ΤΑΞΙΔΙ

Κατάρ, το λούνα παρκ των κατασκευαστών

Ένα οδοιπορικό στη χώρα που συνεχώς αλλάζει.

Δεν χρειάζεται να γίνεις εργατικός μετανάστης για να πας στο Κατάρ. Βέβαια, θα μου πείτε, πόσοι λόγοι συντρέχουν ώστε οι Έλληνες να επισκεφθούν μια χώρα του αραβικού κόλπου, εκτός από την -καλά αμειβόμενη- εργασία; Η αλήθεια είναι όχι πολλοί, αλλά αυτοί οι ελάχιστοι αξίζει να εξεταστούν.

Πήγα, λοιπόν, στο Κατάρ, με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης της περίφημης ‘Χρυσής Γραμμής’ του μετρό της Ντόχα, που κατασκεύασε η ελληνική εταιρεία ΑΚΤΩΡ, επικεφαλής διεθνούς κοινοπραξίας. Κι αυτό που ένιωσα, εκτός από την ασυνήθιστη για εμάς ζέστη, με κοντά στους 40 βαθμούς ακόμα και το βράδυ, ήταν ένας κατασκευαστικός οργασμός, διάχυτος παντού από άκρη σε άκρη στην πόλη. Και δεν είναι καθόλου τυχαία αυτή η επιλογή των αραβικών κρατών να στραφούν στις πολυτελείς κατασκευές, καθώς είναι ο μόνος τρόπος να προσελκύσουν τουρισμό, δεδομένου ότι το πετρέλαιο ή και το φυσικό αέριο, έχουν κι αυτά ημερομηνία λήξεως.

Αυτό, λοιπόν, που βίωσα όταν επισκέφθηκα πριν από χρόνια το Ντουμπάι και κατόπιν το Αμπού Ντάμπι, το ένιωσα και στο Κατάρ, που αναπτύσσεται απίστευτα γρήγορα, παρά τον αποκλεισμό που έχει το κράτος από τα υπόλοιπα του Κόλπου.

Ο Σεΐχης Hamad bin Khalifa Al Thani και ο γιος του Σεΐχης Tamin bin Hamad Al Thani, που φιγουράρουν σε κάθε μεγάλο κτίριο της Ντόχα, έχουν περάσει το μήνυμα της παντοδυναμίας τους, θέλοντας να ισχυροποιηθούν ακόμα περισσότερο τόσο στους γηγενείς που αποτελούν μειοψηφία (περίπου 700.000) στο Κατάρ, όσο και στους ξένους που ζουν και εργάζονται εκεί (πάνω από 2 εκατ.).

Η Ντόχα, διότι Κατάρ ουσιαστικά είναι η πρωτεύουσά του, αποτελεί το σημείο ενδιαφέροντος. Μια πόλη που αλλάζει μέρα με την ημέρα, μια πόλη που έχει δύο όψεις, την παλιά πόλη, με την αγορά, τα μουσεία και τα αξιοθέατα και τη νέα πόλη, ακριβώς στην απέναντι πλευρά του κόλπου, όπου βρίσκεται το κέντρο εμπορίου, με τους εντυπωσιακούς ουρανοξύστες, τις πανάκριβες κατοικίες και τα πολυτελή ξενοδοχεία στο Pearl και την Katara.

Όμως, η Ντόχα δεν χτίζεται μόνο σε ύψος, αλλά και σε βάθος, καθώς ήδη διαθέτει μια γραμμή μετρό που λειτουργεί (Κόκκινη), μια ακόμα έτοιμη που θα λειτουργήσει τους επόμενους μήνες (Χρυσή) και μια ακόμη που σχεδιάζεται (Πράσινη). Παράλληλα, δρομολογείται το τραμ και σε συνδυασμό με την επέκταση του αεροδρομίου, οι υποδομές της πόλης ολοκληρώνονται.

Και οι υποδομές είναι απαραίτητες, καθώς το Κατάρ ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον Δεκέμβριο του 2020 (λόγω χαμηλότερης θερμοκρασίας) το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου ή Μουντιάλ όπως το αποκαλούμε, φιλοδοξώντας να φιλοξενήσει χιλιάδες φίλους του ποδοσφαίρου από τις χώρες που θα εκπροσωπηθούν. Κι αυτοί κάπως πρέπει να μετακινηθούν, γρήγορα και άνετα, εκτός βέβαια από τη χρησιμότητα των μέσων για τους πολίτες της πόλης, ξένους και ντόπιους. Πρέπει να μετακινηθείς με το μετρό, που είναι πολυτελές, καθαρό, με κλιματισμό παντού, αυτόματους συρμούς και με θέσεις VIP.

Στη Ντόχα, όπου εκτός από τα καινούργια ξενοδοχεία που κατασκευάζονται, βρίσκονται σε φάση υλοποίησης και 8 στάδια, που θα φιλοξενήσουν του αγώνες του Μουντιάλ, χωρητικότητας 36.000 – 45.000 θέσεων. Παράλληλα, φέτος τον Σεπτέμβριο (2019), θα πραγματοποιηθεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου σε ένα στάδιο, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο test event για το γεγονός του 2020.

