Η Γαλλία φτιάχνει στρατό από cyborg και αυτό είναι κάτι πραγματικά τρομακτικό
Την ίδια στιγμή, οι τεχνολογίες αυτές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν για ένα πολύ διαφορετικό και «ευγενή» σκοπό.
- 18 ΔΕΚ 2020
Είστε εκεί έξω κάποιοι δύσπιστοι που συνεχίζετε να αμφισβητείτε το γεγονός ότι ζούμε σε ενός τύπου cyber-punk μυθιστόρημα με πορτοκαλί pulp εξώφυλλο. Δικαίωμα σας είναι αυτό, δημοκρατία έχουμε εξάλλου. Μήπως όμως να διαβάζατε και την παρακάτω είδηση; Ο στρατός της Γαλλίας αναπτύσσει νέου τύπου τεχνολογίες που θα βελτιώσουν την ισχύ και την αποτρεπτική δύναμή του. Η φύση αυτών των βελτιώσεων θα αφορά τη φυσική κατάσταση, την αντιληπτική ικανότητα αλλά και την ψυχική υγεία των ίδιων των στρατιωτών της. Αν μπερδευτήκατε να τονίσουμε πως μιλάμε για ένα είδος υβριδικών στρατιωτών -κάτι μεταξύ ανθρώπου και μηχανής- σαν αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στον κινηματογράφο.
Οκ, καλή είναι η πλάκα αλλά το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που φαίνεται. Η Γαλλία δεν είναι μόνη. Η Κίνα έχει ήδη ξεκινήσει να κάνει βιολογικού τύπου πειράματα για να βελτιώσει την απόδοση των δικών της στρατιωτών. Μέσα στο context των νέων τεχνολογιών είναι η ανάπτυξη ιατρικής φροντίδας που θα εμποδίζει την εκδήλωση πόνου, στρες ακόμα και κούρασης. Τα προβλήματα ηθικής φύσης που προκύπτουν από όλες αυτές τις διαδικασίες είναι προφανώς τεράστια.
Έχει δικαίωμα ένας στρατός να χρησιμοποιεί τεχνολογίες που όχι μόνο θα βελτιώσουν τους στρατιώτες του αλλά θα τους κάνει να ξεπεράσουν τα βασικά που ξέρουμε για την ανθρώπινη φύση; Ένα άλλο πολύ κρίσιμο ζήτημα είναι κατά πόσο οι στρατιώτες, που συνεχίζουν να είναι άνθρωποι με δικαιώματα, θα έχουν την επιλογή να αρνηθούν. Ένα μεταλλικό πρόσθετο μέλος πώς θα επηρεάσει τη ζωή τους αφού αυτοί αποστρατευτούν; Τελικά, το ζήτημα που ανακύπτει είναι αν υπάρχουν όρια στην αναζήτηση ενός κράτους για περισσότερη στρατιωτική ισχύ. Φυσικά και υπάρχουν.
Όπως πάντα όμως η ίδια η τεχνολογική εξέλιξη γίνεται καλή, κακή ή εφιαλτική ανάλογα με τον τρόπο που χρησιμοποιείται. Έτσι και εδώ μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει και ένας πιο «ευγενής» σκοπός χάρη στον οποίο γίνονται έρευνες τέτοιου τύπου. Αυτός δεν είναι άλλος από τη χρήση τους στην ιατρική επιστήμη. Αυτές οι βελτιώσεις του ανθρώπινου σώματος μπορεί να γίνουν ο τρόπος να αντιμετωπιστούν, να προληφθούν ακόμα και να θεραπευτούν ασθενείς όπως η επιληψία, τα αποτελέσματα ενός εγκεφαλικού επεισοδίου αλλά και το Alzheimer’s. Από την άλλη, τα πρόσθετα μηχανικά μέλη μπορούν να βοηθήσουν παραπληγικούς ή και τετραπληγικούς, ανθρώπους σε καροτσάκια στην κίνησή τους που θα ελέγχεται πια μόνο από έναν υπολογιστή και μια ομάδα wireless συσκευών.
Όλα αυτά θα είναι καταπληκτικά και θα βοηθήσουν την ίδια την ανθρωπότητα. Αρκεί βέβαια για μια ακόμα φορά να μην αποτελέσουν το πρόσχημα, ώστε να αναπτυχθούν τεχνολογίες τέτοιες που ταυτόχρονα θα σκοτώνουν περισσότερο και ευκολότερα παρεμβαίνοντας μάλιστα στην ίδια την ανθρώπινη φύση. Με έναν παράξενο τρόπο, το μέλλον μας εν πολλοίς θα κριθεί από το πώς θα διαχειριστούμε όλα αυτά τα αποτελέσματα της τεχνολογικής επανάστασης που ήδη ζούμε.
