Η Καλλιόπη Δετοράκη εξηγεί γιατί η επικοινωνία είναι χρυσός σε μία εγκυμοσύνη

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, της δίνουμε τον λόγο για να μας καθοδηγήσει στο πώς ακριβώς μπορούμε να σταθούμε πραγματικά δίπλα στο πλευρό της συντρόφου μας όταν εκείνη μείνει έγκυος. Σε μία εγκυμοσύνη η επικοινωνία είναι χρυσός.

Οι μήνες της εγκυμοσύνης είναι μία περίοδος προσμονής και για τα δύο μέλη ενός ζευγαριού. Για πολλές γυναίκες αποτελούν την πιο ευτυχισμένη εποχή της ζωή τους – δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάς ότι πολλές φορές υπάρχουν μεγάλες αγωνίες· πολλές δυσκολίες καθώς το σώμα αλλάζει· πιθανά ιατρικά προβλήματα ή ακόμα αποβολές. 

Καλό είναι οι άντρες να είναι υποστηρικτικοί προς το ταίρι τους ό,τι και αν συμβεί. Άλλωστε, υπάρχει κάτι που δεν μπορούν, για καθαρά βιολογικούς λόγους, να βιώσουν ποτέ: το πως είναι να κυοφορείς νέα ζωή μες στο σώμα σου.

Προσωπικά, έχω δει αντρικές συμπεριφορές που πιάνουν όλο το φάσμα: Άντρες που δεν άντεξαν τις αλλαγές που φέρνει ένα παιδί στη ζωή τους και αποχώρισαν από μία σχέση και άντρες που έφτασαν στο σημείο να ψάχνουν για ειδικούς στηθόδεσμους, έτσι ώστε να μπορέσουν να θηλάσουν και αυτοί. Η πιο λειτουργική επιλογή, όμως, όπως ακριβώς σχεδόν όλα τα πράγματα στη ζωή, είναι το να ισορροπήσει κανείς στο κέντρο ενός φάσματος με πολύ μεγάλο εύρος. Τα άκρα σπάνια αποτελούν λύση.

«Πώς θα αλλάξει η ζωή μας;» – αυτό είναι το βασικό ερώτημα που τριβελίζει το μυαλό ενός ζευγαριού και, κυρίως, των γυναικών. Μάλιστα, καλό είναι να θυμάσαι ότι μπορεί η κοιλιά της γυναίκας σου να φουσκώνει, αυτό δε σημαίνει όμως ότι αδιαφορεί για τον ερωτισμό στη ζωή της. Μάλλον, το αντίθετο. Ναι, η ζωή είναι σχεδόν σίγουρο πως θα αλλάξει, αλλά είναι στο χέρι σας αν θα είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο.

Οι παράγοντες που επηρεάζουν τον συναισθηματικό κόσμο μίας εγκύου είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Καταρχάς, έχει κάθε λόγο να σκέφτεται το πως μπορεί αυτό να επηρεάσει την καριέρα της. Ζούμε σε εποχές όπου η πλειονότητα των γυναικών εργάζεται – έτσι πρέπει να ισορροπήσουν σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο όσο παράλληλα μεγαλώνουν τα παιδιά τους.

Η ανατροφή τους δεν πέφτει μόνο σε εμάς, μοιραία όμως σκεφτόμαστε ότι καλούμαστε να σηκώσουμε εμείς το μεγαλύτερο βάρος. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη να δεχθεί έναν άντρα που μένει στο σπίτι όσο η γυναίκα του βγαίνει εκεί έξω για να φέρει τα προς το ζην. Για αυτό και εύκολα βιώνουμε ένα άγχος πως, ξαφνικά, γινόμαστε λιγότερο ανταγωνιστικές, ότι δηλαδή η καριέρα μας κινδυνεύει να μείνει πίσω.

Τι είναι εκείνο, λοιπόν, που ζητούν οι περισσότερες γυναίκες; Θέλουν την προσοχή σου και να έχεις τα αυτιά σου πραγματικά ανοιχτά στα «δικά τους θέλω». Δεν υπάρχουν εγχειρίδια εύκολων και έτοιμων λύσεων. Χρειάζεται να συζητάτε ανοιχτά όλα τα θέματα και -κυρίως- να μη φοβάστε να μοιραστείτε το πως νιώθετε. 

Η λύση, τελικά, είναι η ανοιχτή χωρίς κρυφά χαρτιά συζήτηση και οι συναποφάσεις. Να μπορεί  να μιλήσει το ζευγάρι για το πως αισθάνεται. Χρειάζεται να μοιράζονται οι ευθύνες και οι δουλειές.

Σε περίπτωση που σε τρομάζουν οι μήνες της εγκυμοσύνης, έχε στο μυαλό σου ότι οι πραγματικές δυσκολίες ξεκινούν μετά. Μία γυναίκα είναι απόλυτα λογικό να στρραφεί στο παιδί αμέσως μόλις γεννήσει – το μωρό έχει ψυχικές αλλά και βιολογικές ανάγκες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σκεφτείς ότι εκείνη σε παραμελεί. Δε σε απορρίπτει, ούτε σε εγκαταλείπει, απλά το παιδί είναι πρωτεραίοτητα.

Χρειάζεται οι άντρες να βρουν έναν ρόλο κατά τους μήνες της λοχείας. Αν το ζευγάρι είναι από πριν συνεννοημένο για τα «θέλω» του, τότε δεν υπάρχουν αναταράξεις. Σε αντίθετη περίπτωση, οι τριγμοί είναι πάρα πολύ πιθανοί. Σε κάθε περίπτωση πάντως η ωριμότητα είναι πολύ σημαντικό προσόν σε αυτές τις καταστάσεις. Το πέρασμα στην συνύπαρξη με ένα παΐδι είναι κάτι που δοκιμάζει τη σχέση. 

Όλοι οι άνθρωποι κουβαλάμε τρομερά πλέγματα μαζί μας. Είναι πολύ πιθανόν κατά τη διάρκεια μίας εγκυμοσύνης ή και μίας λοχείας, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες να βιώσουμε ξανά καταστάσεις από το δικό μας παιδικό παρελθόν. Κατά τον Sigmund Freud, αυτό λέγεται «επανάληψη». Ζούμε, ξανά, ασυνείδητα, εμπειρίες που ίσως έχουμε ήδη βιώσει – υπήρχε αγάπη, υπήρχε στοργή για εμάς όταν ήμασταν παιδιά; Τόσο ο πατέρας και η μητέρα, με τη γέννησή ενός παιδιού, επιστρέφουν σε εμπειρίες από τη δίκη τους ζωή.

Το πιο σημαντικό είναι να σταθείς πραγματικά δίπλα σε εκείνη. Να τη συντροφεύσεις σε όλο αυτό. Να μη φύγεις ποτέ από το πλάι της.