Στη Ντόχα αξίζει να περιηγηθείς στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, όπου έχουν συγκεντρώσει διάφορα εκθέματα από πολλές μουσουλμανικές χώρες. Αν παρατηρήσεις εξωτερικά το μουσείο, θα δεις ψηλά ότι παραπέμπει σε πρόσωπο γυναίκας, που είναι καλυμμένο ολόκληρο εκτός από τα μάτια. Κι αυτό συμβολίζει κατά κάποιο τρόπο τον σεβασμό απέναντι στην μουσουλμανική κουλτούρα των γυναικών, ανεξάρτητα αν μας αρέσει ή όχι. Αυτό που φορούν οι γυναίκες, αν θυμάμαι καλά λέγεται μπαντούνα και παλιότερα κατασκευαζόταν από δέρμα για να προστατεύει το πρόσωπο από την υψηλή θερμοκρασία.

Εξίσου ενδιαφέρον είναι και το Εθνικό Μουσείο Κατάρ (40.000 τ.μ.), στην παραλία Corniche, με τα παραδοσιακά βαρκάκια, το οποίο σχεδίασε ο Γάλλος σταρ Ζαν Νουβέλ. Εξωτερικά μοιάζει με το “λουλούδι της ερήμου”, το οποίο δεν είναι λουλούδι, αλλά ένα πέτρωμα σα να έχει φύλλα. Στο Μουσείο, υπάρχουν εκθέματα από την ιστορία του τόπου, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα μακραίωνη -αν και υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα- και από την παράδοση.

Μην παραλείψεις να πας στην παλιά πόλη την κλιματιζόμενη στα σοκάκια αγορά (Souq Waqif), με διάφορα αξεσουάρ, ωραία εστιατόρια όπως το Parisa με περσική κουζίνα και μπουτίκ ξενοδοχεία όπως το πέτρινο Arumaila. Για διαμονή, εκτός κέντρου, προτείνω το Oryx Rotana, καθαρό, μεγάλο, με καλό φαγητό, ποτά βεβαίως και άλλες ανέσεις.

Ψάχνοντας στα σοκάκια της παλιάς πόλης, θα βρεις να παζάρια… γερακιών, του προστατευόμενου πουλιού του Κατάρ. Μάλιστα, μπορείς να το αγοράσεις και να το μεταφέρεις στην καμπίνα του αεροσκάφους. Μου πρότειναν να αγοράσω ένα αξίας 1.500 ευρώ. Βέβαια, το εθνικό ζώο του Κατάρ είναι το Oryx, που μοιάζει με αντιλόπη και αποτελεί το σήμα του εθνικού αερομεταφορέα του Κατάρ, της Qatar Airways. Όμως, αυτό το ζώο και να το αγοράσεις, δεν μπορείς να το πάρεις στο αεροσκάφος.

Βέβαια, η επίσκεψη στη νέα πόλη με τους ουρανοξύστες αποτελεί ατραξιόν, μέρα ή με φωτιζόμενα τα κτίρια το βράδυ, ενώ πρέπει οπωσδήποτε να περάσεις τη γέφυρα για το Pearl, ώστε να δεις πολυτελείς κατοικίες και το ξενοδοχείο Porto Arabia που έχει 31 κτίρια περιμετρικά τα οποία σχηματίζουν μαργαριτάρι – σήμα κατατεθέν παλαιότερα του Κατάρ, με θαυμαστό εμπόριο, μέχρι που οι Βρετανοί ανακάλυψαν το φυσικό αέριο. Λίγο πριν το Pearl, βρίσκεται η εντυπωσιακή περιοχή Katara, με πολυτελή καταστήματα, παραλία και εστιατόρια, όπως το Sukar Pasha, ένα τουρκικό εστιατόριο με απίστευτη μουσική και την ιδιαιτερότητα να γευματίζεις πριβέ πάνω στην αμμουδιά, τρία μέτρα από το νερό, μέσα σε κλιματιζόμενες σκηνές από γυαλί. Και να κάνεις και shisha (ναργιλέ, τον ξέρουμε εμείς), χωρίς πρόβλημα.

Όσον αφορά το φαγητό, προφανώς θα δοκιμάσεις ανατολίτικες γεύσεις (προτείνω το θαυμάσιο εστιατόριο Orient Pearl), όχι ασιατικές, αν και υπάρχουν, όπως επίσης και διεθνή κουζίνα. Καλομαγειρεμένα όλα. Στη δε παλιά πόλη, ντόπιες γυναίκες που έχουν μαγειρέψει διάφορα εδέσματα, τα έχουν υπαίθρια σε κατσαρόλες και επιλέγεις τι θέλεις να απολαύσεις. Ένα είδος street food.

Αλλά και εμπορικό κέντρο και μάλιστα τεράστιο, θα συναντήσεις δίπλα στο Khalifa International Stadium. Στο Villagio, που όμοιό του έχω επισκεφθεί στη Νότιο Αφρική, θα βρεις όλες τις επώνυμες μάρκες ρούχων, διάφορα εμπορικά καταστήματα, σούπερ μάρκετ, παιδότοπο και λούνα παρκ, παγοδρόμιο (!) και κανάλια αλά Βενετία με γόνδολες! Κι όλα αυτά σε ένα κτίριο σκεπασμένο, με την οροφή ζωγραφισμένη σαν τον ουρανό σε όλες τις φάσεις της ημέρας.

Και αλκοόλ θα βρεις, στα εστιατόρια των ξενοδοχείων μόνο, όπου ακόμα και Αραβες έρχονται για να πιουν, μια και απαγορεύεται οπουδήποτε αλλού. Καταλήγοντας, η διακριτικότητα επιβάλλεται παντού. Δεν φωτογραφίζεις πρόσωπα, παρά μόνον αν ρωτήσεις ευγενικά και επιβάλλεται σεβασμός στην ενδυμασία και ειδικά των γυναικών.