© AP / Anupam Nath
ΚΟΣΜΟΣ

Η περίοδος ξηρασίας στην Ινδία σημαίνει ξεκούραση

Οι κάτοικοι του Άσαμ έχουν συμφιλιωθεί με τη μοίρα τους να πηγαινοέρχονται στο σπίτι τους με το νερό να ορίζει τη ζωή τους.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: © AP / ANUPAM NATH

Εξαντλημένοι από τις συνεχόμενες μετακινήσεις και τη διαρκή μάχη που δίνουν με την αύξηση της στάθμης του νερού, οι κάτοικοι  που ζουν στα παράκτια της κοιλάδας του Άσαμ, ζουν αποδεχόμενοι τη μοίρα τους.

Περίπου 250.000 άνθρωποι στα νοτιοανατολικά της ινδικής υπο-ηπείρου μετακινούνται ανάλογα με την εποχή και βγάζουν τα προς το ζην ψαρεύοντας ή καλλιεργώντας στα νησάκια που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται μέσα στα ορμητικά νερά του Βραχμαπούτρα.

Όταν το Associated Press συνάντησε τον Yaad Ali και την οικογένειά του πέρυσι, μετακόμιζαν λόγω των αδιάκοπων βροχοπτώσεων που είχαν πλημμυρίσει το σπίτι τους στο νησί. Τώρα, κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, ο ίδιος και η οικογένειά του καλλιεργούν κόκκινες πιπεριές τσίλι, καλαμπόκι και μερικά άλλα λαχανικά στο μικρό αγρόκτημά τους, στη μικρή έκταση που τους αναλογεί.

Ο 56χρονος αγρότης από το Άσαμ ζει με τη σύζυγο και τον γιο του στο νησί Sandahkhaiti στον ποταμό Βραχμαπούτρα. Το νησί, όπως και 2.000 άλλα στον ποταμό, πλημμυρίζει με αυξανόμενη σφοδρότητα και απρόβλεπτη συμπεριφορά, καθώς η ανθρωπογενής κλιματική κρίση έχει κάνει τις βροχές πιο έντονες και πιο ακανόνιστες στην περιοχή.

Η οικογένεια απομακρύνεται με κάθε πλημμύρα και επιστρέφει στο σπίτι της σε κάθε περίοδο ξηρασίας.

 

Το ημερολόγιο μιας οικογένειας στην πολιτεία Άσαμ, που είναι μόνιμα υπό διωγμό από τις πλημμύρες.
Είναι μια δύσκολη ζωή σε μόνιμο άγχος για επιβίωση.
Βασίζονται στην αλιεία και την καλλιέργεια για να επιβιώσουν.

Παρά το γεγονός ότι οι πολιτικοί στην περιοχή έχουν δώσει υποσχέσεις για την αποκατάστασή τους, ελάχιστα έχουν αλλάξει για την οικογένειά του. Να θυμίσουμε ότι κατά τη διάρκεια της COP28 τα κράτη ήρθαν σε συμφωνία για να θέσουν σε λειτουργία το Ταμείο για τις για τις Απώλειες και τις Ζημιές – ένα αποθετήριο χρημάτων το οποίο έχει συσταθεί για τη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών που βάλλονται ακραίες καιρικές συνθήκες, με το οποίο αναγνωρίζει ουσιαστικά η Δύση τις ευθύνες της. Λαοί όσε μέρη όπως η κοιλάδα του Άσαμ είναι στα πλέον χαρακτηριστικά θύματα της ιστορίας, για τα οποία φτιάχτηκε το ταμείο.

Προς το παρόν, οικογένεις όπως η συγκεκριμένη αντιμετωπίζουν το γεγονός ότι παραμένουν εκ των συνθηκών εκτοπισμένοι για μεγάλο μέρος του έτους.

«Χρειαζόμαστε μια μόνιμη λύση», δήλωσε ο Ali. «Τα τελευταία χρόνια επικραττεί συνεχώς το ίδιο άγχος: μόλις ανακάψουμε από τις ζημιές της μίας πλημμύρας, πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για την επόμενη πλημμύρα».

