Η Μαριλέλλα Αντωνοπούλου δεν θέλει να περιμένουν άλλο οι γυναίκες

Στη θρυλική ταινία του Σταύρου Τσιώλη οι δυο μπατζανάκηδες από τη Θεσσαλονίκη, ξεκινούν ένα ταξίδι για τη Θάσο, όπου βρίσκονται ήδη οι γυναίκες τους. Στη διαδρομή θα κάνουν τα πάντα ώστε να καθυστερήσουν να φτάσουν στο νησί- δηλαδή στις γυναίκες τους-. Στο μεταξύ ο ένας εξ αυτών ερωτεύεται με πάθος μια άγνωστη νεαρή κοπέλα και παθαίνει τα ψυχολογικά του. Τι σου τα λέω, τα ξέρεις ήδη. Οι γυναίκες τους παραμένουν στη Θάσο και περιμένουν καρτερικά. Η ταινία τις κρατάει στην αφάνεια, αφού έτσι εξυπηρετείται το σενάριο.

Οι γυναίκες για τις οποίες θα σου μιλήσω εγώ, ελάχιστη σχέση έχουν με τις συζύγους του Πάνου ή του Μιχάλη. Καθώς θα ήταν εντελώς άστοχο κι εκτός θέματος να αναφερθώ περαιτέρω στο «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες» θα πιαστώ από τον τίτλο και τον συμβολισμό του. Ούτε αυτές της Θάσου, αλλά- κυρίως- όλες οι υπόλοιπες αυτή τη στιγμή πρέπει να περιμένουν άλλο. Γιατί στη δεύτερη περίπτωση, η αναμονή δεν εξυπηρετεί κανένα καλό κωμικό σενάριο.

Αβάντι μαέστρο.

Οι γυναίκες που λες, τα μαζεύουν και φεύγουν. Γιατί κουράστηκαν να τις χλευάζουν που δεν ξέρουν τι είναι offside και τον ορισμό του πέναλτι (κυρία μου), εκείνοι που αγνοούν τη συναίνεση και κατά πού πέφτει με ακρίβεια η κλειτορίδα τους (δεν το λέω εγώ, οι έρευνες).

Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να περιμένουν άλλο πότε θα δεήσει ετούτος εδώ ο κόσμος να πάρει απόφαση πως η απαρέγκλιτη κι αδιαμφισβήτητη έμφυλη ισότητα είναι- έστω και με χρονοκαθυστέρηση που δεν δικαιολογείται- η αναπόδραστη ειμαρμένη της ύπαρξής του. Ας το επισπεύσουμε λοιπόν μπας και δούμε όλοι άσπρη μέρα. Γιατί η έμφυλη ανισότητα δεν πάει κανέναν μπροστά στην πραγματικότητα- σκέψου το.

Καμιά γυναίκα δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Κουράστηκε προσπαθώντας να πείσει τον ενδιαφερόμενο ότι ο οργασμός της δεν είναι προαιρετικός αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για ένα καλό και ισότιμο σεξ. Μάλλιασε η γλώσσα της να επαναλαμβάνει πως ο φεμινισμός δεν επιτάσσει καμένα σουτιέν και μισανδρισμούς της εκδίκησης, αλλά ένα κίνημα που παλεύει για κοινωνική δικαιοσύνη, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της, για ανθρωπισμό και ισονομία.

Η γυναίκα φίλοι μου απηύδησε να ακούει τα «γιατί/δεν/έφυγες/αφού/σε χτυπούσε» τους, τα «τα/θελε/ο/κώλος της» τους και τα «γιατί/τώρα» τους. Σιχάθηκε να την ρωτούν οι παντός τύπου δικαστές τι φορούσε τη μέρα που τη βίασαν.

Οι γυναίκες δεν περιμένουν άλλο. Όταν λένε όχι εννοούν ΟΧΙ και πάει και τελείωσε.

Ρώτα την πιο δυναμική απ’ αυτές. Σάλταρε να τη λένε σκύλα και ξινή επειδή δείχνει πυγμή, χωρίς να κάνει τίποτα το διαφορετικό από τον «σοβαρό», «επαγγελματία» συνάδελφο. Όσο περίμενε περίμενε λοιπόν και μην μπείτε στον κόπο να την εμποδίσετε. Τώρα θα κάνει παιδί στα 45 και άμβλωση. Θα συνεχίσει να δουλεύει αφού γίνει μητέρα, όχι για να τσοντάρει τον μισθό του ανδρός της, αλλά επειδή γουστάρει τη δουλειά της. Θα αξιώσει τον ίδιο μισθό με τον προαναφερόμενο σοβαρό επαγγελματία συνάδελφο. Θα γίνει πρωθυπουργός και CEO και σκηνοθέτης και αστροναύτης. Θα περιγράψει μπάσκετ και formula 1 χωρίς να ‘ναι η πρώτη μα ούτε και η τελευταία που θα το καταφέρει. Θα παίξει ποδόσφαιρο και πόκερ και θα καπνίζει πούρα.

