Η εξωφρενική ιστορία πίσω από τη ληστεία του αιώνα
- 23 ΝΟΕ 2024
Στις 6.30 π.μ. της 26ης Νοεμβρίου 1983, μια συμμορία έξι ένοπλων ληστών από το Νότιο Λονδίνο, με επικεφαλής τους Brian Robinson και Mickey McAvoy, εισέβαλε στην αποθήκη της Brink’s Mat στο αεροδρόμιο Heathrow, με σκοπό να βάλουν στις τσέπες τους (ή στα χρηματοκιβώτιά τους) περίπου 3 εκατομμύρια λίρες σε μετρητά. Ο άνθρωπος-κλειδί, ήταν ο Anthony Black, ένας φύλακας ασφαλείας της Brinks Mat, ο οποίος έτυχε να ζει εκείνη την εποχή με την αδελφή του Brian Robinson.
Οι πληροφορίες που έδωσε ο Black στη συμμορία για γρήγορη πρόσβαση στον χώρο, τους βοήθησε να εξουδετερώσουν γρήγορα τους φρουρούς οι οποίοι, μετά από διάφορες απειλές (τους έλουσαν με βενζίνη), έδωσαν και τον κωδικό του χρηματοκιβωτίου. Όταν τελικά ανοίχτηκε το χρηματοκιβώτιο, όμως, αντί για μετρητά, βρέθηκαν μπροστά σε μία πυραμίδα με 6.800 ράβδους χρυσού, χωρισμένους σε 76 κιβώτια, καθώς και μια κρυψώνα με κομμένα και ακατέργαστα διαμάντια αξίας 100.000 λιρών.
Σε μία κατάσταση πανικού αλλά και γρήγορου αυτοσχεδιασμού που θα ζήλευαν οι μέτριοι έως κακοί stand-up comedians όταν δε γελάει κανείς, οι ληστές χρησιμοποίησαν το ανυψωτικό μηχάνημα της αποθήκης για να φορτώσουν τον χρυσό στο όχημα διαφυγής τους. Και πάλι, χρειάστηκαν σχεδόν δύο ώρες για να αδειάσουν το χρηματοκιβώτιο από το περιεχόμενό του.
Μέχρι τις 8.15 π.μ., εγκατέλειψαν την αποθήκη Brinks Mat με τον συναγερμό να χτυπάει στις 8.30 π.μ. Η μετατροπή χρυσού αξίας 26 εκατομμυρίων λιρών σε μετρητά, όμως, δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Για να τα καταφέρουν, αναγκάστηκαν να προσεγγίσουν ένα ανώτερο στέλεχος του υποκόσμου, γνωστό μόνο ως «η Αλεπού».
Η έρευνα και ο εύκολος εντοπισμός τους
Ο επικεφαλής της ομάδας της Scotland Yard, Frank Cater, ανέλαβε την υπόθεση. Σύντομα, η αστυνομία κατάφερε να περιορίσει τον κατάλογο των πιθανών υπόπτων και να επικεντρωθεί στους McAvoy και Robinson, οι οποίοι είχαν ήδη όνομα. Ο Robinson, γνωστός με το παρατσούκλι «Συνταγματάρχης», ήταν γνωστός στην αστυνομία, ενώ ο McAvoy θεωρούνταν ένας από τους πιο επικίνδυνους ένοπλους ληστές στο Νότιο Λονδίνο.
Η αστυνομία κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι μόνο όποιος είχε πληροφορίες εκ των έσω θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια ληστεία και έτσι, απευθύνθηκαν στον Anthony Black, ο οποίος είχε αργήσει στη δουλειά του τη συγκεκριμένη ημέρα. Η σύνδεση με την αδελφή του Robinson, οδήγησε επίσης σε άμεση ομολογία με τον Black να μη δυσκολεύεται ιδιαίτερα να δώσει τα ονόματα των McAvoy και Robinson.
Το δίδυμο, βέβαια, δεν ήταν ιδιαίτερα διακριτικό αφού λίγες εβδομάδες μετά τη ληστεία, μετακόμισε σε ένα μεγαλοπρεπές κτήμα στο Κεντ, πληρωμένο με μετρητά. Οι φήμες ότι ο McAvoy είχε αγοράσει δύο σκυλιά ροτβάιλερ για να προστατεύσει την έπαυλή του και τα ονόμασε Brinks και Mat, δεν τον βοήθησαν. Εντάξει, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ήταν αστείο.
