AP Photo/Tim Ireland
PROFILE

Justin Gatlin: Η ιστορία του δεύτερου πιο γρήγορου ανθρώπου στον πλανήτη

Η πορεία από την κορυφή στην καταστροφή και ξανά πίσω στην κορυφή χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από ταχύτητα.

Ο αθλητισμός γεννάει πάντα θέαμα. Μαζί με το θέαμα γεννάει και ανθρώπινες ιστορίες. Κάποιες από αυτές είναι οι ιστορίες της νίκης. Άνθρωποι που από το μηδέν έφτασαν στην κορυφή. Άλλες αφορούν άλλοτε κορυφαίους που καταποντίστηκαν μετά από κάποιες λάθος επιλογές στην καριέρα τους. Άλλες, τέλος, ανθρώπους που επί 16 χρόνια καταφέρνουν να είναι πάντα ανάμεσα στους κορυφαίους αλλά σπάνια να γίνουν οι κορυφαίοι. Αυτή περίπου είναι και η ιστορία του Justin Gatlin.

Ο τελικός των 100 μέτρων είναι πάντα ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα που έχουν να προσφέρουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Τα πιο γνωστά ονόματα αθλητών του στίβου είναι σύνηθως ονόματα σπρίντερ. Συνήθως τουλάχιστον. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα είχαμε την εξαίρεση. Ο τελικός των 100μ. δεν ήταν από αυτούς που τράβηξαν τα βλέμματα. Tα τεράστια ονόματα άλλων Ολυμπιακών Αγώνων έλειπαν. Έλειψε μαζί και το πολύ μεγάλο ρεκόρ. Χρυσός ολυμπιονίκης αναδείχτηκε ο Gatlin με 9,85. Δεύτερος ο Francis Obiorah Obikwelu και τρίτος ο Maurice Greene.

Ο τελευταίος ήταν σίγουρα το μεγαλύτερο όνομα της κούρσας. Χρυσός ολυμπιονίκης στο Σίδνεϊ και Παγκόσμιος Πρωταθλητής σε Αθήνα και Σεβίλλη. Βρισκόταν όμως ήδη στα 30 του. Ηλικία αρκετά επιβαρυντική για την καριέρα αυτού του είδους των αθλητών. Από την άλλη, η νίκη του Gatlin ήρθε σε μικρή ηλικία. Μόλις 22 ετών. Με πολύ καλό ρεκόρ. Φαινόταν ότι θα έχει μπροστά του ακόμα 10 χρόνια στα οποία θα έπαιρνε τη σκυτάλη του Maurice Greene ή -γιατί όχι;- του Carl Lewis. Αυτή η θεώρηση άρχισε να ενισχύεται και μετά το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ελσίνκι του 2005. Αλλά από εκεί και πέρα τα πράγματα αλλάζουν ριζικά.

Τον Ιούλιο της επόμενης χρονιάς, ο ίδιος ο Gatlin ανακοινώνει στα media ότι μόλις είχε ενημερωθεί από τη USADA ότι είχε δώσει θετικό τεστ στην ουσία τεστοστερόνη. Από την αρχή δήλωνε την αθωότητα μου. “Δεν μπορώ να υπολογίσω αυτά τα αποτελέσματα, ακριβώς γιατί δεν έχω πάρει ποτέ, όσο τουλάχιστον ξέρω, οποιαδήποτε απαγορευμένη ουσία και δεν έχω δώσει την έγκρισή μου σε οποιονδήποτε να μου την δώσει”. 

Η ποινή που επιβλήθηκε στον Gatlin ήταν πολύ βαριά. 8 χρόνια αποκλεισμός από οποιαδήποτε διοργάνωση. Χρονικό διάστημα που προφανώς ισοδυναμούσε με ισόβιο αποκλεισμό. Τουλάχιστον για έναν αθλητή που μετράει ελάχιστα καλά χρόνια στην καριέρα του. Κατάφερε μέσω έφεσης, ωστόσο, να μειώσει την ποινή στα 4 χρόνια. Μαζί με αυτό του αφαιρέθηκε και μια τρομερή για την εποχή επίδοση, το 9.77 που είχε κάνει τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Επίδοση που είχε ισοφαρίσει το τότε παγκόσμιο ρεκόρ. Αυτή η απόφαση έφερε τον Gatlin στο σημείο της κατάρρευσης. Θεωρήθηκε σύντομα το ‘κακό παιδί’ του αμερικανικού αθλητισμού.

