμφωνίες που συνέβαλαν στην ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας», ήταν τα λόγια του Vladimir Putin και ο Emmanuel Macron, με το «ένας γίγαντας της Ιστορίας» μόλις έκανε sold out στη δική του stand-up παράσταση. Ο μόνος τρόπος για να μαζέψετε τον ίδιο κόσμο, είναι να πείτε την παρακάτω ιστορία. 

Τον Μάιο του 2016, o Barack Obama επισκέφτηκε την Αργεντινή και σε μία κρίση ειλικρίνειας, δήλωσε πως οι ΗΠΑ «πρέπει να εξετάσουν και τις δικές τους πολιτικές και το δικό τους παρελθόν». Φυσικά, εννοούσε τον ρόλο της χώρας του στον «βρόμικο πόλεμο» ενώ δεσμεύτηκε να αποχαρακτηρίσει χιλιάδες έγγραφα που σχετίζονταν με το τότε καθεστώς.

Δύο μήνες αργότερα, η κυβέρνηση Obama απένειμε στον Kissinger το βραβείο Διακεκριμένης Δημόσιας Υπηρεσίας, την υψηλότερη τιμή που προσφέρει το Πεντάγωνο σε πολίτες. Σίγουρα θα γελάσει το κοινό σας με το plot twist.

Με λίγα λόγια, ο Kissinger δεν πλήρωσε ποτέ και για τίποτα. Σαν να μην έφτανε αυτό, ειρωνευόταν τους επικριτές του ενώ μέχρι και χθες, στα εκατό του χρόνια, βρισκόταν στην ελίτ της πολιτικής κοινωνίας της Ουάσιγκτον. Μιας Ουάσιγκτον που όχι μόνο αρνείται να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη, αλλά στηρίζει μέσω της υποτιθέμενης άγνοιάς της πολιτικούς όπως ο Henry Kissinger.

Ευτυχώς, υπάρχουν και τα καζανάκια.