Η αληθινή ιστορία πίσω από τις δολοφονίες της φυλής Osage
Η νέα ταινία του Martin Scorsese ασχολείται με την πλουσιότερη φυλή του κόσμου και η ιστορία της, εκτός από πετρέλαιο, έχει και αρκετό αίμα.
- 23 ΟΚΤ 2023
Πετρέλαιο, Ινδιάνοι, λευκοί επιχειρηματίες, δολοφονίες, FBI και στο βάθος ο Martin Scorsese και η νέα του ταινία, Killers of the Flower Moon. Βασισμένη στο ομώνυμο best seller βιβλίο του δημοσιογράφου David Grann, αφηγείται την αληθινή ιστορία του πώς ένας λευκός επιχειρηματίας και αυτοαποκαλούμενος «αληθινός φίλος» του έθνους Osage, ήταν αυτός που τελικά σχεδίασε τις δολοφονίες πολλών μελών της φυλής στις αρχές της δεκαετίας του 1920.
Η ταινία επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ μιας γυναίκας των Osage, της Molie (Lily Gladstone), του λευκού βετεράνου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, Ernest Burkhart (Leonardo DiCaprio) και του θείου του, William K. Hale (Robert De Niro). Προφανώς και ακολουθούν spoilers αν και δεν ξέρουμε κατά πόσο μπορούν να θεωρηθούν ως τέτοια τα ιστορικά στοιχεία που λίγο έλειψε να διαγραφούν μια και καλή από την κοντή μνήμη των ΗΠΑ.
Εκείνη την εποχή -το κρατάμε αυτό, θα μας χρησιμεύσει- οι Ινδιάνοι Osage θεωρούνταν η πλουσιότερη φυλή στον κόσμο μετά την ανακάλυψη των αποθεμάτων πετρελαίου κάτω από τη γη τους και αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που, αρκετοί από αυτούς, δολοφονήθηκαν. Ποια είναι όμως η πραγματική τους ιστορία;
Ο ρατσιστικός και πέρα για πέρα εξωφρενικός νόμος
Το 1906, σχεδόν 45 χρόνια αφότου το Έθνος των Osage είχε αγοράσει και εγκατασταθεί νόμιμα σε καταυλισμό στο βόρειο κεντρικό ινδιάνικο έδαφος της Οκλαχόμα, ο αρχηγός τους, James Bigheart και ένας κατά το ήμισυ ιθαγενής δικηγόρος ονόματι Jοhn Palmer, διαπραγματεύτηκαν μια συμφωνία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία κάθε καθαρόαιμος Osage λάμβανε 657 στρέμματα γης.
Ενώ το κάθε κομμάτι μπορούσε να πωληθεί ή να εκμισθωθεί, η συμφωνία όριζε ότι τα δικαιώματα για τον ορυκτό πλούτο (να λαμβάνει ο εκάστοτε ιδιοκτήτης χρήματα ανά τρεις μήνες από την υπόγεια περιουσία της φυλής) μπορούσε να περάσει μόνο από τον νόμιμο κληρονόμο του ιδιοκτήτη τους. Αυτό σήμαινε ότι όταν ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου κάτω από τον καταυλισμό, οι Osage έγιναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.
Η συμφωνία, ωστόσο, δεν ήταν τόσο απλή. Οι Osage δεν ήταν ελεύθεροι να ξοδέψουν τα χρήματά τους. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έθεσε σε εφαρμογή ένα σύστημα κηδεμονίας, σύμφωνα με το οποίο σε κάθε Osage που θεωρούνταν «ανίκανος» ανατέθηκε ένας κηδεμόνας (λευκός τις περισσότερες φορές), ο οποίος είχε τον έλεγχο των χρημάτων του. Με λίγα λόγια, ο νόμος βοηθούσε τους «κηδεμόνες» να γίνουν πλουσιότεροι καθώς παρακρατούσαν ή έκλεβαν τα χρήματα των Osage.
Η Βασιλεία του Τρόμου
Η Βασιλεία του Τρόμου ξεκίνησε το 1921 με τους θανάτους της αδελφής της Mollie, Anna Brown (την υποδύεται η Cara Jade Myers) και του Charles Whitehorn (Anthony J. Harvey), οι οποίοι βρέθηκαν με μια σφαίρα στο κεφάλι σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών, τουλάχιστον 24 μέλη του Έθνους των Osage, συμπεριλαμβανομένης της μητέρας της Molie, πέθαναν βίαια ή ύποπτα.