Στο μέσο της πολύ έντονης αμφισβήτησης και με την καριέρα του να καταρρέει, ο Gatlin προσπάθησε να στραφεί προς το NFL και να κάνει εκεί καριέρα. Mια κίνηση η οποία φάνηκε αργότερα ότι ήταν κίνηση καθαρής απελπισίας. Απέτυχε παταγωδώς στη νέα αυτή προσπάθειά του αυτή. Αυτό τον βύθισε ακόμα περισσότερο στη θλίψη. Mπήκε σε αυτό το κομμάτι που ο ίδιος ονόμασε ‘σκοτεινό μέρος’. Πήρε 12 κιλά και δεν είχε κανένα κίνητρο να συνεχίσει. Όταν η ποινή του τελείωσε, ο Gatlin ήταν στα 28 του και πολύ μακριά από οτιδήποτε έμοιαζε έστω στη φυσική κατάσταση ενός σπρίντερ.

Ένιωσε όμως ότι είχε πάρα πολλά ακόμα να αποδείξει. Αυτό έγινε και το κίνητρο του να ξεκινήσει ουσιαστικά από την αρχή μια καριέρα που για άλλους συναθλητές του, στα 28, είναι στη δύση της. “Έπρεπε να κλείσω αυτό το βιβλίο”, δηλώνει σήμερα στο Esquire. Πήρε μαζί του μερικούς από τους καλύτερους προπονητές και άρχισε να προπονείται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Στο Orlando. Τα πράγματα όμως δεν θα ήταν καθόλου όπως ήταν το 2006. Η επιστροφή στους κορυφαίους ήταν μια υπόθεση. Η επιστροφή του όμως στην κορυφή ήταν ένας πολύ πιο δύσκολος στόχος.

Το αστέρι του Usain Bolt είχε ήδη ανατείλει. Λίγες μέρες πριν τα 23 του γενέθλια είχε σπάσει με μια άπιαστη επίδοση το παγκόσμιο ρεκόρ με ένα άπιαστο 9.58. Ο Bolt όμως ήταν μόνο ένας. Άλλοι πέντε δρομείς έτρεχαν ήδη πολύ πιο γρήγορα από όσο είχε τρέξει ποτέ του ο Gatlin. “Είναι κάποιες στιγμές στα sports που γίνονται επαναστάσεις, έτυχε αυτή η επανάσταση να γίνει στο δικό μου άθλημα όσο εγώ έλειπα”.  Σκεφτείτε ότι μιλάμε για ένα άθλημα δεκάτων ή ακόμα περισσότερο εκατοστών του δευτερολέπτου. Μια ελάχιστη αλλαγή στην τεχνική μπορεί να δημιουργήσει παγκόσμια ρεκόρ. Ένα δευτερόλεπτο μπορεί να σε οδηγήσει από την πρώτη θέση, στην τελευταία.

Ο ίδιος ο Gatlin φαινόταν στην αρχή να είναι πολύ χειρότερος από αυτό που ήταν, όταν ξεκίνησε η ποινή του. Στους πρώτους αγώνες στους οποίους συμμετείχε έτρεχε αρκετά πάνω από 10’’. Χρόνος απαγορευτικός για κάποιον που θέλει να φτάσει στο χρυσό. Παρόλα αυτά, οι χρόνοι του όλο και βελτιώνονταν. Την αμέσως επόμενη χρονία σπάει και πάλι το φράγμα των 10’’. Κάνει 9.95. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου είναι μπροστά του. Μαζί και οι απαντήσεις που ήθελε να δώσει πρώτα από όλους στον εαυτό του. Στα trials, τους προκριματικούς ουσιαστικά των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Gatlin κάνει 9.80. Την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών για άνθρωπο άνω των 30. Επίδοση που θα σπάσει πολλές φορές έκτοτε. Ο ίδιος φτάνει πολύ κοντά στο προσωπικό του ρεκόρ.

Στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου είναι πια ανάμεσα στα φαβορί. Ο μόνος ίσως που θα μπορούσε κάπως να απειλήσει τον ανίκητο Usain Bolt. Τελικά, κάνει μια τρομερή επίδοση και για τα πρώτα μέτρα είναι πρώτος. Ωστόσο, με το κλασικό του ξεπέταγμα ο Bolt τον ξεπερνάει με άνεση. Η άνεση σε αυτό το άθλημα είναι τα 0,16 δευτερόλεπτα. Ο Gatlin μένει με το χάλκινο μετάλλιο. Πίσω και από τον επίσης Τζαμαϊκανό Yohan Blake. Ο Bolt είναι φανερό ότι είναι ανίκητος. Για ακόμα μια φορά στη ζωή και στην καριέρα του, ο Gatlin είναι στο λάθος timing.

Το 2015 χάνει και πάλι από τον Bolt στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου. Πάλι με τη σχετική άνεση των μερικών εκατοστών του δευτερολέπτου. Ωστόσο, ακόμα και οι πολύ καλές για την ηλικία του επιδόσεις γίνονται αντικείμενο υπονοιών και αμφισβήτησης. Το πέπλο της ποινής του για ντοπάρισμα δεν έχει φύγει ποτέ από πάνω του. Ο Gatlin μένει στη σκιά του Bolt και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Rio το 2016. Και πάλι για αυτά τα λίγα εκατοστά του δευτερολέπτου δεν είναι πρώτος. Ωστόσο είναι στα 34 του και αυτές οι επιδόσεις είναι αδιανόητα καλές. Έμοιαζε όμως ότι θα είναι ο αιώνιος δεύτερος.

AP Photo / Kin Cheung

Κι όμως το κατάφερε. Στον τελευταίο αγώνα του Bolt, όταν το άστρο του είχε αρχίσει να ξεθωριάζει λόγω ηλικίας. Ήταν στο Λονδίνο, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017. Ο Gatlin είναι στα 35 του. Ο Bolt στα 31 του. Ο Gatlin εκμεταλλεύεται ότι γίνεται μια αργή κούρσα και κάνει τη μεγάλη έκπληξη. Κερδίζει τον Bolt στον τελευταίο του αγώνα. Πανηγυρίζει έξαλλα και βάζει το δάχτυλο μπροστά από τα σουφρωμένα του χείλη. Καλεί τους πάντες να σωπάσουν. Παρά τη νίκη του, η κάμερα πάει πρώτα στον απογοητευμένο από την ήττα του Bolt. Ο Gatlin είχε πετύχει ακριβώς αυτό που ήθελε και μάλιστα σε κάτι που θα έμοιαζε με τελετή αποχαιρετισμού του καλύτερου όλων των εποχών. Αλήθεια όμως. Ποιος θυμόταν ότι ο Bolt έχασε από τον Gatlin;

To 2020 θα ήταν η χρονιά που ο Gatlin θα συμμετείχε για μια τελευταία φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Αλλά το 2020 έμελλε να είναι μια πολύ περίεργη χρονιά. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ακυρώνονται για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Ο Gatlin θα πρέπει να περιμένει ακόμα έναν χρόνο. Όταν τον ρωτάνε για του χρόνου, ο Gatlin λέει “είμαι 39 αλλά νιώθω σαν να είμαι 38, για να μην πω 37 με όλη αυτή την ξεκούραση” (σ.σ. Της καραντίνας).

Αν τα είχε καταφέρει, θα ήταν ο πρώτος που συμμετέχει σε τελικούς των 100μ. πέντε Ολυμπιακών Αγώνων. Το μόνο που μένει είναι αν του χρόνου θα δούμε για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που θα φτάσει στον τελικό των 100μ. με αρκετές άσπρες τρίχες στους κροτάφους. Δεν είναι εύκολο να γίνει. Αλλά αλήθεια τι είναι απίθανο για τον Justin Gatlin;