Η κοιλάδα του Άσαμ και όλη η νοτιοανατολική Ινδία αποτελούν περιοχές επιρρεπείς στις πλημμύρες, εξαιτίας του τροπικού κλίματος και της γεωγραφίας που συγκεντρώνει εκεί την ορμή των νερών από τα ύψη των Ιμαλαΐων και με τη σφοδρότητα των καιρικών φαινομένων που έχει επιφέρει η κλιματική αλλαγή, οι καταστροφές αυξάνονται – και θα συνεχίσουν να αυξάνονται με μαθηματική ακρίβεια.

Από τους μουσώνες του τρέχοντος έτους υπολογίζεται ότι επηρεάστηκαν 495.000 άνθρωποι στην Ινδία, ανάμεσά τους και 14.000 οι οποίοι αναγκάστηκαν σε μετοίκηση. Μέχρι τώρα, έχουν καταγραφεί 41 νεκροί.

Οι περίοδοι ξηρασίας είναι το διάστημα στο οποίο καλλιεργούν και αποθηκεύουν πόρους.
Καλλιεργούν κόκκινες πιπεριές τσίλι, καλαμπόκι και μερικά άλλα λαχανικά.
Παρά τις εξαγγελίες,τίποτα δεν έχει αλλάξει ή βελτιωθεί σε επίπεδο υποδομών.

Για τους περισσότερους κατοίκους του νησιού, η γεωργία είναι ο βιοπορισμός τους: Εκτιμάται ότι 240.000 άνθρωποι στην περιοχή Morigaon (όπου βρίσκονται ορισμένα από τα νησιά του ποταμού, γνωστά ως Chars) εξαρτώνται από την αλιεία και την πώληση προϊόντων όπως ρύζι, γιούτα και λαχανικά από τα μικρά αγροκτήματά τους.

Όταν βρέχει, η οικογένεια παραμένει στη μικρή της καλύβα για όσο περισσότερο μπορεί, ζώντας ακόμα και με το νερό μέχρι το γόνατο, μερικές φορές για μέρες. Όταν όμως η στάθμη του νερού ανεβαίνει επικίνδυνα, κατακλύζοντας το σπίτι τους, αναγκάζονται να φύγουν με τα υπάρχοντά τους για κάποιο ψηλότερο σημείο ή για τον πλησιέστερο καταυλισμό αρωγής.

Στον καταυλισμό, ωστόσο, οι συνθήκες υγιεινής δεν είναι καλές και δεν υπάρχει ποτέ αρκετός χώρος ή φαγητό, με αποτέλεσμα να λαμβάνουν για μέρες μόνο ρύζι και αλάτι.

Η περίοδος ξηρασίας είναι για τους κατοίκους μία ανάπαυλα. Επιστρέφουν στα σπίτια τους, φροντίζουν τα αγροκτήματά τους και μπορούν να ζήσουν πουλώντας τα προϊόντα που καλλιεργούν.

Η Ινδία, και ειδικότερα η πολιτεία Άσαμ, θεωρείται ως μία από τις πιο ευάλωτες περιοχές του κόσμου στην κλιματική αλλαγή λόγω των πιο έντονων βροχοπτώσεων και πλημμυρών, σύμφωνα με έκθεση του 2021 του Συμβουλίου για την Ενέργεια, το Περιβάλλον και το Νερό που είχε λάβει χώρα στο Νέο Δελχί.

Όπως και πολλοί άλλοι, ο Ali και η οικογένειά του δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μετακομίσουν μόνιμα και έχουν συμφιλιωθεί με τη μοίρα τους να πηγαινοέρχονται στο σπίτι τους.

Όταν βρέχει, η οικογένεια είναι μαθημένη να ζει με το νερό μέχρι το γόνατο.
Επιβιώνουν εγκαταλελλειμένοι από την Πολιτεία, χωρίς εναλλακτική. «Αυτό είναι το σπίτι μας, δεν έχουμε κάπου αλλού να πάμε».
Η Ινδία, και ειδικότερα η πολιτεία Άσαμ, θεωρείται μία από τις πιο ευάλωτες κλιματικά περιοχές του κόσμου, σύμφωνα με έκθεση του 2021.