GERARD FOUET / AFP
ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ιστορία πίσω από την τελευταία εκτέλεση με λαιμητόμο το 1977

Ποιος ήταν ο τελευταίος θανατοποινίτης που εκτελέστηκε με τη συγκεκριμένη μέθοδο και πότε σταμάτησε να χρησιμοποιείται παγκοσμίως.

Όταν ακούμε τη λέξη λαιμητόμο, το μυαλό μας πάει στη βάναυση μέθοδο εκτέλεσης, η οποία χρησιμοποιείτο ευρέως σε ολόκληρο τον πλανήτη και δη στην Ευρώπη από την αρχαιότητα μέχρι και τον 19ο αιώνα. Πόσοι, όμως, γνωρίζουν πως η τελευταία εκτέλεση με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία, ένα από τα πιο προοδευτικά κράτη της ηπείρου, το – όχι και τόσο μακρινό – 1977;

Συγκεκριμένα, ο τελευταίος άνθρωπος που θανατώθηκε με λαιμητόμο ήταν ο Hamida Djandoubi, ένας Αλγερινός μετανάστης που κατηγορήθηκε πως δολοφόνησε μια γυναίκα και βασάνισε πολλές ακόμη τη δεκαετία του ’70 στη Μασσαλία. Ποιο ήταν το προφίλ του δράστη και γιατί παρέμενε σε ισχύ όλα αυτά τα χρόνια μία τόσο βάναυση μορφή εκτέλεσης της θανατικής ποινής στη χώρα;

Η ιστορία του τελευταίου ανθρώπου που εκτελέστηκε με λαιμητόμο

Ο Hamida Djandoubi ήταν ένας Τυνήσιος εργάτης γης που μετακόμισε στη Μασσαλία το 1968. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γαλλία, έκανε αρκετές δουλειές, γεωργικές και μη. Καθώς, λοιπόν, εργαζόταν στα χωράφια, το 1971, ενεπλάκη σε ένα ατύχημα με αποτέλεσμα να χάσει ένα μεγάλο μέρος του δεξιού του ποδιού.

Ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο, γνώρισε την Élisabeth Bousquet, μια νεαρή Γαλλίδα, με την οποία σύναψε σχέση. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά, έως όμως τη στιγμή που η σύντροφός του αποφάσισε να τον χωρίσει και να υποβάλλει καταγγελία στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, δηλώνοντας πως προσπάθησε να την εξαναγκάσει σε πορνεία. Μόλις ενημερώθηκαν οι αστυνομικοί, συνέλαβαν τον Hamida Djandoubi, τον οδήγησαν στη φυλακή, ωστόσο, αφέθηκε ελεύθερος μερικούς μήνες αργότερα.

Παρά την αποφυλάκισή του, συνέχισε να εμφανίζει παραβατική συμπεριφορά. Το 1974 εξώθησε δύο κορίτσια στην πορνεία, ενώ στις 3 Ιουλίου του ίδιου έτους απήγαγε την πρώην κοπέλα του Élisabeth Bousquet, η οποία τον είχε καταδώσει στις αρχές. Τη βασάνισε και την τράβηξε έως τα περίχωρα της πόλης όπου και τη στραγγάλισε μέχρι θανάτου. Για να μην κινήσει τις υποψίες, έκρυψε το σώμα της κάτω από ένα υπόστεγο.

Ο δολοφόνος προειδοποίησε τα δύο κορίτσια που παρακολούθησαν όλο το φονικό πως εάν τον παράκουγαν, θα είχαν την ίδια ακριβώς μοίρα. Για κακή του τύχη, όμως, τέσσερις μέρες αργότερα, ένα αγόρι ανακάλυψε τη σωρό της Élisabeth. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους του. Έναν μήνα αργότερα, ένα από τα δύο κορίτσια δραπέτευσε και τον κατήγγειλε στην αστυνομία.

Η δίκη και η θανατική ποινή

Στις 11 Αυγούστου 1974 ο Hamida Djandoubi συνελήφθη από τις τοπικές αρχές. Οδηγήθηκε αμέσως σε δίκη, η οποία κράτησε συνολικά τέσσερα χρόνια. Ο μόνος που τον υποστήριξε ήταν ο δικηγόρος του, ο οποίος προσπάθησε να πείσει δικαστές και ενόρκους ότι ο ακρωτηριασμός του ποδιού του έκανε τον δολοφόνο άλλον άνθρωπο, σε συνδυασμό με την εξάρτησή του στο αλκοόλ.

Κανείς, όμως, δεν πείστηκε και έτσι ο Τυνήσιος καταδικάστηκε σε θανατική ποινή με λαιμητόμο στις 25 Φεβρουαρίου 1977. Ο δικηγόρος του Hamida Djandoubi προσπάθησε να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, ωστόσο, απορρίφθηκε. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1977, και συγκεκριμένα στις 4 τα ξημερώματα, εκτελέστηκε στη φυλακή Baumettes στη Μασσαλία.

Ο θάνατος του Hamida Djandoubi ήταν ο τελευταίος που πραγματοποιήθηκε με τη χρήση λαιμητόμου στον δυτικό κόσμο. Η θανατική ποινή απαγορεύτηκε εντελώς στη Γαλλία το 1981 μετά την εκλογή του François Mitterrand ως προέδρου της Γαλλίας, με αποτέλεσμα να απονεμηθεί χάρη σε όλους τους θανατοποινίτες.