Και σας απαγορεύει να την επικρίνετε επειδή θηλάζει δημόσια. Να διατυμπανίζετε ότι δεν είναι ανταγωνιστική επειδή έγινε μάνα. Να είναι καλή στα φιλολογικά επειδή είναι γυναίκα αλλά κακή στις φυσικές και τις χημείες ακριβώς για τον ίδιο λόγο.

Η γυναίκα δεν περιμένει άλλο να μετρηθεί το μήκος της φούστας της για να βγει το ηθικό πόρισμα. Πιστεύει πως οι κοπές δεν χαρακτηρίζουν τους άντρες αλλά τα κρέατα και ότι τα παντελόνια δεν μετράνε υπολήψεις, ούτε και κρύβουν ακεραιότητα, αλλά τα αχαμνά του καθενός μας.

Της άναψαν τα λαμπάκια ακούγοντας πως φταίνε οι ορμόνες, η περίοδος και η κλιμακτήριός της επειδή δεν είναι μια πολιτικά ορθώς γλυκούλα. Ότι οι γυναικείες φιλίες δεν είναι αληθινές όπως οι αντρικές γιατί το φύλο της είναι ανταγωνιστικό και καμία δεν στηρίζει ειλικρινά την άλλη. Δεν θα αναμείνει να κερδίσει τον σεβασμό σας γιατί δεν είναι η χειρότερη οδηγός και το ξέρουν κι οι πέτρες αυτό. Η ταχύτητα είναι αυτή που προκαλεί τα πιο πολλά δυστυχήματα. Κι εκείνη αποδεδειγμένα, δεν τρέχει και τόσο.

Α, και μην περιμένετε να ακούσει όταν τη φωνάξετε «αδύναμο φύλο» ενώ βγάζει από μέσα της ανθρώπους και κινεί βουνά. Μέχρι και η επιστήμη βροντοφωνάζει την ανθεκτικότητά της, πόσο μάλλον η ίδια η ζωή. Ως εδώ. Όσο την έστειλαν να πλύνει κανά πιάτο αντί ν’ ανακατεύεται με ανδρικές δουλειές, την έστειλαν.

Η γυναίκα μπούχτισε πασχίζοντας να ηρεμήσει τον νταή της για να νιώσει και πάλι ασφαλής μέσα στο σπίτι της. Έχασε πολύ χρόνο νομίζοντας πως οι βρισιές και η καταπίεσή της είναι πράγματα φυσιολογικά που συμβαίνουν ανάμεσα στο ζευγάρι. Τώρα πια ξέρει πως είναι και η ίδια επιβιώσα έμφυλης βίας, γι’ αυτό τα μαζεύει και φεύγει. Και μην της μιλάτε για υποχρεωτική και τυφλή συνεπιμέλεια πριν τη ρωτήσετε ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι που χώρισε.

Οι γυναίκες δεν περιμένουν άλλο. Γιατί η γυναικοκτονία είναι οι ανθρωποκτονίες γυναικών από πρόθεση ακριβώς επειδή είναι γυναίκες και ως τέτοια πρέπει να αναγνωριστεί με κάθε έννομο τρόπο.

Γιατί time’s up και me too μη σου πω.

Οι γυναίκες δεν αναμένουν πια γιατί δεν θέλουν άλλο να υπομένουν. Παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους και παλεύουν για τις αδερφές τους στην Ινδία που όταν έχουν περίοδο, τους απαγορεύεται να αγγίξουν τον οποιονδήποτε. Ή για τις άλλες αδερφές τους, στο Ιράν που δεν μπορούν να ταξιδέψουν ή να μπουν σε γήπεδο χωρίς τη συγκατάθεση του συζύγου τους. Για τις κόρες τους στην Γκάμπια, στην Αιθιοπία και σε κάθε μέρος του κόσμου όπου κάθε λεπτό, 6 από αυτές ακρωτηριάζονται στο όνομα της παραδοσιακής κλειτοριδεκτομής. Για τις άγνωστες φίλες τους στα βάθη του Αφγανιστάν, που γεννιούνται και πεθαίνουν χωρίς όνομα. Για όλες εκείνες τις λεσβίες που βιάζονται διορθωτικά για να ξαναγίνουν γυναίκες. Για τη Μελέκ Ιπέκ που κρίθηκε ένοχη γιατί σκότωσε τον άντρα που την βασάνιζε για χρόνια. Για την Ελένη Τοπαλούδη και τη Λίνα Κοεμτζή.

Να λοιπόν γιατί η Ημέρα της Γυναίκας δεν πρέπει να εξαντλείται ως αφορμή για γιορτή και εκτόνωση. Η μέρα έχει απολογισμό, περισυλλογή και υπενθύμιση.

Για όλα τα παραπάνω και για ακόμα περισσότερο, καμία γυναίκα δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένει άλλο.