Η δίκη και ο χαμένος μέχρι σήμερα «θησαυρός»
Μόλις συνειδητοποίησε ότι το παιχνίδι κλέφτες και αστυνόμοι έφτασε στο τέλος του, ο McAvoy ήλπιζε να χρησιμοποιήσει τα χρήματα και να διαπραγματευτεί μια ελαφρύτερη ποινή. Πρώτα, όμως, εμπιστεύτηκε το μερίδιο του χρυσού σε διάφορους φίλους του, συμπεριλαμβανομένου ενός με το όνομα Brian.
Τον Δεκέμβριο του 1984, μετά τη δίκη τους, τόσο ο McAvoy όσο και ο Robinson φυλακίστηκαν για 25 χρόνια. Δυστυχώς για τον πρώτο, όταν προσπάθησε να διεκδικήσει την περιουσία του για να διαπραγματευτεί και να μειώσει την ποινή του, δε βρήκε τίποτα. Ο McAvoy αισθάνθηκε προδομένος από τον Brian Perry, ο οποίος στην πορεία συνελήφθη για τον χειρισμό του χρυσού.
Η ζωή του Brian Perry απειλήθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης του, επειδή δεν επέστρεψε την περιουσία και, αφού εξέτισε ποινή εννέα ετών, πυροβολήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2001, λίγο μετά την αποφυλάκισή του. Παρά τη φυλάκιση των Robinson και McAvoy, η αστυνομία δεν σημείωσε καμία πρόοδο με τον εντοπισμό των ράβδων χρυσού.
Ο Perry, εν τω μεταξύ, είχε στρατολογήσει τον Kenneth Noye, έναν τύπο με κάποια εμπειρία στο εμπόριο τήξης χρυσού, αλλά και τον John Palmer, ιδιοκτήτη μιας αντιπροσωπείας χρυσού με έδρα το Μπρίστολ.
Η λαμπρή ιδέα του Noye, ήταν να εισάγει χαλκό στον χρυσό κατά τη διαδικασία τήξης, αλλάζοντας έτσι την περιεκτικότητά του, καθιστώντας τον πρακτικά μη ανιχνεύσιμο. Ό,τι είχε σε τεχνική εξειδίκευση, ωστόσο, του έλειπε σε καθαρή λογική: Οι εμπλεκόμενοι, όσοι είχαν μείνει πίσω, απέσυραν 3 εκατομμύρια λίρες σε μετρητά από ένα μόνο υποκατάστημα τράπεζας στο Μπρίστολ, ποσό τόσο μεγάλο που τράβηξε την προσοχή του Υπουργείου Οικονομικών και της αστυνομίας.
Τον Ιανουάριο του 1985, κατά τη διάρκεια μιας μυστικής επιχείρησης, ο Noye ανακάλυψε τον αστυνόμο John Fordham στον κήπο του σπιτιού του στο Κεντ με αποτέλεσμα ο αστυνομικός να μαχαιρωθεί μέχρι θανάτου. Ο Noye συνελήφθη για φόνο, αλλά στη δίκη του, οι ένορκοι θεώρησαν ότι ενήργησε σε αυτοάμυνα και αθωώθηκε κατά πλειοψηφία.
Μετά την ανακάλυψη 11 ράβδων χρυσού στο σπίτι του, ο Noye δικάστηκε ξανά το 1986, μαζί με τον Thomas Adams, γεγονός που οδήγησε στην καταδίκη του για συνωμοσία για τη διακίνηση του χρυσού της Brinks Mat, εκτός από τις κατηγορίες για φοροδιαφυγή. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 14 ετών όπως και ένα πρόστιμο συνολικού ύψους 700.000 λιρών. Το 1990 αποφυλακίστηκε, αλλά δέκα χρόνια αργότερα καταδικάστηκε ξανά, για ένα τροχαίο δυστύχημα.
Η αστυνομία, μέχρι και σήμερα, εκτιμά ότι 15 άτομα συμμετείχαν στον σχεδιασμό της ληστείας της Brinks Mat, αλλά μόνο τρία από τα μέλη της συμμορίας καταδικάστηκαν. Παρά τις συντονισμένες προσπάθειες να προσαχθούν οι υπόλοιποι στη δικαιοσύνη αλλά και να εντοπιστούν οι υπόλοιποι ράβδοι χρυσού, δεν έχει γίνει -πώς το λένε οι Άγγλοι;- κανένα progress.
