Η γραφική πόλη στην Πελοπόννησο που θυμίζει νησί

Η Πελοπόννησος ήταν, είναι και θα είναι πάντα μία από τις καλύτερες επιλογές για καλοκαιρινές διακοπές, με τη Μάνη να κερδίζει κάθε χρόνο σε δημοφιλία και το δίλημμα Μεσσηνιακή ή Λακωνική να μην έχει βγάλει ακόμα νικητή.

Οι απόψεις διίστανται -γούστα είναι αυτά-, αλλά αν έπρεπε να ρίξουμε στο τραπέζι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά της Λακωνικής Μάνης, αυτό δεν θα ήταν άλλο από το Γύθειο.

Ιστορική κωμόπολη της νότιας Πελοποννήσου, χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του όρους Λαρύσιο (Ακούμαρος ή Κουμαρος κατά τους ντόπιους), που απέχει 42χλμ από τη Σπάρτη, αποτελεί πρωτεύουσα του Δήμου Ανατολικής Μάνης, έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Μάνης και το κυριότερο λιμάνι του Λακωνικού κόλπου (το δεύτερο της νότιας Πελοποννήσου, μετά την Καλαμάτα).

Η ονομασία του σημαίνει «Γη των Θεών» από την ομηρική λέξη τετράγυον «Γύον» (Γη) + θεός, κατά τον γεωγράφο του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανία. Σύμφωνα με έναν αρχαίο θρύλο, ιδρύθηκε από τον Ηρακλή και τον Απόλλωνα. Λέγεται ότι στο χτίσιμο της πόλης, ο Ηρακλής έχοντας κλέψει τον μαντικό τρίποδα από το μαντείο των Δελφών ήρθε σε σύγκρουση με τον Απόλλωνα. Επειδή όμως ο αγώνας δεν έβγαζε αποτέλεσμα, αντί Ηρακλείας ή Απολλωνίας ονόμασαν την πόλη «Γη θεών» για να τιμώνται και οι δύο. 

Το σύγχρονο Γύθειο ιδρύθηκε από τον Τζανέτο Γρηγοράκη ή Τζανήμπεη (1742-1813), ο οποίος ήταν ο τρίτος Μπέης της Μάνης και τους τρεις γιους του. 

Αρχοντιά και νησιώτικη φυσιογνωμία

Πολύχρωμα νεοκλασικά, παραδοσιακά σπίτια, ανθισμένες αυλές, γραφικά σοκάκια, καΐκια και ψαρόβαρκες με κρεμασμένα χταπόδια. Το Γύθειο είναι από αυτά τα μέρη που επισκέπτεσαι και νομίζεις ότι είσαι σε νησί, ενώ είσαι στην ηπειρωτική Ελλάδα. 

Εκτός όμως από τη νησιώτικη αύρα του, έχει στην κυριολεξία ένα νησί. Η νότια άκρη της πόλης ενώνεται μέσω μίας μικρής προβλήτας με ένα τόσο δα κατάφυτο νησί, την αρχαία Κρανάη ή Μαραθονήσι. Εκεί, βρίσκεται ο πύργος Τζαννετάκη, ο οκτάγωνος ομώνυμος φάρος (φάρος Κρανάης) και ο μικρός ναός Αγίου Πέτρου.

Μερικά ακόμα από τα διάσημα αξιοθέατα του Γυθείου είναι το Παρθεναγωγείο, που χτίστηκε το 1886 από τον αρχιτέκτονα Τσίλλερ και το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στο Δημαρχείο. Στην κορυφή του βουνού Κούμαρος βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων με πανοραμική θέα προς το Γύθειο και όλο τον Λακωνικό Κόλπο, ενώ έξω από την πόλη βρίσκεται το Αρχαίο Γύθειο, στο οποίο σώζονται ο ναός των αυτοκρατόρων Αυγούστου και Τιβέριου, τα λουτρά και το αρχαίο θέατρο της πόλης από τα ρωμαϊκά χρόνια.

Επειδή όμως το καλοκαίρι είναι κατεξοχήν οι βουτιές στη θάλασσα, στο Γύθειο θα ανακαλύψεις κάποιες από τις καλύτερες παραλίες της Μάνης με γαλαζοπράσινα νερά και απέραντες αμμουδιές. Όπως το Μαυροβούνι, 2χλμ. νότια του Γυθείου που έχει οργανωμένο και ελεύθερο κομμάτι στο εντυπωσιακό μήκος της των 6 χλμ.

Η Σελινίτσα είναι επίσης μία από τις πιο γνωστές παραλίες της πόλης. Βρίσκεται 4 χλμ. βορειοανατολικά, είναι  στρωμένη με άμμο και ψιλό βοτσαλάκι, με θέα σε όλο το Γύθειο, το Μαραθονήσι και το λόφο Ακούμαρου.

Στη φυσική της προέκταση θα συναντήσεις την παραλία Βαλτάκι με τη μακράν πιο ξεχωριστή θέα, που αποτελεί πόλο έλξης. Ο λόγος για το  ναυαγισμένο πλοίο «Δημήτριος», του οποίου το σκουριασμένο σκαρί βρίσκεται προσαραγμένο σε μια ξέρα της αμμουδερής παραλίας εδώ και τέσσερις δεκαετίες.

Άλλες κοντινές παραλίες είναι η Τρίνησα για όσους αγαπούν τα θαλάσσια σπορ, το Βαθύ με τα πεύκα και το ψιλό λευκό βότσαλο και οι παραλίες Καλαμάκια, Βορδώνα και Αγία Βαρβάρα στον όρμο του Σκοτάρι μεταξύ Γυθείου και Κότρωνα.

Τέλος, στο Γύθειο δεν υπάρχει περίπτωση να μη φας καλά, όπως και σε κάθε πόλη και χωριό της Πελοποννήσου. Θα δοκιμάσεις τα πασίγνωστα λαλάγγια, τα ντόπια τυριά, το ξακουστό σύγκλινο και τις παραδοσιακές πίτες με χοντρό χωριάτικο φύλλο και θα απολαύσεις κρεατοφαγία και ψαροφαγία στα καλύτερά της στις παραδοσιακές ταβέρνες.