Η ταινία δείχνει επίσης τον Ernest να δηλητηριάζει τη Molie, η οποία ήταν διαβητική, κάνοντάς της ενέσεις ινσουλίνης, όπως της είπαν, για να την κρατήσει αδύναμη κατά τα τελευταία χρόνια της Τρομοκρατίας, μια υποτιθέμενη απόπειρα δολοφονίας της από την οποία η Molie τελικά επέζησε.
Η έρευνα του FBI και η δίκη
Όταν τρία άτομα της φυλής σκοτώθηκαν σε έκρηξη στο σπίτι τους το 1923, το συμβούλιο των Osage απηύθυνε έκκληση στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση για βοήθεια. Σε αυτό το χρονικό σημείο το νεοσύστατο Γραφείο Ερευνών (η υπηρεσία που αργότερα θα γινόταν γνωστή με άλλο όνομα) ανέθεσε στον Tom White την υπόθεση και έτσι έγινε η πρώτη έρευνα δολοφονίας που ανέλαβε το FBI. Ο White ηγήθηκε μιας ομάδας πρακτόρων, αρκετοί από τους οποίους πήγαν μυστικά στην κοινότητα για να συγκεντρώσουν στοιχεία και να αποκαλύψουν την αλήθεια: ότι ο Hale, μαζί με τους συνεργάτες του, είχε ενορχηστρώσει τις δολοφονίες περισσότερων από 20 Osage. Στους συνεργούς του Hale, περιλαμβάνονταν ο Ernest, ο αδελφός του Brayan και διάφοροι εγκληματίες της περιοχής.
Αφού τόσο ο Hale όσο και ο Ernest συνελήφθησαν τον Ιανουάριο του 1926 για μια σειρά από φόνους, ο Ernest ομολόγησε το ρόλο του στα εγκλήματα και αναγνώρισε τον Hale ως τον εγκέφαλο της συνωμοσίας. Ακολούθησαν χρονοβόρες και επίπονες νομικές διαδικασίες, με τον Ernest να συμφωνεί να καταθέσει υπέρ της κατηγορούσας αρχής για τη δολοφονία των Smiths πριν εκφοβιστεί και καταθέσει υπέρ της υπεράσπισης. Τελικά, άλλαξε και πάλι γνώμη, δήλωσε ένοχος και κατέθεσε υπέρ της πολιτείας.
Η Molie, η οποία στάθηκε στο πλευρό του συζύγου της μέχρι που εκείνος ομολόγησε στο δικαστήριο το 1926 το ρόλο του στις δολοφονίες της οικογένειάς της, χώρισε τον Ernest και αργότερα ξαναπαντρεύτηκε έναν άνδρα ονόματι John Cobb. Πέθανε σε ηλικία 50 ετών το 1937.
Οι φόνοι δεν σταμάτησαν με τη φυλάκιση του Hale
Ενώ ο Hale ήταν ύποπτος ως ο εγκέφαλος πίσω από τους 24 φόνους που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Τρόμου, το βιβλίο Killers of the Flower Moon εξετάζει πώς η φονική βία κατά των Osage ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης συνωμοσίας. Στην πραγματικότητα, η έρευνα του Grann δείχνει ότι στα χρόνια πριν από τον θάνατο της Anna Brown (αδερφή της Mollie) και τα χρόνια μετά τη φυλάκιση του Hale, υπήρχαν πολλοί άλλοι Osage που πέθαναν κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες με τους θανάτους τους να μένουν στο συρτάρι των αρχών.
«Νόμιζα ότι έγραφα ένα βιβλίο για αυτή τη μοναδική κακή φιγούρα που είχε συλληφθεί από το FBI (σ.σ. αναφέρεται στον Hale)», δήλωσε ο Grann στο περιοδικό Smithsonian. «Αντ’ αυτού, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αυτή ήταν λιγότερο μια ιστορία για το ποιος το έκανε και ποιος δεν το έκανε. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια κουλτούρα δολοφονιών και μια κουλτούρα συνενοχής με πολλές από αυτές τις δολοφονίες να πραγματοποιούνται από άτομα που επωφελούνταν από αυτό το πολύ διεφθαρμένο σύστημα στοχοποίησης των Osage, συχνά παντρεύονταν με τις οικογένειές τους και στη συνέχεια σχεδίαζαν να τους σκοτώσουν για να κλέψουν τα χρήματα από το πετρέλαιο και την κληρονομιά τους».
