Η Gen Z χάνει 60 παραγωγικές ημέρες το χρόνο - και υπάρχει σοβαρός λόγος

Έχω αποθεώσει -εκτενώς- την Gen Z για την άρνηση τους να ζήσει όσα ζήσαμε η Generation X και το πρώτο κομμάτι των Millennials. Όσοι δηλαδή, επηρεάστηκαν έως το μεδούλι από τα βιώματα και τις πρακτικές των Boomers που ως μεταπολεμικά παιδιά, τόσα ήξεραν, τόσα έκαναν.

Έτσι, έγινε mantra το «δουλειά να έχεις και όλα καλά» (η ψυχική υγεία δεν είχε προκύψει ως έννοια), με τα ωράρια να μπαίνουν στην εργασιακή εικόνα το 1984, αλλά να μην τιμώνται ποτέ στον ιδιωτικό τομέα, όπου υπήρχε μια άτυπη κόντρα «ποιος θα δουλέψει περισσότερο, ώστε να είναι λιγότερο αναλώσιμος».

Βέβαια, εκείνες τις εποχές (του ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ) «βγάζαμε» και καλά χρήματα. Ταξίδια στο εξωτερικό δεν μπορούσαμε να κάνουμε εύκολα (ήταν πανάκριβα), αλώσαμε όμως, όλα τα ελληνικά νησιά (που τώρα είναι απλησίαστα), ενώ μας έμεναν και λεφτά να διαθέσουμε προς την αγορά ενός αυτοκινήτου και ενός διαμερίσματος -κάποιοι είχαν και για εξοχικό.

Πράγματα που τώρα δεν μπορούν καν να ονειρεύονται οι της Gen Z της εποχής των χαμηλών μισθών και του διαρκώς αυξανόμενου κόστους ζωής. Οι οπαδοί του «δουλεύω για όσα χρήματα πληρώνομαι» έχουν βγάλει τη φήμη των τεμπέληδων, που δεν ισχύει.

Έχω την αίσθηση πως αυτό που ισχύει είναι ότι επειδή έχουν γεννηθεί μέσα στο Διαδίκτυο, πιστεύουν πως ξέρουν τα πάντα -επειδή κάπου τα ‘χουν δει ή τα έχουν διαβάσει. Και τότε είναι τυχεροί αν κάποιος τους μιλήσει για τη σημασία της εμπειρίας.

Γιατί όμως, στα λέω όλα αυτά. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι εργαζόμενοι κάτω των 30 ετών στην Ευρώπη χάνουν μια μέρα εργασίας κάθε εβδομάδα (60 ημέρες το χρόνο) σε παραγωγικότητα, λόγω άγχους και άλλων προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Οι Boomers και Gen Xers ανέφεραν απώλεια 36 ημερών το χρόνο λόγω των ίδιων προβλημάτων. Τα θέματα ψυχικής υγείας έχουν σημαντική επίδραση στην ικανότητα των ανθρώπων να εργαστούν, ακόμη περισσότερο από ό,τι οι σωματικοί τραυματισμοί ή οι ασθένειες.

Το αίσθημα κατάθλιψης ή άγχους οδηγεί σε απώλεια παραγωγικότητας 150%, σε σύγκριση με απώλεια 54% λόγω σωματικής υγείας. Στις ΗΠΑ οι νεότεροι εργαζόμενοι και οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι πλήττονται περισσότερο από το μείγμα κατάθλιψης, κόπωσης και εξουθένωσης.

Η μελέτη ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι που βγάζουν κάτω από 38.000 δολάρια (35.220 ευρώ) το χρόνο ένιωθαν 86% πιο παραμελημένοι από τους εργαζόμενους που είχαν υψηλότερο εισόδημα.

Η Διεθνής Συμμαχία Ψυχικής Υγείας διαπίστωσε ότι το 15% των εργαζομένων ηλικίας 18 έως 29 ετών βαθμολόγησαν την ψυχική τους υγεία ως «κάπως κακή». Το 52% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι αισθάνονται εξαντλημένοι λόγω της δουλειάς τους. Το 37% είπε ότι έχει επηρεαστεί τόσο που είναι δύσκολο να ολοκληρώσει την εργασία τους.

Αν αναρωτιέσαι «και τι μπορεί να γίνει», οι ερευνητές σχολίασαν ότι «ενώ η επαγγελματική εξουθένωση επηρεάζει τους νεότερους εργαζόμενους, τους εργαζόμενους μεσαίου επιπέδου και τις γυναίκες σε υψηλότερα ποσοστά, η αυξημένη ευαισθητοποίηση, μαζί με περισσότερη υποστήριξη ψυχικής υγείας θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διευκόλυνση των προβλημάτων».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